2009_05_21 Μερίδια εμφιαλωμένου νερού PL_ΙRΙ

Τα μεγαλύτερα μερίδια εμφιαλωμένων νερών PL σε όγκο και αξία σημειώνονται στα μεγάλα σούπερ μάρκετ (4,9% και 4,2% αντίστοιχα), ενώ ακολουθούν τα  υπέρ μάρκετ με 3,2% σε όγκο και 2% σε αξία. Τα μερίδια αυτά αφορούν στην εβδομάδα από 4-10/5/2009. Συνολικά, οι πωλήσεις των PL εμφιαλωμένων νερών, κατά την εβδομάδα μέτρησης, ήταν 4,5 εκατ. λίτρα και 1,46 εκατ. ευρώ.

Γεωγραφική κατανομή μεριδίων

Στην πρώτη θέση, από άποψη μεριδίων PL εμφιαλωμένων νερών, βρίσκεται η Πελοπόννησος με 4,2% μερίδιο σε όγκο και 2,7% σε αξία. Ακολουθεί η Αθήνα με 3,5% μερίδιο σε όγκο πωλήσεων και 2,4% σε αξία. Αμελητέα είναι τα μερίδια στη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα. Την εβδομάδα από 4-10/5/2009 το μερίδιο πανελλαδικά των πωλήσεων εμφιαλωμένων νερών PL, σε σχέση με το σύνολο των πωλήσεων της κατηγορίας, ήταν 2,5% σε όγκο και 1,9% σε αξία.

Ταυτότητα έρευνας

Η έρευνα πραγματοποιείται σε εβδομαδιαία βάση από την IRI Hellas AEE στο σύνολο των τυποποιημένων καταναλωτικών προϊόντων που πωλούνται μέσω των σούπερ μάρκετ. Από αντιπροσωπευτικό δείγμα 323 καταστημάτων, προερχόμενο από 35 και πλέον λιανεμπορικές αλυσίδες όλων των μεγεθών, λαμβάνονται στοιχεία πωλήσεων scanners, τα οποία με την κατάλληλη στατιστική προβολή καλύπτουν όλη την αγορά των σούπερ μάρκετ.

Τα στοιχεία αυτά παραχωρούνται κατ’ αποκλειστικότητα στο greekretail.gr από την IRI Hellas ΑΕΕ. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση των ανωτέρω χωρίς την έγγραφη άδεια της IRI Hellas ΑΕΕ, της οποίας αποτελούν ιδιοκτησία.

Μασούτης: Ακόμη ένα κατάστημα στην περιοχή της Καστοριάς

Την Παρασκευή 8 Μαΐου 2009 πραγματοποιήθηκε η επίσημη τελετή των εγκαινίων του νέου καταστήματος του ομίλου Μασούτη στην περιοχή της Καστοριάς, παρουσία εκπροσώπων των τοπικών αρχών, καθώς και πολλών συνεργατών και στελεχών του ομίλου.

Το νέο κατάστημα βρίσκεται στο Δισπηλιό Καστοριάς, στην κεντρική λεωφόρο προς Καστοριά. Την κορδέλα των εγκαινίων έκοψαν, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, ο κ. Γιάννης Μασούτης, αντιπρόεδρος του ομίλου, ο κ. Ντίνος Διαμαντής, δήμαρχος Μακεδνών, και ο κ. Χαράλαμπος Πέτρου, διευθυντής marketing του ομίλου.

Το επενδυτικό πλάνο του ομίλου Μασούτη περιλαμβάνει την ίδρυση 15 νέων καταστημάτων μέχρι το τέλος του 2009.

 

Η Carrefour Μαρινόπουλος κατά της παιδικής παχυσαρκίας

To πρόγραμμα «Παιδειατροφή», που έχει ως στόχο την εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση του πληθυσμού στον υγιεινό και ισορροπημένο τρόπο διατροφής και, τελικά, την πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας, στηρίζει ενεργά ο όμιλος Carrefour Μαρινόπουλος. Η εταιρεία ανακοίνωσε πως αποφάσισε να ενισχύσει ενεργά την πρωτοβουλία αυτή, στηρίζοντας την οικογένεια και συμβάλλοντας καταλυτικά στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής της, καθώς και στη βελτίωση των διατροφικών της συνηθειών.

Στο πλαίσιο του προγράμματος «Παιδειατροφή» -και ειδικότερα της 1ης θεματικής ενότητας «Κινούμαστε, και μας αρέσει»- διοργανώθηκε την Κυριακή 24 Μαΐου 2009 το πρώτο τουρνουά μπάσκετ Street Ball στο Αθλητικό Κέντρο Παλαιού Φαλήρου. Στο τουρνουά συμμετείχαν 150 μαθητές της πέμπτης κι έκτης δημοτικού, που φοιτούν σε σχολεία του δήμου Π. Φαλήρου. Παράλληλα, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, βραβεύτηκαν από τον δήμαρχο Παλαιού Φαλήρου, κ. Διονύση Χατζηδάκη, ο πρώην καλαθοσφαιριστής και αρχηγός της Εθνικής Ομάδας καλαθοσφαίρισης, κ. Γιώργος Σιγάλας, και ο πρόεδρος της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής, κ. Παναγιώτης Σταματόπουλος, για τη συνεισφορά τους στον αθλητισμό. Τέλος, οι παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν από διατροφολόγους-διαιτολόγους για το πρόγραμμα «Παιδειατροφή», για την υγιεινή διατροφή, καθώς και για τους τρόπους ένταξης της φυσικής άσκησης στην καθημερινότητά τους.

Το πρόγραμμα «Παιδειατροφή» απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε παιδιά και στις οικογένειές τους ενισχύοντας τον εκπαιδευτικό ρόλο της οικογένειας σε θέματα διατροφής και φυσικής άσκησης. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα, στο οποίο συμμετέχουν συνολικά περισσότερες από 167 πόλεις σε όλη την Ευρώπη, ενώ για την πιλοτική εφαρμογή του στην Ελλάδα έχουν επιλεγεί οι δήμοι Αγίας Παρασκευής, Αιγίου, Αργυρούπολης, Π. Φαλήρου, Περάματος και Πρέβεζας.

 

 

Διεθνής διάκριση για τα ελαιόλαδα της Ελαΐς

Τα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα ‘Αλτις Αγουρέλαιο, ‘Αλτις Παραδοσιακό, Altis Extra Virgin και Solon Extra Virgin της Ελαΐς-Unilever βραβεύτηκαν πρόσφατα στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Superior Taste Award 2009 (Bραβείο Ανώτερης Γεύσης 2009), που διοργανώθηκε από τον Διεθνή Οργανισμό Γεύσης και Ποιότητας (Ιnternational Taste & Quality Institute-iTQi). Πρόκειται για έναν κορυφαίο ανεξάρτητο οργανισμό από καταξιωμένους Ευρωπαίους σεφ και γευσιγνώστες, ειδικευμένους να κρίνουν και να επιβραβεύουν τρόφιμα και ποτά ανώτερης γεύσης.

Στο διαγωνισμό, στον οποίο φέτος έλαβαν μέρος 525 προϊόντα από περισσότερες από 50 χώρες, η Ελαΐς-Unilever βραβεύθηκε με αστέρια και για τα τέσσερα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδά της που συμμετείχαν στον διαγωνισμό.

‘Οπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Αχιλλέας Αγγελόπουλος, διευθυντής του Κλάδου Ελαιολάδου και Τοματικών Προϊόντων της Ελαΐς-Unilever, «η σημαντική αυτή διάκριση αποτελεί για όλους εμάς τους ανθρώπους του ελαιολάδου επιβράβευση της προσπάθειας που κάνουμε καθημερινά να προσφέρουμε στους ‘Ελληνες, αλλά και στους καταναλωτές του εξωτερικού, ελαιόλαδα Α’ επιλογής, εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα επιλεγμένα από τους καλύτερους ελαιώνες του τόπου μας, τα οποία φιλοδοξούμε να κατακτήσουν και τις διεθνείς αγορές».

 

Ο Dr. John Gattorna στην Αθήνα

Στις 29 και 30 Μαΐου στο Athens Royal Olympic Hotel (Αθ. Διάκου 28-34) στην Αθήνα, το 2-Day Master Class “Living Supply Chains” φιλοξενεί τον “Thought Leader” στον χώρο του Supply Chain Management, Dr. John Gattorna. Σε ένα διήμερο εργαστήρι επιχειρηματικής στρατηγικής μετά τη Σιγκαπούρη, το Λονδίνο, την Τζακάρτα, το ‘Αμστερνταμ, το Ντουμπάι, ο Supply Chain Thought Leader, Dr. John Gattorna, θα παρουσιάσει και στην Αθήνα ένα νέο μοντέλο επιχειρηματικής πρακτικής βασισμένο σε μια σειρά από εργαλεία γρήγορης διάγνωσης που δίνουν την δυνατότητα σε κάθε manager να ευθυγραμμίσει απόλυτα την εφοδιαστική αλυσίδα της επιχείρησής του με την αγορά και τους πελάτες της, σε μια περίοδο κρίσης, στην οποία η αναζήτηση νέων τρόπων “επιχειρείν” αποτελεί τουλάχιστον αδήριτη ανάγκη.

‘Οπως αναφέρουν στη σχετική ανακοίνωση οι υπεύθυνοι του SCMF – Supply Chain Management Forum που διοργανώνουν την εκδήλωση, “λύση ανατροπής των κοινών διαπιστώσεων των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Απασχόλησης, του Πρόεδρου του ΣΕΒ και του International Institute for Management Development σχετικά με τη θλιβερή κατάσταση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και των ελληνικών επιχειρήσεων (52η θέση μεταξύ των 57 χωρών που συμμετέχουν στην Παγκόσμια Κατάταξη Ανταγωνιστικότητας του ΙΜD) είναι η ευθυγράμμιση της επιχειρηματικής στρατηγικής και πρακτικής με τις ανάγκες της αγοράς και των πελατών.

Αντί για εσωστρέφεια και αγωνιώδεις προσδοκίες βοήθειας από το κράτος, οι ‘Ελληνες επιχειρηματίες δεν έχουν άλλη λύση από το να εφαρμόσουν την αλάνθαστη στρατηγική “Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση” και να ψάξουν την έξοδο από την κρίση στην καινοτομία και στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών. Το 2-Day Master Class “Living Supply Chains: How to Align your Enterprise with Customers, Suppliers & Third Parties” αποτελεί σημείο εκκίνησης για νέους τρόπους επιχειρηματικής στρατηγικής και πρακτικής”.

Το διήμερο workshop αποτελείται από σειρά σύντομων διαλέξεων, συνδυασμένων με συζητήσεις και ανταλλαγή απόψεων, μέσα από τις οποίες θα καταδειχθούν οι παρεμβάσεις που μπορούν να γίνουν στην ακολουθούμενη από κάθε επιχείρηση πρακτική. Ο καθένας από τους συμμετέχοντες, βασισμένος στην επιχειρηματική του εμπειρία, θα κληθεί να συντάξει σύντομες διαγνωστικές μελέτες και να οδηγηθεί σε συμπεράσματα, τα οποία θα τον βοηθήσουν να αποκτήσει πρακτικές γνώσεις που μπορεί να θέσει άμεσα σε εφαρμογή. Θέματα που θα καλυφθούν είναι:

  • Μοντέλο Δυναμικής Ευθυγράμμισης.
  • Lean Εφοδιαστικές Αλυσίδες.
  • Agile Εφοδιαστικές Αλυσίδες.
  • Ο Ρόλος των 3PL/4PL.
  • Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη.
  • Supply Chain KPIs.
  • Supply Chain Sustainability .
  • Plus a Case Study from the Middle East.

Το 2-Day Master Class “Living Supply Chains” είναι ένα business event που δεν αφορά μόνο στους Supply Chain/Logistics Professionals, αλλά και σε κάθε διευθυντικό στέλεχος, το οποίο εμπλέκεται στην προσπάθεια της επιχείρησης να εφοδιάσει σωστά τους πελάτες της με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες της.

Το προφίλ του Dr. John Gattorna

Ο Dr. John Gattorna, θεωρείται παγκοσμίως “Thought Leader” στον χώρο του Supply Chain Management και είναι ένας διεθνώς περιζήτητος ομιλητής. Το 1995 η Andersen Consulting/Accenture τού ανέθεσε να σχεδιάσει και να αναπτύξει τη στρατηγική της στα logistics και, ακολούθως, στην εφοδιαστική αλυσίδα με πεδίο πρακτικής εφαρμογής στην Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και τη Νοτιοανατολική Ασία. Επί σειρά ετών θεωρείτο ο “Thought Leader” της εταιρείας.

Πριν συνδεθεί με την Accenture, ο Dr John Gattorna εργάστηκε σε σειρά από πολυεθνικές επιχειρήσεις, πριν ιδρύσει τη δική του συμβουλευτική εταιρεία στα μέσα του ’80, η οποία εξειδικευόταν στο μάρκετινγκ και τη στρατηγική των εφοδιαστικών αλυσίδων με διεθνές πελατολόγιο. Ο Dr. John Gattorna έχει γράψει σειρά από βιβλία και άρθρα σε θέματα marketing, marketing planning, pricing, customer service, channels strategy, logistics, and supply chain management.

Το τελευταίο του βιβλίο “Living Supply Chains: How to mobilize the enterprise around delivering what your customers want” εκδόθηκε από τους Financial Times (Prentice Hall) τον Ιούνιο του 2006 και είναι ειδικά γραμμένο για C- Level Executives μεγάλων επιχειρήσεων. Τον Νοέμβριο του 2007, το εν λόγω βιβλίο εκδόθηκε στα κινέζικα, ενώ έχει επίσης εκδοθεί και στα ινδικά. Αν και ο Dr. John Gattorna προέρχεται από την βιομηχανία, διαθέτει εντούτοις ένα πολύ ισχυρό ακαδημαϊκό υπόβαθρο, έχοντας διδάξει σε προπτυχιακά, μεταπτυχιακά και executive προγράμματα στα πανεπιστήμια University of New South Wales και Macquarie University στο Sydney, στα πανεπιστήμια Oxford and Cranfield στην Αγγλία, στα πανεπιστήμια Normandy Business School και Le Havre στην Γαλλία.

Σήμερα, είναι Adjunct Professor στο Cranfield School of Management και στο Macquarie Graduate School of Management και Chairman of the Advisory Board στο Institute of Logistics & Supply Chain Management, Victoria University, Melbourne. Ο Dr. John Gattorna μέσα από διάφορα συμβουλευτικά έργα που αναλαμβάνει και, σε συνεργασία με τα πανεπιστήμια με τα οποία συνεργάζεται, συνεχίζει την έρευνα, τη διδασκαλία και τη συγγραφή στον χώρο του supply chain management, παρέχοντας ανεξάρτητο συμβουλευτικό έργο και καθοδήγηση σε στελέχη επιπέδου C-Level και Διοικητικά Συμβούλια Επιχειρήσεων Παγκοσμίως.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το web site www.scmforum.org ή επικοινωνήστε στο τηλέφωνο 210 63 96 224.

Συνέντευξη στο Retail Technology

Με την ευκαιρία της παρουσίας του Dr. Gattorna στην Αθήνα, παραθέτουμε τη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον Κωνσταντίνο Ν. Σταυρόπουλο, για λογαριασμό του περιοδικού των εκδόσεών μας, Retail Technology, τον Ιούλιο του 2006.

Η εφοδιαστική αλυσίδα υπό ανήσυχη οπτική γωνία

Για αρκετά στελέχη της “παλιάς σχολής” αποτελεσματική διαχείριση της εφοδιαστικής αλυσίδας απλά σημαίνει συμπίεση του λειτουργικού κόστους και μέγιστη αξιοποίηση της υπάρχουσας υποδομής. Ωστόσο, καινοτόμοι αναλυτές, όπως ο Dr John Gattorna, επιμένουν να διατηρούν μια διαφορετική προσέγγιση, θεωρώντας την εφοδιαστική αλυσίδα ως έναν ζωντανό οργανισμό που κατευθύνεται από ανθρώπινες συμπεριφορές, τόσο των πελατών όσο και εκείνων που καλούνται να τους εξυπηρετήσουν από την πλευρά της επιχείρησης, δηλαδή των εργαζομένων και των συνεργατών της.

Κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες το τελευταίο βιβλίο -και κατά πολλούς ένα από τα πιο σημαντικά- του καθηγητή Dr John Gattorna, ενός από τους πλέον αναγνωρισμένους συμβούλους παγκοσμίως σε θέματα σχεδιασμού και διαχείρισης της εφοδιαστικής αλυσίδας. Στο βιβλίο με τον εύλογο τίτλο “Living Supply Chains: How to Mobilize the Enterprise Around Delivering what your Customers Want”, ο καθηγητής προτείνει έναν “φρέσκο” τρόπο θεώρησης της εφοδιαστικής αλυσίδας -και εν τέλει του συνόλου των λειτουργιών της επιχείρησης- όπου σημείο εκκίνησης και αξιολόγησης της απόδοσης είναι ο πελάτης της επιχείρησης. Ο Dr Gattorna, δέχτηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις μας σχετικά με το μέλλον του SCM (Supply Chain Management) και τις βασικές τάσεις που θα καθορίσουν την επιτυχή μετεξέλιξή του.

RT: Φαίνεται ότι αρκετές εταιρείες εξακολουθούν να διαχειρίζονται τις εφοδιαστικές τους αλυσίδες αντιμετωπίζοντάς τις ως λειτουργικά απομονωμένες οντότητες (silos), που αδυνατούν να αλληλεπιδράσουν ουσιαστικά με τις λειτουργίες ή τα λοιπά τμήματα της επιχείρησης. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι αυτή η ανεπάρκεια μπορεί να εξαλειφθεί -ή τουλάχιστον να μειωθεί δραστικά- ιδιαίτερα όσον αφορά στην πληροφορία που ανταλλάσσεται μεταξύ της εφοδιαστικής αλυσίδας και των λοιπών τμημάτων της εταιρείας;

J.G.: Το πρόβλημα φαίνεται να ξεπερνά κατά πολύ τη φαινομενική αυτή “ασυμβατότητα” μεταξύ των λειτουργιών που αφορούν στα logistics και όσων σχετίζονται με τα υπόλοιπα τμήματα της εταιρείας. Ο μόνος τρόπος για να ξεπεραστεί το πρόβλημα είναι η ανάπτυξη στο εσωτερικό της εταιρείας μικρών ή μεγαλύτερων διαλειτουργικών ομάδων (cross-functional clusters) ή ομάδων που θα αναλάβουν την ευθύνη κάποιου σχετικού project. Πρόκειται για ομάδες που ιδανικά περιλαμβάνουν στελέχη από διαφορετικούς τομείς της επιχείρησης, όπως τα logistics, οι πωλήσεις, τα οικονομικά, η παραγωγή, το marketing κλπ. Καθεμιά από αυτές τις ομάδες θα πρέπει να εστιάζει σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι της επιχειρηματικής λειτουργίας. Για παράδειγμα, η δυνατότητα σύναψης συνεργασιών, η ευαισθησία σε ζητήματα διαμόρφωσης των τιμών, η κάλυψη της ζήτησης και η αναζήτηση καινοτόμων λύσεων είναι τέσσερα κομμάτια επιχειρηματικής συμπεριφοράς που συναντάμε σε πολλές αγορές.

Στη συνέχεια, διαφορετικοί συνδυασμοί τεχνολογίας και εφαρμοσμένων συστημάτων μπορούν να αναπτυχθούν για καθένα από τα παραπάνω κομμάτια, σε αντιδιαστολή με την υπάρχουσα σημερινή κατάσταση, όπου, σε πολλές περιπτώσεις, τυποποιημένες διαδικασίες και συστήματα βρίσκονται σε προφανή δυσαρμονία με το έργο που καλούνται να υποστηρίξουν. Επομένως, η λύση στο πρόβλημα είναι κατά ένα μέρος οργανωτικής φύσης και κατά ένα άλλο τεχνολογικής.

RT: Προτείνετε ως σημείο εκκίνησης για τον σχεδιασμό και τη διαχείριση οποιασδήποτε εφοδιαστικής αλυσίδας τον πελάτη. Θα μπορούσατε να μας εξηγήσετε πώς αυτή η “αντίστροφη ανάλυση”, που ξεκινά από τη μεριά του πελάτη για να καταλήξει στον τρόπο οργάνωσης της επιχείρησης, μπορεί να πραγματοποιηθεί στην πράξη, και, μάλιστα, έτσι ώστε η γνώση που αφορά στον πελάτη να διαχέεται σε κάθε εργαζόμενο ή συνεργάτη, ο οποίος εμπλέκεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στην εξυπηρέτησή του;

J.G.: Στις μέρες μας, εξαιτίας της επικρατούσας λογικής σχεδιασμού των διαδικασιών σε έναν οργανισμό, κάθε εταιρική διαδικασία υιοθετεί μια διαφορετική προσέγγιση στο τι είναι πελάτης και ποιες είναι οι ανάγκες του, ενώ -ακόμα χειρότερα- υπάρχουν τμήματα του οργανισμού που λειτουργούν στα τυφλά. Αυτό που υποστηρίζω είναι ότι, κατ’ αρχάς, οφείλουμε να “κωδικοποιήσουμε” όλο το φάσμα της αγοραστικής -ή άλλης- συμπεριφοράς που μπορεί να εκδηλώσουν οι πελάτες στον χώρο της αγοράς που μας ενδιαφέρει. Στη συνέχεια, οφείλουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την “κωδικοποίηση” σε κάθε επίπεδο του οργανισμού, είτε πρόκειται για την πρώτη γραμμή συναλλαγής με τον πελάτη είτε για τις υποστηρικτικές λειτουργίες του back-office, ώστε να κατευθύνουμε την ανταπόκριση των πελατών προς την επιθυμητή για εμάς κατεύθυνση.

‘Εχουμε βρει έναν τρόπο να κωδικοποιούμε τις κυρίαρχες συμπεριφορές αγοράς των πελατών, χρησιμοποιώντας ένα μετρικό σύστημα που μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιοδήποτε σημείο στο εσωτερικό δίκτυο logistics μιας επιχείρησης, ενώ μπορεί χωρίς δυσκολία να επεκταθεί και στο υπόλοιπο κομμάτι της εφοδιαστικής αλυσίδας που αφορά στους πελάτες και στους προμηθευτές. Καθώς η ανθρώπινη συμπεριφορά στο εσωτερικό και το εξωτερικό περιβάλλον του οργανισμού είναι τελικά αυτή που κινεί τα προϊόντα κατά μήκος της εφοδιαστικής αλυσίδας, η παραπάνω μέθοδος αποδεικνύεται καινοτόμος.

RT: ‘Οπως υπογραμμίζετε στις εργασίες σας, η κύρια προσπάθεια της διαχείρισης της εφοδιαστικής αλυσίδας επικεντρωνόταν μέχρι σήμερα σε θέματα όπως η μείωση του κόστους και η βελτιστοποίηση της χρήσης της υπάρχουσας υποδομής. Πιστεύετε ότι μπορεί κάποιος να «διδάξει νέα κόλπα σε ένα γέρικο σκυλί» ή -με άλλα λόγια- είναι εφικτό στελέχη και επιχειρήσεις που έχουν γαλουχηθεί με αυτόν τον τρόπο σκέψης να διδαχθούν πώς να υιοθετήσουν μια νέα στρατηγική διαχείρισης της εφοδιαστικής αλυσίδας η οποία δίνει προβάδισμα στον πελάτη;

J.G.: Αν θέλαμε να δώσουμε μια σύντομη απάντηση, αυτή θα ήταν «όχι!». Μερικά στελέχη, βεβαίως, θα προσπαθήσουν να αναπλάσουν τον εαυτό τους, ώστε να ανταποκριθούν στις νέες συνθήκες της αγοράς που συχνά απαιτούν πρόσθετη επένδυση σε επιδεξιότητα και ταλέντο. Ωστόσο, αυτός ο “μετασχηματισμός” σπάνια είναι επιτυχής.

Ο ασφαλέστερος δρόμος για την επιτυχία είναι το διοικητικό συμβούλιο της επιχείρησης να ορίσει έναν νέο διευθύνοντα σύμβουλο, ο οποίος αποδεδειγμένα είναι περισσότερο εναρμονισμένος με τις σκληρές και συχνά απρόβλεπτες εμπορικές συνθήκες που επικρατούν στις αρχές της νέας χιλιετίας. Αυτός με τη σειρά του θα πρέπει να διαμορφώσει μια ομάδα ανώτερων στελεχών που θα τον πλαισιώσουν στο έργο του, στελέχη που θα δώσουν συγκεκριμένη μορφή σε αυτές τις νέες στρατηγικές που απαιτούνται και τα οποία θα διαθέτουν την κατάλληλη κουλτούρα που είναι απαραίτητη για να υποστηρίξει αυτές τις στρατηγικές στην πράξη. Η “παλιά σχολή” που γνωρίζει το μονοδιάστατο δόγμα της “ελάττωσης του κόστους” δεν έχει ιδέα για το πώς μπορεί να προχωρήσει σε αυτή την ευαίσθητη διαδικασία εναρμόνισης της εφοδιαστικής αλυσίδας με τον πελάτη και τις ανάγκες του.

RT: Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι η πληροφορία -και συνακόλουθα η IT υποδομή και τα συστήματα που υποστηρίζουν τη διάχυση, διαχείριση και ανάλυσή της- είναι το πιο πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο στο περιβάλλον της εφοδιαστικής αλυσίδας. Σύμφωνα με τη δική σας προσέγγιση, η εφοδιαστική αλυσίδα είναι στην πραγματικότητα ένα ζωντανό σύστημα που τίθεται σε κίνηση από την ανθρώπινη συμπεριφορά όσων εμπλέκονται σε αυτό. Πρόκειται για δύο αποκλίνουσες προσεγγίσεις ή μήπως και οι δύο μπορούν να συνυπάρξουν σε ένα ενιαίο σύστημα σκέψης;

J.G.: ‘Οσοι ισχυρίζονται ότι η “τεχνολογία” πρόκειται να είναι η έσχατη λύση στον σχεδιασμό και τη λειτουργία της εφοδιαστικής αλυσίδας είτε δεν γνωρίζουν είτε αρνούνται τη βαρύνουσα επίδραση που έχει ο ανθρώπινος παράγοντας στην εφοδιαστική αλυσίδα. Η πραγματική απάντηση στο ερώτημα είναι ότι έχουμε ανάγκη και από τα δύο. Χρειαζόμαστε αφενός μια κατανόηση σε βάθος της συμπεριφοράς του πελάτη στο εξωτερικό της επιχείρησης, συνδυασμένη με μια περισσότερο διορατική ματιά στο πώς οι διαφορετικές κουλτούρες δρουν στο εσωτερικό της επιχείρησης και αφετέρου μια τεχνολογία που είναι ευαίσθητη στον πελάτη και τους άλλους ανταγωνιστικούς παράγοντες που υφίστανται στο περιβάλλον όπου λειτουργεί ο οργανισμός. Το καινούργιο μου βιβλίο προσπαθεί να ενώσει όλους αυτούς τους παράγοντες σε ένα ενιαίο πλαίσιο.

RT: Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα για την ιδέα της «δυναμικής ευθυγράμμισης (dynamic alignment) της επιχειρηματικής εφοδιαστικής αλυσίδας»; Μπορεί η ιδέα αυτή να εφαρμοστεί στο περιβάλλον μιας μεσαίας επιχείρησης; Είναι πιο εύκολο ίσως να εφαρμοστεί σε κάποια επιμέρους τμήματα του λιανεμπορίου, όπως τα ταχέως διακινούμενα καταναλωτικά αγαθά (FMCG) ή ο χώρος της ένδυσης & υπόδησης;

J.G.: Η ιδέα της δυναμικής ευθυγράμμισης έχει εν πολλοίς στηριχθεί στην παρατήρηση της λειτουργίας εκατοντάδων επιχειρήσεων. Δεν είναι μια θεωρία που επιζητά την πρακτική της επιβεβαίωση. Πρόκειται μάλλον για τη θεώρηση μιας ισχύουσας πρακτικής που οδήγησε στην ανάπτυξη της θεωρίας, ή της ιδέας αν προτιμάτε. Οι αρχές της δυναμικής ευθυγράμμισης εφαρμόζονται στο σύνολο ενός οργανισμού και όχι μόνο στην εφοδιαστική του αλυσίδα. Οπωσδήποτε, ανέπτυξα αυτή τη θεωρία για το σύνολο ενός οργανισμού ώστε η εφαρμογή της να επιτρέπει την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα εταιρικά δίκτυα logistics και η εφοδιαστική αλυσίδα λειτουργούν στην πραγματικότητα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η προϋπάρχουσα γνώση σε αυτό τον τομέα ήταν μάλλον φτωχή.

Ο μόνος λόγος που οι εταιρείες FMCG και μόδας εμφανίζονται περισσότερο στο βιβλίο μου ως παραδείγματα καλής ή κακής ευθυγράμμισης είναι ότι εξ ορισμού οι επιχειρήσεις αυτές έχουν ένα “προϊόν” περισσότερο ευαίσθητο στις ραγδαία μεταβαλλόμενες συνθήκες της αγοράς. Επομένως, η διοίκηση αυτών των επιχειρήσεων βρίσκεται εκ των πραγμάτων στην πρωτοπορία της αναζήτησης νέων τρόπων διαχείρισης των αγαθών τους μέσα από τις αντίστοιχες εφοδιαστικές αλυσίδες. Ωστόσο, μπορούμε να πούμε ότι οι αρχές της δυναμικής ευθυγράμμισης είναι εφικτό -σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον- να βρουν εφαρμογή σε κάθε είδους επιχείρηση.

RT: Σε ένα παγκοσμιοποιημένο και άκρως ανταγωνιστικό επιχειρηματικό περιβάλλον, μια εταιρεία που θέλει να επιβιώσει χρειάζεται να εξελιχθεί, οφείλει δηλαδή να διαχειριστεί τη μετεξέλιξή της με έναν τρόπο που θυμίζει τη θεωρία της εξέλιξης των ειδών του Δαρβίνου. Ποια χαρακτηριστικά της εφοδιαστικής αλυσίδας θα πρέπει να διαθέτει μια εταιρεία για να αναπτυχθεί με επιτυχία σε μια εξελικτικά ανώτερη επιχειρηματική μορφή;

J.G.: Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει το management σε έναν τέτοιο δαρβινικό κόσμο είναι να ανακαλύψει τρόπους που θα του επιτρέψουν να αναπτύξει (και να ενσωματώσει στην υποδομή του οργανισμού) τρεις ή τέσσερις διαφορετικές, παράλληλες αντιδράσεις που μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα στην αγορά. Μια τέτοια προσέγγιση επιτρέπει στο management να καλύψει ένα 80% των απαιτήσεων που θέτει η αγορά. Το πιο δύσκολο για τους ηγέτες των οργανισμών που προσπαθούν να πετύχουν μια τέτοια πολυδιάστατη ικανότητα αντίδρασης είναι να αναπτύξουν διακριτές επιχειρησιακές ομάδες που θα αναλάβουν να ανταποκριθούν στις διαφορετικές απαιτήσεις που θέτουν οι πελάτες. Την ίδια στιγμή χρειάζεται να ανακαλύψουν τον τρόπο της ισόρροπης λειτουργίας αυτών των ομάδων που θα τους επιτρέπει να λειτουργούν αποδοτικά χωρίς να συγκρούονται ή να καταστρέφουν η μία την άλλη. ‘Οπως είναι φυσικό, πάντα θα υπάρχει κάποια ένταση μέσα στον οργανισμό ή την επιχείρηση, αλλά όπως ο έλεγχος ενός αεροσκάφους με ηλεκτρονικά μέσα, έτσι και οι μέθοδοι που θα υιοθετηθούν ως απόρροια του παραπάνω σκεπτικού θα πρέπει να θέτουν τη δυναμική της εταιρείας υπό έλεγχο εξασφαλίζοντας τη βέλτιστη συνολικά εταιρική απόδοση.

Τι ζητούν οι Ευρωπαίοι καταναλωτές από τους νέους ευρωβουλευτές

Μέσω ενός οδηγού, που φέρει τον τίτλο «Κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των Καταναλωτών», ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός απευθύνεται στους υποψήφιους ευρωβουλευτές -και δη σε δεύτερο πληθυντικό πρόσωπο- ώστε να είναι πιο άμεσος στην επικοινωνία μαζί τους.

Πολιτική δέσμευση

Συγκεκριμένα ζητά:

  • Να διασφαλιστεί ότι οι καταναλωτές θα έχουν σαφή και αληθινή ενημέρωση για την ποιότητα των τροφίμων, με τη θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής απλοποιημένης σήμανσης, βάσει των χρωμάτων του φωτεινού σηματοδότη στο μπροστινό μέρος της συσκευασίας κάθε προϊόντος. ‘Ετσι, οι καταναλωτές θα μπορούν άμεσα να πληροφορούνται για τα ποσοστά των τεσσάρων θρεπτικών συστατικών των τροφίμων που παίζουν τον σημαντικότερο ρόλο στην υγεία μας -δηλαδή για τα λιπαρά, τα κεκορεσμένα λιπαρά, τα σάκχαρα και το αλάτι. Να διασφαλιστεί, επίσης, ότι, πρώτον, στο πίσω μέρος της συσκευασίας θα αναφέρονται διατροφικές πληροφορίες για τα προαναφερόμενα στοιχεία, όπως και για τις πρωτεΐνες, τους υδατάνθρακες, τις φυτικές ίνες και τα τρανς λιπαρά οξέα και, δεύτερον, ότι οι ετικέτες των τροφίμων θα είναι ευανάγνωστες, με σαφή αντίθεση στα χρώματα των γραμμάτων και του φόντου και με αρκετά μεγάλου μεγέθους χαρακτήρες γραμμάτων.
  • Να ασκηθεί πίεση, ώστε τα τρόφιμα που είναι υγιεινά και συμμορφώνονται με τις αρχές της αειφορίας να είναι διαθέσιμα σε μεγαλύτερο βαθμό και προσβάσιμα από όλους τους καταναλωτές.
  • Να επιδιωχθεί ο περιορισμός στην προώθηση προϊόντων με στόχο τα παιδιά, όσον αφορά στα τρόφιμα και τα ροφήματα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, σάκχαρα ή αλάτι. Στους περιορισμούς αυτούς πρέπει να υπαχθούν όλες οι τηλεοπτικές διαφημιστικές και προωθητικές ενέργειες μεταξύ 06:00 και 21:00, καθώς και τα τυχόν προγράμματα που παρακολουθούνται κυρίως από παιδιά. Οι περιορισμοί αυτοί να επεκταθούν, με σκοπό να καλύψουν όλες τις μορφές των τεχνικών προώθησης προϊόντων.
  • Να εφαρμοστούν στην πράξη, να παρακολουθούνται κατάλληλα, και σε καμία περίπτωση να μην αποδυναμωθούν οι κανόνες που αφορούν στην προστασία των καταναλωτών από τα μεγάλα διατροφικά σκάνδαλα.
  • Να ληφθούν υπόψη η ασφάλεια και η αποδοχή ή μη του καταναλωτή, όταν διαμορφώνονται πολιτικές της ΕΕ σχετικά με τις νέες τεχνολογίες τροφίμων, συμπεριλαμβανομένης της κλωνοποίησης ζώων και της νανοτεχνολογίας.
  • Να διακοπεί κάθε πρωτοβουλία υπονόμευσης των κανόνων υγιεινής τροφίμων της ΕΕ.

Ανταγωνισμός Lidl-Aldi: Η κούρσα τώρα αρχίζει…

«Ο πόλεμος των τιμών» στην ελληνική αγορά μεταξύ των discounter μόλις ξεκίνησε. Aldi και Lidl έχουν εισέλθει τις τελευταίες βδομάδες σε περίοδο απανωτών μειώσεων στις τιμές βασικών καταναλωτικών προϊόντων.

Εκτός από την τιμή του φρέσκου γάλακτος, που και οι δύο αλυσίδες το πωλούν πλέον κάτω του 0,80 ευρώ το λίτρο, οι «διαξιφισμοί» τους επεκτάθηκαν σε μία σειρά άλλων βασικών προϊόντων, που περιλαμβάνονται στο «καλάθι της νοικοκυράς».

Η Aldi μέχρι την 1η Ιουνίου θα προχωρήσει σε μειώσεις τιμών σε περισσότερα από 120 private label προϊόντα της, με τη δέσμευση ότι αυτές θα είναι μόνιμες κι ότι θα αφορούν σε όλα ανεξαιρέτως τα καταστήματά της σε όλη την Ελλάδα. Η Lidl, από την πλευρά της, έχει προχωρήσει σε περικοπές τιμών στα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας, πλάι στα δεκάδες επώνυμα είδη που φιλοξενεί στα ράφια της.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Aldi αναμένεται ότι θα προχωρήσει σε πρόγραμμα προσφορών σε non-food προϊόντα πριν από τις θερινές εκπτώσεις, με σκοπό την κορύφωσή του εντός της περιόδου των εκπτώσεων. Επίσης, εντός του Ιουνίου εκτιμάται ότι θα εγκαινιάσει ακόμα ένα νέο κατάστημά της στη Δυτική Μακεδονία, ενώ μέσα στο καλοκαίρι θα ολοκληρώσει την κατασκευή ενός άλλου στην Ανατολική Θεσσαλονίκη.

Η «σύγκρουση» των δύο, παρά το γεγονός ότι πραγματοποιείται με άνισους όρους -η Lidl έχει περίπου 200 καταστήματα, ενώ η Aldi 23- δίνει την πρόγευση του τι θα επακολουθήσει, όσο η Aldi θα προσθέτει νέα καταστήματα στο δίκτυό της. Εξάλλου, είναι αξιοσημείωτο ότι και οι δύο έχουν διαφοροποιήσει το τελευταίο διάστημα το περιεχόμενο των διαφημιστικών μηνυμάτων τους, προσαρμόζοντάς το στα δεδομένα του αυξανόμενου μεταξύ τους ανταγωνισμού.

 

Ευάγγελος Αγγελετόπουλος, BLS: Η στρατηγική-πελατοκεντρική αντίληψη supply chains

Τα τελευταία χρόνια οι θεωρητικές και μεθοδολογικές αναζητήσεις των κορυφών του στρατηγικού management, όπως ο Dr. John Gattorna ή το ΜΙΤ, αφιερώνονται στις δυνατότητες ευθυγράμμισης της εφοδιαστικής αλυσίδας με τις εκάστοτε συγκεκριμένες αγοραστικές συμπεριφορές, είτε σε Β2Β είτε σε Β2C περιβάλλοντα.

«Επομένως, τίθεται πλέον θέμα άμεσης αλλαγής στη φιλοσοφία των logistics και του supply chains management, δεδομένου ότι αποδεδειγμένα το παραδοσιακό logistics και supply chains management, δηλαδή η διοίκηση των διαδικασιών με προσανατολισμό τη μέγιστη δυνατή συμπίεση του κόστους, παραμένει μια απαραίτητη μεν, αλλά μονοδιάστατη λειτουργία, χωρίς συμμετοχή στον σχεδιασμό της επιχειρηματικής στρατηγικής, γεγονός που δεν συνάδει με τον σύγχρονο πελατοκεντρικό προσανατολισμό της», εξηγεί ο κ. Ευάγγελος Αγγελετόπουλος, προσθέτοντας: «Αυτό απλούστατα σημαίνει ότι, εφόσον σήμερα κατανοούμε τον πελάτη ως συμμέτοχο της εφοδιαστικής αλυσίδας -και δη ως υπέρτατο στόχο των υπηρεσιών της- οφείλουμε, όχι απλώς να γνωρίζουμε και να αναλύουμε σε βάθος τις συμπεριφορές του, αλλά να σχεδιάζουμε πάνω σε αυτές και προς όφελός του το supply chain management. Να πώς προκύπτει ο διεπιχειρησιακός, στρατηγικός χαρακτήρας του αντικειμένου μας.

Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, κορυφαία στον κόσμο εκπαιδευτικά ιδρύματα, όπως το ΜΙΤ, αλλάζουν σήμερα τα μεταπτυχιακά προγράμματά τους στα logistics και το supply chains management, εμπλουτίζοντάς τα τώρα με θέματα στρατηγικής, μάρκετινγκ, ηγεσίας κλπ, ώστε να δημιουργηθεί μια νέα γενιά στελεχών που θα ανταποκριθεί άμεσα στις νέες απαιτήσεις της αγοράς».

Τα city logistics της επόμενης δεκαετίας

«σελφ σέρβις»: Τι αντανάκλαση θα έχει τα επόμενα χρόνια, κατά την άποψή σας, η πελατοκεντρική θεώρηση του management στην οργάνωση των logistics και του supply chains;

Ευάγγελος Αγγελετόπουλος: Παρεμπιπτόντως, αυτό είναι περίπου το περιεχόμενο μιας πρόσφατης παγκόσμιας μελέτης στα ταχυκίνητα προϊόντα, μιας μελέτης-προβολής των προϋποθέσεων σχεδιασμού και υποδομών των logistics του σχετικού κλάδου στο 2016, με έμφαση στο Β2C άκρο της εφοδιαστικής αλυσίδας, δηλαδή εκεί που η προσφορά συναντά τη ζήτηση. Στη σχετική έρευνα συμμετείχαν οι Unilever, Carrefour, Kraft, Wal-Mart, P&G κά.

Συνοπτικά, δύο θα είναι τα βασικά θέματα, στα οποία καλούνται να δώσουν εξετάσεις τα city logistics την επόμενη δεκαετία. Το πρώτο σχετίζεται με την αλλαγή των δημογραφικών δεδομένων, καθώς αναμένεται ακόμα μεγαλύτερη αστικοποίηση του παγκόσμιου πληθυσμού, με συνέπεια τη μεγέθυνση των κάθε είδους προβλημάτων μετακίνησης –ήδη εμείς, μιλώντας για την Αθήνα του αύριο, τη φανταζόμαστε σαν ένα τεράστιο parking. Συνεπώς, οφείλουμε να βρούμε διαφορετικές μεθόδους διανομής των προϊόντων στην πόλη. Το δεύτερο σχετίζεται με την οικολογική παράμετρο, δεδομένου ότι οι εμπορευματικές μεταφορές για τις ανάγκες του λιανεμπορίου έχουν σήμερα πολύ μεγάλη συμμετοχή στο ρυπογόνο κυκλοφοριακό. Και τα δύο θέματα συγκλίνουν στο μεγάλο ζητούμενο: την αποτελεσματικότερη διαχείριση των διαδικασιών εφοδιασμού προς όφελος της εξοικονόμησης του χρόνου, που διαθέτει ο πελάτης για τις αγορές του. Αυτό ζητά ο σύγχρονος καταναλωτής, αυτή θα είναι και η επενδυτική προτεραιότητα του πελατοκεντρικού management από την άποψη των logistics και του supply chain management.

Ανταγωνισμός όχι των brands, αλλά των logistics

«σ.σ.»: Εξειδικεύστε, λοιπόν, σ’ αυτό το τελευταίο, υπό την έννοια των προϋποθέσεων της επιχειρηματικής στρατηγικής, αλλά και των μεθόδων, των μέσων, των διαδικασιών -έστω παραδειγματικά.

Ε.Α.: Από την άποψη της στρατηγικής, λοιπόν, είναι προφανές ότι η προτεραιότητα θα δοθεί στην ικανοποίηση της αδήριτης ανάγκης για συνέργειες στην αποθήκευση και στη διανομή, συνέργειες οι οποίες εξασφαλίζουν οικονομίες κλίμακος, μέσω της επέκτασης του outsourcing και της χρήσης των 3PL. Κυρίως, όμως, μιλούμε για ένα τέτοιο πλαίσιο συνεργασιών, που θα καθιστά τους εταίρους οργανική ενότητα από άποψη στρατηγικής, επιχειρηματικής κουλτούρας και δεσμών εμπιστοσύνης. Το «γιατί» είναι απλό. ‘Οπως υποστηρίζει ο Gattorna, στο εξής δεν θα ανταγωνίζονται τα brands, αλλά τα logistics, δηλαδή οι ικανότητές μας να στείλουμε στον πελάτη κατά τον πλέον αποτελεσματικό και επωφελή γι’ αυτόν τρόπο τα προϊόντα μας. Ασυζητητί, εννοείται, ο στόχος της μείωσης των αποθεμάτων, είτε εκεί που η ζήτηση είναι προβλεπόμενη είτε εκεί που είναι αστάθμητη, είναι ζήτημα πρώτης τάξεως.

Από την άποψη των μεθόδων των μέσων και των διαδικασιών, είναι εύλογο ότι η λύση των δορυφορικών αποθηκών θα μας απαλλάξει από το πρόβλημα της διασποράς των αποθηκευτικών κέντρων και του μωσαϊκού των συστημάτων διανομής. Υπάρχει μια μελέτη του Berkeley, σε συνεργασία με τη Volvo, στο πλαίσιο της οποίας έχουν χαρτογραφηθεί παραδειγματικά μοντέλα διανομής σε διάφορες πόλεις του κόσμου. ‘Ενα από αυτά, που δοκιμάζεται στο Άμστερνταμ, χρησιμοποιεί το μέτρο για εμπορευματικές αποστολές σε κεντρικά σημεία της πόλης. Φανταστείτε τη λειτουργία του, με την προσθήκη επιμέρους συστημάτων διανομής από μη ρυπογόνα οχήματα ανά στάση-προορισμό, για την τροφοδοσία των λιανεμπορικών καταστημάτων του κέντρου της πόλης. Γενικά, η αξιοποίηση των μέσων σταθερής τροχιάς στο αστικό περιβάλλον είναι κεντρικό θέμα στους σύγχρονους προβληματισμούς για τα logistics.

Σε ό,τι αφορά στο B2C άκρο της εφοδιαστικής αλυσίδας, η απελευθέρωση του διαθέσιμου χρόνου για τα ψώνια του καταναλωτή επιβάλλει την εφαρμογή συστημάτων door-to-door και home delivery, την εκτεταμένη χρήση του internet για τις παραγγελίες των νοικοκυριών, την εφαρμογή συστημάτων ανάγνωσης του γραμμωτού κώδικα ή του RFID των προϊόντων που ψωνίζει ο πελάτης την ώρα ακριβώς που τα τοποθετεί στο καλάθι του, ώστε να καταργηθεί ο χρόνος αναμονής του στα ταμεία κοκ. Αν θέλουμε να μελλοντολογήσουμε, θα μιλήσουμε και για την εφαρμογή συστημάτων ανάγνωσης του γραμμωτού κώδικα ή του RFID πάνω στην πόρτα του οικιακού ψυγείου ή του ντουλαπιού, ώστε να αποστέλλεται αυτόματα η πληροφορία των ελλείψεων του νοικοκυριού στο γειτονικό σούπερ μάρκετ, προκειμένου να συγκροτηθεί εκεί η νέα παραγγελία του, χωρίς τη διαμεσολάβηση της παρουσίας του πελάτη στο κατάστημα. Αυτό, μάλιστα, αποτελεί τον ιδεώδη στόχο του supply chain management, δεδομένου ότι η βήμα το βήμα αποτύπωση των αναγκών του καταναλωτή -σε αυτό αποβλέπουν όλα αυτά τα συστήματα- συμβάλλει στην εξαιρετική μείωση των αποθεμάτων. Ο Μιχάλης Δερτούζος, από τους πρωτοπόρους στα θέματα του internet στο ΜΙΤ, υποστήριζε προ δεκαετίας ότι όλα αυτά είναι εφικτά ως 2025, ενώ ήδη η μελέτη για τα city logistics του 2016 αρκετά απ’ αυτά τα περιλαμβάνει. Το μέλλον είναι πολύ κοντά τελικά.

Πληρώνουμε το «πουσάρισμα» του καταναλωτισμού

«σ.σ.»: Αυτό το ευχόμαστε διπλά. ‘Ενα τέτοιο «κοντινό μέλλον» αφενός περιγράφει έναν κόσμο χωρίς τα δαιμόνια της οικονομικής ύφεσης και αφετέρου, αν είναι έτσι, ας έρθει με λιγότερους ρύπους, περισσότερη μέριμνα για το περιβάλλον και χωρίς φόρους και περιοριστικά μέτρα εις βάρος των πολιτών.

Ε.Α.: ‘Ετσι είναι. Ας πούμε, το μοντέλο των διοδίων στις εσωτερικές αστικές μετακινήσεις το απορρίπτω, γιατί μόνο με μέτρα αλλαγής της κουλτούρας μας μπορεί να αλλάξει η ποιότητα της ζωής μας. Και είναι σίγουρο πως δεν έχουμε «στύψει» ακόμα τις τεχνολογικές δυνατότητες που ήδη κατέχουμε, οι εφαρμογές των οποίων, πράγματι, οδηγούν στη διαμόρφωση μιας νέας κουλτούρας. Τα μέτρα-πρόστιμα το μόνο που κάνουν είναι να επανεισάγουν τα προβλήματα από την πίσω πόρτα. Ποιος ξεχνά, πχ, ότι οι Αθηναίοι αγοράσαμε μαζικά ένα δεύτερο ΙΧ, όταν επιβλήθηκαν τα «μονά-ζυγά» κι ο δακτύλιος;…

‘Οσο για την οικονομική κρίση, τηρουμένων των αναλογιών, συμβαίνει το ίδιο, όπως όταν κανείς τρώει για χρόνια υπερβολικά και στο τέλος καταλήγει με καρδιακά νοσήματα. Η αλόγιστη κατανάλωση έχει κόστος, για να μη μιλήσουμε για τα κόστη των συμπαρομαρτούντων της κατανάλωσης -από το πρόβλημα της διαχείρισης των αποβλήτων ως τη μόλυνση του αέρα, των τροφίμων και του νερού. Δηλώνω ανήσυχος για το αν όλη αυτή η φασαρία για την υπέρβαση της κρίσης αποσκοπεί στο να ισορροπήσει η καμπύλη της προσφοράς και της ζήτησης σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο. Θα προτιμούσα μια κουλτούρα εγγύτητας στη φύση μας, πράγμα που σημαίνει αντιρρυπαντικά μέσα μαζικής μεταφοράς, «πράσινα» προϊόντα, που οι μεταφορές τους θα είναι κι αυτές «πράσινες» κλπ. Το «πουσάρισμα» του καταναλωτισμού υπάρχει ο κίνδυνος να διαλύσει τα πάντα…

Επενδύστε στον χρόνο του πελάτη σας

«σ.σ.»: Ποια είναι η συμβουλή σας σχετικά με την προοπτική οργάνωσης των logistics στο ελληνικό λιανεμπόριο;

Ε.Α.: Η πρώτη είναι να εντοπίζει τις μεθόδους μείωσης του κόστους του, με γνώμονα τη βελτίωση της εξυπηρέτησης των πελατών του. Να επενδύει στην προσφορά χρόνου στους πελάτες του, αποκτώντας έτσι ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Να μη διαφεύγει ποτέ από τη σκέψη των στελεχών του ότι όλο και περισσότερο ο πελάτης δεν αγοράζει απλώς προϊόντα, αλλά κι ότι τα «ντύνει» -και ο χρόνος που διαθέτει για ψώνια είναι σήμερα ένα από τα βασικά ενδύματα του όποιου προϊόντος.

Επομένως, η δουλειά του μάνατζερ είναι να μετρά και να αναλύει την καταναλωτική συμπεριφορά, ώστε να διαμορφώνει την επιχειρηματική στρατηγική, με τρόπο που να ικανοποιείται ο πελάτης. Κατά τη σύγχρονη αντίληψη, στο Β2C περιβάλλον ο πελάτης εκλαμβάνεται ως μέρος της εφοδιαστικής αλυσίδας, και, στον βαθμό που του μεταφέρουμε δουλειές και κόστη της, οφείλουμε να ευκολύνουμε τη ζωή του. ‘Ηδη οι σχετικές τεχνολογίες είναι αρκετά ώριμες.

Η δεύτερη συμβουλή μου είναι η επιχείρηση να παρακολουθεί τις τεχνολογίες που απελευθερώνουν την door-to-door διανομή προς όφελος του πελάτη, αν και είμαστε ακόμα πολύ πίσω για να της συστήσουμε να επενδύσει στις υπάρχουσες τεχνολογίες, με τα υψηλά χρηματοοικονομικά και περιβαλλοντικά κόστη που συνεπάγονται. Δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο όσον αφορά στις νέες τεχνολογίες, ας πούμε, των μικρών κοντέινερ ελεγχόμενης θερμοκρασίας, χωρίς υποδομές ψυγείων, που έχουν ένα τεράστιο ενδιαφέρον για τα νησιά μας, όπου το πρόβλημα των logistics είναι δυσεπίλυτο. Σε τελική ανάλυση -κακά τα ψέματα- το ζήτημα δεν εντοπίζεται αποκλειστικά στις τεχνολογίες των μεταφορών, αλλά σε καθαυτό το concept της μεταφοράς που δύσκολα το αλλάζουμε.
 
«σ.σ.»: Πώς αποτιμάτε το επίπεδο των logisticians στον κλάδο των σούπερ μάρκετ;

Ε.Α.: ‘Οσο πιο επιθετική είναι η επιχειρηματική δραστηριότητα -και στα σούπερ μάρκετ είναι εξαιτίας της μεγάλης γκάμας ειδών, διαφορετικών κύκλων ζωής, που χειρίζονται- τόσο υψηλότερου επιπέδου πρέπει να είναι οι logisticians. Το θέμα, όμως, που με βάζει σε σκέψεις είναι ότι πολλές φορές λειτουργούν «παραδοσιακά», με την έννοια που σας εξήγησα. Στην ακαδημαϊκή μου δραστηριότητα τρία πράγματα συστήνω σε όλους γενικά στους μεταπτυχιακούς φοιτητές του χώρου: καλό engineering, καλό marketing και καλό financing -αν, φυσικά, σκοπεύουν στο μάνατζμεντ κορυφής. Διαφορετικά, θα μείνουν πολύ καλοί εξειδικευμένοι… υπάλληλοι.

Το Supply Chain Management Forum

«σ.σ.»: Τι σας οδήγησε στη δημιουργία του Supply Chain Management Forum, και ποιος είναι ο στόχος των πρωτοβουλιών του;

Ε.Α.: Το Forum είναι μια παράλληλη δραστηριότητά μας ως εταιρείας συμβούλων, και το συστήσαμε σεβόμενοι τον όρο forum ως έννοια που σημαίνει την ανταλλαγή ιδεών, απόψεων κλπ. Προσπαθούμε να δημιουργούμε -λίγα για την ώρα, αλλά επιλεγμένα και καλοστημένα- γεγονότα, στα οποία καλούμε τους logisticians, τους supply chains managers, και όχι μόνον αυτούς, για προβληματισμό σχετικά με τους καινούργιους τρόπους αντιμετώπισης της επιχειρηματικής δραστηριότητας και του μάνατζμεντ της εφοδιαστικής αλυσίδας.

Ο λόγος για τον οποίο αρκούμαστε στα «λίγα γεγονότα» είναι ότι η αγορά μας δεν έχει ακόμα την ωριμότητα, όχι να προβληματιστεί σχετικά με την ώσμωση του μάνατζμεντ της εφοδιαστικής αλυσίδας με το μάρκετινγκ, την επιχειρηματική στρατηγική κλπ, αλλά πολλές φορές ούτε καν ν’ ακούσει! Πάντως, εμείς θα επιμείνουμε, γνωρίζοντας ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας.

Στο πλαίσιο αυτό, διοργανώνουμε στις 29 και 30 Μαΐου μια εκδήλωση, με προσκεκλημένο τον κορυφαίο σε θέματα επιχειρηματικής στρατηγικής και supply chain management, Dr. John Gattornna. Η μεθοδολογία που αναπτύσσει επί 20 συνεχή χρόνια αφορά στη διάγνωση των παραμέτρων, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν στην ευθυγράμμιση της αγοραστικής συμπεριφοράς με την εφοδιαστική αλυσίδα μέσα από την επιχειρηματική κουλτούρα, τη στρατηγική, το μάρκετινγκ κλπ, με στόχο την αποτελεσματική ικανοποίηση των συγκεκριμένων καταναλωτικών συμπεριφορών, είναι κάτι το εξαιρετικό.

Το άρθρο δημοσιεύεται στο τεύχος 383 (Απρίλιος 2009) του περιοδικού «σελφ σέρβις» (Εκδόσεις Comcenter).

Διεθνείς Κανόνες Ιχνηλασιμότητας: Πονοκέφαλος ή ευκαιρία;

Οι διεθνείς κανόνες για την ιχνηλασιμότητα αφορούν σε όλους τους «παίκτες» της τροφικής αλυσίδας είτε μιλάμε για προμηθευτές πρώτων υλών είτε αναφερόμαστε σε διανομείς, λιανέμπορους, ακόμα και σε παρόχους μεταφορικών και αποθηκευτικών υπηρεσιών. Για όλους πρωταρχικός στόχος είναι να διασφαλίσουν την ασφάλεια των προϊόντων για τον τελικό καταναλωτή. Οι εταιρείες του κλάδου τροφίμων και ποτών, που δεν έχουν υιοθετήσει ακόμα τους διεθνείς κανόνες ιχνηλασιμότητας (traceability) στην εφοδιαστική τους αλυσίδα, δεν ρισκάρουν μόνο τον αποκλεισμό τους από την παγκόσμια και την τοπική αγορά, αλλά κινδυνεύουν να χάσουν και μια σειρά από σημαντικές επιχειρηματικές ευκαιρίες.

Οι παραγωγοί προϊόντων κρέατος, ψαριών, γαλακτοκομικών, κατεψυγμένων και RTE (ready-to-eat) προϊόντων τείνουν να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο, υιοθετώντας έγκαιρα αυστηρά στάνταρ αναφορικά με τον κύκλο ζωής των πρώτων υλών και τροφών.

‘Ισως η μεγαλύτερη, όμως, πρόκληση που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν οι εταιρείες του κλάδου τροφίμων και ποτών είναι η ασφάλεια και η ποιότητα των διακινούμενων αγαθών. Η αυξανόμενη ανησυχία για τη μόλυνση των τροφίμων, τις απειλές βιοτρομοκρατίας και των άλλων σχετικών υγειονομικών και ηθικών ζητημάτων έχουν οδηγήσει στη θέσπιση αυστηρών στάνταρ που επαναπροσδιορίζουν τον τρόπο, με τον οποίο οι χώρες διακινούν τα τρόφιμα τους.

Η νομοθεσία

Οι ίδιοι κανόνες ισχύουν, φυσικά, και στην Ελλάδα. Μετά τις ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή ‘Ενωση δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην ασφάλεια και την ποιότητα, στην προσπάθειά της να εγγυηθεί την ακεραιότητα των τροφίμων και της εφοδιαστικής αλυσίδας. Μέρος της προσπάθειας αυτής αποτελεί και η ιδιαίτερα «σκληρή» πολιτική σε θέματα ιχνηλασιμότητας, που νομοθετήθηκε το 2005 και αφορά σε έναν μεγάλο αριθμό εταιρειών της βιομηχανίας τροφίμων και ποτών, που εισάγουν και εξάγουν αγαθά από και προς την Ευρωπαϊκή ‘Ενωση.

Μέρος αυτής της νομοθεσίας απαιτεί όλες οι εταιρείες του κλάδου τροφίμων και ποτών, που λειτουργούν εντός ή εξάγουν προς την ΕΕ, να είναι σε θέση να παρέχουν ανά πάσα στιγμή πληροφορίες για την διακίνηση ζώων, συστατικών και άλλων προϊόντων -και μάλιστα σε όλο το φάσμα της εφοδιαστικής αλυσίδας, από την παραγωγή και την επεξεργασία μέχρι και την αποστολή και την τελική διανομή.

Αρκεί, λοιπόν, να αναλογιστεί κανείς πόσα μέρη εμπλέκονται στην όλη διαδικασία για να διαπιστώσει τη δυσκολία που έχει η εναρμόνιση με τους κανόνες αυτούς. Για παράδειγμα, ένας αγρότης που παράγει φρούτα θα πρέπει να δηλώνει όλες τις αγωγές (φυτοφάρμακα κλπ) που χρησιμοποιήθηκαν και κατόπιν να καταγράφει πότε και πώς ακριβώς συλλέχθηκε και αποθηκεύτηκε η σοδειά και για πόσο χρόνο. Θα πρέπει να αναφέρει, επίσης, και όλες τις λεπτομέρειες της εταιρείας που ανέλαβε τη μεταφορά των φρούτων στην εταιρεία διανομής. Με λίγα λόγια, απαιτείται ένας τεράστιος όγκος πληροφορίας, πριν καν αρχίσει η επεξεργασία των φρούτων. ‘Ισως, αν αναλογιστούμε τον όγκο των διακινούμενων αγαθών (κυρίως ζωοειδών και κρέατος) την περίοδο του Πάσχα στην Ελλάδα, να κατανοήσουμε ευκολότερα το μέγεθος του προβλήματος και στη χώρα μας.

Η ελληνική πραγματικότητα

Πόσες εταιρείες μπορούν να είναι σίγουρες, λοιπόν, πως οι εφοδιαστικές τους αλυσίδες θα αντεπεξέλθουν σε αυτές τις νέες απαιτήσεις; Σίγουρα υπάρχουν κλάδοι, οι οποίοι, λόγω φύσεως του αντικειμένου είναι πιο προηγμένοι, όπως αυτός των ζωοειδών και του κρέατος που προαναφέρθηκαν, αλλά το πιο πιθανό είναι πως ο μεγαλύτερος όγκος της ελληνικής αγοράς θα δυσκολευτεί να καλύψει τις νέες απαιτήσεις.

Οι εταιρείες που έχουν λιγότερους πόρους (resources) είναι πολύ πιθανό να θεωρήσουν την υιοθέτηση των νέων κανόνων ιχνηλασιμότητας ιδιαίτερα δύσκολη ή ίσως και δαπανηρή και, τελικά, να αποσυρθούν από τις αγορές που επηρεάζονται άμεσα από αυτούς. ‘Οσες εταιρείες, όμως, στηρίζονται στο διεθνές εμπόριο δεν θα έχουν αυτή την εναλλακτική. Σε αυτή την περίπτωση, οι ιδιαίτερα υψηλές απαιτήσεις για πληροφόρηση σε στενά χρονικά περιθώρια καθιστούν μια λύση ιχνηλασιμότητας βασισμένη στην τεχνολογία απαραίτητη.
 
Οι τεχνολογίες

Το τελευταίο διάστημα, μια σειρά νέων τεχνολογιών στον χώρο της ιχνηλασιμότητας τραβούν όλο και περισσότερο την προσοχή, όπως, για παράδειγμα, η τεχνολογία RFID, που εμπλέκει την πλήρη καταγραφή των μετακινήσεων των αγαθών, καθώς, επίσης, και την πληροφόρηση σε άλλα σχετικά θέματα, όπως οι συνθήκες αποθήκευσης. Αυτά τα δεδομένα αποθηκεύονται σε βάσεις δεδομένων και είναι άμεσα προσβάσιμα στην απαιτούμενη μορφή τους μέσω εξειδικευμένου λογισμικού ιχνηλασιμότητας, όπως to Lawson M3 Trace Engine.

Παράλληλα, οι συνεργαζόμενες εφαρμογές εφοδιαστικής αλυσίδας (Lawson SCM Solution) δίνουν τη δυνατότητα σε απομακρυσμένα ή και διαφορετικά συστήματα να αποθηκεύουν την πληροφορία σε ένα κεντρικό σημείο, από το οποίο μπορούμε να παρακολουθήσουμε και να πληροφορηθούμε μέσω δικτύου τα στοιχεία για τη διακίνηση των αγαθών σε οποιοδήποτε στάδιο της εφοδιαστικής αλυσίδας κι αν βρίσκονται.

Οφέλη της επιχείρησης

Οι διεθνείς κανονισμοί, όμως, δεν είναι ο μόνος λόγος για τον θόρυβο που γίνεται γύρω από τις νέες τεχνολογίες ιχνηλασιμότητας. ‘Εχοντας ξεπεράσει κατά πολύ την εποχή, που παρόμοιες τεχνολογίες αποτελούσαν «αιτίες αποπροσανατολισμού» από τις καθημερινές επιχειρηματικές δραστηριότητες μιας εταιρείας, οι εφαρμογές ιχνηλασιμότητας παρέχουν πλέον νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες με την άμεση διαφοροποίηση των προϊόντων και την ενίσχυση της σχέσης με τον πελάτη. ‘Ολα αυτά έχουν ως λογικό αποτέλεσμα την αύξηση του κέρδους.

Πόσο συχνά βλέπετε στα ράφια των σούπερ μάρκετ επιγραφές όπως «χωρίς λιπαρά» ή «ελευθέρας βοσκής»; Η αυξημένη ζήτηση των καταναλωτών για «καθαρά» και «πράσινα» προϊόντα, καθώς, επίσης, και η απαιτούμενη πληροφόρηση για την προέλευση των τροφίμων, καθιστούν από μόνες τους την ιχνηλασιμότητα ως μια τεράστια ευκαιρία διαφοροποίησης της εταιρείας και των προϊόντων της. ‘Εχοντας αυτό υπόψη, η βρετανική Sainsbury παρουσίασε μια σειρά οργανικών προϊόντων, στα οποία παρέχει διάφανη πληροφόρηση σε θέματα ιχνηλασιμότητας. Σε αυτή τη νέα σειρά προϊόντων ο τελικός καταναλωτής μπορεί να έχει εκτενή πληροφόρηση σε σχέση με τα προϊόντα, όπως την χώρα προέλευσής τους (τοπική ή διεθνή), αλλά και αναλυτικότερα στοιχεία μέχρι και την φάρμα που πραγματοποίησε την εκτροφή των ζώων.

Στην Lawson υπάρχει η πεποίθηση πως με περισσότερη διαφάνεια στις παράπλευρες δραστηριότητες της εφοδιαστικής αλυσίδας, όπως η ιχνηλασιμότητα, οι εταιρείες μπορούν να αυξήσουν την αποτελεσματικότητά τους. Αυτό επιτυγχάνεται μέσα από την καλύτερη διαχείριση των παγίων, την ευκολότερη πρόσβαση σε πληροφορίες που σχετίζονται με επιστροφές προϊόντων (μείωση κόστους), καθώς επίσης και την βελτιωμένη επικοινωνία και σχέσεις με τρίτους (έμποροι, συνεργάτες κλπ).

Δεν υπάρχει αμφιβολία. Οι νέοι Διεθνείς Κανονισμοί Ιχνηλασιμότητας θα προσθέσουν επιπλέον ευθύνες σε όσες εταιρείες εμπλέκονται στη Διεθνή Αλυσίδα Διατροφής. ‘Εστω και έτσι όμως, οι εταιρείες του κλάδου τροφίμων και ποτών θα πρέπει να βλέπουν την επένδυσή τους για αποτελεσματικότερη ιχνηλασιμότητα, όχι ως συμμόρφωση προς διεθνείς κανονισμούς ή ως οικονομική επιβάρυνση, αλλά ως μέρος μιας επιτυχημένης επιχειρηματικής στρατηγικής.

Η λύση που θα επιλέξουν οι εταιρείες τροφίμων και ποτών θα πρέπει να συγκεντρώνει χαρακτηριστικά τέτοια, ώστε να μην δίνει μόνο στοιχεία για την αποτελεσματική διαχείριση ανάκλησης των προϊόντων και να συμβάλλει αποτελεσματικότερα στην σχέση προμηθευτή/πελάτη, αλλά και στην εταιρεία τη δυνατότητα να βελτιώσει, για παράδειγμα, τα χαρακτηριστικά των προϊόντων της.

Είναι σίγουρο ότι είμαστε στην αρχή αυτής της τάσης. Πιθανότατα, η ανάπτυξη στον χώρο αυτό να επιτευχθεί με αναθεωρήσεις των ήδη υπαρχόντων κανόνων και την εφαρμογή νέων τεχνολογικών εφαρμογών, όπως αυτή του RFID, που έχει ιδιαίτερα ευρεία εφαρμογή στις διαδικασίες της εφοδιαστικής αλυσίδας.

‘Οποιο και αν είναι το μέλλον στον χώρο αυτό, σίγουρο είναι ότι η ιχνηλασιμότητα τα επόμενα χρόνια θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στη βιομηχανία των τροφίμων και ποτών.

Athentis Consulting Ltd

Ο κ. Κώστας Πούλος είναι ο γενικός διευθυντής της Athentis Consulting (www.athentis.eu). H Athentis Consulting Ltd είναι ο εξουσιοδοτημένος συνεργάτης της Lawson Software για την Ελλάδα και την Κύπρο. Η Athentis, σε στενή συνεργασία με τη Lawson, προσφέρει σε επιχειρήσεις με εθνική και διεθνή παρουσία ολοκληρωμένες λύσεις βασισμένες στη σουίτα επιχειρησιακών εφαρμογών Lawson M3 (Make, Move, Maintain).

Το άρθρο δημοσιεύεται στο τεύχος 383 (Απρίλιος 2009) του περιοδικού «σελφ σέρβις» (Εκδόσεις Comcenter).

ΚΕΤΑ Νοτίου Αιγαίου: Πνοή ζωής στην επιχειρηματικότητα της περιφέρειας

Πριν από λίγο καιρό, έπεσε στα χέρια μου ένα από τα ωραιότερα ελληνικά βιβλία μαγειρικής. Με έκπληξη διαπίστωσα πως δεν ήταν έργο κάποιου «προχωρημένου» εκδοτικού οίκου, αλλά ενός φορέα, του Κέντρου Επιχειρηματικής και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (KETA) Νοτίου Αιγαίου. Επρόκειτο για το λεύκωμα «Η Κουζίνα του Αιγαίου», στο οποίο γίνεται μια πρώτη αποτύπωση του εξαίρετου γαστρονομικού πλούτου των νησιών του Νοτίου Αιγαίου και παρουσιάζονται χαρακτηριστικά αιγαιοπελαγίτικα προϊόντα, καθώς και παραδοσιακές συνταγές, τις οποίες προσέγγισε με σύγχρονη ματιά η γνωστή συγγραφέας, κυρία Νταϊάνα Κόχυλα. Η έκδοσή του, που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της δράσης του KETA Νοτίου Αιγαίου, ήταν το κίνητρο να αναζητήσουμε τον διευθυντή του Κέντρου, κ. Γεώργιο Καλώστο, για να μας ενημερώσει σχετικά με το έργο αυτού του νέου θεσμού και τη δράση που αναπτύσσει στο Νότιο Αιγαίο. ‘Οπως φαίνεται, αυτή η δράση δίνει νέα πνοή στην επιχειρηματική δραστηριότητα της Περιφέρειας, αφού παρέχει νέες δυνατότητες, στήριξη και τεχνογνωσία στους επιχειρηματίες της.

Τι είναι τα ΚΕΤΑ

Τέτοια Κέντρα δημιουργήθηκαν σε κάθε περιφέρεια της χώρας, στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα» του Υπουργείου Ανάπτυξης. Χρηματοδοτούνται κατά 75% από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), το οποίο συμβάλλει στην άμβλυνση των υφιστάμενων ανισοτήτων, όσον αφορά στην ανάπτυξη και το βιοτικό επίπεδο μεταξύ των διαφόρων περιφερειών, και κατά 25% από Εθνική Δημόσια Δαπάνη.

Το ΚΕΤΑ Νοτίου Αιγαίου, λοιπόν, ιδρύθηκε το 2003 ως Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία από τα Επιμελητήρια Κυκλάδων και Δωδεκανήσου και τις Αναπτυξιακές Εταιρείες Κυκλάδων και Δωδεκανήσου. Μάλιστα, πιστοποιήθηκε κατά ISO 9001 στις 31 Οκτωβρίου 2008. Από την άποψη του προσανατολισμού της δράσης του, ιδιαίτερο βάρος εκ των πραγμάτων δίνεται στο λιανεμπόριο, αφού η πλειονότητα των πολύ μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων της Περιφέρειας δραστηριοποιείται σε αυτόν τον τομέα (http://www.keta-notioaigaio.gr/content.aspx?id=28).

Ενημέρωση-καλλιέργεια του επιχειρείν

‘Οπως μας ενημέρωσε ο κ. Καλώστος, το ΚΕΤΑ Νοτίου Αιγαίου διοργανώνει σε συνεργασία και με άλλους φορείς ημερίδες επισκέψεις, επιχειρηματικά εργαστήρια και συναντήσεις εργασίας, εκδίδει και κυκλοφορεί την τριμηνιαία περιοδική έκδοση «Επιχειρηματική Πυξίδα» (σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή) και διατηρεί πάντα επικαιροποιημένη ιστοσελίδα στο διαδίκτυο (www.keta-notioaigaio.gr). Σκοπός των ενεργειών αυτών είναι η ενημέρωση για τις ευκαιρίες και την υποστήριξη που προσφέρουν το ΕΠ «Ανταγωνιστικότητα», άλλα επιχειρησιακά προγράμματα και κοινοτικές ή εθνικές πρωτοβουλίες, καθώς και η ενημέρωση για τη διοργάνωση διεθνών εκθέσεων, επιχειρηματικών αποστολών και άλλων εκδηλώσεων επιχειρηματικού ενδιαφέροντος. Παράλληλα, αξιοποιώντας το σύνολο των στοιχείων και πληροφοριών που συλλέγει το ΚΕΤΑ, σχετικά με την τοπική οικονομία και την επιχειρηματική δραστηριότητα, εκπονεί ετήσια έκθεση για την πορεία της επιχειρηματικότητας στην περιφέρειά του.

Στο πλαίσιο της προσπάθειας βελτίωσης της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων της περιοχής, το ΚΕΤΑ Νοτίου Αιγαίου, σε συνεργασία με τις επιχειρήσεις, εφαρμόζει την τεχνική της συγκριτικής αξιολόγησης (benchmarking). Παρέχει, δε, στους τοπικούς επιχειρηματίες σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις εξατομικευμένη υποστήριξη, με στόχο την αξιοποίηση των αναπτυξιακών ευκαιριών που τους παρέχουν τα επιδοτούμενα προγράμματα του Γ’ ΚΠΣ, του ΕΣΠΑ και το υφιστάμενο επιχειρηματικό περιβάλλον γενικότερα. Η ενημέρωσή τους γίνεται μέσω ενημερωτικού υλικού και παροχής συμβουλευτικού προσανατολισμού για την υλοποίηση συγκεκριμένων αναπτυξιακών σχεδίων και επιχειρηματικής και τεχνολογικής διάγνωσης. Στο πλαίσιο αυτό, το ΚΕΤΑ επεξεργάζεται εξατομικευμένες οδηγίες για την αξιοποίηση κατά περίπτωση επιχείρησης των διαθέσιμων νέων χρηματοδοτικών εργαλείων και παρίσταται με μέλη του, εφόσον το επιθυμεί ο ενδιαφερόμενος επιχειρηματίας και είναι εφικτό, στις διαπραγματεύσεις του με φορείς χρηματοδότησης.

Οργάνωση και υποστήριξη

Το ΚΕΤΑ Νοτίου Αιγαίου διαθέτει κατάλληλο πληροφοριακό σύστημα για τη συλλογή, οργάνωση και διάθεση όλων των απαραίτητων στοιχείων, τα οποία είναι διαθέσιμα στη διεύθυνση http://directory.keta-notioaigaio.gr προς χρήση από συμβούλους επιχειρήσεων, φορείς (επαγγελματικούς-κλαδικούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς, επιμελητήρια, δήμους, κοινότητες, επαρχεία κλπ), ΜΜΕ, τράπεζες, τοπικές εξαγωγικές και μεταποιητικές επιχειρήσεις, εταιρείες επενδυτικών συμμετοχών (venture capital) και χρηματοδοτικής μισθώσεως (leasing).

Το πληροφοριακό σύστημα στοιχείων επιχειρηματικότητας αποτελεί ένα εργαλείο για την πληρέστερη ενημέρωση των ενδιαφερομένων (μαζικές αποστολές sms, e-mail, fax), τη συμβουλευτική υποστήριξή τους και την εξαγωγή στατιστικών στοιχείων, τα οποία αξιοποιούνται στην ετήσια έκθεση επιχειρηματικότητας που εκπονεί το Κέντρο.

Με στόχο την ενίσχυση του εξαγωγικού προσανατολισμού των επιχειρήσεων της Περιφέρειας, το ΚΕΤΑ Νοτίου Αιγαίου ενημερώνει τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες σχετικά με τις αγορές-στόχους για τις εξαγωγές, αλλά και για τις προϋποθέσεις της συμμετοχής τους σε διεθνείς εκθέσεις και εμπορικές αποστολές θεματικού/κλαδικού περιεχομένου. Στο πλαίσιο αυτό, στηρίζει οργανωτικά -και σε συνεργασία με τον ΟΠΕ- τις επιχειρήσεις που εκδηλώνουν ενδιαφέρον για συμμετοχή σε διεθνείς εκθέσεις ή εμπορικές αποστολές, σε όλα τα στάδια των σχετικών διαδικασιών, από την προετοιμασία των συμμετοχών ως τις ενέργειες μετά το πέρας τους.

Το AegeanCuisine

Η πρωτοβουλία AegeanCuisine είναι ο καρπός της συνεργασίας του ΚΕΤΑ Νοτίου Αιγαίου με τα Επιμελητήρια Κυκλάδων και Δωδεκανήσου, σκοπός της οποίας είναι η εμπορική και επικοινωνιακή ανάδειξη των τοπικά παραγόμενων προϊόντων και της αιγαιοπελαγίτικης οινογαστρονομίας, όπως και η τόνωση του εξαγωγικού προσανατολισμού των ντόπιων παραγωγών τροφίμων, οίνου και ποτών. ‘Αλλη αποστολή της είναι η ενημέρωση των επισκεπτών των νησιών μας, ώστε να αναζητούν εκείνα τα εστιατόρια, ξενοδοχεία και καταστήματα τροφίμων που πρεσβεύουν ό,τι καλύτερο έχουν να επιδείξουν οι Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα στον τομέα της οινογαστρονομίας.

Για τον σκοπό αυτόν, εκτός της έκδοσης του βιβλίου που προαναφέραμε,

  • δημιουργήθηκε ο δικτυακός τόπος www.aegeancuisine.gr (/.com/.net/.eu),
  • κατοχυρώθηκε ο ειδικός λογότυπος αναγνωρισιμότητας του AegeanCuisine,
  • εκπονήθηκε μελέτη καθορισμού των διαδικασιών του συστήματος AegeanCuisine, με τους όρους, τις προϋποθέσεις και τα οφέλη που θα προσφέρει η συμμετοχή των τοπικών επιχειρήσεων σε αυτό.

Πιστοποίηση προϊόντων και καταστημάτων

Τους προσεχείς μήνες ξεκινά η κυρίως φάση της πρωτοβουλίας ΑegeanCuisine, η οποία περιλαμβάνει ένα ολοκληρωμένο επικοινωνιακό και προωθητικό πρόγραμμα για τις επιχειρήσεις των δύο νομών που ασχολούνται με την οινογαστρονομία. Στο επιχειρηματικό σχέδιο για το πρόγραμμα AegeanCuisine, που συνέταξε ο Δρ. Δημήτρης Κούτουλας, προβλέπονται οι ενέργειες και οι διαδικασίες για την ανάδειξη και ένταξη των επιχειρήσεων που εδρεύουν στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου (κι όχι μόνο). Τέτοιες είναι οι επιχειρήσεις παραγωγής τροφίμων, οίνου και ποτών, τα εστιατόρια ή άλλα κέντρα εστίασης, τα εμπορικά καταστήματα, τα ξενοδοχεία και άλλες κατηγορίες επιχειρήσεων που σχετίζονται με τη γαστρονομία, αλλά και οι μεταποιητικές επιχειρήσεις που, ενώ εδρεύουν στην υπόλοιπη Ελλάδα ή στο εξωτερικό, χρησιμοποιούν πρώτες ύλες από τα νησιά του Νοτίου Αιγαίου ή παράγουν χαρακτηριστικά εδέσματα της αιγαιοπελαγίτικης κουζίνας, υπό τον όρο ότι δεν ανταγωνίζονται άμεσα τους τοπικούς παραγωγούς της Περιφέρειας, οι εμπορικές επιχειρήσεις χονδρικής ή λιανικής πώλησης τροφίμων, οίνου και ποτών που προωθούν αιγαιοπελαγίτικα προϊόντα, τα εστιατόρια αιγαιοπελαγίτικης κουζίνας και άλλες κατηγορίες επιχειρήσεων ή συλλογικοί φορείς, που πρεσβεύουν την κουλτούρα του αιγαιοπελαγίτικου γαστρονομικού πολιτισμού (εκδοτικοί οίκοι, σχολές μαγειρικής, οργανωτές εκδηλώσεων κλπ).

‘Οπως μας είπε ο κ. Καλώστος, η ένταξη των ενδιαφερομένων επιχειρήσεων στις δραστηριότητες του προγράμματος AegeanCuisine απαιτεί από αυτές να πληρούν ορισμένα κριτήρια, κι αυτό αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση, αφού το AegeanCuisine θα πιστοποιεί, βάσει ενός minimum προδιαγραφών ποιότητας, ότι τα αγαθά (προϊόντα ή υπηρεσίες) που προσφέρουν αντανακλούν την ιδιαίτερη γαστρονομική ταυτότητα του Αιγαίου. Σχετικά, η διαδικασία, τα κριτήρια και όλες οι λεπτομέρειες ένταξης στο πρόγραμμα, καθώς και οι εκδηλώσεις που περιλαμβάνονται στο σχέδιο marketing που θα συνοδεύει την ευρύτερη δημοσιότητά του, θα ανακοινωθούν σύντομα προς όλους τους δυνάμει ενδιαφερόμενους.

Το άρθρο δημοσιεύεται στο τεύχος 385 (Ιούνιος 2009) του περιοδικού «σελφ σέρβις» (Εκδόσεις Comcenter).