Σιγή ιχθύος…

Τα χρόνια της κρίσης προσφέρουν υλικό για μελέτη και εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων σε πολλαπλά πεδία. Ένα από αυτά, που έρχονται συχνά στο προσκήνιο και στη χώρα μας από τα πρώτα χρόνια εκδήλωσης των επιπτώσεων που είχαν οι υφεσιακές πολιτικές, είναι η μεταφορά της έδρας πολλών επιχειρήσεων εκτός Ελλάδος, αλλά και η υποβάθμιση της εγχώριας διοίκησης αρκετών πολυεθνικών ομίλων.

Ακόμη και επιχειρήσεις με τεράστια κέρδη, έχοντας ως κεντρικό πυλώνα της στρατηγικής τους την αναζήτηση ευνοϊκότερων συνθηκών μεγιστοποίησης των κερδών τους, μεταναστεύουν, συνήθως ως προς την έδρα τους ή την παραγωγή τους, ώστε να αξιοποιήσουν τα περιθώρια της παγκοσμιοποιημένης αγοράς.

Σε ό,τι αφορά τις μικρότερες αγορές, συνήθως η διοίκηση των επιχειρήσεων υποβαθμίζεται ως προς τον ρόλο της, προς εξοικονόμηση πόρων, αλλά και λόγω νέας ιεράρχισης της σημαντικότητάς τους, βάσει των αναμενόμενων οικονομικών αποτελεσμάτων. Έτσι, μέσα σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα, πολλά ανώτερα στελέχη φεύγουν στο εξωτερικό, αναλαμβάνοντας ίσως υψηλότερης βαθμίδας ρόλους από ό,τι στη χώρα μας, αλλά ουσιαστικά υποβαθμιζόμενα ως προς την ισχύ τους, ενώ όσα απομένουν, λειτουργούν σε πιο αυστηρό πλαίσιο, όπως καθορίζεται από τους κανόνες της μητρικής εταιρείας.

Όσοι παρακολουθούν τις σπάνιες δημόσιες τοποθετήσεις στελεχών των μεγάλων κυρίως επιχειρήσεων, δεν μπορεί παρά να διαπιστώνουν πως κινούνται, εκτός εξαιρέσεων, στο πλαίσιο των επιχειρηματικών ανακοινώσεων, γραπτών ή προφορικών, είτε πραγματοποιούνται στο «προστατευμένο» περιβάλλον μιας εταιρικής εκδήλωσης ή μιας εκδήλωσης δημοσίων σχέσεων.

Είναι αλήθεια πως και στο παρελθόν οι δημοσιογράφοι του επιχειρηματικού ρεπορτάζ αντιμετώπιζαν συχνά, για παράδειγμα, τον σκόπελο της συνέντευξης… εξ απόστάσεως, με την αποστολή γραπτών ερωτήσεων και την παραλαβή απαντήσεων που είχαν περάσει από τη διαδικασία «αποστείρωσης», όχι μόνο εκ μέρους του συνεντευξιαζόμενου, αλλά, σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμη και της μητρικής εταιρείας!

Και τότε το έργο της ενημέρωσης ήταν δύσκολο, κινούμενο σε όρια που θεωρούσαμε πως αν ξεπεραστούν, υπήρχε ο κίνδυνος να απαξιωθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε η ενημέρωση για τις επιχειρηματικές εξελίξεις, η ανάλυσή τους και η εξαγωγή των απαραίτητων συμπερασμάτων για το μέλλον κάθε κλάδου να είναι έωλη. Σήμερα διαπιστώνουμε πως οι εξελίξεις των προηγούμενων ετών, τόσο στην οικονομία όσο και στην επιχειρηματική πραγματικότητα, έχουν οδηγήσει ακόμη περισσότερα στελέχη να τηρούν σιγή ιχθύος. Οι απόψεις για την πορεία των επιχειρήσεων, αλλά κυρίως για τη στρατηγική τους, που κατατίθενται μέσω ανοιχτής συζήτησης, στο πλαίσιο συνεντεύξεων ή δημόσιων επιχειρηματικών εκδηλώσεων, αποτελούν προϊόν δημοσιογραφικής επιμονής. Οι ευγενικές αρνήσεις ή η ανοιχτή δήλωση αποχής από τον δημόσιο διάλογο για θέματα που απασχολούν την αγορά και χρήζουν ανάλυσης με τη συμβολή των άμεσα εμπλεκόμενων είναι ο κανόνας.

Το γεγονός αυτό κάθε άλλο παρά δείκτης υγείας μπορεί να θεωρηθεί. Όχι μόνο αποτελεί ένδειξη ανασφάλειας ή –ακόμη χειρότερα–ψευδαίσθησης ισχύος μέρους της ανώτερης και μεσαίας διοίκησης αρκετών επιχειρήσεων, αλλά στενεύει και τα περιθώρια εντός των οποίων μπορεί να γίνει ένας εποικοδομητικός διάλογος, ώστε, με όλα τα στοιχεία στο φως, ο κάθε οργανισμός να μπορεί να πάρει τις αποφάσεις του.

Το πρόσφατο παρελθόν βρίθει παραδειγμάτων εταιρειών που κατέρρευσαν, έχοντας ως κανόνα στις σχέσεις με τη δημοσιογραφική κοινότητα την παροχή «αποστειρωμένης» ενημέρωσης. Σήμερα, όσοι αναγνωρίζουν τη διαφορά της αξίας μεταξύ μιας είδησης και μιας φήμης ή μιας «καλλωπισμένης» εταιρικής δήλωσης, εξακολουθούν να αναζητούν ψήγματα ουσιαστικής ειδησεογραφίας στα ελάχιστα μέσα που έχουν καταφέρει να διασώσουν τη δημοσιογραφική τους ταυτότητα. Δεν αρκεί.

Αν η πλειονότητα των στελεχών κατανοήσει πως η αποχή από τη δημόσια τοποθέτηση και αντιπαράθεση δεν υπηρετεί μακροπρόθεσμα τον οποιονδήποτε κλάδο, μπορούμε να ελπίζουμε ότι από την εποχή της εκκωφαντικής σιωπής θα περάσουμε στην εποχή του ελεύθερου, τολμηρού, εμπεριστατωμένου λόγου, που πρέπει να χαρακτηρίζει όσους θέλουν πραγματικά να έχουν ρόλο σε μια αγορά, η οποία θα λειτουργεί με όρους υγείας.

Οι επενδύσεις των αλυσίδων σε τεχνολογία το 2018

Oι δύο από αυτές βασίζουν τις πωλήσεις τους κυρίως στα φυσικά τους καταστήματα. Η τρίτη ειδικεύεται στο ψηφιακό εμπόριο. Και οι τρεις αξιοποίησαν τις τεχνολογικές λύσεις για την αναβάθμιση των λειτουργιών τους. Η βελτίωση της αγοραστικής εμπειρίας ανεξαρτήτως του τρόπου πώλησης, φυσικού ή online, είναι όπως φαίνεται ο μεταξύ τους κοινός παρονομαστής ενδιαφερόντων. Ας τις δούμε, όμως, μέσα από την αφήγηση των πλέον αρμοδίων προσώπων.

Metro
Γιώργος Βουτυράς, διευθυντής οργάνωσης και πληροφορικής

«Οι άξονες στους οποίους κινήθηκε η υλοποίηση έργων πληροφορικής της Metro το 2018 ήταν 1) η βελτίωση των διαδικασιών της εφοδιαστικής αλυσίδας, 2) οι mobile εφαρμογές για την πληροφόρηση της διοίκησης και την εξυπηρέτηση των πωλητών, 3) το e-shop και το Delivery, 4) η βελτίωση διαδικασιών στα καταστήματα και 5) η ολοκλήρωση της συγχώνευσης μετά τη μεγάλη εξαγορά εκ μέρους της Metro προ τριετίας. Στον τομέα της εφοδιαστικής αλυσίδας τα σημαντικότερα έργα αφορούσαν στο επίπεδο εξυπηρέτησης των προμηθευτών και των καταστημάτων, την αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων, τη real-time ηλεκτρονική παραλαβή των παραστατικών και την πρόβλεψη της ζήτησης για τον προγραμματισμό των αποθεμάτων και των παραγγελιών. Ως προς την εξυπηρέτηση των προμηθευτών αυτοματοποιήθηκε η είσοδος των φορτηγών των προμηθευτών στις κεντρικές αποθήκες, η παρακολούθηση της τήρησης των χρόνων παράδοσης, ο έλεγχος του χρόνου αναμονής στις ράμπες εκφόρτωσης, η συνέπεια και ορθότητα παράδοσης των παραγγελιών κ.ά. καθώς και η αξιολόγηση των προμηθευτών βάσει δεικτών. Σε ό,τι αφορά την εξυπηρέτηση των καταστημάτων, είναι δυνατή πλέον η ενημέρωσή τους για τον ακριβή χρόνο άφιξης των φορτηγών σε αυτά, ώστε να μεριμνούν για τα δέοντα. Για την αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων στις κεντρικές αποθήκες τοποθετήθηκε σύστημα voice picking σε μια από αυτές. Με την real-time λήψη των παραστατικών, παραλαμβάνονται στις κεντρικές αποθήκες πριν φτάσει το παραστατικό του προμηθευτή, με αποτέλεσμα την έγκαιρη και ασφαλή αυτοματοποιημένη εισαγωγή τους στο WMS τους. Για τη μείωση των αποθεμάτων και τη λελογισμένη παραγγελιοδοσία αναπτύχθηκαν εφαρμογές σε συνεργασία με τη Μονάδα Προβλέψεων και Στρατηγικής του Εθνικού του ΕΜΠ.

Σχετικά με τις εφαρμογές Mobile, υλοποιήθηκε εφαρμογή KPIs των καταστημάτων, ώστε τα εταιρικά στελέχη να παρακολουθούν σε μηνιαία βάση την πρόοδο σε ποικίλους δείκτες, καθώς και στοιχεία των ανταγωνιστικών καταστημάτων ανά περιοχή. Άλλη εφαρμογή αφορά τη διάθεση tablets στους επισκέπτες πελατών χονδρικής της εταιρείας, μέσω της οποίας καθοδηγούνται σχετικά (γεωγραφικά στοιχεία, ιστορικό παραγγελιών κ.ά.) και λαμβάνουν παραγγελίες με ποικίλους τρόπους (αναζητήσεις από λίστες, σκανάρισμα με φορητό σκάνερ, ακόμη και με φωνητική αναζήτηση).

Τον Σεπτέμβριο η εταιρεία πραγματοποίησε είσοδο στον τομέα του e-shop. Για την υποστήριξη του έργου αναπτύχθηκαν εφαρμογές για τη γρήγορη συλλογή και τιμολόγηση των προϊόντων από τα φυσικά καταστήματα (η συλλογή γίνεται με φορητά τερματικά και δεν απαιτείται πέρασμα των προϊόντων από τα ταμεία), καθώς και εφαρμογές για τους διανομείς στους τελικούς πελάτες, για την βέλτιστη διαδρομή που πρέπει να ακολουθήσουν κατά τη διανομή κ.ά.

Ακόμη, στα καταστήματα προσφέρθηκε ελεύθερη σύνδεση των πελατών στο internet, οθόνες περιεχομένου παροχής πληροφοριών, αλλά και διαδραστικές οθόνες, δυνατότητες καλύτερης σήμανσης για προϊόντα προσφοράς, υποστήριξη ηλεκτρονικών κουπονιών και διατακτικών κ.ά. Ιδιαίτερα για τα ιδιόκτητα πρατήρια της εταιρείας αναπτύχθηκε mobile εφαρμογή σε κινητό τύπου ATEX, με την οποία ο εργαζόμενος μπορεί να εξυπηρετεί τον πελάτη σε ό,τι αφορά στο loyalty σχήμα, χωρίς ο τελευταίος να χρειάζεται να βγει από το αυτοκίνητό του. Τέλος, έγινε πιλοτική εγκατάσταση λογισμικού WMS στο κατάστημα. Με την ολοκλήρωσή της θα βελτιωθεί αρκετά η ανατροφοδοσία του καταστήματος από την αποθήκη του, ο έλεγχος των «κοντόληκτων» προϊόντων, οι χρόνοι τοποθέτησης των νέων σημάνσεων, οι διαδικασίες merchandising κ.ά.».

Μασούτης
Σάββας Τορτοπίδης, διευθυντής πληροφορικής

«Η Μασούτης και το 2018 συνέχισε τις επενδύσεις της στην τεχνολογία, καλύπτοντας κατά προτεραιότητα τις περιοχές που αφορούν τον πελάτη και βελτιώνουν την αγοραστική του εμπειρία, την πιστότητα και την ασφάλεια των συναλλαγών του. Στο πλαίσιο αυτό, ολοκληρώσαμε το έργο ψηφιοποίησης όλων των έντυπων διαδικασιών, που αφορούν τον πελάτη, εγκαθιστώντας tablet σε όλα τα καταστήματα της αλυσίδας με λογισμικό εσωτερικής ανάπτυξης. Το έργο καλύπτει αιτήσεις νέων καρτών πιστότητας Mascard, ενημέρωση αλλαγών στις υφιστάμενες κάρτες, αποδοχή όρων χρήσης, κατάθεση βιογραφικών κι άλλα έντυπα. Αποτέλεσμα είναι η ενίσχυση της ασφάλειας των σχετικών πληροφοριών (κατά το GDPR) και η επιτάχυνση των διαδικασιών για πελάτες και προσωπικό. Το έργο ολοκληρώθηκε σε σύνολο 330 καταστημάτων σε πέντε μήνες. Σε τέσσερις μήνες από την λειτουργία του καταχωρήθηκαν 200.000 κάρτες πιστότητας και 30.000 άλλα έντυπα.

Ο τομέας των data analytics τοποθετήθηκε ψηλά στις προτεραιότητες της εταιρείας. Έτσι συνεχίστηκαν οι επενδύσεις της σε σχετικά συστήματα, λογισμικά και τεχνογνωσία, με σκοπό την ταχύτερη και αρτιότερη ανάγνωση των καταναλωτικών αναγκών και των ευκαιριών που προκύπτουν από τις προσωποποιημένες πλέον προωθητικές ενέργειες. Επίσης, συνεχίστηκαν με εντατικό ρυθμό οι επενδύσεις στις κύριες υποδομές πληροφορικής (servers, storage, network, backup), τόσο στα δύο ιδιόκτητα data center της εταιρείας όσο και στο cloud (Microsoft Azure), διασφαλίζοντας επιδόσεις, υψηλή διαθεσιμότητα και ασφάλεια.

Το ψηφιακό πρόσωπο της εταιρείας, που ανακλάται στο masoutis app και το ηλεκτρονικό κατάστημα scan&shop, ενισχύθηκε σημαντικά το 2018, με την ενσωμάτωση καινοτομιών, όπως τα ηλεκτρονικά κουπόνια ειδών, οι κοινόχρηστες λίστες αγορών και η προσθήκη προϊόντων στο ηλεκτρονικό καλάθι, με σκανάρισμα του είδους από το κινητό του καταναλωτή. Περισσότεροι από 300.000 καταναλωτές χρησιμοποιούν τις ψηφιακές ευκολίες. Στις μεγάλες επενδύσεις του έτους συγκαταλέγεται και η ολική αναβάθμιση υποδομών πληροφορικής των 56 καταστημάτων πρώην Προμηθευτική και του κέντρου διανομής της ομώνυμης εταιρείας αμέσως μετά την εξαγορά της».

E-fresh.gr
Ζήνα Μαυροειδή, γενική διευθύντρια

«Στην e-fresh.gr το 2018 δώσαμε έμφαση στην περαιτέρω ανάπτυξη των υφιστάμενων υποδομών μας, ώστε να ανταποκριθούμε στην αυξανόμενη ζήτηση και τις υψηλές απαιτήσεις του online καταναλωτή. Οι βελτιώσεις στις οποίες προχωρήσαμε, αξιοποίησαν τεχνικές personalization σε ό,τι αφορά την επαφή μας με τον καταναλωτή και νέων καινοτομιών αυτοματισμού για τη γρήγορη και σωστή εξυπηρέτηση των παραγγελιών μας.

Σε αυτό το πλαίσιο, προχωρήσαμε σε optimization του πρώτου logistic center μας, με σκοπό τη βελτίωση των χρόνων παραγωγής και κατά συνέπεια την παραγωγικότητα της αποθήκης. Η εμπειρία μας στο χώρο το ηλεκτρονικού σούπερ μάρκετ και η τριβή μας με τα καθημερινά του θέματα μάς βοήθησαν να κάνουμε τον επανασχεδιασμό της ροής, αλλά και της κατασκευής του logistic center, που, ακολουθώντας πάλι τις αρχές του αυτοματισμού και της ρομποτικής τεχνολογίας, παράγει σημαντικά βελτιωμένα αποτελέσματα. Πέρα από την ταχύτητα εξυπηρέτησης το νέο σχήμα παρουσιάζει και βελτιωμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά, υποστηρίζοντας λύσεις για παραγγελίες, με πληρότητα και χωρίς λάθη.

Παράλληλα προχωρήσαμε και στην βελτίωση του website μας, αναπτύσσοντας μηχανισμούς που επιτρέπουν την προσωποποιημένη προσέγγιση των πελατών μας. Στόχος μας είναι να μην φορτίζουμε τον πελάτη με πληροφορίες, που δεν σχετίζονται με τα ενδιαφέροντά του ή τις αγοραστικές προτιμήσεις του. Με τον τρόπο αυτό θέλουμε να του δίνουμε λιγότερο, αλλά πιο σχετικό περιεχόμενο, εναρμονίζοντας την επικοινωνία μας με τις προτιμήσεις του.

Οι δύο άξονες στους οποίους έχουμε κινηθεί σαν εταιρεία έχουν πελατοκεντρικό χαρακτήρα. Μας ενδιαφέρει να προσφέρουμε μια σωστή εξυπηρέτηση, που προσδοκά ο ενημερωμένος και απαιτητικός online καταναλωτής. Αναπτύξαμε, λοιπόν, περαιτέρω τις διαδικασίες μας γύρω από τις πραγματικές του ανάγκες, τόσο ως προς την αλληλεπίδραση μεταξύ μας κατά την υποβολή της παραγγελίας του όσο και αναφορικά με τις προσδοκίες του για την εξυπηρέτησή της».

Αγορά αυγών: Προσδοκίες ανάπτυξης εκ των έσω…

Σύμφωνα με τελευταία στοιχεία, η μέση κατά κεφαλήν κατανάλωση αυγών στη χώρα μας έχει αυξηθεί στα 190 το χρόνο έναντι 130 παλιότερα, αλλά εξακολουθεί να υστερεί συγκριτικά με άλλες χώρες, πράγμα που δείχνει τα περιθώρια ανάπτυξης της σχετικής αγοράς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου η μέση κατανάλωση υπερβαίνει κατά πολύ τα 320 αυγά, ενώ ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι περίπου τα 280. Τους καλοκαιρινούς μήνες, πάντως, η εγχώρια κατανάλωση αυξάνει, παρακολουθώντας τη μεγέθυνση του τουρισμού.

Τα σημαντικά περιθώρια ανάπτυξης της εν λόγω αγοράς διαπιστώνει ο κ. Αιμίλιος Φιλακουρίδης, εμπορικός διευθυντής της εταιρείας Χρυσά Αυγά ΑΕ, όπως και η κ. Ελένη Μιχελάκη εκ μέρους της εταιρείας Βλαχάκης ΑΠΕΕ, αναφέροντας ότι η αγορά του αυγού στην Ελλάδα είναι ελαφρώς ανοδική σε όγκο κι ότι την τελευταία διετία καταγράφει μια αύξηση της τάξης του 1,5%-2%. Αυτό αποδίδεται στην όλο και μεγαλύτερη αναγνώριση των διατροφικών ευεργετικών ιδιοτήτων του αυγού και λόγω της πλήρους απενοχοποίησής του σε σχέση με την αύξηση της χοληστερίνης.

Σήμερα στην Ελλάδα παράγονται ετησίως περισσότερα από 1,5 δισ. αυγά. Το ένα στα δύο που καταναλώνονται, όπως εκτιμάται, παράγονται από τις μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου. Παλαιοτέρα στοιχεία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης δείχνουν ότι σχεδόν οι μισές ωοπαραγωγικές επιχειρήσεις ακολουθούν το συμβατικό σύστημα εκτροφής (κλωβοστοιχίες), ενώ οι υπόλοιπες εφαρμόζουν εναλλακτικούς τρόπους (από όρνιθες ορνιθώνα ή ελευθέρας βοσκής ή βιολογικής εκτροφής). Τα τελευταία χρόνια, όμως, εκδηλώνεται μια έντονη τάση της ζήτησης για αυγά παραγμένα με τις εναλλακτικές μεθόδους. «Η υποκατηγορία των αυγών από κότες που ζουν σε κλωβούς είναι πτωτική. Πέρυσι η συμμετοχή της μειώθηκε κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες. Όμως, έχει όμως κυρίαρχο μερίδιο στην κατηγορία, που σε αξία φτάνει το 68%. Ακολουθούν τα βιολογικά αυγά με μερίδιο 14% και τα αυγά αχυρώνα, όπως και από τις κότες ελευθέρας βοσκής, που έχουν μερίδιο από 9% η κάθε υποκατηγορία. Στην Ευρώπη το μερίδιο των αυγών από εναλλακτικές εκτροφές υπερβαίνει το 50%, εμφανίζοντας συνεχή τάση ανόδου», σημειώνει η κ. Μιχελάκη.

Οι προσφορές εκτοπίζουν τα αυγά ιδιωτικής ετικέτας
Οι σχετικές προτιμήσεις των Ελλήνων, σύμφωνα με τον κ. Φιλακουρίδη, καθορίζονται σε υψηλό ποσοστό από τις τιμές των αυγών κάθε υποκατηγορίας –ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης ασφαλώς. Έτσι, τα αυγά κλωβοστοιχίας έχουν τη μεγαλύτερη συμμετοχή στο καλάθι των νοικοκυριών, εξηγεί. Σημειώνει, πάντως, ότι «τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια στροφή στα βιολογικά αυγά, τα αυγά από κότες ελευθέρας βοσκής και αχυρώνα, υποκατηγορίες στις οποίες επενδύει σημαντικά η Χρυσά Αυγά ΑΕ», έστω κι αν η τιμή εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό κριτήριο επιλογής για τον καταναλωτή σε όλα τα επίπεδα. Σημειώνοντας, μάλιστα, την εντυπωσιακή αύξηση των προσφορών την τελευταία δεκαετία ως γενική τάση, εξηγεί ότι και στην περίπτωση των αυγών η μείωση των τιμών έφερε τη μείωση του μεριδίου των αυγών ιδιωτικής ετικέτας, δεδομένης της σύγκλισης των τιμών των επώνυμων αυγών σε προσφορά προς των ιδιωτικής ετικέτας.

Ένταση και… ασθένειες του ανταγωνισμού
Οικονομική κρίση και πληθωρισμός προσφορών, σε συνδυασμό με τη συρρίκνωση της κατανάλωσης, σημειώνει η κ. Μιχελάκη, οδήγησαν σε ζημιές πολλές επιχειρήσεις του κλάδου. Πάντως, σύμφωνα με τους ανθρώπους της αγοράς, η οικονομική κρίση δεν επηρέασε τόσο έντονα την αγορά του αυγού. Πράγματι πρόκειται για μία από τις ελάχιστες κατηγορίες προϊόντων που έδειξαν ανθεκτικότητα, εμφανίζοντας μάλιστα αύξηση πωλήσεων σε όγκο και σε αξία υπό συνθήκες έντασης στον κλαδικό ανταγωνισμό, εξηγεί ο κ. Φιλακουρίδης. Η ένταση του ανταγωνισμού οφείλεται και στο μεγάλο αριθμό των επιχειρήσεων του κλάδου. Εκφράζεται δε όχι μόνο στον «πόλεμο» των προσφορών, αλλά και στο λανσάρισμα νέων προϊόντων, υποστηρίζει η κ. Μιχελάκη, ενώ ο κ. Φιλακουρίδης εκτιμά ότι, πάντως, υπερτερεί στο πεδίο των τιμών παρά σ’ εκείνο των νέων προϊόντων προστιθέμενης αξίας, ενόσω και η συγκεντροποίηση της λιανικής ευνοεί τον ανταγωνισμό στις τιμές. Προσθέτει, μάλιστα, με νόημα ότι ο υγιής ανταγωνισμός είναι βέβαιο ότι προάγει τη βελτίωση σε όλα τα επίπεδα, αλλά το πρόβλημα δημιουργείται όταν η ανταγωνιστική σύγκριση γίνεται μεταξύ «ανόμοιων καταστάσεων», δείχνοντας τη σχετική ανομοιότητα μεταξύ ελληνικού και «ελληνοποιημένου» αυγού, όπως και διακριτού και «αδιόρατου» δικτύου διανομής, που καθιστούν τον ανταγωνισμό αθέμιτο εις βάρος των συνεπών παραγωγών. Στο πλαίσιο αυτό, εξηγεί, γίνεται μια σημαντική προσπάθεια από την Ένωση Αυγοπαραγωγών, ώστε να πιστοποιείται η παραγωγή των αυγών βάσει συγκεκριμένων προδιαγραφών, όπως και η ελληνικότητά της, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι στρεβλώσεις που ταλαιπωρούν τον κλάδο, προσθέτοντας ότι τόσο η Χρυσά Αυγά όσο και οι πτηνοτροφικές μονάδες Σκούρτη και Παπαγιάννη διαθέτουν όλα τα απαιτούμενα πιστοποιητικά (ISO 9001:2008, ISO 22000:2005, ΔΗΩ, Πιστοποιητικό Μη Γενετικά Τροποποιημένων Ζωοτροφών, NSF Certification-IFS Food Standard).

Η χρόνια μάστιγα των «ελληνοποιήσεων»
Αν και η αυγοπαραγωγή στην Ελλάδα αποτελεί ένα δυναμικό κλάδο, τα προβλήματά της είναι σημαντικά. Το σημαντικότερο, ίσως, όλων είναι των «ελληνοποιήσεων», που χρονίζει ταλαιπωρώντας τους παραγωγούς. Όπως λένε, δεν μπορεί καν να υπολογιστεί ο όγκος των αυγών που «ελληνοποιούνται». Κατά προσέγγιση εκτιμάται ότι ενδεχομένως προσεγγίζει το 30% επί του συνόλου της αγοράς. Για την αντιμετώπισή του οι παραγωγοί ζητούν από το αρμόδιο υπουργείο τις δέουσες παρεμβάσεις (κατάθεση ισοζυγιών εγχώρια παραγμένων-εισαγόμενων αυγών, διασταύρωση στοιχείων κ.ά.). Με εισαγόμενα αυγά καλύπτεται σε σημαντικό βαθμό ο κόσμος των υπηρεσιών φιλοξενίας και το χονδρεμπόριο κυρίως τους θερινούς μήνες, οπότε η εγχώρια παραγωγή αδυνατεί να καλύψει τις υπεραυξημένες τα τελευταία χρόνια ανάγκες, λόγω της έλευσης μεγάλου πληθυσμού ξένων τουριστών. «Στο λιανεμπόριο δεν θα δείτε πουθενά εισαγόμενα αυγά, γιατί οι καταναλωτές δεν τα επέλεξαν, όταν και όποτε δοκιμάστηκαν από κάποιες αλυσίδες», λέει η κ. Μιχελάκη. Σχετικά με τις «ελληνοποιήσεις» προσθέτει ότι το εντυπωσιακό είναι πως παρότι η εγχώρια κατανάλωση αυγών δεν εμφάνισε σημαντική κάμψη, εντούτοις ο πληθυσμός των ορνίθων παραγωγής μειώθηκε κατά 30% την τελευταία εξαετία, χωρίς να διαπιστωθεί έλλειψη ελληνικών αυγών! Και μόνο τούτο υπονοεί απερίφραστα το μέγεθος της παρανομίας…


Στο πλαίσιο αυτό, οι επώνυμοι παραγωγοί αναγνωρίζουν στο οργανωμένο λιανεμπόριο ένα φυσικό σύμμαχό τους, καθότι και ο λιανέμπορος και ο καταναλωτής εμπιστεύονται τα προϊόντα των διαχρονικά εγγυημένων Ελλήνων παραγωγών. Εκεί κατά συνέπεια είναι δύσκολη η διείσδυση των εισαγομένων προϊόντων. Στο παρελθόν είχε γίνει προσπάθεια από μεγάλο λιανέμπορο να τοποθετήσει στα ράφια του εισαγόμενα αυγά, μην παραλείποντας, φυσικά, την αναγραφή της χώρας προέλευσης, αλλά υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει το εγχείρημα μετά από ένα εξάμηνο, θυμίζει ο κ. Φιλακουρίδης. Εκτός φυσικά από τις περίφημες «ελληνοποιήσεις» μια άλλη σοβαρή πληγή, που δοκιμάζει τις αντοχές των συνεπών παραγωγών, είναι η πώληση αυγών κλωβοστοιχίας ως αυγών από κότες αχυρώνα ή ελευθέρας ή βιολογικής βοσκής…

Τα…αυγά της καινοτομίας
Πάντως, οι συνεπείς παραγωγοί αντιστέκονται, εμφανίζοντας έντονη κινητικότητα σε ό,τι αφορά την παρουσίαση νέων προϊόντων στην αγορά .«Οι δυνατότητες υπάρχουν και είναι δεδομένο ότι προσεχώς θα δούμε νέους καινοτόμους κωδικούς αυγών, κυρίως στον τομέα της λειτουργικότητας (functional) , αλλά και στο πλαίσιο της σταδιακής στροφής από τις κλωβοστοιχίες στις free cage εκτροφές», σημειώνει ο κ. Φιλακουρίδης. «Οι καινοτόμες λύσεις αυξάνουν τις πωλήσεις της κατηγορίας, μεγαλώνουν την «πίτα» της και απαντούν στις αναζητήσεις των καταναλωτών –π.χ. το προϊόν ασπράδι απευθύνεται σε αυτούς που προσέχουν την διατροφή τους, χρειάζονται περισσότερη πρωτεΐνη, αλλά και ευκολία στη μαγειρική-ζαχαροπλαστική. Οι καινοτόμες ιδέες δεν σταματούν, γιατί εργαζόμαστε συστηματικά, με γνώση και ακούγοντας προσεκτικά τον καταναλωτή», λέει η κ. Μιχελάκη.

Τα τελευταία χρόνια έκαναν την εμφάνισή τους στην αγορά της οργανωμένης λιανικής προϊόντα ασπραδιού, των οποίων το μερίδιο εξελίσσεται ανοδικά κάθε χρόνο. Η επιτυχία τους οφείλεται στο ότι προσφέρουν μια ολοκληρωμένη διατροφική λύση, στο πλαίσιο της τάσης υπέρ της υγιεινής διατροφής, της γυμναστικής και των πρωτεϊνούχων διαιτών. Το ασπράδι αυγού είναι η καλύτερη βιολογικής αξίας πρωτεΐνη για τον οργανισμό. Τα σχετικά προϊόντα έχουν παρουσία στην αγορά περισσότερο από είκοσι χρονιά, προορισμένα να καλύπτουν τις ανάγκες της βιομηχανίας. Προ τετραετίας ξεκίνησε με επιτυχία η διανομή τους και στην οργανωμένη λιανική.

«Η Χρυσά Αυγά, μέσω της θυγατρικής της Sovimo ΑΕ, λάνσαρε στα τέλη του 2014 το προϊόν 100% Ασπράδι Αυγού. Η εντυπωσιακή αποδοχή του από το καταναλωτικό κοινό μας οδήγησε στην απόφαση ένα χρόνο μετά, να εμπλουτίσουμε την προϊοντική μας γκάμα με Ασπράδι με Σοκολάτα και Ασπράδι με Γεύση Φράουλας, προϊόντα που απευθύνονται σε αθλητές και όχι μόνο. Ταυτόχρονα, λανσάραμε και το προϊόν έτοιμο Μίγμα Ομελέτας με 3% λιπαρά», σημειώνει ο κ. Φιλακουρίδης.

Η Χρυσά Αυγά ΑΕ είναι ο εμπορικός βραχίονας των πτηνοτροφικών μονάδων Σκούρτη στο Χιλιομόδι Κορινθίας και Παπαγιάννη στο Σχηματάρι Βοιωτίας, μονάδες με εμπειρία στην παραγωγή του αυγών κάθε τύπου εκτροφής (κλωβοστοιχίας, βιολογικών και ορνίθων ελευθέρας βοσκής και αχυρώνα) άνω των πενήντα χρόνων. Παράλληλα, διανέμει στην οργανωμένη λιανική τα προϊόντα αυγού (τα προαναφερόμενα ασπραδιού, μίγμα ομελέτας με 3% λιπαρά –όλα προϊόντα ψυγείου), που τα παράγει η Sovimo ΑΕ, μέλος του ομίλου Χρυσά Αυγά. Παρά την οικονομική κρίση οι πτηνοτροφικές μονάδες και το εργοστάσιο της Sovimo επένδυσαν σημαντικά κεφάλαια σε εξοπλισμό και σε ανθρώπινο δυναμικό. «Στα άμεσα σχέδια της εταιρείας, στο πλαίσιο της ικανοποίησης των αναγκών του καταναλωτή, είναι το λανσάρισμα νέων καινοτόμων προϊόντων στην κατηγορία των φρέσκων αυγών, αλλά των προϊόντων ασπραδιού. Μάλιστα, στα τέλη του 2018 λάνσαρε πρώτη το Βιολογικό Ασπράδι Αυγού (προϊόν ψυγείου), με σημαντική αποδοχή από το κοινό», σημειώνει ο κ. Φιλακουρίδης.

Από την πλευρά της η κ. Μιχελάκη σημειώνει ότι η εταιρεία Bλαχάκη, η οποία είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας παραγωγός αυγών αχυρώνα και αυγών από όρνιθες ελεύθερης βοσκής και βιολογικής εκτροφής, στοχεύει στην συνεχή αύξηση των πωλήσεων και του μεριδίου της. Στο πλαίσιο αυτό, πραγματοποίησε επενδύσεις άνω των 5 εκατ. ευρώ την τελευταία πενταετία, ενώ την ερχόμενη διετία σχεδιάζει νέα προϊόντα. Το νέο διετές επενδυτικό της πλάνο υπερβαίνει τα 2,5 εκατ. ευρώ και αφορά κυρίως σχέδια για νέες μονάδες παραγωγής, νέα γραμμή συσκευασίας και εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων εγκαταστάσεων. «Η καινοτομία είναι βασικό χαρακτηριστικό της εταιρείας μας. Είμαστε οι πρώτοι που λανσάραμε στην αγορά το 1984 τα αυγά αχυρώνα, στην συνέχεια τα αυγά από όρνιθες ελευθέρας βοσκής και το 2000 τα πρώτα βιολογικά αυγά στην ελληνική αγορά. Το 2013 εν μέσω κρίσης ολοκληρώσαμε μεγάλου μεγέθους επενδύσεις, ώστε έκτοτε όλα τα Αυγά Βλαχάκη παράγονται μόνο από όρνιθες ελεύθερες σε αχυρώνες, ελεύθερης βοσκής ή βιολογικής εκτροφής. Προ διετίας λανσάραμε στην αγορά προϊόντα από ασπράδι αυγού. Το προϊόν μας ασπράδι αβγού σε φιάλη θεωρείται σήμερα πολύ επιτυχημένο, όπως επιβεβαιώνει, άλλωστε, η συνεχής αύξηση των πωλήσεών του», επισημαίνει η κ. Μιχελάκη.

Οι αλλαγές για τις εκπτώσεις και την εποπτεία των εταιρειών

Πιο κοντά στην υλοποίησή του είναι το μέτρο για την αλλαγή του καθεστώτος δραστηριοποίησης των εισπρακτικών εταιρειών. Όμως τον εμπορικό κόσμο φαίνεται ότι τον απασχολεί περισσότερο το ζήτημα των εκπτώσεων, καθώς δεν είναι λίγοι όσοι θεωρούν πως η αγορά πλέον δυσλειτουργεί, λόγω των πολλών και συχνών εκπτωτικών περιόδων που προκαλούν σύγχυση στο καταναλωτικό κοινό. Αυτός είναι, άλλωστε, ο λόγος για τον οποίο το υπουργείο εξετάζει το ενδεχόμενο κατάργησης των ενδιάμεσων εκπτώσεων, θεωρώντας ότι έτσι θα ενισχυθεί η ζήτηση στις περιόδους των χειμερινών και των θερινών εκπτώσεων και η αγορά θα λειτουργήσει πιο ορθολογικά. Ειδικότερα, οι πληροφορίες λένε ότι το υπουργείο, στο πλαίσιο της υπό εξέταση αναθεώρησης των ισχυόντων αναφορικά με τις δύο τακτικές δεκαήμερες εκπτωτικές περιόδους του Μαΐου και του Νοεμβρίου, έχει διαβουλευτεί με εκπροσώπους της αγοράς και ήδη έχει τη συγκατάθεση –αν όχι την παρότρυνση αρκετών– να προχωρήσει στην άρση τους, δεδομένου του επιχειρήματος ότι οι καταναλωτές πλέον «βάλλονται εκπτωτικά» πανταχόθεν. Σχετικά επισημαίνεται ότι πέραν του καθεστώτος των προσφορών, που διέπει τη καθημερινή ζωή της αγοράς, λαμβάνεται υπόψιν ότι έχουν επιπροσθέτως καθιερωθεί και οι «ειδικού τύπου» εκπτώσεις, όπως η Black Friday –στο πλαίσιο της οποίας, μάλιστα, τα περισσότερα καταστήματα εφαρμόζουν τα ειδικά προγράμματα τιμολόγησης των προϊόντων τους έως και 15 ημέρες!– ή η εβδομάδα των διαδικτυακών εκπτώσεων για τα νεοτεχνολογικά προϊόντων, γνωστή ως cyber week.

Ψηλά στην ατζέντα του υπουργείου βρίσκεται και το θέμα του Brexit, λόγω των ζητημάτων που θα επηρεάσουν την ομαλή λειτουργία της αγοράς σε περίπτωση ενδεχόμενης άτακτης αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ. Σχετικώς το υπουργείο προτρέπει τις επιχειρήσεις να στείλουν τα στελέχη τους να παρακολουθήσουν τα ειδικά σεμινάρια, που διοργανώνονται με τη συνδρομή υπαλλήλων της ΕΕ και τη στήριξη της Γενικής Γραμματείας Εξωτερικών Υποθέσεων για Θέματα Εμπορίου.

Ενισχύεται το καθεστώς εποπτείας των εταιρειών
Σε ό,τι αφορά την εποπτεία της αγοράς, η κυβέρνηση φέρεται να διαπραγματεύεται με τους θεσμούς αναφορικά με τα μέτρα που επεξεργάζεται για προωθήσει, ώστε να ενισχυθεί το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, κυρίως σχετικά με τη λειτουργία του ΓΕΜΗ, και να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικότερα τα ζητήματα αξιοπιστίας των εταιρειών, καθώς και της αποτελεσματικότερης αξιολόγησης των δεδομένων τους, που αναρτώνται στην πλατφόρμα.

Παράγοντες του υπουργείου σημειώνουν ότι η κρατική εποπτεία υπήρξε ένα χαρακτηριστικό κυρίως της Ανώνυμης Εταιρείας στην Ελλάδα, η οποία περιορίστηκε δραστικά με το Νόμο 3604/2007 και καταργήθηκε με το Νόμο 4548/2018. Όπως αναφέρουν, «ως κρατική εποπτεία νοείται μια σειρά δυνατοτήτων της διοίκησης, που σχετίζονται με τον έλεγχο των ενεργειών της εταιρικής διοίκησης ή γενικότερα της ζωής της εταιρείας. Η λογική της εποπτείας υπήρξε, ωστόσο, αμφίβολη από άποψη σκοπιμότητας σε ό,τι αφορά τη σχέση κόστους-οφέλους, αποτελεσματικότητας και συνέπειας, καθώς εφαρμοζόταν μόνο στις ΑΕ. Ο Νόμος 2190/1920 παρείχε στη διοίκηση τις εξουσίες ελέγχου ως προς τη νομιμότητα της ίδρυσης, την αύξηση του κεφαλαίου και την τροποποίηση του καταστατικού, με αντικείμενο την εξακρίβωση της καταβολής του εταιρικού κεφαλαίου, της αξίας των εις είδος εισφορών και της τηρήσεων εν γένει των οικείων διατάξεων των νόμων. Δείγμα της αναποτελεσματικής εφαρμογής των σχετικών διατάξεων είναι το γεγονός ότι χιλιάδες ΑΕ, που θα έπρεπε να παραπεμφθούν από τη διοίκηση στο δικαστήριο, με το ερώτημα της λύσης εξαιτίας της παραβίασης του Νόμου 2190/1920, σχετικά με την παραβίαση των υποχρεώσεων δημοσιότητας, παραμένουν στη «γκρίζα ζώνη», καθότι οι παραπομπές τους δεν έγιναν ποτέ…».

Προκειμένου, λοιπόν, να ενισχυθεί το καθεστώς εποπτείας των εταιρειών, η Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας του Καταναλωτή του Υπουργείου Οικονομίας προωθεί μια σειρά αλλαγών στο ΓΕΜΗ, με στόχο να αναβαθμίσει την προστασία των συναλλασσομένων και όσων έχουν έννομο συμφέρον από τη λειτουργία μιας επιχείρησης. Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, θα υπάρξει πρόνοια για την ειδική κατηγοριοποίηση στο ΓΕΜΗ των εταιρειών που δεν δημοσιεύουν οικονομικές καταστάσεις, σε συνδυασμό με την αυτόματη αναστολή του δικαιώματός τους να καταχωρίζουν νέες πράξεις στο μητρώο, μέχρι τη συμμόρφωσή τους. Με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται η αξιόπιστη ενημέρωση όλων των ενδιαφερόμενων μερών (μέτοχοι, πιστωτές, προμηθευτές, εργαζόμενοι), ενώ εισάγεται και ένα αντικειμενικό σύστημα κυρώσεων σε περίπτωση παραβίασης των υποχρεώσεων δημοσιότητας. Ειδικότερα, θα υπάρχει πρόβλεψη για την έκδοση κοινής υπουργικής απόφασης (ΥΠΟΙΑΝ και ΥΠΟΙΚ), με την οποία θα επιβάλλονται χρηματικά πρόστιμα σε εταιρείες, που δεν τηρούν τις υποχρεώσεις δημοσιότητας –η σχετική δυνατότητα δεν έχει ενεργοποιηθεί μέχρι σήμερα. Επίσης θα υπάρξει η πρόβλεψη, όσες εταιρείες δεν τηρούν τις υποχρεώσεις τους στο ΓΕΜΗ, να αποκλείονται από τα προγράμματα του ΕΣΠΑ και από άλλα εργαλεία χρηματοδότησης των επιχειρήσεων.

Εξετάζεται το ενδεχόμενο να τεθεί σε ισχύ «δέσμια αρμοδιότητα» των ελεγκτών για εισαγωγή θέματος στη τακτική γενική συνέλευση της εταιρείας, όταν τα ίδια κεφάλαια είναι χαμηλότερα από το όριο που θέτει ο Νόμος 4548/2018, δηλαδή το ήμισυ του συνολικού κεφαλαίου. Και σε αυτή την περίπτωση διασφαλίζεται η ορθή ενημέρωση και η δυνατότητα της ανάληψης πρωτοβουλιών εκ μέρους των μετόχων.

Υπό έλεγχο οι εκθέσεις εταιρικής διακυβέρνησης
Αντίστοιχη αλλαγή σχεδιάζεται και για τις εκθέσεις της εταιρικής διακυβέρνησης. Το μοντέλο που ακολουθείται σήμερα για τη σύνταξη των εκθέσεων εταιρικής διακυβέρνησης είναι το comply or explain –η εταιρεία δηλώνει ποιο πρότυπο εταιρικής διακυβέρνησης εφαρμόζει ή αιτιολογεί τις αποκλίσεις από αυτό. Αυτό το επίπεδο πληροφόρησης δεν κρίνεται επαρκές για την προστασία των συμφερόντων των συναλλασσόμενων, περιλαμβανομένης της πολιτείας. Προτείνεται, επομένως, να οριστεί διαδικασία ελέγχου αυτών των εκθέσεων από ορκωτούς λογιστές ως ειδικό θέμα εξέτασης, προκειμένου να εξακριβώνεται το περιεχόμενο της έκθεσης εταιρικής διακυβέρνησης και να διασφαλίζεται η ορθή και έγκαιρη ενημέρωση όλων των ενδιαφερόμενων μερών. Η παρέμβαση αυτή κρίθηκε σκόπιμη μετά τα όσα συνέβησαν με την υπόθεση της Folli Follie, η οποία έλαβε διαστάσεις, χωρίς να έχει γίνει άμεσα αντιληπτή η κρισιμότητά της, έχοντας λειτουργήσεις καταρχήν σε βάρος των μετόχων, των πιστωτών και των εργαζομένων της εισηγμένης.

Επίσης σχεδιάζεται να εκταθεί η λογική της ηλεκτρονικής υπηρεσίας μιας στάσης και σε άλλες πράξεις που καταχωρούν οι εταιρείες στο ΓΕΜΗ. Με αφετηρία την διάκριση δηλωτικών και συστατικών πράξεων του Νόμου 4548/2018, θα παρέχεται η δυνατότητα στον υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης να ορίζει συγκεκριμένες πράξεις, οι οποίες θα καταχωρούνται ηλεκτρονικά από τις ίδιες τις επιχειρήσεις, ενώ ο έλεγχος θα είναι αυτόματος.

Στέργιος Πιτσιόρλας, Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομίας & Ανάπτυξης: Χρειαζόμαστε παραγωγικές επενδύσεις, για ποιοτικές θέσεις εργασίας

Αναφερόμενος στο θέμα της γραφειοκρατίας, που αποτελεί ανάχωμα στις επενδύσεις, δηλώνει ότι η αντιμετώπισή της απαιτεί βαθιά αλλαγή των δομών του κράτους, αλλά και αλλαγή κουλτούρας, ενώ για την υψηλή φορολόγηση επισημαίνει ότι οι επενδυτές με τους οποίους έρχεται καθημερινά σε επαφή, ως προτεραιότητα θέτουν κυρίως τη σταθερότητα του φορολογικού συστήματος.

    σελφ σέρβις: Πόσο ευνοϊκό θα χαρακτηρίζατε το ευρύτερο οικονομικό περιβάλλον της χώρας για την προσέλκυση νέων ξένων επενδύσεων;

Στ. Πιτσιόρλας: Όπως φαίνεται από τις επιδόσεις στον τομέα των Άμεσων Ξένων Επενδύσεων (ΑΞΕ), τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα έχει καταφέρει να ενισχύσει σημαντικά τις εισροές της σε έναν τομέα που ήταν προβληματικός, ακόμα και στη φάση της υπερθέρμανσης της οικονομίας. Η Ελλάδα σημείωνε διαχρονικά επιδόσεις της τάξης του 1% του ΑΕΠ στις ΑΞΕ, ενώ τα τελευταία 3 χρόνια υπάρχει μια έντονα ανοδική τάση που οδηγεί κοντά στο 2% του ΑΕΠ, με τις καθαρές εισροές ΑΞΕ να σημειώνουν ρεκόρ 12ετίας, ενώ το ισχυρό επενδυτικό ενδιαφέρον αναμένεται να ενισχύσει και στο μέλλον αυτή την τάση. Οι επενδυτές κατανοούν πλέον πως η Ελλάδα είναι μια ασφαλής ευρωπαϊκή χώρα και μια σταθερή οικονομία με ισχυρά συγκριτικά πλεονεκτήματα, που προσφέρει σημαντικές επενδυτικές ευκαιρίες.

    σ.σ.: Μέχρι σήμερα έχουν διατυπωθεί διάφορες εκτιμήσεις σχετικά με το ύψος των επενδύσεων που χρειάζεται η Ελλάδα ώστε να κερδίσει το διπλό στοίχημα της πραγματικής ανάπτυξης και της ουσιαστικότερης μείωσης της ανεργίας. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση;

Στ. Π.: Η μεγάλης έκτασης αποεπένδυση που βίωσε η χώρα κατά τη διάρκεια της κρίσης, έχει δημιουργήσει ένα μεγάλο επενδυτικό κενό. Οι επενδύσεις είναι ζωτικής σημασίας για την εξασφάλιση ισχυρών αναπτυξιακών ρυθμών και την αποκατάσταση της κοινωνικής ευημερίας κι είναι φανερό πως τα εγχώρια κεφάλαια δεν αρκούν. Χρειαζόμαστε σημαντικές εισροές από ξένα κεφάλαια. Κρίσιμο, όμως, δεν είναι μόνο το ύψος των επενδύσεων, αλλά κυρίως τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά. Χρειαζόμαστε παραγωγικές επενδύσεις που θα κατευθύνονται στους εμπορεύσιμους τομείς της οικονομίας, ώστε να δημιουργηθούν αντιστοίχως ποιοτικές θέσεις εργασίας με υψηλές απολαβές. Πριν από την κρίση, ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου (δηλαδή οι επενδύσεις) κινούνταν γύρω στο 25% του ΑΕΠ, που ήταν κι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος. Όμως, η διάρθρωση αυτών των επενδύσεων ήταν εκ φύσεως προβληματική, καθώς οι μισές από αυτές χαρακτηρίζονταν ως αντιπαραγωγικές, αφού κατευθύνονταν στο τομέα της στεγαστικής πίστης.

    σ.σ.: Ποιες αγορές θα χαρακτηρίζατε ελκυστικότερες σήμερα για έναν επενδυτή;

Στ. Π.: Η Ελλάδα είναι μία χώρα που εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης κατέχει σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Η πρώτη σκέψη που κάνουμε για τα βαριά χαρτιά της ελληνικής οικονομίας είναι συνήθως ο τουρισμός. Σαφώς κι ο τουρισμός είναι ένας κλάδος που προσελκύει μεγάλο κομμάτι των επενδύσεων, αλλά η Ελλάδα διαθέτει κι άλλους τομείς που τα τελευταία χρόνια προσελκύουν σημαντικό ενδιαφέρον. Η βιομηχανία κι η μεταποίηση παρουσιάζουν άνοδο, καθώς και η ενέργεια, οι μεταφορές, τα logistics. Επίσης αξίζει να αναφερθώ στην αναβίωση της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, όπου έχουμε την επαναλειτουργία των ναυπηγείων της Σύρου, ενώ έχουν ήδη δρομολογηθεί κι εξελίξεις στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά –τα μεγαλύτερα της χώρας– και Ελευσίνας. Παράλληλα, οι ιδιωτικοποιήσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια κυρίως στις υποδομές –ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, περιφερειακά αεροδρόμια– απέδειξαν τόσο το επενδυτικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα, όσο και την εμπιστοσύνη των επενδυτών στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.

    σ.σ.: Οι επενδυτές ζητούν από την κυβέρνηση χαμηλότερη φορολογία, ταχύτερη απόδοση της δικαιοσύνης, περιορισμό της γραφειοκρατίας. Έχουν να ελπίζουν σε άμεσες, δραστικές παρεμβάσεις σε αυτούς τους τομείς;

Στ. Π.: Στα πάνω από τρία χρόνια που πέρασαν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει επιτελέσει ένα σημαντικό έργο. Παρά τις αντίθετες προβλέψεις, που εκφράστηκαν κατά καιρούς κυρίως από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κατάφερε και να ολοκληρώσει το πρόγραμμα, να επιτύχει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και να διαμορφώσει μια νέα εικόνα για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.

Μένει να γίνουν όμως αρκετά βήματα ακόμη στο επίπεδο της επίλυσης εκκρεμοτήτων δεκαετιών, τα οποία η κυβέρνηση έχει ήδη δρομολογήσει, όπως το κτηματολόγιο, οι δασικοί χάρτες, τα ζητήματα της χωροταξίας. Ως προς τη φορολογία, η σταδιακή αποκλιμάκωση των φορολογικών συντελεστών που δεν θα βάζει σε κίνδυνο τις μεγάλες θυσίες που έχει κάνει η χώρα μέχρι σήμερα, είναι το πρώτο βήμα. Αν και επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι οι επενδυτές με τους οποίους έρχομαι καθημερινά σε επαφή, ως προτεραιότητα θέτουν κυρίως τη σταθερότητα του φορολογικού συστήματος.

Όσο για τη γραφειοκρατία, πρόκειται για έναν όρο που από κάτω κρύβει συμφέροντα, συντεχνίες, ιδεολογικές αγκυλώσεις, πελατειακές αντιλήψεις και σχέσεις. Η αντιμετώπισή της απαιτεί βαθιά αλλαγή των δομών του κράτους, αλλά και αλλαγή κουλτούρας. Οι νέες τεχνολογίες μας δίνουν σήμερα εξαιρετικά όπλα αντιμετώπισής της, όπως η ηλεκτρονική τιμολόγηση, η ψηφιοποίηση του ΓΕΜΗ, ο γενικότερος ψηφιακός μετασχηματισμός του Δημοσίου που ήδη δρομολογείται.

    σ.σ.: Τι απαντάτε σε όσες εταιρείες επιλέγουν να μεταφέρουν τις έδρες τους εκτός συνόρων ώστε να μειώσουν την παράμετρο του country risk και να εξασφαλίσουν φθηνότερη και ευκολότερη χρηματοδότηση;

Στ. Π.: Πρόκειται για κινήσεις μυωπικές, χωρίς μακροπρόθεσμο όφελος. Είναι γεγονός πως το τραπεζικό σύστημα δέχθηκε τρομερές πιέσεις κατά τη διάρκεια της κρίσης και τα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν οι τράπεζες, εξαιτίας κυρίως των μη εξυπηρετούμενων δανείων, είναι απόρροια της συρρίκνωσης των εισοδημάτων λόγω της ύφεσης. Όμως, πλέον λαμβάνονται μέτρα για τη διαχείριση αυτών των προβλημάτων, ενώ οι τράπεζες περιορίζουν διαρκώς την έκθεση τους στα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα, βάσει των στόχων που έχουν τεθεί.

Πέραν αυτού, η Ελλάδα ως χώρα έχει επιστρέψει στις αγορές, μέσα από επιτυχημένες εκδόσεις ομολόγων, ενώ και οι τράπεζες ακολουθούν σταδιακά αυτό τον δρόμο. Πολύ σύντομα και το τραπεζικό σύστημα θα επιστρέψει στην ομαλότητα και θα μπορεί να τροφοδοτεί με ρευστότητα τις επιχειρήσεις.

    σ.σ.: Η δεκαετής οικονομική κρίση την οποία βίωσε η χώρα προκάλεσε, μεταξύ άλλων, μεγάλη καθίζηση στη ζώνη των μικρών και μικρομεσαίων εταιρειών. Πόσο αναστρέψιμη είναι η αρνητική αυτή πορεία της αγοράς;

Στ. Π.: Οι ΜμΕ δέχθηκαν μεγάλο πλήγμα κατά την κρίση. Είχαν να αντιμετωπίσουν προκλήσεις ζωτικής σημασίας, εξαιτίας του κλίματος αβεβαιότητας, της αύξησης της φορολογίας, της μείωσης της ρευστότητας. Βέβαια, μέσα στην Ελλάδα της κρίσης αρκετές εταιρείες που ακολούθησαν τον δρόμο της εξωστρέφειας είδαν τον κύκλο εργασιών τους αντί να συρρικνώνεται να αυξάνεται σημαντικά και να κερδίζουν το στοίχημα της επιβίωσης. Πλέον η ελληνική οικονομία είναι σε φάση σταθεροποίησης και η μακροοικονομική εικόνα της βελτιώνεται συνεχώς. Η προσαρμογή που ακολούθησε κι ακολουθεί η χώρα αποδίδει, διαμορφώνοντας καλύτερες προοπτικές για τον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας, συμπεριλαμβανομένων των ΜμΕ.

Στρατηγική «πρώτης θέσης» από την ΑΒ Βασιλόπουλος

O κ. Βασίλης Σταύρου, Brand President της εταιρείας, στην παρθενική του συνάντηση με τους δημοσιογράφους, αφού υπογράμμισε ότι η εταιρεία έχει την πρωτιά στον κλάδο σε θέματα ποιότητας και πιστότητας, τόνισε χωρίς περιστροφές ότι «μακροπρόθεσμα θα διεκδικήσει την πρώτη θέση της αγοράς και από άποψη τζίρου» και ότι, στο πλαίσιο αυτό, η διοίκησή της έχει πάντα στραμμένο το ενδιαφέρον της στο ενδεχόμενο εξαγορών. Ωστόσο, σχολίασε πως οι εξαγορές δεν είναι αυτοσκοπός για την εταιρεία, επισημαίνοντας ως προτεραιότητά της την οργανική της ανάπτυξη. Εξάλλου, όπως είπε ο κ. Σταύρου, η εταιρεία έχει σήμερα το μερίδιο αγοράς που της αναλογεί και ως αλυσίδα προσβλέπει σε ρυθμό ανάπτυξης ανάλογο με αυτόν που αναπτύσσεται ο κλάδος.

Μονόδρομος οι εξαγορές
Η διοίκηση της ΑΒ Βασιλόπουλος γνωρίζει βεβαίως ότι ο δρόμος που τη χωρίζει από τον πρώτο «παίκτη» της οργανωμένης λιανικής σήμερα είναι μακρύς, δηλαδή μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, και ότι για να καλυφθεί η απόσταση δεν αρκεί το ίδιο δυναμικό, δομών και εγκαταστάσεων, αλλά και το προσφερόμενο από τον κλάδο προς εξαγορά, εφόσον αναζητηθεί και αξιολογηθεί ως συμφέρουσα επιλογή…

Εξάλλου, ο κ. Β. Σταύρου έσπευσε να εξηγήσει ότι ο κλάδος έχει περί τους 47 παίκτες, εκ των οποίων οι εννέα έχουν ετήσιο τζίρο άνω των 100 εκατ. ευρώ ο καθένας. «Νομοτελειακά η αγορά θα συγκεντρωθεί περαιτέρω», δήλωσε, εξηγώντας ότι «οι μικροί θα πιεστούν περισσότερο. Το πότε, όμως, θα αποφασίσουν για την «επόμενη ημέρα», θα εξαρτηθεί από τις αντοχές τους και από το πώς ο καθένας αξιολογεί την ύπαρξή του».

Συνεπώς στο μέτρο που η ΑΒ Βασιλόπουλος επιλέξει το χρόνο που θα ανέβει και πάλι στο πιο ψηλό βάθρο της αγοράς, είναι υποχρεωμένη να πρωτοστατήσει σε μια νέα κούρσα εξαγορών. Ειδάλλως, με τους ρυθμούς εξέλιξης της εγχώριας αγοράς, «η εξίσωση δεν βγαίνει». Πάντως, ο νέος CEO της εταιρείας φάνηκε αποφασισμένος να ενεργοποιήσει όλα τα διαθέσιμα ίδια μέσα σε κεφαλαιακούς πόρους, έμψυχο υλικό, τεχνογνωσία και υποδομές, ώστε μεσο-βραχυπρόθεσμα ο όμιλος να επιταχύνει την ανάπτυξή του.

Το στρατηγικό πλάνο
Ειδικότερα, στο στρατηγικό πλάνο της ΑΒ Βασιλόπουλος προβλέπονται τα εξής:

  • Διατήρηση των επενδύσεων σε υψηλό επίπεδο. Σημειώνεται ότι τα διαθέσιμα κεφάλαια της εταιρείας υπερβαίνουν φέτος τα 60 εκατ. ευρώ και ότι κατά το μεγαλύτερο μέρος τους αφορούν το δίκτυο πωλήσεων. Συγκεκριμένα μόνο για το 2019 προβλέπεται η οργάνωση και εγκαινίαση της λειτουργίας 45-50 νέων εμπορικών μονάδων, με στόχο περίπου οι 35 να είναι franchise, ενώ εξελίσσεται ήδη το πρόγραμμα ανακαινίσεων 50 παλαιότερων καταστημάτων του δικτύου. Η επέκτασή του εστιάζεται κυρίως στην Αττική, τη Βόρεια Ελλάδα και τα νησιωτική χώρα όπου, όπως εκτιμάται, η ΑΒ Βασιλόπουλος έχει ακόμη μεγάλα περιθώρια επέκτασης.
  • Καθιέρωση ενός νέου τύπου καταστήματος, με το οποίο θα λανσαριστούν καινοτόμες προτάσεις προς τον καταναλωτή, ενώ θα επιδιωχθεί να οργανωθούν και νέα τμήματα στους χώρους πώλησης, κυρίως στον τομέα του έτοιμου φαγητού, παρά τα όποια εμπόδια του νόμου ακόμα σήμερα.
  • Ταχύτερη επέκταση του συστήματος franchise, ιδίως στην περίπτωση των convenience stores, με σκοπό τη συντονισμένη διείσδυση σε περιοχές, όπου η εταιρεία αδυνατεί να αποκτήσει παρουσία με μεγαλύτερα καταστήματά της, όπως και στις τουριστικές περιοχές.
  • Αναθεώρηση και εμπλουτισμό της ποικιλίας των προϊόντων της, ώστε να στηρίξει το σλόγκαν «και του πουλιού το γάλα», με το οποίο καθιερώθηκε από τους ιδρυτές της στις συνειδήσεις των καταναλωτών.
  • Εμπλουτισμό των προϊοντικών κωδικών που συνθέτουν τη γκάμα των έτοιμων-τυποποιημένων φαγητών, καθώς, όπως εκτιμάται, η εγχώρια αγορά ακολουθεί την παγκόσμια τάση, στο πλαίσιο της οποίας διαπιστώνεται ότι οι καταναλωτές δαπανούν περισσότερα χρήματα για την αγορά έτοιμου φαγητού και λιγότερο χρόνο στη μαγειρική. Σχετικά σχεδιάζεται το λανσάρισμα νέων σειρών προϊόντων στο ειδικό τμήμα πωλήσεων.
  • Καθιέρωση νέων υπηρεσιών στον τομέα των τροφίμων. Η εταιρεία εξετάζει το ενδεχόμενο οργάνωσης ειδικών «γωνιών», όπως salad bars ή χώρων εστίασης, όπου το επιτρέπουν οι υποδομές των καταστημάτων της.
  • Μεγαλύτερη διαφοροποίηση των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας έναντι του ανταγωνισμού. Πρόκειται για μια κατηγορία κωδικών, την οποία η ΑΒ Βασιλόπουλος «δουλεύει» εδώ και πολλά χρόνια, βάσει των προδιαγραφών που ισχύουν για τα branded προϊόντα, έχοντας προ πολλού καθιερωμένα τα σήματά της στη συνείδηση των πελατών της.
  • Εμπλουτισμός της συλλογής των φρέσκων προϊόντων, τα οποία για την αλυσίδα αποτελούν την αιχμή του δόρατος για την ανάπτυξη των πωλήσεών της.
  • Προώθηση μιας νέας κάρτας πιστότητας, μέσω της οποίας το μάρκετινγκ θα απευθύνεται στον κάτοχό της προσωπικά. «Η κάρτα θα «μιλάει» σε κάθε πελάτη της ΑΒ χωριστά», όπως δηλώθηκε χαρακτηριστικά. με προσωποποιημένες προτάσεις. Το λανσάρισμα του νέου προτύπου της εταιρικής κάρτας πιστότητας έχει προγραμματιστεί για το δεύτερο εξάμηνο του έτους.
  • Υλοποίηση νέου κύκλου επενδύσεων για την αναβάθμιση των υποδομών του e-shop, του οποίου φέτος οι πωλήσεις εκτιμάται ότι θα αυξηθούν περίπου κατά 25%. Σημειώνεται ότι ανάλογη ήταν η ανάπτυξη που παρουσίασε στη διάρκεια της περσινής χρονιάς.
  • Περαιτέρω αναβάθμιση των καταστημάτων που λειτουργούν και ως hubs, ώστε η διανομή των προϊόντων να γίνει ταχύτερη και κυρίως πιο λειτουργική.
  • Οργάνωση home shop centers, για την καλύτερη προετοιμασία των παραγγελιών μέσω του e-shop.
  • Επένδυση περίπου 200 εκατ. ευρώ ετησίως στις τιμές, με στόχο την ένταση των προσφορών, παροχών, επιστροφών και εκπτώσεων προς τον καταναλωτή.

Η σημασία του ανθρώπινου δυναμικού
Εξάλλου, όπως τόνισε ο νέος Brand President της ΑΒ Βασιλόπουλος, βασική πηγή ώθησης της εταιρείας είναι οι 14.000 εργαζόμενοι που δουλεύουν σε αυτήν, στους οποίους προσφέρει ετησίως ένα πακέτο παροχών 18 εκατ. ευρώ και επιπλέον συνταξιοδοτικές καλύψεις. Στο πλαίσιο αυτό, φέτος τέθηκε σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου ένα νέο μπόνους, που, όπως εκτιμάται, θα αυξήσει περαιτέρω την αποδοτικότητα του προσωπικού, καθώς και ένα νέο πρόγραμμα εκπαίδευσης. Για την υποστήριξη του προσωπικού της η εταιρεία ήδη υλοποιεί τρία προγράμματα, ένα για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων, που απευθύνεται στους νέους εργαζόμενους, ένα για την εκπαίδευση των νέων (εσωτερικών) συνεργατών, εκείνων που ενδεχομένως θα αναλάβουν στο μέλλον διευθυντικές θέσεις, και ένα τρίτο για τους εξωτερικούς συνεργάτες της εταιρείας. Σημειώνεται ότι η ΑΒ Βασιλόπουλος, όπως ανακοινώθηκε, κάθε χρόνο δημιουργεί 450 νέες θέσεις εργασίας, διενεργεί 1.500 προσλήψεις και αποφασίζει 250 προαγωγές εργαζομένων.

Σήμερα η ΑΒ Βασιλόπουλος λειτουργεί 460 εμπορικές μονάδες σε όλη την Ελλάδα, διακινεί 55.00 κωδικούς εκ των οποίων οι 8.000 είναι ιδιωτικής ετικέτας, έχει δύο εκατομμύρια πελάτες, υποστηρίζεται από ένα δίκτυο 1.500 προμηθευτών για τα καταστήματά της και 2.000 για προϊόντα και υπηρεσίες, ενώ το 90% των προϊόντων της προέρχονται από εταιρείες που εδρεύουν στην Ελλάδα.

Βόρεια Ελλάδα: Το ρύζι είναι η ζωή μας

To συνέδριο παρακολούθησαν περίπου 500 σύνεδροι, κυρίως εκπρόσωποι της βιομηχανίας του ρυζιού και των καλλιεργητών, προμηθευτές αγροεφοδίων, εκπρόσωποι του λιανεμπορίου, αλλά και προσωπικότητες που δραστηριοποιούνται σε άλλους τους κλάδους της οικονομίας, όπως και της πολιτικής και της ακαδημαϊκής κοινότητας.

Η Ελλάδα από άποψη όγκου παραγωγής ρυζιού είναι η τέταρτη χώρα στην ΕΕ, με ποσοστό συμμετοχής 5,49% –πρώτη είναι η Ιταλία, που παράγει το 52,2% της ευρωπαϊκής παραγωγής και ακολουθεί η Ισπανία με μερίδιο 25,8%. Ωστόσο, η εγχώρια παραγωγή έχει υποστεί ελάττωση κατά 18,3%, οφειλόμενη στη μείωση της παραγωγής κατά 64,22% της ποικιλίας indica και αύξηση κατά 40,62% της παραγωγής japonica. Σύμφωνα με τον νέο Κανονισμό της ΕΕ για τις εισαγωγές ρυζιού από τη Μιανμάρ και την Καμπότζη (αφορά το ημιεπεξεργασμένο, λευκασμένο και parboiled indica ρύζι) προβλέπεται η επιβολή μειούμενων δασμών την επόμενη τριετία. Συγκεκριμένα το πρώτο έτος κατά 175 ευρώ ανά τόνο, το δεύτερο κατά 150 ευρώ και το τρίτο έτος κατά 125 ευρώ. Την ίδια στιγμή η Κεντρική Μακεδονία παράγει το 85% της εγχώριας καλλιέργειας ρυζιών, με 245.000 στρέμματα, και απαιτείται, όπως εκτιμήθηκε στο συνέδριο, ένα ισχυρό brand name στο ρύζι της περιοχής, προκειμένου να ενισχυθούν κυρίως οι νέοι αγρότες της. Γενικότερα η ανάπτυξη της παραγωγής του προϊόντος πρέπει να στηριχθεί στην ποιότητα, μέσω του εκσυγχρονισμού των αγροτικών μηχανημάτων, και στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς της, καθώς η αύξηση της παραγωγής περνά κατ’ ανάγκην από την αποδοτικότερη χρήση της γεωργικής γης. Το αντικίνητρο, όπως επισημάνθηκε, είναι ο γερασμένος στόλος των αγροτικών μηχανημάτων στην Ελλάδα που, με μέσο όρο τα 23 έτη, είναι από τα παλαιότερα στην ευρωπαϊκή ήπειρο –σημειώνεται Καθαυτή η καλλιέργεια του ρυζιού είναι πιο δύσκολη συγκριτικά με καλλιέργειες άλλων προϊόντων και με μικρότερη στρεμματική απόδοση, αλλά η τιμή του προϊόντος είναι υψηλότερη. Στο πλαίσιο αυτό, οι καλλιεργητές χρειάζεται να πεισθούν, όπως τονίστηκε, ότι είναι προτιμότερο να επενδύουν όχι σε μία, αλλά σε δύο, σε τρεις ή και σε τέσσερις ποικιλίες ρυζιού, ώστε να επιτυγχάνουν μεγαλύτερη ασφάλεια και καλύτερο εισόδημα.

Η τριπλή πρόκληση
Η αλληλοενημέρωση των εμπλεκόμενων στο κύκλωμα του ρυζιού, όπως τονίστηκε στο συνέδριο, πρέπει να γίνει κυρίαρχο μέλημα, προκειμένου να ευδοκιμεί η προσπάθεια της διάδοσής του. Πρώτα από όλα οι Έλληνες καταναλωτές χρειάζεται να μάθουν ότι παράγεται ελληνικό ρύζι, καθώς, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, πολλοί δεν το γνωρίζουν. Σημειωτέον ότι στη σύγχρονη ελληνική κουζίνα το ρύζι είναι συνοδευτικό προϊόν στο κυρίως πιάτο… Το υπ’ αριθμόν ένα ζήτημα σήμερα είναι ότι την ίδια στιγμή που η εγχώρια ζήτηση θέλει περισσότερο ρύζι Καρολίνα, η ΕΕ θέλει περισσότερο ποικιλία Indica –με τη ζήτησή της, μάλιστα, αυξημένη στη Βόρεια Ευρώπη κατά τις προβλέψεις, μετά την επιβολή δασμών–, ενώ εύλογα η χώρα μας στοχεύει στη διατήρηση των εξαγωγών της στο ρύζι της ποικιλίας Japonica. Ο τρόπος, λοιπόν, να ανταποκριθεί η Ελλάδα στην τριπλή αυτή πρόκληση είναι να αυξήσει κατά πολύ τις καλλιέργειές της από τα 270.000 στρέμματα φέτος, υπερβαίνοντας ακόμα και τα 330.000 στρέμματα καλλιεργειών της το 2012, πράγμα που μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη συνεργασία και την υιοθέτηση κοινών στόχων μεταξύ μεταποιητών και παραγωγών του ρυζιού, όπως εκτιμήθηκε απ’ όλες τις πλευρές στο συνέδριο.

Το ποιον και οι προοπτικές της εγχώριας παραγωγής
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασαν οι δύο κύκλοι διαλόγου, που διοργανώθηκαν στο πλαίσιο της διοργάνωσης. Στο πρώτο ο κ. Σταύρος Μπέγκας, ταμίας του Συνδέσμου Ορυζόμυλων Ελλάδος, αναφέρθηκε στις κύριες ασθένειες και στα ζιζάνια, που εντοπίζονται στους εγχώριους ορυζώνες. Ο κ. Δημήτρης Κατσαντώνης, αναπληρωτής ερευνητής της ΕΛΓΟ Δήμητρα, ανέδειξε τις μεθόδους ορθής γεωργικής πρακτικής, που προτείνονται στην καλλιέργεια του ρυζιού και στις εξελίξεις, με την ανάπτυξη νέων ποικιλιών στην Ελλάδα, αλλά και σε ρεαλιστικές προτάσεις για την μείωση του κόστους καλλιέργειας του προϊόντος. Η κ. Αικατερίνη Σπανού, δεύτερη αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ορυζόμυλων Ελλάδος, αναφέρθηκε στους ποιοτικούς τύπους ρυζιού (στρογγυλό, μεσαίο και μακρύ) της ελληνικής παραγωγής, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στην εμπορευσιμότητα τους.

Η ανάδειξη του ελληνικού ρυζιού
Ο δεύτερος κύκλος διαλόγου είχε θέμα τις προοπτικές και την ανάδειξη του ελληνικού ρυζιού, τόσο στην εσωτερική αγορά αλλά ακόμη περισσότερο στο εξωτερικό. Στο πλαίσιό του ο κ. Λεωνίδας Κουιμτζής, πρόεδρος του Ά Αγροτικού Συνεταιρισμού Ορυζοπαραγωγών Χαλάστρας, αναφέρθηκε τόσο στα χαρακτηριστικά του ελληνικού ρυζιού συγκριτικά με τα ανταγωνιστικά του όσο και στις συνθήκες της διεθνούς αγοράς του προϊόντος, που ευνοούν τα εγχειρήματα της ανάδειξης της ελληνικής παραγωγής. Ο κ. Αναστάσιος Πιστιόλας, Ά αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ορυζόμυλων Ελλάδος, μίλησε για τις δυνατότητες απόκτησης ταυτότητας της ελληνικής παραγωγής ρυζιού στις διεθνείς αγορές, ενώ αναφέρθηκε στις εμπειρίες του από σχετικές εξαγωγικές προσπάθειες. Από την πλευρά της η κ. Όλγα Κουρέα, γενική γραμματέας του Συνδέσμου Ορυζόμυλων Ελλάδος, έκανε αναφορά στις προοπτικές εμπορικής επιτυχίας του ελληνικού ρυζιού εκτός της χώρας μας, ενώ η κ. Μαρία Ναλμπάντη, επικεφαλής του Τμήματος Ενημέρωσης και Προώθησης της Novacert ΑΕ, αναφέρθηκε στα εργαλεία, τα οποία μπορεί να αξιοποιήσουν οι φορείς της εγχώριας παραγωγής του προϊόντος, οι καλλιεργητές και οι μεταποιητές, προκειμένου να προβάλλουν και να προωθήσουν το ελληνικό ρύζι, όπως και σχετικά ευρωπαϊκά προγράμματα, μέσω των οποίων μπορεί να υποστηριχτούν οι σχετικές προσπάθειες.

Συμπερασματικά, στο πλαίσιο του 1ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Ρυζιού συμφωνήθηκε απ’ όλες τις πλευρές ότι η επέκταση της κατανάλωσης του ελληνικού ρυζιού απαιτεί την δημιουργία μιας βάσης ισχυρών συνεργατικών δεσμών, που θα δημιουργούν ευκαιρίες εξέλιξης και περαιτέρω ανάπτυξης και αναβάθμισης του προϊόντος, αλλά και θα προσδίδουν προστιθέμενη αξία στα εμπλεκόμενα μέρη, καλλιεργητές και μεταποιητές.

Σήμα κινδύνου από ΕΦΕΤ για προσλήψεις ελεγκτών

Oι λόγοι που τον εγκαταλείπουν, είναι βασικά τρεις. Ο πρώτος σχετίζεται με την αναζήτηση κάποιων εξ αυτών ενός καλύτερου μέλλοντος στο εξωτερικό –είναι, άλλωστε, γνωστό ότι το brain drain έχει χτυπήσει και τον δημόσιο τομέα. Ο δεύτερος σχετίζεται με τις αναμενόμενες φυσιολογικές αποχωρήσεις λόγω συνταξιοδότησης των παλαιότερων γενεών υπαλλήλων και ο τρίτος με τις παραιτήσεις άλλων, λόγω της απόφασής τους να μεταπηδήσουν στον ιδιωτικό τομέα.

Στο μεταξύ, η διοίκηση του φορέα λαμβάνει συνεχώς αρνητικά μηνύματα από τα συναρμόδια υπουργεία αναφορικά με τις δυνατότητες αναπλήρωσης, τουλάχιστον μερικώς, των κενών θέσεων που δημιουργούνται στο μηχανισμό του. Αξίζει να σημειωθεί, μάλιστα, ότι η άρνηση ικανοποίησης του εύλογου αιτήματός της αφορά, όπως μαθαίνουμε, και τις δύο διόδους αναπλήρωσης του προσωπικού, δηλαδή τις νέες προσλήψεις μόνιμων υπαλλήλων ή συμβασιούχων και την εισροή ανθρώπινου δυναμικού κατόπιν μετατάξεων από άλλους φορείς του Δημοσίου. Η εξήγηση είναι απλή: Οι μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας, αναφορικά με τον περιορισμό του δημόσιου τομέα, δεν αφήνουν περιθώρια ούτε για προσλήψεις ούτε για μετατάξεις προσωπικού, δεδομένου ότι καμία κρατική υπηρεσία δεν έχει πλέον υπεράριθμο προσωπικό…

Έτσι, οι έλεγχοι που διενεργεί ο ΕΦΕΤΕ σε ετήσια βάση μειώνονται. Οι επισκέψεις των ελεγκτών στην αγορά ήταν σαφώς λιγότερες το 2017 έναντι του 2016, βάσει των στοιχείων που δημοσιοποιήθηκαν στην τελευταία απολογιστική έκθεση του φορέα, ενώ ανάλογα είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, τα τελευταία στοιχεία που αφορούν τους ελέγχους το 2018.

Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στη μείωση της ελεγκτικής δραστηριότητας στις εγκαταστάσεις υψηλού κινδύνου, κατά βάση τις παραγωγικές μονάδες. Πράγματι, ενώ κάθε μεγάλη μονάδα παραγωγής δέχεται ελεγκτές του ΕΦΕΤ κατά μέσο όρο μια φορά το χρόνο (από έναν έλεγχο ανά εξάμηνο, εφόσον ο προηγούμενος έχει διαγνώσει παράβαση, έως έναν έλεγχο ανά δεκαοκτάμηνο, εφόσον ο προηγούμενος έχει πιστοποιήσει καθ’ όλα σύννομες λειτουργίες), τελευταία η συχνότητα έχει περιοριστεί στο μισό. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι υπάρχουν νομαρχίες που διαθέτουν έναν κτηνίατρο, ενόσω στο χώρο ευθύνης τους λειτουργούν δέκα σφαγεία και ο αρμόδιος κτηνίατρος είναι επιφορτισμένος –πέραν της διενέργειας των σχετικών ελέγχων– και με τους εμβολιασμούς των ζώων…

Η ασφάλεια θέμα τύχης και ηρωικών προσπαθειών
Το ευτύχημα –πρωτίστως για το καταναλωτικό κοινό– είναι ότι από τους διενεργούμενους ελέγχους δεν διαπιστώνονται σοβαρές παραβάσεις, δηλαδή παραβάσεις με οριζόντιες επιπτώσεις στην αγορά. Επίσης ευτύχημα για τις μειωμένες πλέον δυνατότητες του ΕΦΕΤ είναι ότι ο φορέας έχει προ πολλού να λάβει σοβαρά σήματα Alert από τις κοινοτικές αρχές, όπως εκείνα για τα σκάνδαλα των «τρελών αγελάδων» ή των προϊόντων κρέατος από κρέας αλόγων, που απαιτούν άλλου είδους διαθεσιμότητα ανθρώπινου δυναμικού…

Πάντως, επισημαίνουμε ότι ο ελεγκτικός μηχανισμός του ΕΦΕΤ κάνει σοβαρή προσπάθεια εξοικονόμησης δυνάμεων, προκειμένου να περιορίζονται οι συνέπειες από την έλλειψη στελεχικού δυναμικού, ενώ η διοίκησή του δεν παύει να θέτει μετ’ επιτάσεως και κατ’ εξακολούθηση στα συναρμόδια υπουργεία το αίτημα της αναπλήρωσης του δυναμικού του, είτε μέσω προσλήψεων είτε κατόπιν μετατάξεων. Αξιοσημείωτο είναι, για παράδειγμα, το ότι ο φορέας παρά τις σχετικές ελλείψεις του κατάφερε ανταποκριθεί στους τομεακούς ελέγχους, όπως τουλάχιστον έδειξε ο τελευταίος κοινοτικός έλεγχός του, από ειδικό κλιμάκιο της ΕΕ.

ΟΟΣΑ: Συνθήκες διαβίωσης και ποιότητα ζωής στην Ελλάδα

Aπό τα ψηλά της εφήμερης ευημερίας με δανεικά, οι Έλληνες βρέθηκαν ξαφνικά στα χαμηλά της συνεχούς εξοικονόμησης πόρων για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους. Από μια άλλη σκοπιά, η Ελλάδα έχει το επίπεδο ποιότητας ζωής που, αν και σχετικά χαμηλό, διαθέτουν χώρες με υψηλότερες υλικές υποδομές απ’ ό,τι η Ελλάδα, όπως η Ιταλία, η Πορτογαλία, το Ισραήλ, η Κορέα, ακόμη και οι ΗΠΑ. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με χώρες, που έχουν πολύ υψηλότερο επίπεδο ποιότητας ζωής απ’ όσο δικαιολογούν οι υλικές συνθήκες διαβίωσης του πληθυσμού τους, όπως η Δανία ή η Φινλανδία. Χώρες «πρωταθλήτριες», ταυτόχρονα, και στις υλικές ανέσεις και στην ποιότητα της ζωής είναι οι Νορβηγία, Σουηδία, Καναδάς και Ελβετία.

Δείκτες σύγκρισης με το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ
Σήμερα η ελληνική οικονομία ανακάμπτει σταδιακά και η κοινωνία της προσβλέπει σε καλύτερες μέρες, όπως καταγράφεται στον δείκτη καταναλωτικής εμπιστοσύνης. Ο μέσος Έλληνας έχει 14,4 χιλ. ευρώ το χρόνο καθαρό διαθέσιμο εισόδημα (ο μέσος πολίτης των χωρών του ΟΟΣΑ έχει αντίστοιχα 25,9 χιλ. ευρώ) και ζει σε νοικοκυριό με περιουσιακά στοιχεία αξίας περίπου 125 χιλ. ευρώ (έναντι 280 χιλ. ευρώ του μέσου πολίτη του ΟΟΣΑ). Μεταξύ 15 και 64 ετών έχει πιθανότητα 53,5% να έχει δουλειά (67,7% στον ΟΟΣΑ) με ακαθάριστο εισόδημα λίγο πάνω από 21,3 χιλ. ευρώ (37,5 χιλ. ευρώ στον ΟΟΣΑ). Το 2018 το 14% του εργατικού δυναμικού στην Ελλάδα παρέμενε στην ανεργία ένα χρόνο ή περισσότερο (1,7% στον ΟΟΣΑ). Το μέσο ελληνικό σπίτι διαθέτει 1,2 δωμάτια ανά άτομο (όπως προηγουμένως –στο εξής ό.π. – 1,9), και το 99,5% των σπιτιών διαθέτει εσωτερική τουαλέτα (ό,π. 97,9%). Κατά μέσο όρο το ελληνικό νοικοκυριό ξοδεύει το 1/4 του ακαθάριστου διαθέσιμου εισοδήματός του σε ενοίκιο και έξοδα συντήρησης του σπιτιού του (ό.π. 1/5), πέραν των πληρωμών εξυπηρέτησης τυχόν στεγαστικού δανείου. Στον τομέα της υγείας τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα, θα ζήσουν πάνω άνω των από 81 χρόνων (ό.π. 80,1) και 3 στους 4 ενήλικες δηλώνουν ότι είναι καλά και πολύ καλά στην υγεία τους (ό.π. 2,7). Άνω των 7 στους 10 έχουν τελειώσει τουλάχιστον τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (ό.π. 7,5), αλλά το επίπεδο των βασικών τους γνώσεων υπολείπεται των άλλων Ευρωπαίων, ενώ το ίδιο συμβαίνει και στους 15ρηδες μαθητές σε ό,τι αφορά την κατανόηση ενός κειμένου, καθώς και μαθηματικών και επιστημονικών εννοιών. Κατά το 82% οι Έλληνες δηλώνουν ότι μπορεί να βασίζονται στη βοήθεια συγγενών και φίλων σε δύσκολες στιγμές (ό.π. 89%). Στις εθνικές εκλογές ψηφίζουν οι 2 στους 3 (ό.π. 2,1), ενώ ακόμα περισσότεροι δηλώνουν ότι επηρεάζουν την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, πράγμα που δίνει παγκόσμια αποκλειστικότητα στην κοινωνία μας, καθώς σε άλλες χώρες του ΟΟΣΑ συμβαίνει το αντίθετο.

Επίσης, ο αέρας που αναπνέει ο Έλληνας από άποψη περιεκτικότητας αιωρούμενων μικροσωματιδίων (ΡΜ2,5) είναι κατά 75% χειρότερος (ό.π. 39%), βάσει του ορίου των 10 μικρογραμμαρίων ανά κυβικό μέτρο, που θέτει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Σε ό,τι αφορά, όμως, την ποιότητα του νερού που πίνει, οι 7 στους 10 δηλώνουν ικανοποιημένοι (ό.π. 8). Οι θάνατοι από εγκληματικές ενέργειες ανέρχονται σε 1 ανά 100.000 πληθυσμού (ό.π. 3,6), ενώ κοντά στους 2 στους 3 δηλώνουν ότι αισθάνονται ασφαλείς να περπατούν μόνοι τη νύχτα στην περιοχή που διαμένουν (ό.π. 2,1). Πάντως, η χώρα μας έχει το χαμηλότερο ποσοστό αλκοολισμού και αυτοκτονιών μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, πράγμα δηλωτικό των ισχυρών συνεκτικών δεσμών της ελληνικής οικογένειας και κοινωνίας.

Πώς επηρεάζουν την αγορά οι μισθολογικές αναπροσαρμογές

Σύμφωνα με όσα σχολιάζουν παράγοντες του λιανεμπορίου, αμοιβές του επιπέδου των 568 ευρώ έδιναν εκ των ισχυρών του κλάδου τρεις. Οι δύο από αυτούς ανήκουν ήδη στο παρελθόν –η Αφοί Βερόπουλοι και η Μαρινόπουλος. Οι χαμηλές μισθολογικές βαθμίδες που είχαν, καταργήθηκαν μετά την εξαγορά της πρώτης από τη Metro και τη διάσωση των υποδομών της δεύτερης από την ΕΥΣ. Σε ό,τι αφορά την τρίτη αλυσίδα, την Πέντε (Γαλαξίας), η διοίκησή της πρόλαβε τις εξελίξεις, όταν πριν περίπου ένα μήνα ανακοίνωσε αυξήσεις μισθών 20% για το προσωπικό που προσέλαβε από το 2012 κι έπειτα, δηλαδή στο διπλάσιο ποσοστό εκείνου που αποφάσισε η κυβέρνηση. Σε ό,τι αφορά τους υπολοίπους των ισχυρών, η ΕΥΣ για παράδειγμα καν δεν προβλέπει στις μισθολογικές της κλίμακες μικτή μηνιαία αμοιβή επιπέδου 584 ευρώ. Κάτι ανάλογο ισχύει και στην περίπτωση της ΑΒ Βασιλόπουλος, της οποίας οι κατώτατες μικτές μηνιαίες αμοιβές υπολογίζονται στο επίπεδο των 670-680 ευρώ. Σε ό,τι αφορά τη Metro, στο μισθολογικό της καθεστώς επίσης δεν προβλέπονται αμοιβές στο επίπεδο του κατώτατου μισθού, αλλά υψηλότερες, άνω των 650 ευρώ μικτά. Το άνοιγμα της ψαλίδας των μισθών στο προσωπικό της «πρώτης γραμμής», δηλαδή των καταστημάτων, όπως σημειώνουν παράγοντες της εταιρείας, διαμορφώνεται από το επίπεδο των 670-680 ευρώ στο κατώτατο όριο έως τα 1.300-1.400 ευρώ στο ανώτερο όριο, ενόσω στο εν λόγω εύρος δεν εντάσσονται τα στελέχη των καταστημάτων, τα οποία αμείβονται με υψηλότερους μισθούς. Επιβαρύνσεις στο μισθολογικό κόστος από την αύξηση του κατώτατου μισθού δεν θα έχει ούτε η Μασούτης, ενώ εξαιρετικά περιορισμένες, της τάξης μόλις του 2%, θα είναι στην περίπτωση της ΟΚ Anytime, δεδομένου ότι αφορά πολύ λίγα μέλη του προσωπικού της.

Πού ασκούνται οι πιέσεις
Σε αντίθεση με τους ισχυρούς του κλάδου, επιπτώσεις περιορισμένης έκτασης θα υπάρξουν στη ζώνη του μικρομεσαίου δυναμικού της αγοράς. Σε ένα σχετικά μικρό μέρος του προσωπικού των επιχειρήσεών του θα γίνουν μισθολογικές αναπροσαρμογές, οπότε οι εργοδότες θα επιβαρυνθούν ανάλογα. Η ποσοστιαία επιβάρυνση για τους εργοδότες αυξάνει όσο κατεβαίνουμε την κλίμακα της επιχειρηματικής ισχύος, ιδίως στις οικογενειακές επιχειρήσεις, όπου η αυτοαπασχόληση δεν είναι αρκετή να καλύψει τις ανάγκες των καταστημάτων σε υπαλληλικό προσωπικό. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι μισθολογικές αναπροσαρμογές θα γίνουν αισθητές στα ταμεία των επιχειρήσεων.

Ο υπολογισμός συνολικά των επιπτώσεων στο μισθολογικό κόστος των επιχειρήσεων της οργανωμένης λιανικής, δείχνει ότι το κυβερνητικό μέτρο αφορά μόνο περί τους 5.000 ως 6.000 εργαζόμενους. Κι αυτό διότι υπολογίζεται ότι στον κλάδο απασχολούνται περίπου 80.000 εργαζόμενοι (εκτός των αυτοαπασχολούμενων), εκ των οποίων περίπου οι 60.000 εργάζονται στους έξι ισχυρούς της κλαδικής αγοράς, για τους οποίους, όπως προαναφέραμε, μισθολογικές αλλαγές δεν θα υπάρξουν. Από το υπόλοιπο των 20.000 εργαζομένων εκτιμάται ότι το μέτρο αφορά περίπου το 30% των περιπτώσεων. Σημειώνουμε πως ό,τι ισχύει για τους μόνιμα απασχολούμενους και αμειβόμενους με τον κατώτατο μισθό στις αλυσίδες σούπερ μάρκετ, το ίδιο ισχύει για τους ωρομίσθιους. Δηλαδή, μεταβολές στις αμοιβές τους δεν θα υπάρξουν, δεδομένου ότι οι απολαβές τους υπολογίζονται βάσει του κατώτατου μισθού που καταβάλλει η κάθε αλυσίδα και που, όπως προαναφέρθηκε, κυμαίνεται άνω του ορίου των 650 ευρώ μικτών το μήνα.

Ανησυχίες
Πάντως, η αγορά όχι μόνο της οργανωμένης λιανικής, αλλά συνολικά ανησυχεί μήπως η αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού συμπαρασύρει τις επόμενες μισθολογικές βαθμίδες. Ανησυχεί, δηλαδή, μήπως ασκηθούν πιέσεις από τους εργαζόμενους που αμείβονται με μικτούς μισθούς της τάξης των 700 έως 1.000 ευρώ για ανάλογες προσαρμογές στις αμοιβές τους, όπως και από το προσωπικό που ανήκει στα ανώτερα μισθολογικά κλιμάκια.

Ήδη ο ΣΕΒ έχει εκφράσει την ανησυχία του, κυρίως για κλάδους της αγοράς όπου ενδεχομένως μπορεί να εκδηλωθούν πιέσεις για συλλογικές διαπραγματεύσεις. Πάντως, όπως σημειώνουν παράγοντες των σούπερ μάρκετ, στον κλάδο τέτοιου είδους πιέσεις δεν αναμένονται, εφόσον δεν υπάρχουν συλλογικά όργανα εκπροσώπησης των εργαζομένων. Βέβαια, όπως σχολιάζουν, εφόσον τεθεί γενικότερο ζήτημα στην αγορά εργασίας, αν δηλαδή υπάρξει ντόμινο μισθολογικών μεταβολών, δεν αποκλείεται η άσκηση πιέσεων να περιλάβει και τις επιχειρήσεις της οργανωμένης λιανικής, ώστε να υποχρεωθούν να προσαρμοστούν στη γενικότερη τάση αναφορικά με την αμοιβή της εργασίας.

Βάσει αναγκών της αγοράς
Παράγοντες του κλάδου σχολιάζοντας την απόφαση της κυβέρνησης να αυξήσει τον κατώτατο μισθό κατά 11% σημειώνουν ότι ήταν μια δίκαιη και επιβεβλημένη απόφαση. Τονίζουν, ωστόσο, ότι οι μισθολογικές αναπροσαρμογές θα πρέπει να υπολογίζονται με βάση τις ανάγκες και τις δυνατότητες της οικονομίας και σε κάθε περίπτωση να μην επιβάλλονται με νομοθετικές ρυθμίσεις, αλλά μέσω των διαπραγματεύσεων εργοδοτών και εργαζομένων.

Ποιος είναι, όμως, ο σχεδιασμός της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά την περαιτέρω εξέλιξη των μισθών; Όπως δηλώνουν τα στελέχη της, στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι να ακολουθηθεί η πολιτική που εφάρμοσε η Πορτογαλία, όταν βγήκε από τα μνημόνια. Δηλαδή, θα συνεχίσει να αναπροσαρμόζει νομοθετικά τους μισθούς, με την προοπτική έως το 2022 ο κατώτατος μικτός μισθός να φθάσει στα επίπεδα των 751 ευρώ, όπως είχε δεσμευθεί ως αντιπολίτευση πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015.


Περί ανατιμήσεων και ενίσχυσης της ζήτησης
Στο μεταξύ, ήδη έχει γίνει πολύς λόγος για το ενδεχόμενο οι μισθολογικές αυξήσεις να πριμοδοτήσουν ανατιμήσεις στα βασικά αγαθά, λόγω της αύξησης του λειτουργικού κόστους των επιχειρήσεων. Σε ό,τι αφορά, λοιπόν, ειδικότερα το οργανωμένο λιανεμπόριο, παράγοντες του κλάδου σχολιάζουν ότι από τη στιγμή που οι ισχυροί του κλάδου δεν πλήττονται από το μέτρο, δεν έχουν λόγους να προβούν σε ανατιμήσεις. Αλλά ανατιμήσεις δεν θα υπάρξουν ούτε εκ μέρους των μικρομεσαίων και των μικρών λιανεμπορικών επιχειρήσεων, λόγω των πιέσεων που θα ασκηθούν σε αυτές από τον ανταγωνισμό. Υποθετικά κάνεις δεν μπορεί, βέβαια, να αποκλείσει την εκδήλωση ανατιμητικών τάσεων εκ μέρους της παραγωγής, δεδομένου ότι δυνητικά τούτο συναρτάται με τη σχετική επιβάρυνση του μισθολογικού κόστους κάθε παραγωγικής μονάδας, αν και είναι κοινός τόπος ότι η βιομηχανία δεν χαρακτηρίζεται πια από μονάδες εντάσεως εργασίας –όχι τουλάχιστον τόσο όσο η οργανωμένη λιανική–, ώστε να εγείρεται στα σοβαρά θέμα επιβάρυνσης των κοστολογίων της από τις μισθολογικές αναπροσαρμογές στη χαμηλότερη βαθμίδα του προσωπικού…

Δεν είναι λίγοι στην αγορά όσοι θεωρούν ότι η αύξηση του κατώτατου μισθού και η κατάργηση του υπο-κατώτατου θα δώσουν μια, έστω, μικρή ανάσα στην οργανωμένη λιανική, αφού κατά το μείζον μέρος οι επιπλέον απολαβές των εργαζόμενων θα δαπανηθούν για αγορές ειδών πρώτης ανάγκης. Με αυτή την έννοια, λένε, η αυξημένη αγοραστική δύναμη των περίπου 600.000 νοικοκυριών, όπως τα υπολογίζει η κυβέρνηση όσα θα ωφεληθούν από το μέτρο, θα «εκτονωθεί» κατά κύριο λόγο στα σούπερ μάρκετ. «Πρόκειται για ένα μικρό “δώρο” προς την αγορά του κλάδου», σχολιάζει γνωστός παράγοντας της αγοράς.

Τι προβλέπει το μέτρο

Αύξηση του κατώτατου μικτού μισθού:

  • χωρίς τριετία από τα 586,08 ευρώ στα 650 ευρώ.
  • με μία τριετία από τα 644,69 ευρώ στα 715 ευρώ.
  • με δύο τριετίες από τα 703,29 ευρώ στα 780 ευρώ.
  • με τρεις τριετίες από τα 761, 91 ευρώ στα 845 ευρώ.
  • Αύξηση του επιδόματος ανεργίας από τα 360 ευρώ στα 400 ευρώ.
  • Αύξηση του κατώτατου ημερομισθίου από τα 26,18 ευρώ στα 29,40 ευρώ.
  • Κατάργηση του υπο-κατώτατου μισθού των 510,95 ευρώ και του υπο-κατώτατου ημερομισθίου των 22,83 ευρώ.
  • Αύξηση 24 βασικών επιδομάτων (τακτική επιδότηση ανεργίας, επιδόματα και βοηθήματα ανεργίας, καταβολές προγραμμάτων απασχόλησης, ειδικές συμπληρωματικές παροχές, παροχή προστασίας μητρότητας, πρακτική άσκηση φοιτητών, ειδικό εποχικό βοήθημα, επίδομα μακροχρόνια ανέργων κ.ά.)

Ποιους αφορά

  • Όσους αμείβονται με τον κατώτατο μικτό μισθό των 586,08 ευρώ ή με το κατώτατο ημερομίσθιο των 26,18 ευρώ, βάσει συλλογικής σύμβασης, διαιτητικής ή υπουργικής απόφασης.
  • Όσους εργάζονται με ανάλογες αμοιβές, με μερική απασχόληση ή εκ περιτροπής εργασία.
  • Όσους εργάζονται με ατομική ή συλλογική σύμβαση εργασίας και λαμβάνουν μικτές μηνιαίες αποδοχές μεταξύ 586,08 ευρώ και 649 ευρώ. Οι μηνιαίες αποδοχές τους θα αυξηθούν στα 650 ευρώ.
  • Όσους εργάζονται ως ωρομίσθιοι και οι αποδοχές τους είναι αντίστοιχες των μισθολογικών όρων των 586,08 ευρώ.

Τι ζητούν οι φορείς

ΣΕΒ: Οι αυξήσεις στους μισθούς να συνδέονται με την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα, το μέγεθος της ανεργίας και της αδήλωτης εργασίας, ώστε να μην πληγεί η απασχόληση. Κατά το ΣΕΒ επιβάλλεται η μείωση της φορολογίας της εργασίας, η συγκράτηση του μη μισθολογικού κόστους με μείωση των εισφορών και η αποσύνδεση της αύξησης του κατώτατου μισθού από το μέσο μισθό, με τον εξορθολογισμό της υποχρεωτικής διαιτησίας.
ΓΣΕΒΕΕ: α) Διεύρυνση του αφορολόγητου ποσού για τους μισθωτούς, ώστε το διαθέσιμο εισόδημά τους να ανταποκρίνεται στην αύξηση που δόθηκε από την κυβέρνηση και β) μείωση του μη μισθολογικού κόστους, ώστε να απορροφηθεί μέρος των επιβαρύνσεων που συνεπάγεται για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις η αύξηση του κατώτατου μισθού και η κατάργηση του υπο-κατώτατου.
ΕΣΕΕ: Η αύξηση του κατώτατου μισθού κρίνεται ως θετικό μέτρο, ωστόσο η ΕΣΕΕ θεωρεί ότι σε κάθε περίπτωση ξεπέρασε τα όρια και τις αντοχές που έχει η μικρομεσαία επιχείρηση. Επίσης θεωρεί ότι περαιτέρω αυξήσεις πρέπει να δοθούν σταδιακά και σε συνάρτηση με τις δυνατότητες και τις αντοχές της οικονομίας, ενώ επισημαίνει ότι, παράλληλα, η κυβέρνηση οφείλει να προβλέψει και τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους, ώστε το εμπόριο να προσαρμοστεί ομαλά στα νέα δεδομένα.
ΕΒΕΠ: Κατά το ΕΒΕΠ πρόκειται για μια θετική απόφαση, που συμβάλλει στην τόνωση της ενεργού ζήτησης. Ιδιαίτερα η κατάργηση του υπο-κατώτατου μισθού, τονίζεται, αίρει μια μεγάλη αδικία και ανισότητα εις βάρος των νέων εργαζόμενων, οι οποίοι μέχρι σήμερα ήταν δύο ταχυτήτων. Όμως, οι χορηγούμενες αυξήσεις στους μισθούς, επισημαίνεται, επιβαρύνουν και τις εισφορές που καταβάλλουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι οποίοι ήδη αδυνατούν να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους έναντι των ταμείων.
ΓΣΕΕ: Κατά τη ΓΣΕΕ η αύξηση του κατώτατου μισθού ήταν επιβεβλημένη και κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, τονίζεται, ο κατώτατος μισθός πρέπει να επανέλθει στο επίπεδο των 751 ευρώ, χωρίς διακρίσεις και «με ταυτόχρονη νομοθέτηση της αποκατάστασης της αρμοδιότητας του εφεξής καθορισμού του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου, για όλους τους εργαζόμενους με σχέση εξαρτημένης εργασίας, στην Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας».