6o Συνέδριο ΙΕΛΚΑ: Υψηλή προτεραιότητα τα έργα business & web analytics για τον κλάδο

Σημαντικοί ομιλητές με εξειδίκευση στα Business & Web Analytics, αλλά και ανώτατα στελέχη επιχειρήσεων του κλάδου, απευθύνθηκαν με επιτυχημένα case studies, στοιχεία έρευνας και αναλυτική προσέγγιση των νέων τάσεων, σε πάνω από 250 συνέδρους, κάνοντας πιο σαφείς τις δυνατότητες που παρέχει η τεχνολογία σήμερα για τη μελλοντική λειτουργία της αγοράς. Συγκεκριμένα στο συνέδριο παρουσιάστηκαν:

  • 8 ελληνικές βέλτιστες πρακτικές σε σούπερ μάρκετ και προμηθευτές
  • 6 καινοτόμες υπηρεσίες που προσφέρουν δυνατότητα στις εταιρείες του κλάδου για βέλτιστη αξιοποίηση των business analytics
  • 2 ολοκληρωμένες επισκοπήσεις του state of the art στο εξωτερικό
  • 4 ποσοτικές αναλύσεις Ελλήνων καταναλωτών ή / και αγοραστών στον κλάδο των FMCG

Στο πλαίσιο του συνεδρίου πραγματοποιήθηκε και έρευνα στελεχών, με στόχο την καταγραφή της σημερινής κατάστασης στην υιοθέτηση τεχνικών business και web analytics από τις επιχειρήσεις του κλάδου. Δεδομένου ότι ανώτερα στελέχη της πλειοψηφίας των μεγαλύτερων αλυσίδων σούπερ μάρκετ και των μεγαλύτερων προμηθευτικών εταιρειών FMCG συμμετείχαν στις εργασίες του συνεδρίου, το δείγμα της έρευνας κρίνεται αντιπροσωπευτικό.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οι οργανισμοί της πλειοψηφίας των ερωτηθέντων σε ποσοστό 85% είτε υλοποιούν ήδη κάποιο έργο web ή business analytics (74%), είτε θα ξεκινήσουν την υλοποίησή του μέσα στον επόμενο χρόνο (11%) (σχήμα 1). Μόλις το 6% δεν σχεδιάζει να υλοποιήσει κάποιο σχετικό έργο. Άλλωστε η πλειοψηφία των ερωτηθέντων σημειώνει ότι η επένδυση των εταιρειών στην ανάλυση δεδομένων αποτελεί σημαντική προτεραιότητα (σχήμα 2). Μάλιστα για το 29% αποτελεί πρώτη προτεραιότητα, για το 55% πολύ σημαντική προτεραιότητα, ενώ μόλις το 2% θεωρεί ότι δεν θεωρεί απαραίτητη την άμεση επένδυση.

Οι τρεις βασικοί στόχοι που κατεγράφησαν στα έργα των επιχειρήσεων που ήδη υλοποιούν παρόμοιες πρωτοβουλίες είναι:

  1. Η εναρμόνιση και βελτίωση της πελατοκεντρικής στρατηγικής marketing (41%) με βάση την έξυπνη ανάλυση των καλαθιών αγορών και τη συσχέτιση με τις κάρτες πιστότητας
  2. Η πληροφόρηση για σημαντικούς δείκτες απόδοσης της εταιρείας KPIs (19%), που αφορούν στην αξιοποίηση δεδομένων για τις βασικές λειτουργίες των επιχειρήσεων
  3. Η ανακάλυψη νέας γνώσης και συσχετισμών στα δεδομένα που μέχρι σήμερα δεν υπάρχει (16%) και αφορά κυρίως στις αγοραστικές συμπεριφορές και τις συνδυαστικές αγορές προϊόντων που δεν είναι προφανείς.

Αυτοί οι στόχοι φαίνεται ότι εναρμονίζονται με τα οφέλη που ήδη αποκομίζουν οι επιχειρήσεις (σχήμα 3). Το μεγαλύτερο όφελος φαίνεται ότι βρίσκεται στην καλύτερη κατανόηση και εξυπηρέτηση του πελάτη (54%), στη βελτιωμένη λήψη αποφάσεων (38%) που αφορά στις διαφορές λειτουργίες της επιχείρησης και στο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα (31%), τα οποία βέβαια σχετίζονται με την αύξηση των πωλήσεων (21%).

Προκειμένου όμως να αξιοποιηθούν καλύτερα τα εργαλεία αυτά, οι ερωτώμενοι θεωρούν ότι χρειάζεται ενημέρωση τόσο της ανώτερης διοίκησης (54%) όσο και εν γένει της επιχείρησης, η οποία μπορεί να επιτευχθεί είτε μέσω εξειδικευμένης εκπαίδευσης (31%), είτε μέσω της προσθήκης νέων στελεχών στην επιχείρηση (36%). Τέλος, αξιοσημείωτο είναι ότι ενώ υπάρχουν αρκετές επιτυχημένες και πρωτοπόρες ελληνικές επιχειρήσεις που αξιοποιούν δεδομένα, 1 στους 3 συμμετέχοντες τονίζει ότι θα πρέπει να γίνει ευρέως γνωστή η ύπαρξη τους.

Βασίλης Κόκκαλης, Υφ. Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων: Μέριμνες για την ενίσχυση της εγχώριας πρωτογενούς παραγωγής

Eπίσης, αναφερόμενος στην ανάγκη ενίσχυσης της θέσης των αγροτών έναντι των μεγάλων χονδρεμπόρων και λιανέμπορων, επισημαίνει ότι μόνο η οργάνωση των παραγωγών σε συλλογικά σχήματα, σε ομάδες και οργανώσεις παραγωγών, θα δώσει τη λύση, ενώ υπογραμμίζει την πρόθεση της κυβέρνησης να ενισχύσει τις επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα.

σελφ σέρβις: Γιατί στην Ελλάδα η απόσταση που χωρίζει το χωράφι από το ράφι της λιανικής είναι μεγαλύτερη απ’ ότι σε άλλες αγορές της ΕΕ;

Βασίλης Κόκκαλης: Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και οφείλεται στο πολύ χαμηλό ποσοστό οργάνωσης των παραγωγών σε συλλογικά σχήματα. Υπάρχει ανάγκη διεύρυνσης της προσβασιμότητας των παραγωγών στην εγχώρια και τη διεθνή αγορά και κατά συνέπεια η ενίσχυση της διαπραγματευτικής τους δύναμης, η μείωση του κόστους παραγωγής μέσω του μαζικού εφοδιασμού γεωργικών εισροών όσο και η αύξηση της ανταγωνιστικότητάς τους μέσω της υλοποίησης μεγάλων επενδύσεων και της αξιοποίησης νέων τεχνολογιών.

Η χορήγηση κινήτρων για την οργάνωση των παραγωγών σε συλλογικά σχήματα (ομάδες και οργανώσεις παραγωγών) με το Μέτρο 9 του νέου Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης, θα ενδυναμώσει τους παραγωγούς για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στο δύσκολο ανταγωνιστικό περιβάλλον ως επιχειρηματίες, αναπτύσσοντας οικονομίες κλίμακας.

Μέσω των συλλογικών σχημάτων θα μειωθεί το κόστος παραγωγής, με τη συμπίεση του κόστους εισροών που έχει, για παράδειγμα, να κάνει με τα εφόδια και τον εξοπλισμό και, ταυτόχρονα, θα αυξηθεί η διαπραγματευτική τους δυνατότητα στην εμπορία των προϊόντων τους, πετυχαίνοντας υψηλότερες τιμές και ευκολότερη είσοδο στο ράφι της λιανικής.

Η λύση των ομάδων και οργανώσεων παραγωγών
σ. σ.: Με δεδομένο ότι ένας μεγάλος χονδρέμπορος, πολύ περισσότερο μια αλυσίδα λιανικής, διαπραγματεύονται από θέση ισχύος με τον Έλληνα παραγωγό, ποια περιθώρια υπάρχουν ο αγρότης να ενδυναμώσει τη θέση του;

Β. Κ.: Οι αγρότες σήμερα, στην προσπάθειά τους να οικοδομήσουν μία βιώσιμη εκμετάλλευση σε επιχειρηματικό επίπεδο, βρίσκονται αντιμέτωποι με πλήθος προκλήσεων και προβλημάτων. Οι αρνητικές αυτές συνθήκες οδηγούν στην ατελή αξιοποίηση των άριστων παραγόμενων ποιοτικών τους προϊόντων, στην αδυναμία πραγματοποίησης μεγάλων επενδύσεων για μονάδες επεξεργασίας, συσκευασίας, διαλογής και συντήρησης και, τελικά, σε χαμηλή ανταγωνιστικότητα, τόσο στην εγχώρια όσο και κυρίως στη διεθνή αγορά. Ένα βασικό εργαλείο για την αντιμετώπιση των δυσμενών αυτών συνθηκών και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας είναι, όπως προανέφερα, η συμμετοχή τους σε συλλογικά σχήματα, όπως οι ομάδες και οι οργανώσεις παραγωγών.

σ. σ.: Γιατί ο πρωτογενής τομέας έχει χαμηλές επιδώσεις στην τυποποίηση και κατά συνέπεια στις εξαγωγές;

Β. Κ.: Αναμφισβήτητα ο πρωτογενής τομέας είναι από τους κλάδους που έχουν ευκαιρίες ανάπτυξης. Προτεραιότητά μας είναι η αντιμετώπιση διαρθρωτικών προβλημάτων των αγροτικών εκμεταλλεύσεων με έμφαση στο μέγεθος, τον πολυτεμαχισμό και τη διαδοχή. Η συσπείρωση των παραγωγών σήμερα είναι επιτακτική ανάγκη, για να αντεπεξέλθουν στις προκλήσεις της αγοράς, αλλά και στις ραγδαίες παγκόσμιες εξελίξεις.

Η τυποποίηση των αγροτικών προϊόντων προϋποθέτει συλλογική δραστηριότητα του πρωτογενούς τομέα και αξιοποίηση των χρηματοδοτικών εργαλείων του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης και στη συνέχεια των προγραμμάτων προώθησης σε αγορές της ΕΕ και τρίτων χωρών. Στόχος του υπουργείου είναι η ενθάρρυνση των επενδύσεων από μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις για την αύξηση της οικονομικής βιωσιμότητάς τους, η οικοδόμηση εγχώριων κλαδικών διασυνδέσεων ανάμεσα στον πρωτογενή τομέα, τη μεταποίηση και τον τομέα των υπηρεσιών, για τη μεγιστοποίηση της εγχωρίως παραγόμενης προστιθέμενης αξίας, σε ό,τι αφορά στο σύνολο της παραγωγής και ειδικότερα στο τμήμα της που εξάγεται.


e-τιμολόγια, scanner στα τελωνεία, αυτόνομη υπηρεσία ελέγχων
σ. σ.: Η αδιαφάνεια στις τιμολογήσεις των αγροτικών προϊόντων στο χωράφι και κάποιες φορές στη χονδρική λογίζεται ως η βασικότερη αιτία διατήρησης των τιμών λιανικής σε υψηλά επίπεδα. Υπάρχουν περιθώρια παρέμβασης με σκοπό τη «διόρθωση» των τιμών;

Β. Κ.: Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων βρίσκεται σε στενή συνεργασία με τα συναρμόδια υπουργεία, κυρίως με το Υπουργείο Οικονομικών, ώστε να γίνονται όσο το δυνατόν περισσότεροι και στοχευμένοι έλεγχοι από μικτά κλιμάκια στα προϊόντα και τις επιχειρήσεις. Η καταπολέμηση του φαινομένου των ελληνοποιήσεων και της μαύρης διακίνησης στον αγροτικό χώρο αποτελεί κεντρική πολιτική πρωτοβουλία της παρούσας πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου και υποστηρίχθηκε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό στις πρόσφατες δηλώσεις του στη Θεσσαλονίκη και την Κρήτη. Η άμεση έκδοση του ηλεκτρονικού τιμολόγιου, η εγκατάσταση scanner στα τελωνεία και κυρίως η δημιουργία μιας αυτόνομης υπηρεσίας ελέγχων θα επικουρήσουν την προσπάθεια ανάσχεσης των στρεβλωτικών φαινομένων που δημιουργούν οι προαναφερθείσες παράνομες δραστηριότητες.

Καθυστερήσεις πληρωμών: Στόχος η δίκαιη ισορροπία
σ. σ.: Με νομοσχέδιο που προωθείται στη Βουλή περιορίζεται έως τις 60 ημέρες ο χρόνος πληρωμών των παραγωγών από τους εμπόρους. Η αγορά διαθέτει την αναγκαία ρευστότητα, ώστε να εφαρμόσει το μέτρο χωρίς προβλήματα;

Β. Κ.: Στον κλάδο της παραγωγής και εμπορίας τροφίμων, παρατηρούνται διαχρονικά σημαντικές καθυστερήσεις στην εξόφληση των τιμολογίων. Το φαινόμενο αυτό πλήττει σημαντικά τη ρευστότητα και τη βιωσιμότητα των μικρών και μεσαίων αγροτικών εκμεταλλεύσεων. Αυτή η δυσλειτουργία της αγοράς έχει διαπιστωθεί και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Συγκεκριμένα οι προβλέψεις της Οδηγίας 2011/7, αν και ενσωματώθηκαν στο ελληνικό δίκαιο με το νόμο 4152/2013 (Α΄107), δεν οδήγησαν στο αναμενόμενο αποτέλεσμα, κυρίως επειδή επιτρέπουν την σύναψη συμβάσεων με μεγαλύτερη από την εκ του νόμου προβλεπόμενη προθεσμία πληρωμής. Η ενδεχόμενη εκ των υστέρων επίκληση από τον παραγωγό ενώπιον δικαστηρίου της ούτως ή άλλως δύσκολα αποδεικνυόμενης καταχρηστικότητας των εν λόγω όρων πληρωμής, δεν είναι ικανή να αποτρέψει το φαινόμενο των αυξανόμενων καθυστερήσεων στις πληρωμές. Το νομοσχέδιο που καταθέσαμε επιχειρεί να ρυθμίσει το ζήτημα, ξεκινώντας από τον ευαίσθητο τομέα των νωπών και ευαλλοίωτων αγροτικών προϊόντων. Ειδικά για αυτά τα προϊόντα, λόγω της άμεσης διάθεσης και πληρωμής τους από τον καταναλωτή, δεν δικαιολογείται καθυστέρηση εξόφλησης εκ μέρους των χονδρεμπόρων και των αλυσίδων καταστημάτων λιανικής πώλησης. Πίσω από την καθυστέρηση συνήθως κρύβεται η διάθεση των χονδρεμπόρων και λιανεμπόρων να παρακρατήσουν χρηματικά ποσά για την ευκολότερη χρηματοδότηση λοιπών δικών τους δραστηριοτήτων. Ο ρητός αποκλεισμός της δυνατότητας συμβατικής υπέρβασης του συνήθους χρόνου πληρωμής, με ιδιαίτερη πρόβλεψη των διοικητικών κυρώσεων, στοχεύει να αποκαταστήσει τη δίκαιη ισορροπία μεταξύ παραγωγών και εμπόρων, εξαλείφοντας τα φαινόμενα της αδικαιολόγητης και προδήλως καταχρηστικής επιβολής όρων, που ευνοούν το φαινόμενο πολύμηνων καθυστερήσεων στις πληρωμές. Επισημαίνω δε ότι αντίστοιχες ρυθμίσεις προβλέπονται σε νόμους αρκετών ευρωπαϊκών κρατών, όπως οι Γαλλία, Ισπανία και Ιταλία.

Συμβολαιακή γεωργία
σ. σ.: Τα τελευταία χρόνια η συμβολαιακή καλλιέργεια έχει καθιερωθεί ως πρακτική διασύνδεσης των αγροτών με τη βιομηχανία τυποποιημένων τροφίμων-ποτών. Υπάρχουν σημεία στην όλη διαδικασία όπου απαιτείται η παρέμβαση του νομοθέτη, ώστε οι σχετικές συμβάσεις να κατοχυρώνουν πληρέστερα τα συμφέροντα των αγροτών;

Β. Κ.: Η συμβολαιακή γεωργία αποτελεί σημαντικό κρίκο στην παραγωγική διαδικασία, καθώς επιφέρει αλλαγές στον τρόπο παραγωγής, αλλά και στον τρόπο διάθεσης των αγροτικών προϊόντων. Ο παραγωγός προγραμματισμένα εξασφαλίζει εκ των προτέρων τη διάθεση του προϊόντος του, τη τιμή του, αλλά και το χρόνο και τον τρόπο πληρωμής του. Η κατοχύρωση των συμφερόντων των αγροτών δεν αποτελεί τόσο το απότοκο μιας ρυθμιστικής-νομοθετικής πολιτικής όσο κυρίως το ευκταίο αποτέλεσμα της οργάνωσης των παραγωγών. Την τελευταία χρονιά το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δημιούργησε το θεσμικό πλαίσιο για την βέλτιστη οργάνωση των παραγωγών σε ομάδες και οργανώσεις και υποστηρίζει τη λειτουργία τους μέσα από επιχειρησιακά σχέδια, αλλά και με το Μέτρο 9 του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων περί Σύστασης ομάδων και οργανώσεων παραγωγών, το οποίο θα προκηρυχθεί εντός του 2017.

Sustainability: Η εταιρική υπευθυνότητα υπό τον έλεγχο της αειφόρου ανάπτυξης

H στροφή αυτή, που συντελέστηκε την τελευταία δεκαετία, έδωσε στο Sustainability στρατηγικό βάθος, καθώς στο πλαίσιό του οι επιχειρήσεις αναζητούν τρόπους να δημιουργούν κοινωνικά αναγνωρίσιμη αξία ως αποτέλεσμα ενός συστηματικού διαλόγου τους με κοινωνικούς δρώντες, όπως οι οικολογικές οργανώσεις ή οι οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στη διαδικασία αυτού του διαλόγου οι εταιρείες εμβαθύνουν στις αξίες των κοινωνικών δρώντων, ώστε με γνώμονα αυτές να προσαρμόζουν τις διαδικασίες τους, τις λειτουργίες τους, τις ποικίλες επιλογές τους, δείχνοντας έμπρακτα την κοινωνική υπευθυνότητά τους, εξηγούσε σε πρόσφατη συνέντευξή του στο σελφ σέρβις ο κ. Σπύρος Λιούκας, ομότιμος καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος του QualityNet Foundation (QNF).

Τέτοιας κλίμακας προσαρμογές προϋποθέτουν, βέβαια, την ένταξη του Sustainability στον πυρήνα της εταιρικής στρατηγικής. Σε αυτό έγκειται και η ουσιώδης διαφορά του από την ΕΚΕ, η οποία ως αντικείμενο των δημοσίων σχέσεων, που αποβλέπει στην ενίσχυση της εταιρικής εικόνας, αναπτύσσεται περιφερειακά του παραγωγικού μοντέλου της εκάστοτε εταιρείας. Αντίθετα το Sustainability επιδρά καθοριστικά στο παραγωγικό μοντέλο, κατευθύνοντας συνολικά τη δραστηριότητα και τις λειτουργίες της επιχείρησης, έσω και έξω, προσθέτοντας σε όλη την αλυσίδα της αξίας νέα αξία.

Επειδή οι απαιτούμενες παρεμβάσεις για την προσαρμογή του παραγωγικού μοντέλου στις απαιτήσεις του Sustainability έχει κόστος, προϋποτίθεται πως η επιχείρηση μπορεί να το καλύψει. Προτεραιότητά της, ωστόσο, συνιστούσε ο κ. Λιούκας, πρέπει να είναι η έναρξη του διαλόγου με την κοινωνία, ο οποίος μπορεί να την ωθήσει –ανεξαρτήτως του μεγέθους και του κλάδου της– σε καινοτομίες, λ.χ. μέσω της ανακάλυψης καταναλωτικών αναγκών που μπορεί να ικανοποιεί επωφελώς γι’ αυτήν, μεταθέτοντας σε πιο πρόσφορο χρόνο την επένδυση για την αλλαγή του παραγωγικού της μοντέλου. Σημειωτέον ότι ακόμα και μικρές εταιρείες είναι δυνατόν να εφαρμόζουν αρχές βιώσιμης ανάπτυξης, καλύπτοντας έναν αριθμό σχετικών κριτηρίων αντίστοιχο προς το μέγεθός τους, βάσει της λογικής ότι τα κριτήρια πληθαίνουν και γίνονται πιο σύνθετα όσο το εταιρικό μέγεθος αυξάνει.

ΑΥΣΤΗΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΟΥ SUSTAINABILITY
Για την πληρότητα της προσέγγισης επισημαίνουμε ότι στην ιστορική αφετηρία του Sustainability βρίσκεται η τακτική των αμερικανικών επιχειρήσεων να παρακάμπτουν εξωδικαστικά τις αντιδικίες με φορείς θιγόμενους από τις δραστηριότητές τους, μέσω των υπεύθυνων επενδύσεών τους σε διαφορετικούς τομείς, ανάλογου ενδιαφέροντος για τους φορείς αυτούς, ανταλλάσσοντας τρόπον τινά τις επιπτώσεις στον έναν τομέα με ευεργετήματα σε άλλους. Φυσικά τα προγράμματα ΕΚΕ αποδείχθηκαν ανεπαρκούς «ανταλλαξιμότητας» σε αυτό το επίπεδο. Έτσι, η έννοια της εταιρικής υπευθυνότητας επαναπροσδιορίστηκε –συν τω χρόνω σε όλο το δυτικό κόσμο πλέον– κατά τρόπο που η εκδήλωσή της ως μέριμνας πλεονασματικά των απαιτήσεων του νόμου υπέρ ενός σκοπού να διαπιστώνεται

  • με σταθερότητα υποκείμενη σε ποσοτική και ποιοτική αποτίμηση,
  • με τη δέσμευση ότι οι επιχειρηματικές λειτουργίες προσαρμόζονται, ώστε να συντελούν στην προαγωγή του σκοπούμενου,
  • αλλά προπάντων ότι τα προαναφερόμενα συντρέχουν με γνώμονα την αυταξία καθαυτού του σκοπούμενου κι όχι το ιδιοτελές επιχειρηματικό συμφέρον.

Τούτα επέβαλαν μια κατ’ ανάγκην προτυποποίηση των κριτηρίων, πιστοποιήσεων και αξιολογήσεων των πρακτικών βιώσιμης ανάπτυξης εκ μέρους θεσμών κύρους υπεράνω των κατά περίπτωση εταιρικών συμφερόντων, πράγμα όχι πάντα αρεστό στην εκάστοτε μεμονωμένη επιχείρηση, που προτιμά μεγαλύτερη ελαστικότητα στην έκφραση και την αποτίμηση της υπευθυνότητάς της. Και πάντως, ενόσω το Sustainability με το τρίπτυχό του «οικονομία, άνθρωπος, περιβάλλον» συνιστά διεθνώς μια δυναμικά εξελισσόμενη πραγματικότητα εν είδη κινήματος, τόσο στο πεδίο της επιχειρηματικής πράξης και της θεωρίας όσο και στο επίπεδο της επικύρωσης της κοινωνικής σημασίας της από εθνικούς και υπερεθνικούς οργανισμούς διακυβέρνησης, οι θεσμοί αξιολόγησης της εταιρικής υπευθυνότητας προάγονται στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, με μια αμφίπλευρη συνέπεια: Κατ’ αναλογία των όλο και πιο γενναίων δεσμεύσεων συνέπειας που απαιτεί από την εθελοντικά υπεύθυνα δρώσα επιχείρηση η δημόσια αποτίμηση των δράσεών της, μεγεθύνεται η σχετική αξιοπιστία και το κύρος της, άρα και η ελκυστικότητά της

Εντέλει το Sustainability κερδίζει διεθνώς έδαφος όχι μόνο γιατί το απαιτούν οι κοινωνίες κι οι θεσμοί τους, αλλά κυρίως γιατί οι ίδιες οι επιχειρήσεις αναγνωρίζουν σε αυτό σημαντικά οφέλη. Άλλωστε, παντού η έρευνα πιστοποιεί ότι ο μέσος καταναλωτής διατίθεται να πληρώνει επιπλέον το προϊόν ή την υπηρεσία μιας αποδεδειγμένα κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνης εταιρείας εν αντιθέσει προς εκείνα μιας αδιάφορης ή χειρότερα μιας σχετικώς ανάλγητης εταιρείας. Μάλιστα, ο καταναλωτής δρα ως ενεργός πομπός της καλής φήμης των υπεύθυνων εταιρειών, χαρίζοντάς τους αίγλη τέτοια που δεν μπορεί να τη συναγωνιστεί η διαφημιστική επικοινωνία των προγραμμάτων ΕΚΕ.


Η «ΑΤΖΕΝΤΑ 2030» ΘΕΤΕΙ ΤΟ SUSTAINABILITY ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Όπως είναι γνωστό, η αναγκαιότητα μιας βιώσιμης προοπτικής του κοινωνικού και φυσικού κόσμου μας προσυπογράφηκε από τις 193 κυβερνήσεις των χωρών-μελών του ΟΗΕ το 2015, στο πλαίσιο μιας συμφωνίας 17 άρθρων (SDG) με την επωνυμία «Ατζέντα 2030», τα οποία περιγράφουν το δέον γενέσθαι για το σύγχρονο κόσμο: Την ανάληψη δράσεων κατά της φτώχειας και της πείνας και υπέρ της υγείας, της ποιοτικής εκπαίδευσης, της ισότητας των φύλων, της επάρκειας του πόσιμου νερού, της προώθησης ανανεώσιμων και φθηνών πηγών ενέργειας, της ποιοτικής εργασίας και των ορθών οικονομικών πρακτικών, των καινοτομιών και των σωστών υποδομών, της άμβλυνσης των ανισοτήτων, της υπεύθυνης χρήσης των πόρων, της αποτροπής της κλιματικής αλλαγής, της ειρήνης, της δικαιοσύνης και των συμπράξεων για την βιώσιμη ανάπτυξη.

Η «Ατζέντα 2030» προσανατολίζει κυβερνήσεις και διακυβερνητικές ενώσεις, διακρατικούς και εθνικούς οργανισμούς, επιχειρηματικούς και μη, να θεσμοθετούν και να δεσμεύονται για την επίτευξη των σκοπών της. Επί παραδείγματι, σε ό,τι αφορά τη σφαίρα της παραγωγής των FMCG προϊόντων, που έχει ένα ειδικό ενδιαφέρον για τον αναγνώστη μας, η «Ατζέντα» ανακλά την αναγκαιότητα περιορισμού των ασύμβατων με τις αρχές του ΟΗΕ φαινομένων που γεννά η παγκοσμιότητα των συναλλαγών και ο ανταγωνισμός δυτικού-αναπτυσσόμενου κόσμου, συνδυαστικά προς την αύξουσα αδυναμία των επίσημων αρχών (κρατικών και διακρατικών) να τα ελέγξουν. Στο πλαίσιο ακριβώς του ελέγχου τέτοιων φαινομένων, βάσει των κατευθύνσεων του ΟΗΕ ετέθη το ζήτημα της εθελοντικής δέσμευσης όλων των εμπλεκόμενων φορέων στην παραγωγή, ανεξάρτητα από τη θέση τους στην αλυσίδα της, να λειτουργούν ως δικλείδες ασφαλείας στα παγκόσμια παραγωγικά κυκλώματα. Το Sustainability προφανώς είναι το ιδεώδες εργαλείο για την επιτυχία αυτού του σκοπού και, όπως ήταν αναμενόμενο, ισχυροποιήθηκε περαιτέρω, με την υιοθέτηση του τριπτύχου του από την πλειονότητα των πολυεθνικών επιχειρηματικών οργανισμών και των μεγαλύτερων εθνικών επιχειρήσεων.

Ταυτόχρονα, ενισχύθηκαν οι προσδοκίες της πολιτικής διακυβέρνησης από την εταιρική υπευθυνότητα. Για παράδειγμα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση ο άτυπος μέχρι πρότινος εταιρικός κοινωνικός απολογισμός γίνεται πλέον υποχρεωτικός (εν παραλλήλω προς τον απολογισμό των χρηματοοικονομικών δεδομένων) των υπεύθυνα δρωσών επιχειρήσεων ενός ορισμένου μεγέθους και άνω –στη χώρα μας η σχετική νομοθέτηση έγινε τον Δεκέμβριο πέρυσι, ενώ το καλοκαίρι φέτος εκδόθηκε σχετική ερμηνευτική εγκύκλιος. Επίσης, ζητείται από τα κράτη-μέλη να ρυθμίσουν το πεδίο της εταιρικής υπευθυνότητας από την άποψη των μορφών και λειτουργιών με τις οποίες εκδηλώνεται, να εγγυηθούν τη διαφάνεια και τη λογοδοσία των επιχειρήσεων που την επικαλούνται, τη διάχυση και προβολή της σημασίας της κλπ, μέσω της κατάρτισης Εθνικών Σχεδίων ΕΚΕ και εταιρικής υπευθυνότητας. Τα εν λόγω Σχέδια, χωρίς να έχουν την ισχύ νόμου, προσδοκάται ότι θα λειτουργήσουν ως υπόβαθρο για τη σχετική κινητοποίηση των επιχειρήσεων τω κρατών-μελών, επειδή ακριβώς αποτυπώνουν κοινές παραδοχές όλων των ενδιαφερόμενων σε εθνικό επίπεδο για την εθελοντική αυτοδέσμευση των επιχειρήσεων, συστηματοποιημένων υπό την εποπτεία της πολιτείας, η οποία θεωρείται εκ προοιμίου δεσμευμένη να προωθεί τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης. Η χώρα μας είναι υποχρεωμένη να καταθέσει το Εθνικό Σχέδιό της μέχρι τα τέλη του έτους και έχει δεσμευτεί σχετικά. Έως τότε ο διάλογος παραμένει ανοιχτός προς πάντα ενδιαφερόμενο.

ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΚΕ ΚΑΙ ΕΤΑΙΡΙΚΗΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑΣ
Στο πλαίσιο του ρεπορτάζ, διαπιστώσαμε σοβαρές παρανοήσεις στην αγορά μας σχετικά με το εν λόγω Εθνικό Σχέδιο, αλλά και κλίμα καχυποψίας ή δυσφορίας έναντι των κυβερνώντων, που κατευθύνουν τη διαδικασία μορφοποίησής του. Προφανώς ένα μερίδιο ευθύνης ανήκει στους τελευταίους, οι οποίοι φαίνεται πως δεν αποσαφήνισαν επαρκώς στους φορείς των επιχειρήσεων ότι π.χ. άλλο πράγμα είναι η υποχρέωση δημοσίευσης του μη οικονομικού απολογισμού των υπεύθυνων επιχειρήσεων κι άλλο πράγμα είναι το προαναφερόμενο Εθνικό Σχέδιο, το οποίο όχι μόνο δεν δεσμεύει τις επιχειρήσεις που δεν ενδιαφέρονται να εκδηλώνουν υπευθυνότητες πέραν των συμβατικών τους κατά το νόμο, αλλά θα υιοθετείται εθελοντικά και από τις υπεύθυνες εταιρείες. Οι παρανοήσεις δεν σταματούν εδώ. Όταν η κυβέρνηση έδωσε το εν λόγω Σχέδιο στη δημοσιότητα το καλοκαίρι όχι μόνο δεν είχε την οριστική μορφή του, όπως υπέθεσαν οι ενδιαφερόμενοι φορείς, αλλά εισήχθη τότε σε δημόσια διαβούλευση απλώς το πρώτο μέρος του. Επίσης, φαίνεται πως δεν αποσαφηνίστηκε όσο θα έπρεπε ότι η αρμοδιότητα κατάρτισης του Εθνικού Σχεδίου από τη Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας του Καταναλωτή του Υπουργείου Οικονομίας είναι λυσιτελής και ούτε συμπληρώνει το εισηγητικό έργο της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης για τη βιώσιμη ανάπτυξη ούτε αντιφάσκει προς αυτό, για να δώσουμε ορισμένως το στίγμα και κάποιων άλλων παρανοήσεων…

Όμως, από την πλευρά των επιχειρήσεων η αδυναμία κατανόησης των εξελίξεων σχετίζεται μάλλον με την τάση αναπόφευκτης «κατάληψης» του κλασικού πεδίου της ΕΚΕ, στο οποίο πλείστες αναπτύσσουν δράση μετέχοντας και στις σχετικές συλλογικές δομές, από το Sustainability, στου οποίου τις απαιτήσεις μετρημένες μόνο ανταποκρίνονται. Εξάλλου, οι αξιολογικές κρίσεις με γνώμονα μια επίσημη αύριο εθνική στρατηγική ΕΚΕ και εταιρικής υπευθυνότητας σε άβολα από άποψη βιώσιμης ανάπτυξης ερωτήματα, όπως λ.χ. αν δικαιούται να επιβραβεύεται ως υπεύθυνη μια εταιρεία που ναι μεν επενδύει στην «πράσινη» ανάπτυξη, αλλά ενοχοποιείται για συστηματικές διακρίσεις εις βάρος του προσωπικού της, δεν μοιάζει σίγουρο να είναι ανεπιφύλακτα καλοδεχούμενες από όλους όσοι σεμνύνονται σήμερα για το αποτύπωμα της ευθύνης των επιχειρήσεών τους στην κοινωνία και το περιβάλλον. Όμως, είναι κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι οι βραβεύσεις που θα γίνονται με το κύρος μιας τέτοιας δεοντολογίας, θα έχουν ανεπιφύλακτα την ένθερμη κοινωνική αποδοχή, με όσα ωφελήματα και φήμη θα φέρνει τούτο στον εκάστοτε βραβευόμενο.

Στην προοπτική εδραίωσης μιας εθνικής στρατηγικής ΕΚΕ και εταιρικής υπευθυνότητας συντείνει ασφαλώς η υποχρέωση των υπεύθυνων εταιρειών να δημοσιεύουν κοινωνικό απολογισμό, με την έννοια ότι τούτος, συσχετιζόμενος με τη στοχοθεσία της εταιρικής υπευθυνότητας, θα προσδιορίζει μια αντικειμενική βάση για την αποτίμηση των επιτεύξεών της κατόπιν σχετικά απλής διαδικασίας ελέγχου. Στην ίδια κατεύθυνση συντείνει, επίσης, η πρόβλεψη του Εθνικού Σχεδίου για τη σύσταση ενός Συμβουλίου Εταιρικής Ευθύνης, όπου θα μετέχουν εκπρόσωποι φορέων των επιχειρήσεων, της πανεπιστημιακής κοινότητας κ.ά., οργάνου επιφορτισμένου με τον εκσυγχρονισμό του Σχεδίου, σύμφωνα με τις εκάστοτε εξελίξεις.

Διονύσης Διονυσόπουλος, ΑΒ Βασιλόπουλος: Η ολιστική προσέγγιση του Product Integrity

Όπως μας είπε ο συνομιλητής μας, «ως εταιρεία εξελισσόμαστε, μεγαλώνουμε και συνεχίζουμε τη διαδρομή μας, βασισμένοι στην εταιρική μας κουλτούρα, την οποία κληρονομήσαμε από τον αείμνηστο Γεράσιμο Βασιλόπουλο. Αυτή, λοιπόν, ανακλάται σε πρωτοβουλίες, όπως η Τράπεζα Τροφίμων, της οποίας υπήρξε, άλλωστε, ιδρυτής, και σε δράσεις όπως η υποστήριξη των αναγκών τοπικών κοινωνιών και η ανακύκλωση, στο πλαίσιο της οποίας εισάγαμε το καινοτόμο ατομικό σύστημα ανακύκλωσης πριν καν ανοίξει η σχετική συζήτηση στην ελληνική αγορά. Σαν συνεπείς συνεχιστές, λοιπόν, αυτής της κληρονομιάς αναζητούμε κάθε ευκαιρία για καινοτομία, που βελτιώνει τα προϊόντα, τη λειτουργία και τις υπηρεσίες μας. Σε αυτό το πλαίσιο, εισάγουμε έναν νέο όρο, αυτόν του Product Integrity (PI). Το PI είναι ένα σύνολο πολιτικών με στόχο την πώληση ασφαλών, συμμορφούμενων με τη νομοθεσία προϊόντων, προερχόμενων από βιώσιμες, υπεύθυνες και αξιόπιστες πηγές. Αυτό αποτελεί συνέχεια της στρατηγικής μας για βιώσιμη ανάπτυξη με χειροπιαστό και μετρήσιμο αποτέλεσμα».

σελφ σέρβις: Πρόκειται για στόχο του ομίλου Ahold Delhaize;

Διονύσης Διονυσόπουλος: Είναι σημαντικό να πω ότι η αναγκαιότητα της βιώσιμης ανάπτυξης υπογράφηκε από 193 κυβερνήσεις των χωρών-μελών του ΟΗΕ το 2015, με τη συμφωνία «Ατζέντα 2030», η οποία περιλαμβάνει 17 στόχους βιωσιμότητας, μια συμφωνία- οδηγό για κυβερνήσεις, οργανισμούς και επιχειρήσεις, όπως η δική μας.

Η συγκεκριμένη κατεύθυνση αποτελεί ασφαλώς κοινό όραμα και πολιτική με τον όμιλό μας. Η ΑΒ εναρμονίζει τη στρατηγική της και δεσμεύεται να τηρεί την υπόσχεσή της στους κοινωνικούς της εταίρους –πελάτες, προσωπικό, προμηθευτές και τοπικές κοινωνίες–, πράττοντας κάθε φορά το σωστό, επιδιώκοντας καθημερινά να είναι το καλύτερο μέρος για τις αγορές του καταναλωτή, αλλά και ο πιο καλός γείτονάς του. Στο πλαίσιο αυτό, αποφασίστηκε πέρυσι το καλοκαίρι να εισάγουμε την έννοια του PI. Η εφαρμογή του πλάνου θα γίνει σταδιακά. Έχει ορίζοντα τριετίας –φτάνει ως το 2020– ακριβώς επειδή εκτιμούμε πως πρέπει να δοθεί ο κατάλληλος χρόνος οι συνεργάτες μας-προμηθευτές να ενημερωθούν, να πεισθούν και να υιοθετήσουν επί της ουσίας τις προϋποθέσεις αυτές.

Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ PRODUCT INTEGRITY
σ. σ.: Τι τους ζητάτε σε γενικές γραμμές, στο πλαίσιο του Product Integrity;

Δ. Δ.: Καταρχάς πολλά από τα σημεία που περιλαμβάνονται στο PI δεν είναι κανούργια.

Ένα τέτοιο είναι η πολιτική μας για την εγγύηση της ασφάλειας των φρούτων και λαχανικών, η οποία πρωτοξεκίνησε πριν από περίπου δέκα χρόνια και αφορά στο πρωτόκολλο συνεργασίας μας με τους παραγωγούς του αγροτικού τομέα –το ΑΒ Αγροδιασφάλιση. Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό για την εποχή του σχήμα, που περιέγραψε ορθές γεωργικές πρακτικές, διαρκείς ελέγχους στην αλυσίδα διακίνησης των προϊόντων και αυστηρούς όρους σε υπολλείματα φυτοπροστατευτικών.

Το ΡΙ ενοποιεί σε ένα κοινό πλαίσιο τις έως τώρα απαιτήσεις μας, όπως η Αγροδιασφάλιση, μαζί με νέες. Πιο συγκεκριμένα πέρα από την ασφάλεια του προϊόντος φροντίζουμε η παραγωγή των πρώτων υλών (π.χ. φοινικέλαιο, σόγια, κακάο, καφές, τσάι, ζωικές πρώτες ύλες, χαρτοπολτός κ.ά.) να μην έχει γίνει αίτιο καταστροφής π.χ. τροπικών δασών, μέσω της μετατροπής τους σε φυτείες ή βοσκοτόπια, ενώ αναφορικά με τα προϊόντα αλιείας, σκοπός μας είναι να είμαστε πρωτοπόροι στις πρωτοβουλίες προστασίας του θαλάσσιου πλούτου και των αποθεμάτων ψαριών. Επίσης, επιδιώκουμε από κοινού με τους συνεργάτες- προμηθευτές μας σε όλα τα στάδια της παραγωγής των προϊόντων, να διασφαλίζονται δίκαιες και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, με τον αποκλεισμό της παιδικής εργασίας και το σεβασμό γενικότερα των εργασιακών δικαιωμάτων.

Στην ΑΒ πιστεύουμε ότι με την τήρηση τέτοιων προϋποθέσεων μπορεί, στο κομμάτι που μας αναλογεί, να έχει πρακτικό αντίκρισμα η βιώσιμη ανάπτυξη. Και ως προς αυτό θεωρούμε βασικούς μας συμμάχους τους συνεργάτες μας.


ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΑΡΚΕΙΑ
σ. σ.: Οι προθέσεις του Product Integrity είναι ασφαλώς ιδεώδεις πλην, όμως, μάλλον «ψιλά γράμματα», κυρίως με την έννοια της κοινής συνείδησης ότι οι τάσεις στην κοινωνική και την οικολογική κατάσταση του κόσμου μας επιδεινώνουν παρά εξομαλύνουν τα αδιέξοδά της. Ποιος φορέας, όμως, θα αναλάβει τέτοιου είδους πιστοποιήσεις για λογαριασμό των προμηθευτών σας, αλλά και γιατί το PI είναι προσανατολισμένο κυρίως στους προμηθευτές own label προϊόντων;

Δ. Δ.: Ενδεχομένως το σκεπτικό του PI να ακούγεται από κάποιους στη χώρα μας σαν κάτι το εξεζητημένο. Για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, όμως, η ικανοποίηση όρων, όπως τα προϊόντα να προέρχονται από βιώσιμες πηγές ή η παραγωγή τους να μην παραβιάζει ανθρώπινα δικαιώματα, είναι πλέον αυτονόητη και ο μέσος καταναλωτής την απαιτεί.

Πιθανόν στην Ελλάδα τα θέματα του ΡΙ δεν έχουν τον ίδιο βαθμό ωριμότητας όσο αλλού στην Ευρώπη, αλλά την ίδια στιγμή κάποιες ελληνικές εξαγωγικές επιχειρήσεις –και όχι μόνο αυτές– έχουν ήδη υιοθετήσει ανάλογες πολιτικές. Επομένως, μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι κι εδώ σύντομα θα γίνουν τα απαιτούμενα βήματα. Συνεπώς δεν ξεκινάμε από το μηδέν.

Ενδεικτικό παράδειγμα είναι αυτό της χρήσης βιώσιμου φοινικέλαιου από τη βιομηχανία. Αρχικά αντιμετωπίστηκε με επιφύλαξη, είτε γιατί, όπως είναι λογικό, εν μέσω κρίσης η όποια υπόνοια αύξησης κόστους προβλημάτιζε τους προμηθευτές, είτε γιατί απλώς δεν είχε δημιουργηθεί η αντίστοιχη κουλτούρα τόσο στον επιχειρηματικό κόσμο όσο και στον Έλληνα καταναλωτή. Όμως, σήμερα αρκετές βιομηχανίες ήδη έχουν ευαισθητοποιηθεί και ζητούν τις σχετικές πιστοποιήσεις από τις δικιές τους πηγές προμηθειών πρώτων υλών.

Η εφαρμογή των εν λόγω πολιτικών αφορά στα own label προϊόντα της εταιρείας μας, που αποτελούν και την πρότασή μας προς τους πελάτες, και θα είναι μια διαδικασία με διάρκεια. Θα χρειαστεί τη συνεπή και επίμονη συνεργασία όλων. Έχουμε ορίσει σαν έτος-στόχο το 2020, για να προετοιμαστούν και οι συνεργάτες που δεν βρίσκονται στον ίδιο βαθμό ετοιμότητας. Πέραν των δύο βασικών εταίρων, δηλαδή λιανέμπορων και παραγωγών, χρειάζεται να συντονιστούν κι άλλοι παράγοντες, όπως σύμβουλοι που παρέχουν υποστήριξη και φορείς σχετικών πιστοποιήσεων.

Θέλω να τονίσω ότι έχουμε τη διάθεση, την υπομονή και το όραμα να δουλέψουμε μαζί με τους συνεργάτες μας για τις αναγκαίες αναπροσαρμογές στις διαδικασίες τους. Στο πλαίσιο αυτό, τους αποστείλαμε ήδη μια ενημερωτική επιστολή, σχετικά με το PI και το χρονοδιάγραμμά του.

ΠΑΝΤΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ Η ΑΓΟΡΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ
σ. σ.: Αξιώνει απάντηση εκ μέρους τους η επιστολή σας;

Δ. Δ.: Σε πρώτη φάση, ο σκοπός της επιστολής ήταν ενημερωτικός. Eπιθυμούμε να ευαισθητοποιήσουμε και να κινητοποιήσουμε έγκαιρα τους συνεργάτες μας. Να τους προσκαλέσουμε να εργαστούμε μαζί προς αυτή τη κατεύθυνση ως το 2020, στηρίζοντας από κοινού αειφόρες πρακτικές. Για την ώρα καταγράφουμε το επίπεδο ανταπόκρισης και ετοιμότητας των συνεργατών μας-προμηθευτών και επιδιώκουμε το διάλογο μαζί τους.

Είναι σημαντικό ότι πολλοί από αυτούς έχουν ήδη γυρίσει σελίδα, ενώ ακόμα περισσότεροι προετοιμάζονται σχετικά. Είμαστε αισιόδοξοι για την εξέλιξη των πραγμάτων. Έχοντας προσωπικά συμπληρώσει μια εικοσαετία στο αντικείμενο της ποιότητας, θυμάμαι ότι άλλοτε νεοεισαγόμενες έννοιες και συστήματα στην Ελλάδα, όπως διασφάλιση ποιότητας, HACCP, ιχνηλασιμότητα κ.λπ. φάνταζαν βουνό στην αρχή. Κι όμως, τώρα πια όλα αυτά τα θεωρούμε δεδομένα στην αγορά, όσο δεδομένες θα θεωρούμε και τις πρακτικές της βιώσιμης ανάπτυξης σε λίγα χρόνια. Πάντα κάποιος κάνει την αρχή, προβάλλοντας το όραμά του και δείχνοντας το δρόμο σε ό,τι αφορά την εισαγωγή καινοτομιών εκσυγχρονισμού, και η αγορά ακολουθεί και προσαρμόζεται.

Ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΠΙΤΑΧΥΝΕΙ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΩΝ
σ. σ.: Γιατί επιλέγετε ν’ ανοίξετε μόνοι ως εταιρεία αυτή την οδό εκσυγχρονισμού, δηλαδή, της καθιέρωσης των πρακτικών αειφόρου βιωσιμότητας στις σχέσεις της οργανωμένης λιανικής με τους προμηθευτές της; Δεν θα ήταν σκόπιμο το ζήτημα να τεθεί στους προμηθευτές από κοινού με τις άλλες αλυσίδες του κλάδου, τουλάχιστον τις μεγάλες, κατά το παράδειγμα π.χ. της πρωτοβουλίας του ΙΕΛΚΑ για το δραστικό περιορισμό της χρήσης της πλαστικής σακούλας; Ή μήπως θεωρείτε ότι το PI είναι αρκετό για να δημιουργήσει άμεσα μια κρίσιμη μάζα ανταποκρινόμενων προμηθευτών, ικανή να τραβήξει όλη την αγορά στην κατεύθυνση των στοχεύσεών του;

Δ. Δ.: Ως εταιρεία έχουμε αποδείξει ότι επιδιώκουμε το «ομαδικό παιχνίδι». Όχι μόνο δεν αγνοούμε τις συλλογικές κλαδικές προσπάθειες, αλλά σταθερά συμμετέχουμε σε αυτές. Στο πλαίσιο αυτό, επιδιώκουμε να μετέχουμε και να αξιοποιούμε κάθε ευκαιρία συζήτησης, όπως για παράδειγμα στις ειδικές κλαδικές εκδηλώσεις για το Sustainability, που συμβάλλουν αποτελεσματικά στον δημόσιο διάλογο και τη διαμόρφωση της σχετικής ατζέντας. Μια τέτοια εκδήλωση την οργανώνει το περιοδικό σας στις 7 Νοεμβρίου.

Το σκεπτικό της απόφασής μας να αναλάβουμε την πρωτοβουλία προώθησης του PI ως ΑΒ, είναι απλό: Στην Ελλάδα οι επιχειρήσεις που έχουν υγιείς προθέσεις μπορούν να παίξουν ένα σημαντικό ρόλο, συμβάλλοντας αποτελεσματικά στον εκσυγχρονισμό της αγοράς μέσω της εισαγωγής καινοτομιών σαν αυτές που φέρνει το PI. Από την πλευρά του, ο υγιής ανταγωνισμός μεταξύ των εταιρειών στον τομέα του εκσυγχρονισμού εκπαιδεύει τους καταναλωτές, ώστε τελικά αυτοί γίνονται ο μοχλός πίεσης, που υποχρεώνει όλες τις εταιρείες να τρέξουν για να ανταποκριθούν στις νέες απαιτήσεις.

Εμείς, λοιπόν, πιστεύοντας στην εισαγωγή καινοτομιών και πρωτοπορώντας σχετικά, μέσω του PI επιδιώκουμε να ανεβάσουμε τον πήχη των απαιτήσεων του καταναλωτή προς όλη την αγορά. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, τίποτα δεν θα επηρεάσει την ανταγωνιστικότητά μας, δηλαδή τις τιμές μας.

ΣΥΝΚΑ: Σε τροχιά ανόδου

Eιδικότερα, ο κύκλος εργασιών του ΣΥΝΚΑ κατά την περυσινή χρήση αυξήθηκε στα 172,4 εκατ. ευρώ έναντι 141,4 εκατ. ευρώ έναν χρόνο πριν. Οι έντονοι ρυθμοί της ανάπτυξής του αποδίδονται πέραν της τουριστικής ανάπτυξης της Κρήτης και του Αιγαίου στην ένταση των προσφορών και των προωθητικών ενεργειών του δικτύου του, στη στήριξη που απολαμβάνει από τον ΕΛΟΜΑΣ σε ό,τι αφορά τις κεντρικές συμφωνίες με τις προμηθεύτριες εταιρείες και στο επιτυχημένο λανσάρισμα της κάρτας πιστότητας Bonus Card.

Τα αυξημένα έσοδα ενίσχυσαν αισθητά, όπως ήταν αναμενόμενο, το μικτό αποτέλεσμα του συνεταιρισμού, του οποίου η αξία διαμορφώθηκε στα 42,2 εκατ. ευρώ έναντι 32 εκατ. ευρώ στη χρήση του 2015. Τα αποτελέσματα προ τόκων και φόρων διατηρήθηκαν πέρυσι σχεδόν σταθερά –στα 3,4 εκατ. ευρώ το 2016 από 3,6 εκατ. ευρώ το 2015–, το αποτέλεσμα προ φόρων κατέγραψε οριακή αύξηση, ανερχόμενο στα 2 εκατ. ευρώ από 1,9 εκατ. ευρώ ένα χρόνο πριν και τα κέρδη μετά από φόρους σημείωσαν αύξηση, διαμορφούμενα στα 1,3 εκατ. ευρώ από 1 εκατ. ευρώ που κατά τη χρήση του 2015. Σημειώνεται ότι μέρος των κερδών του ο συνεταιρισμός τα διαθέτει εν είδη μερίσματος στα μέλη του, που σήμερα ξεπερνούν τα 5.600.

ΑΥΞΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
Η σημαντική ενίσχυση του κύκλου εργασιών του ΣΥΝΚΑ το 2016 είχε συνέπεια την αύξηση του συνόλου των υποχρεώσεών του, η αξία των οποίων ανήλθε στα 71,6 εκατ. ευρώ πέρυσι έναντι 64,6 εκατ. ευρώ ένα δωδεκάμηνο πριν. Από το ποσό αυτό τα 64,3 εκατ. ευρώ ήταν πέρυσι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις έναντι 60,4 εκατ. ευρώ το 2015 και τα 7,4 εκατ. ευρώ μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις, έναντι 4,2 εκατ. ευρώ το προηγούμενο δωδεκάμηνο, αντιστοιχώντας σχεδόν στο σύνολό τους σε δάνεια.

Από τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις, μεταξύ άλλων, τα 43,4 εκατ. ευρώ αφορούσαν πέρυσι εμπορικές υποχρεώσεις, αυξημένες έναντι των 36,1 εκατ. ευρώ το 2015, και τα 10,3 εκατ. ευρώ τραπεζικά δάνεια έναντι 15,7 εκατ. ευρώ ένα χρόνο πριν.

ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΔΙΚΤΥΟΥ
Στο μεταξύ, ο ΣΥΝΚΑ συνεχίζει την επεκτατική του πολιτική, εγκαινιάζοντας το τελευταίο του κατάστημα στην Τήνο. Πρόκειται για το 52ο, το οποίο άνοιξε τις πόρτες του στο καταναλωτικό κοινό στις 19 Ιουνίου. Υπενθυμίζεται ότι ο συνεταιρισμός το 2014 ανέλαβε επιθετική πρωτοβουλία, εξαγοράζοντας την αλυσίδα σούπερ μάρκετ Βιδάλης ΑΕ, μια κίνηση με την οποία σηματοδοτήθηκε η επέκταση του δικτύου του και εκτός συνόρων Κρήτης, με καταστήματα στο Αιγαίο και ειδικότερα στην Τήνο, την Πάρο, την Κάλυμνο, τη Χίο, τη Μήλο και τη Σαντορίνη. Συνολικά, έτσι, είχαν περάσει στα χέρια του 14 εμπορικές μονάδες.

Σημειώνεται ότι στον Προμηθευτικό και Καταναλωτικό Συνεταιρισμό ΠΕ Καταναλωτών Κρήτης απασχολούνται σήμερα περισσότεροι από 1.000 εργαζόμενους. Ο αριθμός τους βαίνει αυξανόμενος, λόγω της επέκτασης του δικτύου των καταστημάτων του.

BAZAAR: Στόχος οι μηδενικές απώλειες

H ανακατανομή του κλαδικού τζίρου, μετά την ενεργοποίηση της Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτη, η οποία διαχειρίζεται το δίκτυο που ανήκε στη Μαρινόπουλος, και την ενσωμάτωση του δικτύου της Αφοί Βερόπουλοι στη Metro, ασκεί πιέσεις στα οικονομικά μεγέθη της Bazaar. Έτσι, η διοίκησή της κατεβάζει σε «ουδέτερη ζώνη» τον πήχη της ανάπτυξής της φέτος, με την ελπίδα ότι ο τζίρος της θα παραμένει σταθερός έναντι του 2016, που απεδείχθη αναπτυξιακά μια πολύ καλή χρονιά γι’ αυτήν.

Τα τελευταία στοιχεία της εταιρείας δείχνουν ότι σε οργανική ή, αλλιώς, σε συγκρίσιμη βάση ο τζίρος της μετρά απώλειες. Ειδικότερα, τον Αύγουστο έκλεισε με πτώση της τάξης του 7% έναντι του αντίστοιχου περυσινού μήνα, ο Ιούλιος επίσης εξελίχθηκε πτωτικά σε ποσοστό 8%, ενώ στο οκτάμηνο οι μέσες απώλειες εσόδων διαμορφώθηκαν στο επίπεδο του 3,5%. Αν κάτι φέτος δημιουργεί την ελπίδα μιας τελικής εξισορρόπησης είναι τα νέα καταστήματα Bazaar, τα οποία συγκρατούν την αλυσίδα σε μηδενικές απώλειες εσόδων. Αυτός, εξάλλου, είναι ο στόχος της διοίκησής της για το δωδεκάμηνο.

Ειδικότερα, όπως εκτιμά, στο κλείσιμο του έτους δεν θα απωλέσει έσοδα σε σχέση με το επίπεδο επιδόσεών της πέρυσι, παρά το γεγονός μάλιστα ότι, βάσει των προβλέψεών της, έως το τέλος του έτους οι απώλειες εσόδων σε συγκρίσιμη βάση θα έχουν φθάσει στο 10% μηνιαίως. Την «τρύπα» αυτή στα έσοδά της θα την καλύψουν, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, τα οκτώ νέα φετινά καταστήματά της –τα περισσότερα ήδη έχουν εγκαινιαστεί–, με την εισφορά νέου τζίρου. Πρόκειται για σούπερ μάρκετ που στεγάζονται σε ενοικιαζόμενους χώρους, οπότε η οργάνωσή τους δεν κοστίζει ιδιαίτερα στην αλυσίδα ούτε από άποψη χρήματος ούτε από άποψη χρόνου. Η διοίκησή της υπογραμμίζει με έμφαση την ταχύτητα αντιδράσεων της εταιρείας στις εξελίξεις του ανταγωνισμού.

ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΟ 2018
«Η ευελιξία που μας χαρακτηρίζει και τα γρήγορα αντανακλαστικά μας μάς δίνουν σήμερα τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε τις αρνητικές για τα μικρομεσαία δίκτυα εξελίξεις στον κλάδο μας», αναφέρει στέλεχός της στο σελφ σέρβις, προσθέτοντας ότι «για το 2017 ο στόχος μας είναι οι πωλήσεις μας να διατηρηθούν στο ύψος των 160 εκατ. ευρώ και η καθαρή κερδοφορία της να διαμορφωθεί κοντά στα επίπεδα της περυσινής χρονιάς, να κλείσει δηλαδή στα 1,5 εκατ. ευρώ έναντι 1,7 εκατ. ευρώ το 2016».

Πάντως, η «δύσκολη χρονιά» για την εταιρεία δεν θα είναι η φετινή, αλλά το 2018, καθώς, όπως σχολιάζεται από τη διοίκησή της, τότε θα έχουν «ωριμάσει» τα διευρυμένα μετά τις εξαγορές δίκτυα της Σκλαβενίτης και της Metro, ευρισκόμενα σε πλήρη ανάπτυξη. Τότε, λοιπόν, αναμένεται ότι θα ασκηθούν οι μεγαλύτερες πιέσεις στο σύνολο της αγοράς, σχολιάζουν στελέχη της, προσθέτοντας ότι, στο πλαίσιο των αντιδράσεών της η εταιρεία, θα επιμείνει επενδυτικά στη δημιουργία νέων καταστημάτων, θα βελτιώσει περαιτέρω το λειτουργικό της κόστος, ενώ μέσω του ΕΛΟΜΑΣ θα επιδιώξει να αναβαθμίσει –όπου αυτό είναι εφικτό– τις ετήσιες συμφωνίες με τις προμηθεύτριες εταιρείες, εκπέμποντάς τους το μήνυμα ότι η τάση του κλάδου προς ολιγοπωλιακές μορφές δεν είναι προς το συμφέρον κανενός.

Market In: Σχεδιάζει πανελλαδικό δίκτυο

Aπό τις ως τώρα κινήσεις της Market In προκύπτει ότι, σε περιοχές βορειότερα της Κεντρικής Ελλάδας, λειτουργεί ήδη τέσσερα σούπερ μάρκετ σε Χαλκιδική και Θεσσαλονίκη, ενώ με ένα ακόμη, που θα εγκαινιαστεί στις αρχές Οκτωβρίου, θα αποκτήσει παρουσία και στο κέντρο της συμπρωτεύουσας. Επίσης, ελέγχει ένα κατάστημα στην Κατερίνη και τρία ακόμη στον Βόλο. Το τελευταίο σούπερ μάρκετ που εγκαινίασε η αλυσίδα ήταν στις αρχές Σεπτεμβρίου, στο Κορδελιό.

Πλέον το δίκτυό της αριθμεί 169 σούπερ μάρκετ σε μια έκταση από τα βόρεια της χώρας έως και την Πελοπόννησο. Στις προθέσεις της είναι να ανοιχθεί και σε πιο απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδας, όπως σταδιακά στη νησιωτική χώρα, όπου ήδη έχει αποκτήσει ένα κατάστημα, στην Πάρο.

Ο προγραμματισμός της διοίκησης της εταιρείας προβλέπει ότι έως τις αρχές του 2018 θα έχουν εγκαινιαστεί ακόμη 21 καταστήματα σε χώρους όπου λειτουργούσαν άλλοτε καταστήματα της Αφοί Καρυπίδη, με την προσθήκη των οποίων το δίκτυό της θα φθάσει τα 190, ενώ μέχρι τα μέσα του ιδίου έτους θα τα αυξήσει σε 200, δημιουργώντας νέα σούπερ μάρκετ σε εμπορικά ακίνητα της περιφέρειας, που δεν στέγαζαν προηγουμένως σούπερ μάρκετ.

ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΝΟΜΗΣ
Από τα προαναφερόμενα είναι σαφές ότι οι ρυθμοί επέκτασης του δικτύου της Market In είναι πλέον ταχύτατοι. Το γεγονός ότι η γεωγραφική διάρθρωση των καταστημάτων της βασίζεται όλο και περισσότερο στην περιφέρεια, υποχρεώνει την εταιρεία να επενδύσει εκ νέου σε κέντρο logistics. Αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο η διοίκησή της αποφάσισε την εξαγορά της αποθήκης που λειτουργούσε η Aldi στην περιοχή της Σίνδου, στη Θεσσαλονίκη.

Πληροφορίες του σελφ σέρβις αναφέρουν ότι η Market In ήδη έχει επενδύσει ένα ποσό της τάξης των 6 εκατ. ευρώ για την εξαγορά των σχετικών εγκαταστάσεων, ποσό το οποίο όσο περνά ο καιρός προσαυξάνεται για την εταιρεία, δεδομένου ότι στη φάση αυτή οργανώνονται οι εσωτερικοί χώροι του logistic center, με τους αναγκαίους εξοπλισμούς.

Πρόκειται για εγκαταστάσεις που περιλαμβάνουν στεγασμένους χώρους συνολικής έκτασης 25.000τμ, οι οποίες θα είναι έτοιμες να λειτουργήσουν περίπου στα μέσα του 2018, καλύπτοντας τις ανάγκες τροφοδοσίας των καταστημάτων που ελέγχει η αλυσίδα στη Βόρειο Ελλάδα και Ήπειρο, καθώς και ορισμένων της Κεντρικής Ελλάδας.

Σήμερα το σύνολο των καταστημάτων της Market In τροφοδοτείται από το κέντρο αποθηκών της στο Μαρκόπουλο Αττικής, πράγμα που επιβαρύνει ασύμφορα τα λειτουργικά κόστη της, γι’ αυτό καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε οι εγκαταστάσεις της Σίνδου να λειτουργήσουν το ταχύτερο.

Η διπλή «όψη» της Metro

Πρόκειται, ωστόσο, για επιδόσεις που, τουλάχιστον σε ένα βαθμό, δεν είναι ευθέως συγκρίσιμες με τις αντίστοιχες του 2016, καθότι κατά τους πρώτους μήνες της περυσινής χρήσης το δίκτυο της πάλαι ποτέ Αφοί Βερόπουλοι είχε ιδιαίτερα χαμηλά έσοδα, δεδομένου ότι ακόμη δεν είχε εκκινήσει ολοκληρωμένα η ενσωμάτωσή του στο δίκτυο λιανικής της Metro.

Τα εν λόγω καταστήματα άρχισαν σταδιακά να κερδίζουν τζίρο, ταχύτερα, μάλιστα, όσα από αυτά εγκαινιάστηκαν μετά από την πλήρη ανακαίνισή τους. Ωστόσο, παραμένουν πίσω από το στόχο που έθεσε, βάσει του σχετικού business plan, η διοίκηση της αλυσίδας.

Αν και από πρώτη ανάγνωση η απόκλιση από το στόχο φαίνεται ότι οφείλεται στην αναβίωση του δικτύου που ανήκε στη Μαρινόπουλος υπό τη διοίκηση της Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτη, πράγμα που οδήγησε σε μια μερική ανακατανομή των πωλήσεων στον κλάδο, μετά από κριτική σκέψη, στο πλαίσιο των οποίων λαμβάνονται υπόψιν και τα πορίσματα των μετρήσεων των εταιρειών έρευνας, η διοίκηση Metro καταλήγει μάλλον στο συμπέρασμα ότι οι απώλειες εσόδων του δικτύου της σχετίζονται κατά μείζονα λόγο με το γενικότερο κλίμα στην αγορά, που εξακολουθεί να εξελίσσεται αποθαρρυντικά. Όπως επισημαίνεται, το παράδειγμα κάποιων My Market, τα οποία, ενώ δεν γειτνιάζουν με μονάδες της Σκλαβενίτης, δεν καταφέρνουν να κινηθούν ανοδικά, ενόσω απώλειες εσόδων καταγράφονται γενικότερα στην περιφέρεια παρά την έλευση της Σκλαβενίτης, εξηγούν πολλά.

ΟΙ ΔΥΟ ΒΑΣΕΙΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Στο μεταξύ, κάτω από τα περυσινά επίπεδα εσόδων κινείται και το δίκτυο των Metro Cash & Carry παρά τη θετική πορεία του τουριστικού ρεύματος στη χώρα. Κατά συνέπεια, αναπτυξιακή δύναμη στον τζίρο της Metro φαίνεται ότι δίνουν, πρώτον, τα νέα σούπερ μάρκετ της εταιρείας –εν προκειμένω, ενώ φέτος επρόκειτο να εγκαινιαστούν δέκα, το σχετικό πλάνο μάλλον δεν θα καλυφθεί λόγω καθυστερήσεων και γραφειοκρατικών εμπλοκών. Σημειώνουμε ότι η αλυσίδα συνέχισε να επενδύει σε νέα σούπερ μάρκετ ανεξάρτητα από την απόφασή της να εξαγοράσει το δίκτυο της Αφοί Βερόπουλοι. Κατά δεύτερον, αναπτυξιακή δύναμη της δίνουν τα ανακαινισμένα καταστήματα που προέρχονται από το δίκτυο της Αφοί Βερόπουλοι. Στη φετινή χρονιά προβλέπεται η ανακαίνιση συνολικά 42 σούπερ μάρκετ, ενώ ο κύκλος της αναβάθμισης των εμπορικών μονάδων αυτού του δικτύου θα κλείσει βάσει πλάνου στο τέλος του επόμενου έτους. Η Metro σε γενικές γραμμές ισοκατένειμε τις σχετικές ανακαινίσεις σε τρία χρόνια, ώστε μεταξύ 2016 και 2018 να έχει ολοκληρώσει το εν λόγω πρόγραμμα.

Προκειμένου η Metro να βρεθεί όσο το δυνατό πιο κοντά στους στόχους της, επιμένει επιθετικά σε επίπεδο τόσο προσφορών και προωθητικών ενεργειών όσο και διαφήμισης, στην οποία επενδύει σημαντικά. Παράλληλα, στηρίζει και τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας που διαθέτει, προσφέροντας στους πελάτες της ποιοτικές εναλλακτικές λύσεις αγοράς οικονομικότερων προϊόντων.

Σκλαβενίτης: Στην περιφέρεια θα κριθεί το στοίχημα

Aν και οι προκλήσεις είναι πολλές για τη Σκλαβενίτης, το εγχείρημα της διάσωσης των δομών της Μαρινόπουλος υπό την ιδιοκτησία και διοίκησή της θα κριθεί από την πρόοδο της διείσδυσης των καταστημάτων της στα νοικοκυριά της περιφέρειας. Αυτή είναι που θα φέρει το νέο όγκο πωλήσεων, δεδομένου ότι το δίκτυο της Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτη τώρα δίνει τα… διαπιστευτήριά του στο καταναλωτικό κοινό της περιφέρειας, οπότε το κύριο ζητούμενο είναι το πώς θα αποσπάσει πωλήσεις από τους ανταγωνιστές του. Το βέβαιο είναι ότι η δυναμική των καταστημάτων της εταιρείας στην περιφέρεια δεν είναι μέχρι σήμερα ανάλογη εκείνης που καταγράφουν τα σούπερ μάρκετ που λειτουργούσε άλλοτε η Μαρινόπουλος στην Αθήνα και που δραστηριοποιούνται πλέον με το σήμα Σκλαβενίτης.

Ένα από τα βασικά προβλήματα οργάνωσης των μονάδων στην περιφέρεια είναι ότι εκ των πραγμάτων εκεί δεν ευνοείται η ανάμιξη του προσωπικού τους με εργαζόμενους προερχόμενους από τη Σκλαβενίτης. Κάτι τέτοιο θα βοηθούσε να προσαρμοστούν γρήγορα τα αντανακλαστικά των υπαλλήλων τους στις απαιτήσεις της εταιρικής κουλτούρας της μητρικής, όπως αυτή είναι αναγνωρίσιμη και δημοφιλής στο πελατειακό κοινό της πρωτεύουσας, δηλαδή στο γεωγραφικό χώρο που κατ’ αποκλειστικότητα έδρασε η Σκλαβενίτης από την ίδρυσή της μέχρι την εξαγορά του πανελλήνιου δικτύου της Μαρινόπουλος. Συνεπώς το ισχυρό χαρτί του ομίλου, που δεν είναι άλλο από την παροχή υψηλού επιπέδου σέρβις στους πελάτες του, φαίνεται ότι στην επαρχία θα παιχτεί με καθυστέρηση, πράγμα που θα έχει αντίκτυπο στην πρόοδο της πιστότητας του κοινού της προς το brand Σκλαβενίτης, άρα και στις πωλήσεις των επαρχιακών καταστημάτων που το φέρουν. Ίσως γι’ αυτό η αλυσίδα θα χρειαστεί να επενδύει τοπικά στη διαφήμιση, όπως και να παίζει δυνατά ένα άλλο «χαρτί», αυτό των επιθετικών τιμών και προσφορών, το οποίο η προκάτοχος των καταστημάτων της στην περιφέρεια αξιοποιούσε στρατηγικά για την προσέλκυση του κοινού.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ «ΓΥΑΛΙ»
Αξίζει να σημειώσουμε ότι η Σκλαβενίτης άρχισε να «τολμά» τηλεοπτικά, αλλά με όχημα τα διασημιστικά σποτ προμηθευτών της, αν κρίνουμε από το πρόσφατο διαφημιστικό σποτ της P&G, με το οποίο προβάλλονται συνέργειες της αλυσίδας με τον πολυεθνικό όμιλο. Στην πράξη, το σήμα της Σκλαβενίτης προβάλλεται έτσι πλέον από το τηλεοπτικό γυαλί, μια πρακτική που, όπως, ίσως θυμούνται οι παλιότεροι, είχε ακολουθήσει και στο παρελθόν η εταιρεία.

ΣΠΑΕΙ ΤΟ ΤΑΜΠΟΥ ΤΟΥ FRANCHISE
Στο μεταξύ, η Σκλαβενίτης σπάει ακόμα ένα από τα «ταμπού» που χαρακτήριζαν παραδοσιακά τα επιχειρηματικά της ήθη. Πρόκειται για το franchise. Αν και επί πολλές δεκαετίες το απέφευγε, τους τελευταίους μήνες το ενέταξε στα ενδιαφέροντά της, έχοντας ήδη συνάψει τις πρώτες συμβάσεις συνεργασίας με τοπικούς επιχειρηματίες, προκειμένου να αποκτήσει καλύτερη πρόσβαση στις τοπικές αγορές. Τα πρώτα τρία καταστήματα franchise του σήματός της εδρεύουν στη Θεσσαλονίκη, την Κρήτη και την Ιθάκη, ενώ άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει υπογραφεί μια τέταρτη σύμβαση κι άλλες ανεβάζουν το αριθμό τους σε 15.

Οι προαναφερόμενες θέσεις των πρώτων franchisee της εταιρείας δείχνουν το ενδιαφέρον της να διεισδύσει ταχύτερα αφενός σε τουριστικές περιοχές της χώρας και αφετέρου σε γειτονιές μεγάλης πληθυσμιακής πυκνότητας, κρίνοντας από τη Θεσσαλονίκη, όπου η Σκλαβενίτης δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο την απόσταση που τη χωρίζει από το καταναλωτικό κοινό, αλλά κι έναν πολύ ισχυρό ανταγωνιστή με μακρά τοπική παράδοση, τη Μασούτης. Με τα franchise καταστήματα, λοιπόν, η εταιρεία δημιουργεί νέους εμπορικούς θύλακες, προκειμένου να κερδίσει μερίδια αγοράς σε μια περιοχή κυριαρχούμενη σε μεγάλο βαθμό από τοπικές δυνάμεις.


Οι επιχειρηματίες που επέλεξε να συνεργαστεί στον τομέα της δικαιόχρησης προέρχονται από το πάλαι ποτέ δίκτυο της Μαρινόπουλος, που αριθμούσε συνολικά περισσότερα των 150 καταστημάτων franchise σε όλη τη χώρα. Πλέον όλα δείχνουν ότι αρκετοί εξ αυτών που δραστηριοποιούνται στην περιφέρεια, αποφασίζουν να συνδέσουν το μέλλον τους με τη Σκλαβενίτης. Μένει να φανεί αν η αλυσίδα θα επιχειρήσει ανάλογα στην πρωτεύουσα, λαμβάνοντας ασφαλώς υπόψη της την απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, βάσει της οποίας της έχουν τεθεί αυστηροί περιορισμοί διεκδίκησης μεριδίων αγοράς, όπως και το κλείσιμο καταστημάτων της σε συγκεκριμένες περιοχές.

Σχετικά με τον τομέα της χονδρικής, η Σκλαβενίτης ενισχύει το δίκτυο των The Mart με τα Tera Market της Μαρινόπουλος. Ήδη δύο σχετικές μονάδες, στα Χανιά και την Αργυρούπολη, μετατράπηκαν σε The Mart, έκτασης, όμως, 1.200τμ, δηλαδή πρόκειται για καταστήματα-«μικρογραφία» των «κανονικών».

ΨΗΛΑ ΣΤΗΝ ΑΤΖΕΝΤΑ Η ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑ
Σε ό,τι αφορά το ζήτημα της ρευστότητας, πηγές του σελφ σέρβις αναφέρουν ότι η αλυσίδα φέρεται να έχει συμφωνήσει με τις τράπεζες τη χορήγηση νέου δανείου, πιθανώς της τάξης των 80 εκατ. ευρώ. Ένα τέτοιο ύψος κεφαλαίου χαρακτηρίζεται αναγκαίο, δεδομένου ότι η αλυσίδα απέχει ακόμη από την κάλυψη του στόχου πωλήσεων που είχε ορίσει, ώστε να είναι ομαλή η εξέλιξη του εγχειρήματός της, κυρίως λόγω της καθυστέρησης των διαδικασιών δικαστικής έγκρισης του σχεδίου διάσωσης των δομών της Μαρινόπουλος.

Ειδικότερα η διοίκησή της είχε τοποθετήσει τον πήχη των προσδοκιών της στο επίπεδο του 1 δισ. ευρώ. Αν και τα στελέχη της θεωρούν ότι πολύ γρήγορα έφθασαν στο επίπεδο διασφάλισης ετησίων εσόδων ύψους περίπου 700-750 εκατ. ευρώ, εκτιμούν ότι η απόσταση των 250-300 εκατ. ευρώ για την κάλυψη του στόχου φέτος δεν θα διανυθεί με την ίδια ευκολία, όπως άλλωστε και η απόσταση κάλυψης του στόχου για το 2018, που κατά πληροφορίες ανέρχεται στο επίπεδο των 1,2 δισ. ευρώ.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ…
Οι έως τώρα μετρήσεις, σύμφωνα με τις πηγές του σελφ σέρβις, εμφανίζουν τα καταστήματα της Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτη με ημερήσιο αθροιστικό τζίρο της τάξης των 3,2-3,3 εκατ. ευρώ τα Σάββατα και των 2,7 εκατ. ευρώ τις καθημερινές. Σε εβδομαδιαία βάση, λοιπόν, το εν λόγω δίκτυο αποφέρει τζίρο ύψους 16 εκατ. ευρώ, όταν για την κάλυψη του ετήσιου στόχου επιδόσεών του (1 δισ. ευρώ) ο εβδομαδιαίος τζίρος του πρέπει να κυμαίνεται γύρω στα 20 εκατ. ευρώ.

Προκειμένου, λοιπόν, η Σκλαβενίτης να πιάσει στον ταχύτερο δυνατό χρόνο τον προαναφερόμενο στόχο πωλήσεων, το επιτελείο της έχει κυριολεκτικά πάρει φωτιά. Στελέχη της αγοράς αναφέρουν ότι όσο γρήγορα η αλυσίδα πέτυχε το 70% του στόχου της, τόσο δύσκολα θα φτάσει στο 100% της κάλυψής του. Με αυτή την έννοια, μόνο εκ του περισσού δεν πρέπει να χαρακτηριστεί το ενδιαφέρον της Σκλαβενίτης για το franchise και την τηλεοπτική προβολή. Μάλιστα, πηγές αναφέρουν ότι η διοίκηση της εταιρείας επεξεργάζεται την ιδέα μιας corporate τηλεοπτικής διαφήμισης, ώστε να τονωθεί η δυναμική της σε πανελλαδικό επίπεδο.

Εξάλλου, όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, η διαφήμιση απαιτείται, τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο, δεδομένου ότι έχει διαπιστωθεί πως οι κάτοικοι των αστικών κέντρων της περιφέρειας σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν πάρει είδηση ότι το επί μήνες κλειστό κατάστημα της Μαρινόπουλος της γειτονιάς τους έχει επαναλειτουργήσει και τους περιμένει ως Σκλαβενίτης. Το αποτέλεσμα είναι η αλυσίδα να χάνει άδικα των αδίκων έσοδα σε μια κρίσιμη για την ευόδωση των σχεδίων της.

Βρεφικές Κρέμες Γιώτης: 87 χρόνια αγάπης και επιστημονικής φροντίδας για τη μητέρα και το παιδί!

Πιστή στο όραμα των ιδρυτών της για προσφορά προϊόντων υψηλής διατροφικής αξίας σε προσιτή τιμή, η εταιρεία ΓΙΩΤΗΣ συνεχίζει να προσφέρει με συνέπεια και πλήρη αφοσίωση, τις μόνες ελληνικές Βρεφικές Κρέμες, από αγνά υλικά για γερά παιδιά από κούνια.

Με αίσθημα ευθύνης, αγάπης και φροντίδας για τα παιδιά, η εταιρεία πορεύεται, εδώ και 87 χρόνια, έχοντας ως βασική της φιλοσοφία και αδιαπραγμάτευτη αξία την αέναη διασφάλιση ποιότητας. Με αδιάκοπη επιστημονική έρευνα και ιδιαίτερη φροντίδα, η εταιρεία ΓΙΩΤΗΣ συνεχίζει να εξελίσσει ένα σύστημα Φυσικής Διατροφής με Βρεφικά Προϊόντα υψηλής θρεπτικής αξίας, που περικλείουν μέσα τους μακροχρόνια εμπειρία και τεχνογνωσία. Στο Εργαστηριακό Κέντρο τεχνολογίας αιχμής της ΓΙΩΤΗΣ ΑΕ αναπτύσσονται πρότυπες μέθοδοι για τον προσδιορισμό και τη διασφάλιση των περιεχόμενων βιταμινών και Ιχνοστοιχείων στις Παιδικές Κρέμες ΓΙΩΤΗΣ.

Η υψηλή ποιότητα στην ανάπτυξη και την παραγωγή των Βρεφικών Τροφών ΓΙΩΤΗΣ πιστοποιείται με το Διεθνές Σύστημα Διασφάλισης ποιότητας ISO 9001.

Πάντα πρωτοπόρος η ΓΙΩΤΗΣ ΑΕ συμμετέχει σε Διεθνή Επιστημονικό Forum και ομάδες εργασίας με ανακοινώσεις και εργαστηριακές μελέτες για τη βελτίωση της ποιότητας των Βρεφικών Τροφών.

Το 2017 ολοκληρώνεται το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα LIFE FOODPRINT (www.foodprint.gr), το οποίο εφάρμοσε η εταιρεία στη Γραμμή Παραγωγής των Βρεφικών Κρεμών ΓΙΩΤΗΣ με αποτέλεσμα την κατά 10%-15% μείωση εκπομπών CO2 κατά την παραγωγή τους.

ΒΡΕΦΙΚΕΣ ΚΡΕΜΕΣ ΓΙΩΤΗΣ ΓΙΑ ΓΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΚΟΥΝΙΑ
Οι Βρεφικές Κρέμες ΓΙΩΤΗΣ, αποτελούν ένα Σύστημα Φυσικής Διατροφής, που καλύπτει τις διατροφικές ανάγκες του μωρού σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής του. Είναι πλούσιες σε θρεπτική αξία, από διαλεκτές πρώτες ύλες της Μεσογείου.

Κάθε γεύμα Βρεφικής Κρέμας ΓΙΩΤΗΣ προσφέρει:

  • Σίδηρο που συμβάλλει στη φυσιολογική γνωσιακή ανάπτυξη του παιδιού
  • Ασβέστιο που συμβάλλει στην υγιή ανάπτυξη των οστών
  • Βιταμίνες Α και C που συμβάλλουν στη φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος
  • Βιταμίνες B1, B2, B6, B12 που συμβάλλουν στη φυσιολογική λειτουργία του νευρικού συστήματος και στη μετατροπή της τροφής σε ενέργεια.

Κυκλοφορούν σε 10 υπέροχες γεύσεις που ξετρελαίνουν τα μωρά από την πρώτη κουταλιά:

  • Άνθος Ορύζης ΓΙΩΤΗΣ – με Ρυζάλευρο προψημένο, Βιταμίνες, Σίδηρο
  • Άνθος Αραβοσίτου ΓΙΩΤΗΣ – Άμυλο Αραβοσίτου, Γάλα, Βιταμίνες, Σίδηρο
  • Μπισκοτόκρεμα ΓΙΩΤΗΣ – με Μπισκότα, Γάλα, Βιταμίνες, Σίδηρο
  • Φαρίν Λακτέ ΓΙΩΤΗΣ – με Μήλο & Αχλάδι, Σιτάλευρο, Γάλα, Βιταμίνες, Σίδηρο
  • Φαρίν Λακτέ ΓΙΩΤΗΣ – με Σιτάλευρο, Γάλα, Βιταμίνες, Σίδηρο
  • Φαρίν Λακτέ με Μπισκότα ΓΙΩΤΗΣ – με Μπισκότα, Σιτάλευρο, Γάλα, Βιταμίνες, Σίδηρο
  • Φρουτόκρεμα ΓΙΩΤΗΣ – με 3 φρούτα, Γάλα, Βιταμίνες, Σίδηρο
  • Φρουτόκρεμα ΓΙΩΤΗΣ – με 5 φρούτα, Γάλα, Βιταμίνες, Σίδηρο
  • Κρέμα Βανίλια ΓΙΩΤΗΣ – με Ρυζάλευρο, Γάλα, Βιταμίνες, Σίδηρο
  • Κρέμα Δημητριακών ΓΙΩΤΗΣ – με 6 δημητριακά, πλούσια σε Σιτάρι, Αραβόσιτο, Ρύζι, Σίκαλη, Βρώμη και Κριθάρι, Γάλα, Βιταμίνες, Σίδηρο

Οι μοντέρνες, χαρούμενες λειτουργικές συσκευασίες διαθέτουν μεζούρα για να προγραμματίζονται πιο εύκολα τα γεύματα του μωρού και πλαστικό καπάκι για να διασφαλίζεται ότι μένουν πάντα φρέσκιες και ασφαλείς.

Οι Βρεφικές Κρέμες ΓΙΩΤΗΣ είναι τόσο αγαπητές, γιατί συνδυάζουν την υψηλή ποιότητα και διατροφική αξία, με την υπέροχη γεύση σε προσιτές τιμές.

Βρεφικές Τροφές ΓΙΩΤΗΣ για γερά παιδιά από κούνια!

www.jotis.gr
www.facebook.com/jotis.gr
www.youtube.com/jotis.gr

Βασικοί σταθμοί στην ιστορία των Βρεφικών Κρεμών ΓΙΩΤΗΣ είναι:

    1930 Άνθος Ορύζης & Άνθος Αραβοσίτου – Οι πρώτες βρεφικές κρέμες στην Ελλάδα
    1972 – Φαρίν Λακτέ, Κρέμα Βανίλια, Κρέμα Δημητριακών
    1991 – Φρουτόκρεμα 5 Φρούτα
    2000 – Μπισκοτόκρεμα
    2003 – Κρέμα Άνθος Αραβοσίτου
    2009 – Φαρίν Λακτέ Μπισκότο
    2012 – Φαρίν Λακτέ Μήλο-Αχλάδι
    2014 – Φρουτόκρεμα 3 Φρούτα