Sustainability: Πόσο έτοιμος είναι ο κλάδος να δρα αειφόρα;

Πού έγκειται η πονηράδα της κατοχής τεχνογνωσίας; Στο ότι αυτός που την έχει και την αξιοποιεί πρώτος, υποτίθεται πως καρπώνεται τα πλείστα οφέλη από την εφαρμογή της, μέχρι να την «κοπιάρουν» πειστικά οι ανταγωνιστές του, ώστε να του αφαιρέσουν το μονοπώλιο της αξιοποίησης του σχετικού πλεονεκτήματος. Είναι έτσι, όμως;

Νέο πεδίο δυναμικής διαφοροποίησης
Αν αντιλαμβανόμαστε σωστά, το Sustainability θεωρείται ένα νέο πεδίο δυναμικής διαφοροποίησης των επιχειρήσεων στον μεταξύ τους ανταγωνισμό για τη βελτίωση της ελκυστικότητάς τους, με όρους βιώσιμης ανάπτυξης. Στον τομέα του οργανωμένου εμπορίου το εγκαινίασαν ήδη «στα γεμάτα» η ΑΒ Βασιλόπουλος με την προώθηση του Product Integrity, ενός μνημονίου προαπαιτούμενων αειφόρου βιωσιμότητας για τη συνεργασία της με τους προμηθευτές own label προϊόντων, καθολικής εφαρμογής από το 2020 (βλέπε αναλυτικά στο προηγούμενο τεύχος, συνέντευξη Δ. Διονυσόπουλου, Director Quality Assurance της εταιρείας), και ως «νεοφώτιστη» πρόσφατα η Lidl, με τη δημοσίευση της πρώτης της έκθεσης βιώσιμης ανάπτυξης 2015-2016 (η ΑΒ δημοσιεύει κοινωνικό απολογισμό από το 2009, ούσα εκτός συναγωνισμού).

Βασικό χαρακτηριστικό και των δύο εταιρειών είναι η αξιοζήλευτη επενδυτική άνεσή τους (μεταξύ άλλων τομέων) και στην προώθηση του έμπρακτου ενδιαφέροντός τους για την αειφόρο ανάπτυξη. Δεν χάνουν ευκαιρία να το διατυμπανίζουν αυτό, κυρίως όσο οι ανταγωνιστές τους πασχίζουν με την ψυχή στα δόντια για την εξοικονόμηση πόρων προς επένδυση και την ευχή ότι, τουλάχιστον, τα προγράμματα ΕΚΕ που εφαρμόζουν βελτιώνουν κάπως τη φήμη τους. Τι τους υπενθυμίζουν, λοιπόν, οι δύο; Ότι στον αντίποδα μιας εν πολλοίς αναποτελεσματικής ΕΚΕ, λόγω της επικοινωνιακής μανιέρας κυρίως των εκδηλώσεων φιλανθρωπίας, που κατέστησε τη φιλανθρωπία του επιχειρείν «εμπορεύσιμη αρετή» στην κοινωνική συνείδηση, υπάρχουν εταιρικές μέριμνες για το περιβάλλον και τον άνθρωπο που, επειδή υπόκεινται σε δημόσιο έλεγχο βάσει αντικειμενικών κριτηρίων, καθιστούν την εταιρική υπευθυνότητα μέγεθος μετρήσιμο, άρα και τον εκάστοτε φορέα της άξιο σεβασμού στο διαπιστωμένο μέτρο της υπευθυνότητάς του.

Η «μύηση» στο Sustainability
Το Sustainability φαίνεται ότι τα επόμενα χρόνια θα απασχολήσει έντονα την επιχειρηματικότητα στην εφοδιαστική αλυσίδα –την παραγωγή εν γένει, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού των παραγωγών και των απαιτήσεων των μεγάλων πελατών τους, τα logistics και τα δίκτυα διανομής. Ήδη σε γενικές γραμμές η πολυεθνική βιομηχανία και οι διεθνείς εμπορικές αλυσίδες έχουν εμπλακεί στρατηγικά με τη βιώσιμη ανάπτυξη και δη με κάθε επισημότητα μετά την υπογραφή το 2015 από τις χώρες-μέλη του ΟΗΕ της συμφωνίας 17 άρθρων (SDG) με την επωνυμία «Ατζέντα 2030», η οποία, περιγράφοντας το δέον γενέσθαι για τον σύγχρονο κόσμο, στην ουσία ωθεί άτυπα τον επιχειρηματικό ανταγωνισμό στο πεδίο του sustainability ως μία εκ των προϋποθέσεων ικανοποίησης αυτού του δέοντος. Εκεί συντείνουν και οι διεθνείς σχετικές θεσμικές ρυθμίσεις, όπως αποτυπώνονται λ.χ. στην Ε.Ε. και ενσωματώνονται στις εθνικές νομοθεσίες.

Υπολείπεται, έτσι, ένας μεγάλος αριθμός εθνικών-τοπικών επιχειρήσεων να «μυηθούν» στη βιώσιμη ανάπτυξη (τουλάχιστον βάσει μιας αριθμητικής κι ασφαλώς επίπλαστης αποτίμησης της περιβαλλοντικά και κοινωνικά δυσώδους πραγματικότητας παρά τη «μύηση» στο sustainability των πλείστων όσων επιχειρηματικών κολοσσών παγκοσμίως…). Μιλώντας για την Ελλάδα και την οικεία κλαδική αγορά της, στις επιχειρήσεις αυτές περιλαμβάνονται όλες οι εγχώριες λιανεμπορικές αλυσίδες πλην των δύο προαναφερόμενων και οι πλείστες μεσαίες και μικρές ελληνικές βιομηχανίες, δεδομένου ότι οι μεγαλύτερες και κατά βάση οι εξαγωγικές συμμερίζονται λίγο ως πολύ την αειφόρο βιωσιμότητα για λόγους ανταγωνιστικότητας των προϊόντων τους, αφού τουλάχιστον οι Βορειοευρωπαίοι στους οποίους τα απευθύνουν, εκδηλώνουν μια τέτοια απαίτηση. Συνεπώς, εφόσον οι μεγάλοι διανομείς θα διαθέτουν προοπτικά τα ράφια τους μόνο σε βιώσιμα αναπτυγμένα προϊόντα, η προσαρμογή των μικρών παραγωγών θα είναι αναγκαστική και δη υπό προθεσμία, όπως προβλέπει το Product Integrity της ΑΒ Βασιλόπουλος.


Κι όμως, χρόνος υπάρχει
Κάτι αντίστοιχο, όμως, δεν φαίνεται να ισχύει για τις εγχώριες εμπορικές αλυσίδες, στον βαθμό που δεν πιστοποιείται κάποια αξιοσημείωτη ευαισθησία των πελατών τους για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Συνεπώς, έχουν τον χρόνο να αποκτήσουν τη σχετική τεχνογνωσία αντί του να πειραματίζονται βεβιασμένα με κοινωνικούς απολογισμούς. Η τεχνογνωσία στο sustainability, εξάλλου, είναι επίμαχο ζητούμενο, καθότι η αφαίρεση διεθνώς χώρου από την ΕΚΕ και η εκχώρησή του στη βιώσιμη ανάπτυξη δημιουργεί σύνθετες ανάγκες για τους πάσης φύσεως αναγκαίους τεχνοκράτες ειδήμονες κι εκπαιδευτές. Αυτό, άλλωστε, χαλάει και τη στρωμένη δουλειά της ΕΚΕ –εξ ου η διάχυτη δυσφορία από το ευρύτατο όλον των εμπλεκόμενων επιχειρήσεων με αυτήν, σε αντίθεση με τους ολίγους θιασώτες της βιώσιμης ανάπτυξης.

Ειρήσθω εν παρόδω, αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, και οι μεν και οι δε, όχι μόνο στον κλάδο αλλά ευρύτερα, εμφανίζουν ενίοτε μια εικόνα, που ουδεμία τιμή περιποιεί όχι στην αειφόρο ανάπτυξη ή, έστω, την ΕΚΕ, αλλά ούτε στον κοινό μέσο νου. Πράγματι, όταν ως εταιρική υπευθυνότητα δηλώνεται ευθαρσώς η τυπική συμμόρφωση της τάδε επιχείρησης με το νόμο (η περιαυτολογική προβολή λ.χ. των φορολογικών εισφορών της επιχείρησης είναι το πλέον συχνό και εύηθες ατόπημα), προκαλείται αμηχανία ή ντροπή στον σοβαρό απολογητή της επιχειρηματικότητας και διάθεση σαρκασμού στον μέσο πελάτη…

Λογικά, πάντως, η δράση των πρωτοστατούντων του κλάδου στο sustainability θ’ ανοίξει ανέξοδα τον δρόμο στους ανταγωνιστές τους, αφού τα ράφια των τελευταίων θα έχουν μετατραπεί ήδη σε πασαρέλα επίδειξης των αρετών της βιώσιμης ανάπτυξης πριν καν οι ίδιοι το ζητήσουν, συνεπεία της σχετικής προσαρμογής και των μικρότερων ακόμα προμηθευτών τους, στο πλαίσιο είτε του δικού τους ανταγωνισμού είτε της πίεσης των σκαπανέων της διανομής στο sustainability.

Πότε, άραγε, η ζήτηση θ’ αρχίσει ενδεχομένως ν’ αφήνει ένα ίχνος της υπέρ των αειφόρα δρώντων λιανεμπόρων; Κατά πάσα πιθανότητα όχι πριν την έξοδο της οικονομίας από το πηγάδι της ύφεσης. Ως τότε για τις ελληνικές αλυσίδες το πρωτείο θα ανήκει δεσμευτικά στην ανταγωνιστική τους επιβίωση κι όχι στην αυταξία της βιώσιμης ανάπτυξης υπεράνω του ιδιοτελούς συμφέροντός τους, όπως επιτάσσει το sustaibility. Συνεπώς, θα απέχουν ενσυνείδητα από την προβολή του ως πλεονεκτήματός τους. Κι αν, στο μεταξύ, ο πελάτης τους υποτεθεί πως αφυπνίστηκε από την ιδέα της αειφορίας, μάλλον θα έχει περισσότερους λόγους να την επιβραβεύει επιλέγοντας προϊόντα των προμηθευτών τους.

Αδόκιμα παραδείγματα; Μπα!
Πόσο απέχουν, όμως, κάποια, έστω, από τα προγράμματα κοινωνικής υπευθυνότητας των μεγάλων ελληνικών αλυσίδων, από το να ενταχτούν σε πλάνα βιώσιμης ανάπτυξης, δηλαδή με την αξίωση καθαυτής της περιωπής τους για τη βιώσιμη ανάπτυξη κι όχι χάριν απλώς των εταιρικών οικονομιών κλίμακος;

Η Metro, για παράδειγμα, έχει μειώσει βάσει στοχοθεσίας, στο πλαίσιο της μείωσης του ανθρακικού της αποτυπώματος, κατά 50% τις διακινήσεις των θερμομπόξ για τις μεταφορές των αλλοιώσιμών της. Το σχετικό λογισμικό υπολογισμού του εν λόγω αποτυπώματος της εταιρείας είναι ήδη ολοκληρωμένο και αποβλέπει στη βέλτιστη χρήση όλων των μεταφορικών της μέσων, στα οποία, μάλιστα, έχουν τοποθετηθεί προγράμματα παρακολούθησης της οδηγικής συμπεριφοράς (ειδικό λογισμικό που επεμβαίνει στον εγκέφαλο των οχημάτων), στο πλαίσιο της καθιέρωσης της αμυντικής οδήγησης, από άποψη κατανάλωσης. Σημειώνεται ότι η εταιρεία διαθέτει κι ένα δραστήριο Τμήμα Ενεργειακής Διαχείρισης, που σχεδιάζει την ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τις λειτουργίες της. Αυτό μερίμνησε λ.χ. για την τοποθέτηση στις εγκαταστάσεις της του νέου ψυκτικού υγρού R407f με πολύ χαμηλό GWP, καταφέρνοντας να μειώσει την επίπτωση των ατμοσφαιρικών ρύπων από τη χρήση του ψυκτικού υγρού στο 50%, για να πούμε μόλις μία από τις επιτυχίες του, επιφυλασσόμενοι να επανέλθουμε εν ευθέτω χρόνω στην επιστημονική και καινοτόμο για την αειφόρο ανάπτυξη δραστηριότητά του.

Η Μασούτης από την πλευρά της υλοποιεί από το 2011 μια σημαντική δραστηριότητα εντοπισμού και συλλογής όλων των υλικών προς ανακύκλωση μεταξύ της κεντρικής αποθήκης και των καταστημάτων της, που αποβλέπει στον εκμηδενισμό των αποβλήτων που «παράγονται» στο σύστημά της.

Τάχα, πρόκειται για «αδόκιμα» παραδείγματα ως προς τις έννοιες της βιώσιμης ανάπτυξης; Ποιος θα μας το πει; Σε τελική ανάλυση μοιάζει να είναι θέμα… ονοματολογικής διαχείρισης της πραγματικότητας, το τι προτάσσει κανείς ως αειφόρο πρακτική ή δραστηριότητα και τι όχι και το πώς το τεκμηριώνει επιστημολογικά, προκειμένου να πιστοποιηθεί, οψέποτε έρχεται το πλήρωμα του χρόνου και της επενδυτικής του διαθεσιμότητας ασφαλώς. Ή μήπως όχι;


Υποβαθμισμένο στα ενδιαφέροντα των μικρομεσαίων το Sustainability
Oι αγωνίες των διοικήσεων των μικρομεσαίων αλυσίδων του κλάδου για την αντιμετώπιση των ισχυρών ανταγωνιστών τους κάθε «επόμενη ημέρα», η μέριμνά τους να κατευθύνουν άμεσα κάθε διαθέσιμο κεφαλαιακό τους πόρο στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους, όπως και η έλλειψη σε ορισμένες περιπτώσεις σχετικής κουλτούρας είναι οι τρεις βασικοί λόγοι, που δεν τις αφήνουν να εκφράσουν, ίσως όχι όσο θα ήθελαν, την υπευθυνότητα των εταιρειών τους για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Η ΑΝΕΔΗΚ Κρητικός, μια εταιρεία προσανατολισμένη επίμονα τον τελευταίο καιρό στην επέκταση μέσω εξαγορών, συγχωνεύσεων και συνεργειών, δεν είχε ως τώρα πόρους και χρόνο να αφιερώσει εξειδικευμένα με τη διαμόρφωση ενός «πράσινου» εταιρικού προφίλ, ομολογούν τα στελέχη της. Κάποιες σχετικές εταιρικές πρωτοβουλίες σε τεχνικό επίπεδο, όπως για παράδειγμα τα μέτρα περιορισμού του ενεργειακού κόστους του δικτύου πωλήσεων, δεν είναι ενταγμένα σε κάποιο σχέδιο πρακτικών αειφόρου ανάπτυξης. «Αν και η εφαρμογή τέτοιων πρακτικών είναι χαμηλά στην ατζέντα μας, υπάρχει η διάθεση στο άμεσο μέλλον να δράσουμε πιο υπεύθυνα και να αναδείξουμε τη σχετική ευαισθησία μας. Σύντομα θα έχετε νέα μας», μας προϊδέασε στέλεχος της αλυσίδας.

Όπως μας επισημάνθηκε εκ μέρους της διοίκησης της Bazaar, τα μικρομεσαία δίκτυα προηγείται να λύσουν το ζωτικό πρόβλημα της επιβίωσής τους πριν επενδύσουν στην αειφόρο βιωσιμότητα, η οποία απαιτεί και χρόνο και καθετοποιημένο σχεδιασμό, εφόσον στο πλαίσιό της για κάθε ενέργεια και λειτουργία της αλυσίδας υπολογίζονται οι πιθανές επιπτώσεις στο περιβάλλον και λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα για την αποτροπή τους. Κάτι αντίστοιχο ισχύει στην περίπτωση της παραγωγής των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας. Σχετικά το ενδιαφέρον της Bazaar είναι εστιασμένο στη διασφάλιση της ποιότητας και της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων. Έτσι, τα θέματα των αειφόρων πρακτικών εναπόκεινται στις ευαισθησίες των παραγωγών τους. «Λίγοι είναι αυτοί που μπορούν κι έχουν σήμερα την πολυτέλεια να δρουν με γνώμονα «πράσινους» στόχους και να επενδύουν, για παράδειγμα, στη βιοκλιματική αρχιτεκτονική. Δεν ανήκουμε σε αυτούς. Μέχρι σήμερα πασχίζουμε, διεκδικώντας τη θέση μας στην αγορά, παλεύοντας για την επιβίωσή μας», δήλωσε χαρακτηριστικά στέλεχος της εταιρείας.

Συζητώντας με στέλεχος της Market In, μας υπενθύμισε ότι εκτός από την αξιοποίηση των συστημάτων led για τον φωτισμό καταστημάτων και κεντρικών αποθηκών και τη χρήση ψυγείων κλειστού τύπου και χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης, η εταιρεία επενδύει συστηματικά στην παραγωγή «πράσινης» ενέργειας. Ειδικότερα αφενός εγκαθιστά, όπου το επιτρέπει ο χώρος, πάνελ φωτοβολταϊκών για την ηλεκτροδότηση των εγκαταστάσεών της και αφετέρου επενδύει επιχειρηματικά εδώ και χρόνια στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με τη χρήση φωτοβολταϊκών συστημάτων, έχοντας θυγατρική εταιρεία ειδικευμένη στο σχετικό αντικείμενο («ηλιακό πάρκο»). Η Market In έχει εντάξει «πράσινες» προωθητικές ενέργειες στην εμπορική πολιτική της, πριμοδοτώντας με πόντους την κάρτα πιστότητας όσων πελατών της κάνουν χρήση επαναχρησιμοποιούμενης τσάντας για τις αγορές τους, ενώ τους διαθέτει και ανακυκλούμενες πλαστικές σακούλες.

Τέλης Θανόπουλος, Δ. Θανόπουλος ΑΕ: Ζηλευτοί από σούπερ μάρκετ και ονομαστά ντελικατέσεν

H επιχειρηματική οικογένεια Δ. Θανόπουλου στην επέτειο των 140 χρόνων πρωτοποριακής δραστηριότητάς της στο λιανεμπόριο τροφίμων είχε την ευτυχία να τιμηθεί με μια επιστημονική έρευνα και καταγραφή της συμβολής των τεσσάρων γενιών επιχειρηματιών της στο εγχώριο λιανεμπόριο. Η εν λόγω μελέτη, που έγινε βάσει όλων των διαθέσιμων στοιχείων, εκδόθηκε και παρουσιάστηκε πρόσφατα υπό τον τίτλο «Από τα “Εδώδιμα αποικιακά” στα σούπερ μάρκετ» από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Στο ίδιο πλαίσιο, η εταιρεία Δ. Θανόπουλος γιορτάζει τη μακρά ιστορία της στα καταστήματά της, με ένα πλούσιο πρόγραμμα events, δυνατών προωθήσεων κ.ά. «Δεν πρόκειται για ακόμα ένα από τα συνήθη μάρκετινγκ τρικ, σαν εκείνα που συχνά διοργανώνουν οι άλλες αλυσίδες για την βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους», σχολιάζει με νόημα ο συνομιλητής μας, ενώ σχετικά με το νεοανακαινισμένο κατάστημα της εταιρείας του, λέει: «Το ιδρύσαμε το 1996. Αρχικά λειτούργησε σε ένα μικρό ενοικιασμένο χώρο περίπου 400τμ. Το 2000 το επεκτείναμε, νοικιάζοντας ένα πλαϊνό ακίνητο, οπότε το ανακαινίσαμε ριζικά. Αγοράζοντας στη συνέχεια το ακίνητο, συμπληρώσαμε την ανακαίνισή του το 2002. Οι χώροι πωλήσεών του, έκτασης πλέον περίπου 1.500τμ, κατανεμήθηκαν σε τρία επίπεδα (το ισόγειο ήταν το μεσαίο). Με την εκ νέου ανακαίνισή του την τελευταία διετία, που ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο, μετατρέψαμε τον πρώτο όροφο του κτηρίου σε αποθήκη, αναδιαμορφώνοντας αισθητικά και λειτουργικά τις αίθουσες πωλήσεων. Στο ισόγειο είναι τα εκθετήρια των φρέσκων και στο υπόγειο των συσκευασμένων προϊόντων, ενώ το εξωτερικό του καταστήματος έγινε έργο τέχνης. Με αυτή την τελευταία ανακαίνισή του άλλαξε τελείως η μορφή και το κύρος του. Εναρμονίστηκε με το κοινωνικό στάτους της περιοχής. Σήμερα είναι το πιο ωραίο και καινούργιο από τα τρία καταστήματά μας».

Ομόλογη σχέση περιβάλλοντος-περιεχομένου
σελφ σέρβις: Τι επενδυτικό κόστος είχε η ανακαίνιση και πόσος καιρός θα απαιτηθεί για την απόσβεσή του;

Τέλης Θανόπουλος: Η επένδυση υπερέβη το ένα εκατομμύριο ευρώ, δηλαδή για τα ισχύοντα στον κλάδο το κόστος της ήταν δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το μέγεθος της επιχείρησής μας. Φυσικά έγινε με ίδια κεφάλαια κατά την πάγια πρακτική μας. Σκεφτείτε, όμως, ότι δεν ήταν μια απλή ανακαίνιση. Το κατάστημα μεγάλωσε και άλλαξε στάτους. Από πέρυσι που φτιάξαμε το εσωτερικό του, η αύξηση των πωλήσεών του εξελίσσεται με διψήφια ποσοστά, γεγονός που δικαιώνει το κόστος της επένδυσης. Βέβαια, δεν είμαι σε θέση να προβλέψω σε πόσα χρόνια θα αποσβεστεί, δεδομένου του απρόβλεπτου χαρακτήρα των εξελίξεων στην οικονομία, η οποία με τη σειρά της επιδρά καίρια στην κατάσταση του ανταγωνισμού, που μας καθορίζει όλους. Όμως, ουδέποτε έχουμε αγχωθεί μετρώντας μήνες και ημέρες, περιμένοντας να πάρουμε πίσω όσα κάθε φορά επενδύουμε. Οι πελάτες πάντα μας ανταμείβουν και οι αποσβέσεις μας ολοκληρώνονται ταχύτερα απ’ όσο περιμένουμε.

Αυτό συμβαίνει γιατί οι επενδύσεις μας ανταποκρίνονται στην πατροπαράδοτη στρατηγική μας, βάσει της οποίας το αισθητικό-αρχιτεκτονικό περιβάλλον και το ασύγκριτο εύρος ποικιλίας και ποιότητας προϊόντων πρέπει να είναι το ένα ομόλογο του άλλου. Μόνο έτσι εξασφαλίζεται η μοναδικότητα της διαφοροποίησης που οι πελάτες επικροτούν επιλέγοντάς μας. Δεν γίνεται να ειδικεύεσαι στο να διαλέγεις με τη μέγιστη προσοχή ό,τι πιο σύγχρονο από τις νέες παγκόσμιες διατροφικές τάσεις για τους πελάτες σου –λ.χ. προϊόντα χωρίς γλουτένη, χωρίς λακτόζη, super foods, προϊόντα slow food, με ανεπεξέργαστα συστατικά κ.λπ.– και να χρησιμοποιείς για την έκθεση των προϊόντων σου έναν κοινότοπο χώρο πωλήσεων, αδιαφοροποίητο από των ανταγωνιστών. Η αγοραστική εμπειρία χωρίς ωραίο ντιζάιν, ατμόσφαιρα και στιλ, μένει λειψή. Επενδύουμε, λοιπόν, στον εμπορικό μας χώρο, διότι οι πελάτες δεν μας προτιμούν βάσει κάποιας δογματικής πεποίθησης, αλλά γιατί βάζουμε συνέχεια το χέρι στην τσέπη για λογαριασμό της βελτίωσης των αγοραστικών εμπειριών τους. Κι αυτό φαίνεται σε κάθε γωνιά των καταστημάτων μας.

σ. σ.: Έχετε σχέδια για τη δημιουργία τέταρτου καταστήματος;

Τ. Θ.: Η βάση των επιχειρηματικών μας παραδόσεων, στην οποία παραμένουμε πιστοί, είναι να κατεβαίνουμε στα καταστήματα, να μας γνωρίζουν και να μας εμπιστεύονται προσωπικά οι πελάτες. Κάτι τέτοιο τα πολλά καταστήματα το κάνουν ανέφικτο, άρα το αποφεύγουμε. Βέβαια, δεν μπορεί να αποκλείσω ότι στο μέλλον θα ωριμάσει ενδεχομένως η ιδέα της δημιουργίας ακόμα ενός ή και δύο καταστημάτων, αλλά με γνώμονα πάντα την άσκηση άμεσου ελέγχου από εμένα και τον αδελφό μου.


Sui generis στρατηγική ανάπτυξης
σ. σ.: Κρίνοντας τα πράγματα με βάση την κυρίαρχη οικονομική τάση στον κλάδο, σύμφωνα με την οποία η διατήρηση της οικονομικής ανόδου προϋποθέτει επενδυτικά την επέκταση, πώς ορίζεται στην περίπτωσή σας η επέκταση;

Τ. Θ.: Καθ’ ύψος, βέβαια, όχι οριζόντια –δηλαδή, όχι ως επέκταση δικτύου. Έχουμε τη μοναδικότητα στον κλάδο να επεκτεινόμαστε επενδυτικά επί τω πλείστον στη βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό των υπηρεσιών μας, δημιουργώντας νέες αξίες για τον πελάτη. Αντίστοιχα, η στρατηγική μας επιβάλλει, αντί να μειώσουμε τον αριθμό του κωδικολογίου των προϊόντων μας, σύμφωνα με την κυρίαρχη τάση, να τον συντηρούμε στις 40.000-45.000 χιλιάδες, δηλαδή προσφέρουμε κωδικολόγιο τουλάχιστον διπλάσιου αριθμού κωδικών από μιας μέσης εταιρείας του κλάδου.

Ο πελάτης αποφασίζει τι πληρώνει
σ. σ.: Φαντάζομαι ότι σημαντικά βοηθά στην επιτυχία της στρατηγικής σας το υψηλό βιοτικό και εισοδηματικό επίπεδο των κατοίκων της περιοχής, που εδρεύουν τα καταστήματά σας.

Τ. Θ.: Αυτό ισχύει μεν, αλλά δεν σημαίνει ότι η Δ. Θανόπουλος έχει τιμές μόνο για πελάτες ακριβών γούστων. Εξηγούμαι, λοιπόν: Η στρατηγική μας στηρίζεται στη διάθεση τριών βασικών κατηγοριών προϊόντων. Η πρώτη είναι των premium, τα οποία κατά κανόνα εισάγουμε, έχοντας πολλές φορές εκ των πραγμάτων την αποκλειστικότητα στη διάθεσή τους. Πρόκειται για προϊόντα που μας διαφοροποιούν άρδην από τα άλλα σούπερ μάρκετ και που ικανοποιούν έως και τα πιο εξεζητημένα γούστα. Όμως η δεύτερη κατηγορία μας είναι της πλήρους γκάμας όλων των συνηθισμένων προϊόντων, που διαθέτει το οποιοδήποτε σούπερ μάρκετ. Οι καθημερινές τιμές και οι προσφορές μας σε αυτά, λοιπόν, είναι απόλυτα ανταγωνιστικές σε σύγκριση με την οποιαδήποτε εταιρεία του κλάδου. Τα τελευταία χρόνια διαθέτουμε και μια τρίτη κατηγορία προϊόντων, τα low price, που την αποτελούν τα χαμηλότερης τιμής επώνυμα (ελληνικά και ξένα) προϊόντα, των οποίων οι τιμές ενίοτε πλησιάζουν το τιμολογιακό επίπεδο των private label. Συνεπώς δίνουμε τη δυνατότητα στον πελάτη να επιλέγει ο ίδιος το ύψος του λογαριασμού που θέλει ή μπορεί να πληρώνει, συνδυάζοντας κατά βούληση στο καλάθι του προϊόντα των τριών κατηγοριών. Και επειδή, συγκρίνοντας τις τιμές, ξέρει ότι δεν έχει λόγους να επιλέγει τα καταστήματα των ανταγωνιστών μας, γίνεται πιστός πελάτης μας.

Εντυπωσιακά υψηλή πιστότητα πελατών
σ. σ.: Αλήθεια, τι λένε οι μετρήσεις για την πιστότητα των πελατών σας;

Τ. Θ.: Είναι εντυπωσιακά υψηλή –με διαφορετικά χαρακτηριστικά, βέβαια, από κατάστημα σε κατάστημα. Π.χ. γύρω στο 20%-25% των πελατών του μαγαζιού μας κοντά στο σταθμό του ΗΣΑΠ είναι διερχόμενοι, χρήστες του τραίνου, πράγμα που δεν συμβαίνει στα άλλα καταστήματά μας… Στην κάρτα πιστότητας της εταιρείας μας, λοιπόν, είναι εγγεγραμμένοι πάνω από το 90% των πελατών μας, δηλαδή μας επιλέγουν συνειδητά ως βασικό προμηθευτή των νοικοκυριών τους. Η κινητικότητα πελατείας τα τελευταία χρόνια στο κλάδο δεν ανακλάται στην περίπτωσή μας. Ή μάλλον ανακλάται ως εισροή νέων πελατών από άλλα μεγάλα σούπερ μάρκετ.

σ. σ.: Ένα ανακαινισμένο κατάστημα για πόσο χρόνο εξασφαλίζει υψηλό ρυθμό ανάπτυξης;

Τ. Θ.: Το μάξιμουμ της απόδοσής του είναι ασφαλώς τον πρώτο χρόνο. Νομίζω, όμως, ότι σε βάθος πενταετίας ή και δεκαετίας, εφόσον αρχιτεκτονικά, στιλιστικά και λειτουργικά εξακολουθεί να προσθέτει αξία στον πελάτη, αυτή εξακολουθεί να αντιστοιχείται σε ποσοστά ανάπτυξης, έστω μειούμενα, ώσπου μια νέα ανακαίνιση θα βάλει το κατάστημα σε νέα τροχιά ανάπτυξης. Όμως, συνταγές δεν υπάρχουν. Ο επιχειρηματίας πρέπει να αισθάνεται το μέτρο της απόδοσης των καινοτομιών του στον εμπορικό του χώρο και στο προϊοντικό του μίγμα, μελετώντας μόνιμα τις διεθνείς τάσεις στη διατροφή, την αρχιτεκτονική, τη λειτουργικότητα του χώρου κ.ά. και να επενδύει ακατάπαυστα στη διατήρηση της δυναμικότητάς του. Εμείς, έχοντας μακρά παράδοση στη διαφοροποίηση και την υποδοχή των σχετικών τάσεων, αυτά τα θεωρούμε αυτονόητα και αφιερώνουμε πολύ από τον προσωπικό μας χρόνο στη μελέτη τους –ταξιδεύοντας και επικοινωνώντας με ανθρώπους-κλειδιά παντού στο εξωτερικό, μελετώντας τις αντιδράσεις των πελατών μας κ.λπ. Έτσι, δικαιούμαι να υποστηρίζω ότι την προϊοντική μας γκάμα, την ατμόσφαιρα και το στιλ των καταστημάτων μας έχουν λόγους να τα ζηλεύουν πολλά ονομαστά ευρωπαϊκά ντελικατέσεν κι όχι απλώς σούπερ μάρκετ.


Μοναδικότητα υποδείγματος
σ. σ.: Αντίστοιχο υπόδειγμα καταστημάτων με τα δικά σας υπάρχει στην Ευρώπη;

Τ. Θ.: Όχι. Έχω πολλά μοντέλα στο μυαλό μου, που τα παρακολουθώ ως παραδείγματα ή αντιπαραδείγματα σε ό,τι αφορά την αξιολόγηση επί μέρους στοιχείων τους. Στη λιανική κάθε χώρας θα βρείτε τουλάχιστον μια επιχείρηση-αστέρι διαφοροποίησης. Από αυτές με ενδιαφέρει να κρατώ επιλεκτικά στοιχεία, που προσιδιάζουν στη δική μας στρατηγική. Συστηματικά παρακολουθώ τουλάχιστον δέκα καταστήματα σε διαφορετικές χώρες της Ευρώπης. Στο πλαίσιο αυτό, δουλειά μου είναι να φέρνω στην εταιρεία μας το best of the best, τόσο προϊοντικά και λειτουργικά όσο και αισθητικά.

e-shop εντός του 2018
σ. σ.: Ποιο θα είναι το προφίλ του e-shop σας και πότε θα λειτουργήσει;

Τ. Θ.: Ήδη βρισκόμαστε στις τελευταίες διεργασίες για να εγκαινιάσουμε τη λειτουργία του εντός του 2018, ξεκινώντας να σερβίρουμε στην ακτίνα δράσης των φυσικών καταστημάτων μας και, εφόσον θεωρήσουμε εαυτούς έτοιμους, εν ευθέτω χρόνω σε όλη την Αττική, με απώτερο σκοπό την κάλυψη όλης της χώρας, ηπειρωτικής και νησιωτικής, με τρόφιμα αποκλειστικά ξηρού φορτίου. Με το ηλεκτρονικό μας κατάστημα θέλουμε να δώσουμε την ευκαιρία σε όσους αναζητούν εύκολη πρόσβαση στη γκάμα των προϊόντων μας, να την αποκτήσουν. Ούτως ή άλλως εξυπηρετούμε πελάτες διαφόρων περιοχών της χώρας, ικανοποιώντας παραγγελίες, μέσω αποστολών με αντικαταβολή ή currier, κατά κανόνα προϊόντων που είτε εισάγουμε μόνο εμείς είτε είναι δύσκολο να προμηθευτούν από αλλού. Χωρίς να υποσχόμαστε τη διανομή εντός 24ώρου σε όλη τη χώρα, είμαστε και θα παραμείνουμε πολύ ανταγωνιστικοί στις τιμές μας. Αλλά, έχοντας ένα εξαιρετικά διαφοροποιημένο portfolio προϊόντων, το πλεονέκτημά μας είναι ότι θα διαθέτουμε ένα κωδικολόγιο άνω των 15.000 κωδικών, πράγμα που δεν τόλμησε κανένα e-shop ως τώρα.

Οικονομική αποτελεσματικότητα εκτός ομίλων αγορών
σ. σ.: Από άποψη οικονομικής αποτελεσματικότητας, πώς τα πηγαίνετε φέτος;

Τ. Θ.: Το εννεάμηνο έκλεισε με σταθερότητα, χωρίς αρνητικό πρόσημο, σε μια χρονιά που η πτώση εντείνεται. Έχουμε την ικανοποίηση ότι όλα τα τελευταία χρόνια βρισκόμαστε πάντα λίγο πιο πάνω από το μέσο όρο της αγοράς. Παίρνοντας υπόψη μου κάποιες βελτιώσεις που εξελίσσονται στα καταστήματά μας, πιστεύω ότι το τέλος του χρόνου θα κλείσει για την εταιρεία μας με ένα μικρό ποσοστό ανόδου.

σ. σ.: Πώς τα καταφέρνετε εκτός ομίλων αγορών;

Τ. Θ.: Η αλήθεια είναι ότι, μετά τη διάλυση του ομίλου Κυψέλη προ ετών, στον οποίο μετείχε η Δ. Θανόπουλος, δεν έχουμε κανενός είδους συνεργασία με τον οποιοδήποτε όμιλο κι ούτε νιώσαμε ποτέ την ανάγκη ένταξης σε κάποιον. Οι προμηθευτές μας, μεγάλοι και μικροί, πολυεθνικοί και εθνικοί, παραστέκονται στην εταιρεία μας κι αυτό το λέω με συγκίνηση, γιατί είμαστε η εξαίρεση του κανόνα. Κανείς τους δεν έχει λειτουργήσει πιεστικά εις βάρος μας, στο όνομα του ότι δεν διαπραγματευόμαστε με τις πλάτες κάποιου ομίλου. Απεναντίας, βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητά μας με διαφόρους, ανταποδοτικούς βεβαίως, τρόπους, επενδύοντας προς ωφέλειά τους στην αξία των καταστημάτων μας και της στρατηγικής μας.

Η κερδοφορία το πρώτο μέλημα
σ. σ.: Είστε ικανοποιημένοι από την κερδοφορία σας;

Τ. Θ.: Η ικανοποίηση από την κερδοφορία είναι το πρώτο μας μέλημα, όχι ο τζίρος. Είμαστε μια οικογενειακή επιχείρηση, στηριγμένη σε ίδια κεφάλαια, χωρίς βλέψεις οριζόντιας επέκτασης και με καθαρότητα στρατηγικής, που διακρίνεται για το συντηρητισμό της. Όλα αυτά προϋποθέτουν ένα απαραβίαστο επίπεδο απολαβών. Στην έναρξη της οικονομικής κρίσης θυμάμαι πως διαπίστωσα ότι το καθαρό κέρδος μας ήταν αντίστοιχο με μιας μεγάλης κι επιτυχημένης ακόμα τότε αλυσίδας. Ας αναλογιστεί τώρα ο καθένας, μεταξύ των δύο ποιος στάθηκε πιο τυχερός…

Οικογενειακοί προϋπολογισμοί 2016: Κάθοδος χωρίς τέρμα

Oι καταλωτικές συνήθειες των Ελλήνων μετά τα μνημόνια και τα σαρρωτικά δημοσιονομικά μέτρα προσομοιάζουν πλέον με εκείνες των φτωχότερων χωρών της βαλκανικής, ενώ μεγάλα στρώματα του πληθυσμού απειλούνται με ακραία φτώχεια. Ενδεικτικό της θλιβερής κατάστασης που βιώνουν τα ελληνικά νοικοκυριά είναι ο περιορισμός για μια ακόμα χρονιά της κατανάλωσης στοιχειωδών ειδών διατροφής, όπως το γάλα, και η μετατόπιση της ζήτησης σε φθηνότερα είδη, όπως τα ζυμαρικά. Δυστυχώς το φαινόμενο δεν είναι παροδικό. Η χώρα βρίσκεται σε οικονομική κρίση εννέα πλέον χρόνια, ενώ σε λίγους μήνες η ύφεση στην Ελλάδα κλείνει δεκαετία.

Στα χρόνια της ύφεσης και της σκληρής λιτότητας 2008-2016 το μέσο «καλάθι της νοικοκυράς» έχασε περισσότερο του 36% των προϊόντων και των υπηρεσιών του, αναφέρεται στο πόρισμα της Έρευνας Οικογενειακών Προϋπολογισµών για το 2016 της ΕΛΣΤΑΤ.

Στην οκταετία της ύφεσης η µέση µηνιαία δαπάνη των νοικοκυριών συρρικνώθηκε από τα 2.118 ευρώ το 2008 στα 1.392 ευρώ το 2016. Δηλαδή, από το «καλάθι της νοικοκυράς» αφαιρέθηκαν αγαθά και υπηρεσίες συνολικής αξίας 726 ευρώ σε τρέχουσες τιµές. Αυτό σημαίνει ότι ένα μέσο νοικοκυριό δαπανά σε ετήσια βάση 8.712 ευρώ λιγότερα σε σχέση με το 2008. Το αξιοσημείωτο είναι ότι και το 2016, που θεωρητικά ήταν έτος σχετικής οικονομικής σταθεροποίησης, το μέσο νοικοκυριό δαπάνησε 348 ευρώ λιγότερα σε σχέση με το 2015 ή 29 ευρώ λιγότερα το μήνα, χωρίς να υπολογίζονται οι επιπλέον φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις, που γονάτισαν πολλές επαγγελματικές ομάδες.

Αθροιστικά κατά το διάστημα 2008-2016 η συρρίκνωση του οικογενειακού καλαθιού στέρησε από την αγορά 34,7 δισ. ευρώ. Μόνο το 2016 εξαφανίστηκαν από την αγορά 1,76 δισ. ευρώ, με το σύνολο των δαπανών των νοικοκυριών να περιορίζεται στα 68,5 δισ. ευρώ από 70,3 δισ. ευρώ, όταν το 2008 ξεπερνούσαν τα 100 δισ. ευρώ.

Ενδεικτικό της τραγικής κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά είναι τα στοιχεία της πρόσφατης έκθεσης της ΕΛΣΤΑΤ για τις συνθήκες διαβίωσης του πληθυσμού στη χώρα. Κατά το 38,5% οι κάτοικοί της, λοιπόν, διαβιούν με υλικές στερήσεις, αδυνατούν να ανταποκριθούν οικονομικά ή στερούνται λόγω οικονομικής αδυναμίας τουλάχιστον τρεις από έναν κατάλογο εννιά βασικών αγαθών και υπηρεσιών, στον οποίο περιλαμβάνονται η πληρωμή πάγιων λογαριασμών ή ενοικίου, η διατροφή στην οποία περιλαμβάνεται κάθε δεύτερη ημέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά και η ικανοποιητικού επιπέδου θέρμανση.

Το θλιβερό είναι ότι στην ηλικιακή ομάδα 0-17 ετών η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών αφορά το 42,3% των ατόμων έναντι 39,6% στις ηλικίες 18-64 και 34,4% στην ομάδα άνω των 65 ετών. Η έρευνα αφορά και στους μετανάστες.

Οι μειώσεις της 9ετίας ανά κλάδο
Τα νοικοκυριά έχουν μειώσει κατά μέσο όρο από το 2008 κατά 61% τις αγορές διαρκών αγαθών, καθώς το ένα τρίτο περίπου του πληθυσμού που βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας ή κοντά σε αυτό (: ατομικό εισόδημα περίπου 5.000 ευρώ ετησίως) η αγορά τέτοιων αγαθών είναι «απαγορευμένος καρπός».

Η δεύτερη μεγαλύτερη περικοπή στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς αφορά την ένδυση και υπόδηση, καθώς η μέση δαπάνη έχει μειωθεί στα εννιά χρόνια της ύφεσης κατά 56%. Ακολουθούν οι δαπάνες για ξενοδοχεία, καφενεία και εστιατόρια που έχουν συρρικνωθεί κατά 44%. Οι δαπάνες για διάφορα αγαθά και υπηρεσίες έχουν μειωθεί κατά 43% και ακολουθούν οι επικοινωνίες με 41% και οι μεταφορές με μείωση 40%, όσο δηλαδή περικόπηκαν και οι δαπάνες για προϊόντα αναψυχής και πολιτισμού.

Την µικρότερη ποσοστιαία πτώση σημείωσε ο κλάδος της διατροφής με 21%, λόγω της ανελαστικότητας των συγκεκριµένων δαπανών, ο οποίος, πάντως, συνέχισε να υποχωρεί και το 2016 σε σχέση με το 2015, καθώς τα νοικοκυριά κόβουν από όπου μπορούν.

Η μεγαλύτερη μείωση στον κλάδο της διατροφής σημειώνεται τα τελευταία χρόνια στα εμφιαλωμένα νερά, τα αναψυκτικά, τους χυμούς και δυστυχώς τα φρούτα. Η δεύτερη μικρότερη μείωση αφορά τα οινοπνευματώδη ποτά και τον καπνό με 24,5% και την εκπαίδευση με 27%.

Από το 2008 μέχρι το 2016 οι δαπάνες για στέγαση έχουν υποχωρήσει κατά 31%, πράγμα που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην μείωση των ενοικίων, ενώ τα έξοδα για παροχές υγείας υποχώρησαν κατά 34%.

Η ύφεση αλλάζει τις διατροφικές συνθήκες
Οι οικονομικές δυσχέρειες συνέχισαν να επηρεάζουν σημαντικά τις διατροφικές συνθήκες των νοικοκυριών. Οι καταναλωτές καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης στρέφονται σε φθηνότερα και χαμηλότερης διατροφικής αξίας προϊόντα.

Στη διετία 2015-2016 οι ποσότητες γιαουρτιού που καταναλώνονται μηνιαίως υποχώρησαν κατά 3,4%, και αντίστοιχα των ψαριών κατά 2,7%, των φρούτων και των ξηρών καρπών κατά 2,6%, του γάλακτος κατά 1,7% και των λαχανικών κατά 1,5%. Συνεχίστηκε, δηλαδή, η αύξηση των ποσοτήτων των φτηνών αμυλούχων τροφίμων, που σημειώνεται από το 2008 και καταγράφει σωρευτική αύξηση των ζυμαρικών κατά 18,5% και του ρυζιού κατά 14,5%. Αντίθετα σημειώνεται μείωση της κατανάλωσης ψαριών κατά 17,5% του γάλακτος κατά 9% και του ψωμιού κατά 6%.

Σε σχέση με το 2015 οι Έλληνες αύξησαν οριακά τις ποσότητες του ψωμιού, του κρέατος, του τυριού και του ρυζιού κατά 1,4%, 1,1% 0,9% και 0,6%, αντίστοιχα. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις έτος προς έτος καταγράφεται στα ζυμαρικά 3,6%, το ελαιόλαδο 2,4% και το οινοπνευματώδη 1,7%.


Μείωση των δαπανών και το 2016
Η Έρευνα Οικογενειακών Προϋπολογισμών 2016 επιβεβαιώνει ότι συνεχίστηκε και πέρσι για όγδοη κατά σειρά χρονιά η συρρίκνωση του «καλαθιού της νοικοκυράς». Όπως προκύπτει από τα ευρήματά της, το 2016 η μέση δαπάνη των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 2,5% ή 29 ευρώ σε σύγκριση με το 2015. Το μόνο ελπιδοφόρο στοιχείο είναι ότι ο ρυθμός της μείωσης επιβραδύνεται σε σχέση με την περίοδο 2015-2014, που η υποχώρηση ανήλθε σε 2,8%

Σε πραγματικούς όρους η μέση μηνιαία δαπάνη μειώθηκε κατά 2% ή 16,82 ευρώ, λόγω μηδενικού πληθωρισμού. Σε σχέση με το 2015, η μεγαλύτερη μείωση δαπανών, 7,5%, παρατηρείται στα διαρκή αγαθά και ακολουθούν η δαπάνη για αναψυχή και πολιτισμό με 6,4% και η δαπάνη για οινοπνευματώδη και καπνό με 5,4%, μετά τη νέα αύξηση της φορολογίας που επέβαλε η συμφωνία της πρώτης αξιολόγησης.

Δέκα από τις δώδεκα κατηγορίες δαπανών παρουσίασαν μείωση, με την μικρότερη (0,4%) να καταγράφεται στις επικοινωνίες. Οι κατηγορίες για τις οποίες παρατηρήθηκε αύξηση της μέσης μηνιαίας δαπάνης είναι η στέγαση με 1,8% και οι μεταφορές με 0,1%.

Σε σταθερές τιµές, σε σχέση µε την έρευνα του 2015, η µεγαλύτερη µεταβολή δαπανών παρατηρήθηκε στα διαρκή αγαθά, που σημείωσαν μείωση 2,8%. Ακολουθούν τα διάφορα αγαθά και υπηρεσίες με μείωση 1,8% και η αναψυχή-πολιτισµός με μείωση 1,5%. Επτά από τις δώδεκα κατηγορίες παρουσίασαν µείωση δαπανών, µε τη µικρότερη –της τάξεως του 0,1%– στην υγεία.

Αύξηση σε σταθερές τιµές 2016 παρουσίασαν πέντε κατηγορίες δαπανών: οινοπνευµατώδη ποτά και καπνός, στέγαση, µεταφορές, επικοινωνίες και ξενοδοχεία, καφενεία και εστιατόρια. Η αύξηση αυτή κυµαίνεται από 2,0% στα οινοπνευµατώδη ποτά-καπνό ως 0,7% στις επικοινωνίες.

Η κατηγορία με το μεγαλύτερο μερίδιο στο «καλάθι της νοικοκυράς» το 2016 ήταν τα είδη διατροφής, με ποσοστό 20,7%, αμετάβλητο σε σχέση, με το 2015. Ακολουθούν η στέγαση με 13,8%, ποσοστό ελαφρώς υψηλότερο σε σχέση με το 2015, οι μεταφορές με 12,9% και τα ξενοδοχεία, καφενεία και εστιατόρια με 9,9%.

Οι δαπάνες για τρόφιμα ανά ηλικία και κατηγορία εργαζομένου
Από τις συνολικές δαπάνες για τρόφιμα το 2016, περισσότερο από το ένα πέμπτο (22,5%) ξοδεύτηκε για την αγορά κρεάτων, το 17,2% δαπανήθηκε για γαλακτομικά είδη, το 15,6% για ψωμί, αλεύρι και δημητρικά και το 12% για λαχανικά. Οι μεταβολές σε σχέση με το 2015 είναι οριακές. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι μόνο το 7% δαπανάται πλεόν για φρούτα.

Ένα ζευγάρι με δύο παιδιά κάτω των 16 ετών διαθέτει το 34,4% του προϋπολογισμού του για είδη διατροφής, το 21% για στέγαση και το 24,4% για μεταφορές. Δαπανά δηλαδή το 56% του εισοδήματός του για διατροφή και στέγη, το 9,2% για υγεία και μόλις το 6,7% για αναψυχή-πολιτισμό.

Αντίθετα, ένας ηλικιωμένος άνω των 65 ετών που ζει μόνος του, δαπανά το 14% του προϋπολογισμού του για αγορά ειδών διατροφής, το 9,7% για τη στέγασή του και το 7,5% για λόγους υγείας.

Η κατηγορία νοικοκυριού με τις περισσότερες μηνιαίες δαπάνες είναι αυτή που επικεφαλής του είναι αυτοαπασχολούμενος και διαθέτει άλλο ή άλλα μέλη μισθωτής απασχόλησης. Δαπανά μηνιαίως 2.970 ευρώ έναντι 3.017 ευρώ το 2015.

Τις χαμηλότερες μηνιαίες δαπάνες κάνει το νοικοκυριό που έχει ένα μισθωτό, ο οποίος ξοδεύει κατά μέσο όρο 1.725 ευρώ, όσο περίπου ο αυτοαπασχολούμενος με ένα ακόμα άτομο μισθωτό στο νοικοκυριό του.

Στα αξιοσημείωτα της έρευνας της ΕΛΣΤΑΤ περιλαμβάνονται τα εξής:

Το φτωχότερο 20% του πληθυσμού διαθέτει το 32,1% του προϋπολογισμού του για την αγορά ειδών διατροφής και το 20,4% για δαπάνες σχετικές με τη στέγαση. Δηλαδή, μόνο οι δύο αυτές κατηγορίες απορροφούν το 52,5% του προϋπολογισμού τους. Αντίθετα, το αντίστοιχο ποσοστό στο πλουσιότερο 20% του πληθυσμού φτάνει το 20% για τη διατροφή του και το 14,2% για την στεγασή του.

Στην κατηγορία του φτωχότερου πληθυσμού το αμέσως επόμενο σε μέγεθος κονδύλι δαπανών σχετίζονται, που φθάνει το 9,3%. Ακολουθούν οι δαπάνες για μεταφορές με 7,2%.

Σε απόλυτες αξίες ένα άτομο του φτωχού πληθυσμού το 2016 ξόδευε 97,5 ευρώ μηνιαίως για είδη διατροφής, ενώ το μέσο άτομο του μη φτωχού πληθυσμού ξόδευε 185 ευρώ. Για είδη ένδυσης ο προϋπολογισμός των φτωχών διέθετε μόλις 8,3 ευρώ το μήνα, ενώ των μη φτωχών 56 ευρώ. Για τις μεταφορές τα αντίστοιχα ποσά ήταν 22 και 119 ευρώ και για τη στέγαση 62 και 133 ευρώ.

Το όριο της φτώχειας ορίστηκε για το 2016 στα 4.792 ευρώ τον χρόνο. Κάτω από αυτό το όριο βρίσκεται το 18,2% του πληθυσμού.

Σύγκλιση με τη Βουλγαρία
Η ΕΛΣΤΑΤ παραθέτει και συγκριτικά στοιχεία αναφορικά με τη σύνθεση του «καλαθιού των νοικοκυριών» σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες (Βουλγαρία, Ιρλανδία, Ιταλία, Σλοβενία, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο). Όπως προκύπτει, στη Βουλγαρία οι οικογένειες διαθέτουν το 37,3% του προϋπολογισμού τους για είδη διατροφής, με την Ελλάδα να ακολουθεί με 20,7% και τελευταία τη Βρετανία με μόλις 11%. Ακόμα και οι Σλοβένοι δαπανούν μόλις 15,5% των δαπανών τους για είδη διατροφής.

Την πρωτιά διατηρεί η Βουλγαρία και στις δαπάνες για ποτά και τσιγάρα με 5,3%, ακολουθούμενη από την Ελλάδα με 3,9%.

Οι δαπάνες για στέγαση σε Ιταλία και Ισπανία «ξεφεύγουν» πάνω από το 30% του οικογενειακού προϋπολογισμού. Η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση τη σχετικής κατάταξης με 13,8%. Όμως, κρατούμε την πρωτιά στις δαπάνες υγείας (7,4%), ακολουθούμενοι από τους Βούλγαρους (6,7%), όπως και στις δαπάνες για εκπαίδευση (3,2%) και για ξενοδοχεία κι εστίαση (9,9%). Επίσης πολύ μπροστά είναι η χώρα μας και στις δαπάνες για τις μεταφορές, καθώς τα νοικοκυριά δαπανούν το 13% του συνόλου του προϋπολογισμού τους. Μας περνά μόνο η Ιρλανδία, με 15%.

Πανόραμα των ελληνικών σούπερ μάρκετ 2017: Βελτιωμένες πωλήσεις και υψηλή κερδοφορία στον κλάδο το 2016

Tα αποτελέσματα της χρηματοοικονομικής ανάλυσης για τη χρονιά που πέρασε (2016), βάσει των ισολογισμών των 35 επιχειρήσεων που αποτελούν το δείγμα ανάλυσης της έκδοσης, είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, καθώς για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια όλες οι μεγάλες εταιρείες εμφανίζουν καθαρή κερδοφορία και στην πλειονότητά τους βελτιωμένα μεγέθη. Το γεγονός αυτό δημιουργεί προσδοκίες για ένα διάστημα σταθεροποίησης, χωρίς έντονες αλλαγές στο εγγύς μέλλον.

Συγκεκριμένα, οι 35 επιχειρήσεις του φετινού δείγματος του Πανοράματος, το 2016 εμφάνισαν πωλήσεις αξίας 7,59 δισ. ευρώ, αυξημένες κατά 988 εκατ. ευρώ ή κατά 14,97% σε σχέση με τα 6,60 δισ. ευρώ του 2015. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η εικόνα των 35 αλυσίδων είναι για μία ακόμα χρονιά σαφώς καλύτερη από την εικόνα του συνόλου του λιανεμπορίου τροφίμων. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το 2016 φανερώνουν μείωση του κύκλου εργασιών των μεγάλων καταστημάτων τροφίμων κατά 0,52%. Είναι σαφές ότι η καταγραφόμενη αύξηση οφείλεται κυρίως στην απορρόφηση των πωλήσεων των δικτύων των εταιρειών Μαρινόπουλος και Αφοί Βερόπουλοι, οι οποίες ανέρχονταν το 2015 αθροιστικά σε 1,69 δισ. ευρώ και δευτερευόντως από την προσέλκυση πωλήσεων από άλλα κανάλια (πχ εξειδικευμένα καταστήματα, λαϊκές αγορές κλπ). Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, οι πωλήσεις των υπολοίπων καταστημάτων διατροφής -εκτός των αλυσίδων σούπερ μάρκετ-, κατέγραψαν πτώση 2,41% και το εμπόριο εκτός καταστημάτων (πχ λαϊκές αγορές) κατά 6,10%. Οι πωλήσεις των 35 αλυσίδων σούπερ μάρκετ που αναλύονται στο Πανόραμα των Ελληνικών Σούπερ Μάρκετ 2017 αντιπροσωπεύουν, βάσει της έρευνας οικογενειακών προϋπολογισμών της ΕΛΣΤΑΤ για το 2016, το 49,53% των αγορών των νοικοκυριών σε είδη παντοπωλείου.

Οι 10 μεγαλύτερες επιχειρήσεις κατέγραψαν λίγο μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση στις πωλήσεις τους, κατά 15,14%, δηλαδή κατά 920,18 εκατ. ευρώ, φτάνοντας τα 7 δισ. ευρώ, ποσό που αντιπροσωπεύει το 88,68% των πωλήσεων του δείγματος και το 44,89% των αγορών των νοικοκυριών σε είδη παντοπωλείου, όπως καταγράφονται στην έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ.

Η παραπάνω τάση της αναδιανομής των πωλήσεων απεικονίζεται τόσο στον δυναμικό ανταγωνισμό στον κλάδο, που παίρνει τη μορφή των έντονων και πολλών προωθητικών ενεργειών, όσο και στην κινητικότητα που συνεχίζει να χαρακτηρίζει την αγοραστική συμπεριφορά του Έλληνα καταναλωτή (πολλές και συχνές επισκέψεις σε διαφορετικά καταστήματα). Στο σημερινό πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς, η τάση αυτή, αν και έχει σημαντικό κόστος, αναμένεται να συνεχιστεί και το 2017.

Σε σχέση με τις εταιρείες που είχαν τις μεγαλύτερες επιδόσεις, την καλύτερη επίδοση εμφανίζει για άλλη μια χρονιά η Άλφα Βήτα Βασιλόπουλος, ξεπερνώντας κατά πολύ το φράγμα των 2 δισ. ευρώ, φτάνοντας τα 2,18 δισ. ευρώ, με εντυπωσιακή αύξηση κατά 232,27 εκατ. ευρώ (+12,09%). Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η Σκλαβενίτης με 1,40 δισ. ευρώ και αύξηση κατά 93,94 εκατ. ευρώ (+7,20%), λίγο πριν την ολοκλήρωση της εξαγοράς των καταστημάτων της Μαρινόπουλος, ενώ οι υπόλοιπες εταιρείες του ομίλου επίσης παρουσίασαν αύξηση: η Μαρτ Κας & Κάρυ κατά 5,03% στα 329,71 εκατ. ευρώ και η Χαλκιαδάκης κατά 15,81%, στα 155,37 εκατ. ευρώ. Στην τρίτη θέση ανεβαίνει η Μετρό με 1,10 δισ. ευρώ και τη μεγαλύτερη αύξηση στον κλάδο, κατά 368,24 εκατ. ευρώ (+50,02%) χάρη στην απορρόφηση του δικτύου της Αφοί Βερόπουλοι (σημειώνεται πως ο ισολογισμός της Μετρό αφορά στη χρήση από 21/2/2016 έως 31/12/2016). Ακολούθησε η Δ. Μασούτης, φτάνοντας τα 800,58 εκατ. ευρώ, με την προσθήκη 48,92 εκατ. ευρώ στις πωλήσεις της (+6,51%) και η Πέντε, φτάνοντας τα 519,06 εκατ. ευρώ, με επιπλέον 46,07 εκατ. ευρώ (+9,74%) σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Διψήφια ποσοστά αύξησης εμφάνισαν και οι υπόλοιπες εταιρείες της δεκάδας: η ΑΝΕΔΗΚ Κρητικός κατά 54,67%, στα 179,62 εκατ. ευρώ, ο ΣΥΝΚΑ κατά 21,89%, στα 172,40 εκατ. ευρώ (χάρις και στην εξαγορά της Βιδάλης) και η Bazaar κατά 18,53%, στα 154,37 εκατ. ευρώ.


Yψηλή κερδοφορία – Εντυπωσιακό «καθαρό» περιθώριο εκμετάλλευσης 3,59%
Η καθαρή κερδοφορία για το σύνολο των 35 υπό εξέταση επιχειρήσεων το 2016 κινείται σε ασυνήθιστα υψηλά νούμερα. Τα καθαρά αποτελέσματα εμφανίζονται αυξημένα κατά 30,70% ή 62,40 εκατ. ευρώ, από 203,22 εκατ. ευρώ σε 265,62 εκατ. ευρώ, ενώ το καθαρό περιθώριο κέρδους διαμορφώθηκε σε 3,59% έναντι 3,17%.

Τα μεγαλύτερα καθαρά κέρδη με διαφορά εμφάνισε και αυτή τη χρονιά η Άλφα Βήτα Βασιλόπουλος, ξεπερνώντας τα 100 εκατ. ευρώ, στα 107,18 εκατ. ευρώ, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 40% της κερδοφορίας του συνόλου, με αύξηση 38,68% και προσθήκη 29,89 εκατ. ευρώ κέρδη σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Παράλληλα, ο δείκτης καθαρής κερδοφορίας διαμορφώθηκε στο υψηλό 4,91%, με σημαντική αύξηση κατά 0,94%.

Στη δεύτερη θέση έρχεται η Σκλαβενίτης με 44,17 εκατ. ευρώ και εξίσου σημαντική αύξηση, κατά 38,56%, με τον δείκτη καθαρής κερδοφορίας να διαμορφώνεται στο 3,16%. Στην τρίτη θέση ανέβηκε η Δ. Μασούτης με 36,86 εκατ. ευρώ, αύξηση κατά 34,85% και δείκτη κερδοφορίας 4,60% και ακολουθεί η Πέντε με 30,3 εκατ. ευρώ και με μεγάλη αύξηση κατά 60,95%, που ανεβάζει τον δείκτη καθαρής κερδοφορίας στο 5,84%. Η Μετρό, αν και ανέλαβε ένα πολύ μεγάλο κόστος για την απορρόφηση της Αφοί Βερόπουλοι (σημειώνεται ότι αποπλήρωσε στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της Αφοί Βερόπουλοι προς τους προμηθευτές της), κατάφερε να διατηρήσει την κερδοφορία της σε ικανοποιητικά επίπεδα. Συγκεκριμένα, βρίσκεται στην πέμπτη θέση, με τα καθαρά αποτελέσματα προ φόρων να μειώνονται από 20,84 εκατ. ευρώ σε 12,45 εκατ. ευρώ, αλλά με τον δείκτη καθαρής κερδοφορίας να διαμορφώνεται στο 1,13%

Παράλληλα, σε ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα ανέρχεται η απόδοση ιδίων κεφαλαίων, στο 25,78%, αυξημένη κατά 5,31% σε σχέση με το 20,47% του προηγούμενου έτους, ως αποτέλεσμα της σημαντικής αύξησης της κερδοφορίας και της μικρής αύξησης των κεφαλαίων. Ο σημαντικός δείκτης EBITDA υπολογίζεται στο αρκετά υψηλό 5,7%, αυξημένος μάλιστα σε σχέση με το 5,45% του 2015. Αυτός ο δείκτης δείχνει πιο ξεκάθαρα την «πρωτογενή» κατάσταση του οργανισμού (πλεόνασμα-έλλειμμα), καθώς ακυρώνει την επίδραση της διαχείρισης παγίων, της υπεραξίας και τις ιδιομορφίες του δανεισμού κάθε επιχείρησης.

Σημειώνεται ότι αυτή η κερδοφορία επιτυγχάνεται παρά την αύξηση στις λειτουργικές δαπάνες του κλάδου, με το λειτουργικό κόστος να ανέρχεται στο 21,27% επί των πωλήσεων. Η αύξηση των δαπανών σχετίζεται αφενός με μία γενικότερη αύξηση διαφόρων παραγόντων της λειτουργίας διάθεσης -μισθολογικό κόστος (βλ. εισφορές), έμμεση φορολογία (πχ φόροι στην ενέργεια, ΦΠΑ, ΕΝΦΙΑ κ.ά.), επιπλέον ανάγκες διαφήμισης κλπ- και αφετέρου, ειδικότερα για το 2016, με την απορρόφηση των νέων δικτύων. Πρακτικά, τα νέα καταστήματα και λοιπά πάγια που αποκτήθηκαν μέσω των εξαγορών, προκάλεσαν μεν άμεση αύξηση του κόστους λειτουργίας, αλλά όχι άμεση, αντίστοιχου βαθμού, αύξηση των πωλήσεων (όπως είναι αναμενόμενο).

Μικτή εικόνα για τη ρευστότητα
Οι δύο βασικοί δείκτες ρευστότητας ακολούθησαν αντίστροφη πορεία, με τον δείκτη γενικής ρευστότητας να παρουσιάζει μείωση από 66,68% σε 65,75% και τον δείκτη γενικής ρευστότητας να παρουσιάζει αύξηση από 32,77% σε 33,01%. Ο λόγος που οι εν λόγω δείκτες ακολούθησαν αντίστροφη πορεία είναι τα αποθέματα. Έτσι, η γενική ρευστότητα κινήθηκε πτωτικά, καθώς το κυκλοφορούν ενεργητικό, λόγω των αποθεμάτων (+19,35%), αυξήθηκε με μικρότερο ρυθμό από τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις (+20,94%), ενώ η άμεση ρευστότητα κινήθηκε αυξητικά, καθώς οι απαιτήσεις και τα διαθέσιμα αθροιστικά αυξήθηκαν με μεγαλύτερο ρυθμό (+22,64%) από τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις.

Πρακτικά, οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις των επιχειρήσεων, οι οποίες παραδοσιακά αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του δανεισμού, λόγω της συμμετοχής σε αυτές της πίστωσης σε προϊόντα, αυξήθηκαν μεν, αλλά στον ίδιο βαθμό με τις ανάγκες που προκάλεσαν οι αυξημένες πωλήσεις και ως εκ τούτου δημιουργούν αυτή την σταθεροποιητική τάση. Οι χρηματοοικονομικές ενδείξεις που καταγράφονται δείχνουν ότι οι υποχρεώσεις των επιχειρήσεων προς τους προμηθευτές-πιστωτές κινήθηκαν παράλληλα με την ανάπτυξη των πωλήσεων, διατηρώντας τους δείκτες σε γνώριμα για τον κλάδο επίπεδα.

Σε σχέση με τον τραπεζικό δανεισμό, ο μακροχρόνιος τραπεζικός δανεισμός αυξήθηκε για δεύτερη χρονιά και αποκτά πλέον σημαντικό ρόλο. Συγκεκριμένα, το 2016 ο μακροχρόνιος δανεισμός του δείγματος καταγράφεται αυξημένος κατά το εντυπωσιακό 61,92%, στα 652 εκατ. ευρώ. Η εξέλιξη αυτή σχετίζεται αναμφίβολα με τις σημαντικές εξελίξεις στον κλάδο και τη χρηματοδότηση από τις ελληνικές τράπεζες.

Η ολοκλήρωση των μεγάλων επιχειρηματικών κινήσεων το 2017 και εν τέλει το 2018 αναμένεται να δώσει μία ξεκάθαρη εικόνα για το μακροπρόθεσμο μέλλον του κλάδου τη δεκαετία του 2020, αλλά και πιο βραχυπρόθεσμα για το πώς διαχειρίζονται οι επιχειρήσεις του κλάδου τη νέα δομή του και το νέο ανταγωνιστικό τοπίο που διαμορφώνεται.

Επιστρέφει το μούδιασμα

Tι σημαίνει αυτό; Οι στόχοι στην Ελλάδα πρέπει να επιτευχθούν πάση θυσία και ειδικά ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018, όπως προβλέπεται και από το προσχέδιο του προϋπολογισμού, που κατατέθηκε στις αρχές Οκτωβρίου στη Βουλή, και το οποίο ενσωματώνει δέσμη νέων επώδυνων μέτρων για τους φορολογούμενους.

Για να επιτευχθούν οι στόχοι, είναι απολύτως επιβεβλημένο αφενός να συνεχίσουν οι φορολογούμενοι να καλύπτουν με επαρκή ρυθμό τις φορολογικές τους υποχρεώσεις παρά τη διαπιστωμένη ήδη κόπωσή τους και να επιτευχθούν οι προβλέψεις για ανάπτυξη 1,8% φέτος και περίπου 2,4% τον επόμενο χρόνο. Και στα δύο πεδία υπάρχει μεγάλος βαθμός αβεβαιότητας, ενώ ειδικά ως προς την ανάπτυξη κρίσιμα είναι τα μακροοικονομικά στοιχεία του Σεπτεμβρίου, που σταδιακά θα ξεκινήσουν να δημοσιοποιούνται το επόμενο διάστημα, παρέχοντας τις πρώτες ενδείξεις για το δύσκολο στοίχημα.

Πάντως, η κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη φέτος να μοιράσει κοινωνικό μέρισμα στους οικονομικά ασθενέστερους από το «πλεόνασμα» του πλεονάσματος, που όπως όλα δείχνουν θα πετύχει και το 2017. Τα περιθώρια ελιγμών είναι βέβαια στενά, στενότερα από πέρσι, ενώ φέτος είναι η τελευταία χρονιά πριν τη λήξη του προγράμματος (Αύγουστο του 2018) που μπορεί να δοθούν κάποιες παροχές. Τον επόμενο χρόνο ο πήχης για το πλεόνασμα εκτινάσσεται στο 3,5% του ΑΕΠ, στόχος που από μόνος του κάνει την άσκηση δύσκολη, ενώ στις παροχές ακόμη και φέτος η κυβέρνηση πρέπει να κινηθεί πολύ προσεκτικά, με δεδομένο ότι για το ΔΝΤ δεν έχει φύγει ποτέ από το κάδρο η απαίτηση για πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα το 2018. Το Ταμείο παραμένει δύσπιστο για τη δυναμική που έχουν τα ήδη προβλεπόμενα μέτρα να στηρίξουν την επίτευξη ενός τέτοιου δημοσιονομικού στόχου, ιδίως όταν δεν είναι διασφαλισμένη η πρόβλεψη για μια ισχυρή ανάκαμψη. Διατηρεί δε ζωντανή την απειλή να ζητήσει μέτρα, που μπορεί να σημάνουν την επίσπευση της εφαρμογής των χειρότερων για το αφορολόγητο και τις συντάξεις. Μάλιστα, η σχετική συζήτηση θα συμπέσει χρονικά με την τρίτη αξιολόγηση και τις δύσκολες συζητήσεις για το δημοσιονομικό κενό του 2018.

ΜΟΥΔΙΑΣΜΕΝΗ Η ΑΓΟΡΑ
Στην αγορά, πάντως, ενώ τελειώνει σταδιακά μία από τις ισχυρότερες τουριστικές σεζόν των τελευταίων ετών, επιστρέφει το μούδιασμα, καθώς είναι πολλά τα συσσωρευμένα προβλήματα και οι υποχρεώσεις, ενόσω η αβεβαιότητα σε δύο μέτωπα παραμένει ισχυρή. Το πρώτο σχετίζεται με την απάντηση στο ζητούμενο, πόσο γρήγορα θα επανέλθει η οικονομία σε κανονικότητα, για την οποία ελάχιστη προϋπόθεση είναι η ταχεία ολοκλήρωση της αξιολόγησης και εκπλήρωση των προαπαιτούμενων, ώστε να εγκριθούν τον Οκτώβριο κονδύλια ύψους 800 εκατ. ευρώ για την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου. Το δεύτερο μέτωπο σχετίζεται με την απάντηση στο ζητούμενο, πότε θα ξεκινήσουν να ομαλοποιούνται οι συνθήκες στην ελληνική αγορά χρήματος.

Η κυβέρνηση εμφανίζεται διατεθειμένη να τελειώσει το ταχύτερο δυνατό την τρίτη αξιολόγηση, για να σηματοδοτήσει το συντομότερο δυνατό την έναρξη της διαδικασίας εξόδου από τα μνημόνια και της επιστροφής του Δημοσίου και των μεγάλων επιχειρήσεων στις αγορές. Άλλωστε, αυτό είναι απαραίτητο για να μπορέσει να συγκεντρωθεί σύντομα ένα απόθεμα της τάξης των 14 δισ. ευρώ, που θα λειτουργήσει ως «κουμπαράς» για τη μετά τον Αύγουστο του 2018 εποχή, παρέχοντας τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις στις αγορές πως η εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους είναι διασφαλισμένη. Θέλει, παράλληλα, να τονώσει την αγορά, παίρνοντας το «πράσινο φως» για τα 800 εκατ. ευρώ, που θα είναι διαθέσιμα μέχρι το τέλος του Οκτωβρίου για τον επόμενο γύρο αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων, εφόσον αποδείξουμε ότι απορροφήσαμε τα προηγούμενα. Τα κεφάλαια αυτά είναι πολύτιμα για πολλές μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, που είναι προμηθευτές του Δημοσίου και που μπορεί υπό προϋποθέσεις να επαληθεύσουν την πρόβλεψη για το ρυθμό ανάπτυξης φέτος, τονώνοντας την εγχώρια κατανάλωση.

Μέχρι σήμερα, οι περισσότερες εκτιμήσεις φορέων και ανεξάρτητων οργανισμών, συγκλίνουν στην εκτίμηση πως εκτός σοβαρού απροόπτου και με ισχυρές επιδόσεις στο τρίτο και το τέταρτο τρίμηνο του έτους η ανάπτυξη θα κινηθεί στην περιοχή του 1,8%. Κλειδί θα είναι το τρίτο τρίμηνο, από το οποίο εξαρτώνται πολλά, δεδομένου ότι η ανάπτυξη στο πρώτο και το δεύτερο τρίμηνο, κινούμενη στο 0,4% και το 0,8% αντιστοίχως, εμφάνισε ισχνές επιδόσεις.

Εάν τους επόμενους μήνες δεν υπάρξουν εμπλοκές και δημιουργηθούν κατά το μίνιμουμ συνθήκες σταθερότητας, χωρίς απρόοπτα σε κρίσιμους πυλώνες της οικονομίας, όπως ο τραπεζικός κλάδος, και χωρίς θερμά επεισόδια με το κουαρτέτο στη διάρκεια της τρίτης αξιολόγησης, μπορεί να ξεκινήσει να σταθεροποιείται ένα κλίμα αισιοδοξίας στην οικονομία.

Μεγάλος κίνδυνος και αστάθμητος παράγοντας παραμένει η στάση του ΔΝΤ. Ήδη το Σεπτέμβριο με τη στάση του προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση στην ελληνική χρηματιστηριακή αγορά και τον τραπεζικό κλάδο εξαιτίας των πιέσεων για διενέργεια ακόμη πιο αυστηρών ελέγχων ενεργητικού. Τελικώς σε αυτή τη φάση η κρίση αποφεύχθηκε και κλείδωσε η έναρξη των ελέγχων αντοχής των ελληνικών τραπεζών κάπως νωρίτερα το 2018 από το προβλεπόμενο, ώστε να ολοκληρωθούν το Μάιο, ενόσω η χώρα θα βρίσκεται ακόμα σε πρόγραμμα. Μεγάλο ζητούμενο τους επόμενους μήνες είναι η επίτευξη των στόχων των τραπεζών για μείωση των «κόκκινων» δανείων και δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης, ώστε να επιταχυνθεί ο ρυθμός επανάκαμψης των καταθέσεων.

ΟΡΟΣΗΜΟ Ο ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ
Πάντως, πολλά αναφορικά με τη δυναμική που θα αναπτυχθεί σε όλα τα κρίσιμα μέτωπα θα αρχίσουν να ξεκαθαρίζουν από τα μέσα του Οκτωβρίου, δηλαδή μετά την ετήσια Σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας (13-15 Οκτωβρίου, Ουάσινγκτον). Εκεί θα κριθεί το πότε θα επιστρέψουν οι επικεφαλής του κουαρτέτου στην Αθήνα, για να μπει στην τελική ευθεία η τρίτη αξιολόγηση. Βάσει των διαθέσιμων έως τώρα πληροφοριών, αυτό τοποθετείται χρονικά μετά το τέλος του μήνα. Το βασικό θετικό σενάριο πάνω στο οποίο εργάζονται οι ξένοι εταίροι μας, είναι να ολοκληρωθεί η τρίτη αξιολόγηση τον Ιανουάριο, ενώ εμφανίζονται ιδιαίτερα επίμονοι στο κρίσιμο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, θεωρώντας πως πρέπει να εξελιχθούν ταχύτατα, προκειμένου να αποτελέσουν πόλο έλξης των αναγκαίων επενδυτικών κεφαλαίων.

«Έχουμε κοινό και ισχυρό συμφέρον να τελειώσει η αξιολόγηση γρήγορα ως το τέλος του έτους και όλοι συμφωνούμε πως πρέπει να εργαστούμε από κοινού για μια καθαρή και ομαλή έξοδο της Ελλάδας από το πρόγραμμα τον Αύγουστο του 2018», ήταν το μήνυμα που μετέφεραν το τελευταίο διάστημα κορυφαίοι ξένοι αξιωματούχοι. Αυτό είναι κάτι που φαίνεται πως επιδιώκει και η ελληνική πλευρά. Το θέμα είναι, ωστόσο, αυτό να φανεί και πρακτικά. Σχετικώς τα πρώτα δείγματα γραφής θα τα έχουμε τον επόμενο μήνα.

Μάχη χαρακωμάτων φέτος τα Χριστούγεννα

Oι αλυσίδες έχουν ήδη απευθύνει τα σχετικά μηνύματά τους στους προμηθευτές, με τους οποίους διαπραγματεύονται αυτές τις εβδομάδες τις ειδικές παροχές για την περίοδο των εορτών, διεκδικώντας η κάθε μια έξτρα παροχές και εκπτώσεις, με την προοπτική να τις «ρίξουν» στις τιμές τους.

Πηγές της αγοράς αναφέρουν ότι οι αλυσίδες στην προσπάθειά τους να καταστούν ανταγωνιστικότερες, έχουν προβλέψει στις γιορτές φέτος μια μεσοσταθμική μείωση των τιμών τους στα επίπεδα του 5%, μέσω είτε των προσφορών και των προωθητικών ενεργειών είτε των απευθείας μειώσεων τιμών στα τυποποιημένα προϊόντα, τρόφιμα και μη. Επίσης προσθέτουν ότι κάτι ανάλογο θα ισχύσει για τα εποχιακά προϊόντα, όπως και για τα νωπά τρόφιμα –ειδικότερα για το κρέας που αναμένεται να έχει αυξημένη ζήτηση–, με τη διαφορά, όμως, ότι οι διαπραγματεύσεις με τους παραγωγούς θα ξεκινήσουν από τις αρχές του Νοεμβρίου. Ο «πόλεμος των τιμών» θα περάσει φυσικά στην τηλεόραση.

Οι αλυσίδες τις γιορτές θα διεκδικήσουν μερίδια από ένα συνολικό τζίρο της τάξης των 1,35 δισ. ευρώ. Τόσο υπολογίζεται ότι είναι η συμμετοχή του Δεκεμβρίου στις συνολικές ετήσιες πωλήσεις του κλάδου, δηλαδή αντιστοιχεί περίπου στο 15% των περίπου 9 δισ. ευρώ που είναι οι ετήσιες πωλήσεις της αγοράς των σούπερ μάρκετ.

Το γεγονός και μόνο ότι, λόγω της δραστηριοποίησης του δικτύου της Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτη, όλοι φέτος χάνουν κομμάτια τζίρου από 3%-4% έως 12% σε ορισμένες περιπτώσεις, καθιστά για τους περισσότερους κρίσιμο το 15ήμερο των γιορτών περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, γι’ αυτό και οι πιέσεις που ασκούν προς τους προμηθευτές τους, όπως ακούγεται πανταχόθεν, είναι κάτι περισσότερο από αφόρητες…

Μεγάλοι χαμένοι οι μικροί κι οι μικρομεσαίοι
Από την ένταση των προσφορών και των προωθητικών ενεργειών εκτιμάται ότι οι μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι πολύ μικρές, οι μικρές και οι μικρομεσαίες δυνάμεις του κλάδου, όπως και όσα καταστήματα των ισχυρών γειτνιάζουν με καταστήματα της ΑΒ Βασιλόπουλος και της Lidl, δηλαδή των δύο αλυσίδων που εξασφάλισαν τα μεγαλύτερα μερίδια αγοράς από την κατάρρευση της Μαρινόπουλος και τώρα, όπως αναμένεται, θα γίνουν ιδιαίτερα επιθετικοί έναντι του ανταγωνισμού τους, προκειμένου να διατηρήσουν όσα περισσότερα μπορέσουν από τα κερδισμένα τους.

Εντέλει τα Χριστούγεννα φέτος θα είναι η τελευταία ευκαιρία για ορισμένους να «ρεφάρουν» τα χαμένα της χρονιάς ή μέρος τους. Πρόκειται για μια ευκαιρία που κανείς τους δεν θα αφήσει εύκολα να χαθεί.

Lipton Ice Tea: Επένδυση στην κατηγορία

Το 2017 το Lipton Ice Tea έτρεξε ένα στρατηγικά σχεδιασμένο 360° πλάνο ενεργειών marketing, που συμπεριελάμβανε μεταξύ άλλων το δυνατό λανσάρισμα της νέας γεύσης Lipton Wild Strawberry & Cranberry, τηλεόραση, digital, κινηματογράφο, ραδιόφωνο, outdoor και εντυπωσιακά events.

Η διαδρομή ξεκίνησε με το «Lipton Bus», ένα διώροφο cocktail-bar λεωφορείο που ήρθε να δημιουργήσει «στάσεις δροσιάς» σε όλη την Αθήνα με μία phygital ενέργεια. Με αφετηρία το Colour Day Festival στις 17 Ιουνίου και έπειτα σε 21 πολυσύχναστα κεντρικά σημεία της Αττικής, προσέφερε εκπλήξεις, δώρα, μουσική και πολλά Lipton Ice Tea cocktails για όσους είχαν την τύχη να το συναντήσουν.

Οι εκπλήξεις ξεκίνησαν την ημέρα του Colour Day Festival στο ΟΑΚΑ, το οποίο μεταμορφώθηκε σε ένα εργοστάσιο χρώματος, όπου 27.000 θεατές πλημύρισαν από χρώμα και κέφι, κάνοντας πράξη το μότο του festival «Γεμίζουμε με χρώμα την Αθήνα»! Παράλληλα, απόλαυσαν τους αγαπημένους τους DJs και καλλιτέχνες μέσα σε ένα πολύχρωμο και εντυπωσιακό σκηνικό. Το Lipton Ice Tea έδωσε δυναμικό «παρών» στο φεστιβάλ, καλώντας τους θεατές να βρουν τον φυσικό τους εαυτό. Οι επισκέπτες του Lipton Bus είχαν την ευκαιρία να φωτογραφηθούν με αγαπημένους τους καλλιτέχνες, όπως ο Κώστας Μαρτάκης και οι Otherview, αλλά και να δώσουν χρώμα στα όνειρά τους, διασκεδάζοντας με άφθονα σακουλάκια από χρώμα. Χάρη στην ειδικά σχεδιασμένη εφαρμογή για Smartphones «Lipton Vibes», όσοι χόρεψαν την ημέρα του Colour Day Festival κέρδισαν μοναδικά συλλεκτικά δώρα, ενώ ο μεγάλος νικητής κέρδισε ένα ταξίδι στην Πάρο. Το Lipton Ice Tea είχε αναλάβει και τη φιλοξενία στη VIP area, όπου προσέφερε δροσιστικά cocktails χωρίς αλκοόλ, γεμάτα χρώμα και απίθανη γεύση. Στη συνέχεια, το Lipton Bus επισκέφτηκε 21 σημεία της Αθήνας, κέρασε cocktails με Lipton Ice Tea φτιαγμένα με απολαυστικές συνταγές από τον καλύτερο Έλληνα bartender Μανώλη Λυκιαρδόπουλο, προσέφερε τη νέα γεύση Lipton Wild Strawberry & Cranberry και χάρισε δώρα και δροσιά σε δεκάδες χιλιάδες καταναλωτές. Παράλληλα, μέσω VR Glasses, οι συμμετέχοντες «ταξίδευαν» σε μία όαση δροσιάς, ενώ ανεβάζοντας μια selfie στο Instagram με φόντο το Lipton Βus και hashtag #liptoniceteagr, είχαν την ευκαιρία να κερδίσουν πλούσια δώρα στη στιγμή, αλλά και να μπουν αυτομάτως στην κλήρωση για ένα Samsung S8 και ένα ζευγάρι VR Glasses.

Σε αυτό το ταξίδι, το Lipton Bus είχε μαζί του και το ραδιοφωνικό σταθμό Radio DeeJay, όπου με τον παραγωγό Γιάννη Τουμπάνο μοιραζόταν στιγμές μουσικής απόλαυσης, εκπέμποντας ζωντανά μέσα από το λεωφορείο.

Τέλος, τρεις στάσεις λεωφορείου ντύθηκαν με αληθινά φυτά, δημιουργώντας έτσι μικρές οάσεις μέσα στην πόλη!

Το Lipton Bus ολοκλήρωσε τη διαδρομή του αφήνοντας ίχνη δροσιάς στο πέρασμά του και κάλεσε τους καταναλωτές να βρουν τον φυσικό τους εαυτό!

Τις παραπάνω δράσεις marketing συμπλήρωσαν πολυάριθμες διαδραστικές ενέργειες μέσα στα καταστήματα. Πιο συγκεκριμένα, οι καταναλωτές είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν γευστικά και δροσιστικά cocktail με Lipton Ice Tea, με την υπογραφή του διακεκριμένου bartender Μανώλη Λυκιαρδόπουλου. Επιπλέον, μπορούσαν να ζήσουν στιγμές χαλάρωσης σε μία ειδικά διαμορφωμένη πολυθρόνα στην οποία μπορούσαν να απολαύσουν μασάζ, ακούγοντας χαλαρωτική μουσική και απολαμβάνοντας το νέο Lipton Wild Strawberry & Cranberry.

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ
Το 2017, είναι μία χρονιά που το Lipton Ice Tea ισχυροποίησε τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην κατηγορία του Ice Tea. Επιπρόσθετα, το Lipton Ice Tea, εκτός από την ισχυροποίηση του μεριδίου αγοράς, έχει ως στόχο να επενδύσει στην μεγέθυνση της κατηγορίας Ice Tea. Η συνεισφορά της μάρκας προς αυτή την κατεύθυνση είναι καταλυτική για το 2017, με αύξηση πωλήσεων σε αξία 6% σε επίπεδο YTD και 11.9% τον Ιούλιο του 2017, σε σχέση με τα αντίστοιχα περσινά χρονικά διαστήματα του 2016*. Σε αυτό το πλαίσιο και με αυτόν το στόχο θα εστιάσει τη στρατηγική της η μάρκα και για το 2018. Η επιτυχία αυτής της στρατηγικής προσέγγισης στηρίζεται σε 3 βασικούς πυλώνες (α) τη συστηματική επένδυση στην κατηγορία (β) το λανσάρισμα καινοτόμων προϊόντων που απαντούν στις καταναλωτικές ανάγκες και (γ) το στρατηγικό και στοχευμένο πλάνο ενεργειών marketing.

Παράλληλα, ως επισφράγιση της πολύχρονης και επιτυχημένης πορείας στην αγορά, το Lipton Ice Tea, απέσπασε βραβείο στην ενότητα «Αύξηση Πωλήσεων & Καινοτομία στις Πωλήσεις» και συγκεκριμένα στην κατηγορία Αύξηση Πωλήσεων / Μεριδίου Προϊόντων (Food), στα σελφ σέρβις Εxcellence Awards 2017. Στην τελετή απονομής, που συγκέντρωσε το ενδιαφέρον της αγοράς, παρευρέθηκαν ανώτατα στελέχη επιχειρήσεων σούπερ μάρκετ και προμηθευτών ταχυκίνητων προϊόντων, εκπρόσωποι φορέων και ακαδημαϊκοί.

Το Lipton δεν σταματά να πρωτοπορεί και να καινοτομεί στην αγορά του Ice Tea, προσφέροντας νέες προτάσεις απόλαυσης και προτρέποντας τους καταναλωτές να βρουν τον φυσικό τους εαυτό.

* Πηγή:
IRI Infoscan, στοιχεία μέχρι 30 Ιουλ. 2017

Σε ένταση οι προσφορές φέτος

H διαφορά στην ένταση των προσφορών μεταξύ του συνόλου των FMCG και των επώνυμων προϊόντων της κατηγορίας αποδίδεται στην περιορισμένη δυναμική της διενέργειας προσφορών, που καταγράφεται φέτος στους κωδικούς ιδιωτικής ετικέτας. Ωστόσο, παρά την αύξηση της έντασης των προσφορών στα ταχυκίνητα αγαθά, οι προωθητικές ενέργειες δεν έφθασαν στο επίπεδο του 2015, χρονιάς που λόγω και των θερμών πολιτικών εξελίξεων –διπλές εθνικές εκλογές, δημοψήφισμα, επιβολή των capital controls– οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ άσκησαν επιθετική πολιτική τιμολόγησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι, στα επώνυμα ταχυκίνητα προϊόντα οι προωθητικές ενέργειες κάλυψαν το 51,9% των πωλούμενων όγκων στο οκτάμηνο, όταν φέτος, όπως προαναφέρθηκε, το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 52,9% και στο σύνολο των FMCGs διαμορφώθηκε στο 44,5% από 44,2% φέτος την ίδια περίοδο.

Το 2017 άρχισε με μεγάλη ένταση στις πρόσφορες, με το 52,4% των προϊόντων σε όγκο να πωλούνται κατά το πρώτο τρίμηνο του έτους υπό καθεστώς προώθησης στα επώνυμα αγαθά και αντίστοιχα στο σύνολο των ταχυκίνητων αγαθών το 44,7% αυτών.

Πρέπει, πάντως, να σημειωθεί ότι παρά την ένταση των προωθητικών ενεργειών η αγορά φέτος δεν κατάφερε να αυξήσει τους όγκους πωλήσεων. Είναι χαρακτηριστικό πως, βάσει των στοιχείων της Nielsen, οι πωλούμενοι όγκοι των επώνυμων ταχυκίνητων αγαθών στο οκτάμηνο παρέμειναν σταθεροί, ενώ την ίδια περίοδο του 2016 είχαν καταγράψει άνοδο 4,2%. Αντίστοιχα στο σύνολο των ταχυκίνητων κωδικών φέτος παρά τις προωθήσεις οι όγκοι κατέγραψαν οριακή άνοδο 0,1% στο οκτάμηνο, όταν το 2016 είχαν σημειώσει εντυπωσιακή αύξηση της τάξης του 6,3%.

ΣΕ ΠΤΩΣΗ ΤΑ PL
Τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας συνεχίζουν να κινούνται καθοδικά σε ό,τι αφορά τις πωλήσεις σε όγκο, πιθανότατα εξαιτίας των έντονων προωθητικών ενεργειών που εφαρμόζουν οι παραγωγοί των επώνυμων αγαθών.

Ειδικότερα, βάσει των στοιχείων της Nielsen για το δεύτερο τρίμηνο του 2017 η συμμετοχή των πωλήσεων σε όγκο των private label αγαθών μειώθηκε περαιτέρω στο 22%, χωρίς τον υπολογισμό των στοιχείων της Lidl στο δείγμα, και στο 36% συνυπολογιζομένων των στοιχείων της Lidl, έναντι 22,7% και 36,7% αντίστοιχα κατά το πρώτο τρίμηνο της φετινής χρονιάς. Τα ανάλογα ποσοστά που δίνουν την εικόνα του τέταρτου τριμήνου του 2016 ήταν 23,4% και 38,2%.

Αντίστοιχη πορεία ακολουθούν οι σχετικές μετρήσεις στο οκτάμηνο φέτος. Ειδικότερα, οι πωλούμενοι όγκοι των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας μειώθηκαν στο 22,2%, χωρίς τον υπολογισμό των στοιχείων της Lidl στο δείγμα, και στο 36,8% συνυπολογιζομένων των στοιχείων της Lidl, έναντι 23,8% και 38,6% αντίστοιχα το οκτάμηνο του 2016 και 27% και 39,7% το οκτάμηνο του 2015.

Σημειώνουμε ότι κατά την τελευταία τριετία η υψηλότερη επίδοση των private label προϊόντων σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή τους στο σύνολο των πωλήσεων του κλάδου, καταγράφηκε στο τρίτο τρίμηνο του 2015, οπότε οι σχετικοί δείκτες είχαν εκτιναχθεί στο 27,2% χωρίς τον υπολογισμό των στοιχείων της Lidl στο δείγμα, και στο 40,8% συνυπολογιζομένων των στοιχείων της γερμανικής εταιρείας.

Ενδιαφέρον για τον τζίρο του παραδοσιακού καταστήματος

Σημαντικά περιθώρια περαιτέρω ανάπτυξης των εργασιών του έχει το οργανωμένο λιανεμπόριο, δεδομένου ότι το παραδοσιακό κατάστημα, αν και έχει χάσει την αίγλη του, αντιστέκεται ακόμα, έχοντας αξιοσημείωτη παρουσία στην αγορά. Ερήμην των δυνατοτήτων απόσπασης τζίρου που παρέχουν στις αλυσίδες τα παραδοσιακά καταστήματα, στο μεταξύ τους ανταγωνισμό οι αλυσίδες συνεχίζουν να «μοιράζονται» τον ίδιο καταναλωτή, ο οποίος απλώς μετακινείται από δίκτυο σε δίκτυο, πράγμα που υποχρεώνει τους λιανέμπορους να επενδύουν στην τόνωση της πιστότητας της πελατείας τους.

Επισκέπτες σε 6,1 διαφορετικά κανάλια διανομής ετησίως
Ειδικότερα, όπως προκύπτει από έρευνα της IRI που πραγματοποιήθηκε σε επτά χώρες της Ευρώπης –σε Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Γερμανία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ολλανδία– και σε δείγμα 2.600 ατόμων, εκ των οποίων τα 300 στην Ελλάδα, οι Έλληνες καταναλωτές επισκέπτονται περί τα 6,1 διαφορετικά κανάλια διανομής ετησίως για τις αγορές των βασικών ειδών ανάγκης των νοικοκυριών, επίδοση που κατατάσσει την χώρα μας στη δεύτερη θέση μετά την Ιταλία (6,6 διαφορετικά κανάλια διανομής).

Κατά την έρευνα για τις αγορές τυποποιημένων προϊόντων οι Έλληνες αλλάξουν κάθε χρόνο 3,2 κανάλια διανομής, για τις αγορές φρέσκων προϊόντων 2,7 κανάλια, ποτών 1,8 κανάλια, κατεψυγμένων τροφίμων 1,8 κανάλια, προϊόντων προσωπικής φροντίδας και ομορφιάς 2,5 κανάλια και προϊόντων καθαριότητας 1,7 κανάλια.

Στην πρώτη θέση των επιλογών μας βρίσκονται τα σούπερ μάρκετ, καθότι κατά το 99% οι καταναλωτές στην Ελλάδα έναντι 91% στην υπόλοιπη Ευρώπη επισκέφτηκαν το τελευταίο δωδεκάμηνο οργανωμένες σάλες πωλήσεων κλασικού τύπου για την αγορά των βασικών ειδών διατροφής, κατά το 47% επισκέφθηκαν κάποιο convenience store έναντι 34% αντίστοιχα, κατά το 34% κάποιο υπέρ μάρκετ έναντι 42%, κατά το 30% ένα κατάστημα discount έναντι 36%, κατά το 49% ένα «κατάστημα του δρόμου» έναντι 36% και κατά το 31% μια on line πλατφόρμα με ευρεία γκάμα αγαθών έναντι 26% στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Ωστόσο, τα παραδοσιακά καταστήματα, όπως και τα μεμονωμένα σούπερ μάρκετ, διατηρούν μέρος της δυναμικής τους, καθότι τα επισκέπτονται κατά το 56% οι Έλληνες καταναλωτές, όταν στην Ευρώπη το αντίστοιχο ποσοστό περιορίζεται στο 46%. Το τρίτο σημαντικότερο κανάλι για την προμήθεια των βασικών προϊόντων για τον Έλληνα καταναλωτή είναι το φαρμακείο με ποσοστό 53% έναντι 35% στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Όσο για τα e-shope με εξειδικευμένα προϊόντα, τα επισκέπτονται για αγορές κατά το 28% οι Έλληνες καταναλωτές, ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη κατά το 20%.

Γιατί ο Έλληνας προτιμά το φυσικό σούπερ μάρκετ
Γιατί, όμως, οι Έλληνες προτιμούμε να επισκεπτόμαστε τα σούπερ μάρκετ αντί του να επιλέγουμε τις online αγορές; Κατά το 52%, σύμφωνα με την έρευνα, προτιμούν το φυσικό κατάστημα γιατί τους παρέχει τη δυνατότητα να αγγίξουν τα προϊόντα, κατά το 44% διότι αυτό είναι σύμφωνο με τη διάθεσή τους, κατά το 36% διότι η καινοτομία είναι καλύτερα ορατή στο φυσικό κατάστημα, κατά το 34% διότι έχουν τον απαιτούμενο χρόνο για βόλτα στο κατάστημα, κατά το 34% διότι το σούπερ μάρκετ είναι κοντά στο σπίτι ή στη δουλειά και κατά ένα 29% επειδή πιστεύουν πως στο φυσικό κατάστημα η σύγκριση τιμών μπορεί να γίνεται ευκολότερα.

Για τις online πλατφόρμες το 25% των καταναλωτών στην Ελλάδα δηλώνουν ότι είναι πιθανό να τις επισκεφθούν μέσα στο επόμενο εξάμηνο, για ν’ αγοράσουν αγαθά καθημερινής ανάγκης.

H Lidl μπαίνει στο online

H Shipt είναι εταιρεία online πωλήσεων, που ξεκίνησε τη λειτουργία της το καλοκαίρι του 2014 στο Μπέρμιγχαμ, στην Αλαμπάμα των Ηνωμένων Πολιτειών, προσφέροντας online αγορές προϊόντων σούπερ μάρκετ με αυθημερόν παράδοση. Σήμερα εξυπηρετεί παραγγελίες, στη βάση της λίστας μελών της, σε 71 πόλεις, σε συνεργασία με λιανέμπορους σε κάθε μία από αυτές για την προμήθεια των προϊόντων. Τα μέλη της πληρώνουν μια ετήσια συνδρομή 99 δολαρίων και παραγγέλνουν τα προϊόντα μέσω μιας εφαρμογής, με δωρεάν παράδοση για παραγγελίες άνω των 35 δολαρίων. Η εταιρεία χρησιμοποιεί ένα δίκτυο «Shipt Shoppers» για την παραλαβή και την παράδοση των αγορών.

Πρόκειται για μια ιδιαίτερα σημαντική κίνηση της Lidl, που πρόσφατα εγκαινίασε το 39ο κατάστημά της στις ΗΠΑ. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων αυτής της πιλοτικής πρωτοβουλίας θα καθορίσει το μέλλον της.

Και άλλοι discounter ξεκίνησαν φέτος να προσφέρουν τη δυνατότητα online αγορών στις ΗΠΑ. Πολλοί από αυτούς συνεργάστηκαν σε αυτό το πλαίσιο με third party επιχειρήσεις, όπως η Shipt, για να επιταχύνουν την παρουσία τους σε αυτό το αναπτυσσόμενο κανάλι αγορών. Στις επιχειρήσεις αυτές περιλαμβάνονται οι Publix, Wegmans και η Aldi, ο βασικός ανταγωνιστής της Lidl, και όλες συνήψαν συμφωνία συνεργασίας με την Instacart, το site όπου οι χρήστες μπορούν να παραγγείλουν προϊόντα και να τα παραλάβουν από το κατάστημα που επιθυμούν, σε περιοχές όπου αναπτύσσεται πιλοτικά το σχετικό πλάνο.

Σημειώνεται πως το κανάλι των εκπτωτικών αλυσίδων και των online πωλήσεων προβλέπεται πως θα είναι το ταχύτερα αναπτυσσόμενο κανάλι αγορών στις ΗΠΑ στην επόμενη πενταετία.

Η Auchan Retail China στο phygital

Η κινεζική θυγατρική της αλυσίδας ένωσε τις δυνάμεις της με την κρατική επιχείρηση, ώστε να δημιουργήσει το Auchan Minute, που προσφέρει μια 100% phygital εμπειρία λιανικής πώλησης. Μετά τη δοκιμαστική περίοδο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η Auchan Retail China λανσάρει τώρα το σημείο πώλησης που λειτουργεί χωρίς υπαλλήλους, καθώς όλες οι πληρωμές πραγματοποιούνται μέσω smartphone.

Οι πελάτες του καταστήματος σκανάρουν ένα QR code στην είσοδο του καταστήματος, ώστε να μπορούν να περιηγηθούν στους διαδρόμους του και να σκανάρουν στη συνέχεια τα προϊόντα που τους ενδιαφέρουν, πάντα με το κινητό τους τηλέφωνο, προσθέτοντάς τα στο εικονικό καρότσι. Κατόπιν, επιβεβαιώνουν τις αγορές τους και ολοκληρώνουν την πληρωμή online, πριν αποχωρήσουν από το κατάστημα.

Η Auchan, που έχει την 11η θέση σύμφωνα με τις πωλήσεις των επιχειρήσεων λιανεμπορίου τροφίμων διεθνώς, σχεδιάζει να λειτουργήσει αρκετές εκατοντάδες Auchan minute στην Κίνα. Παράλληλα, εξακολουθεί να επεκτείνει την παρουσία της στον online κόσμο των αγορών, σε όλες τις χώρες όπου δραστηριοποιείται και φυσικά και στη Γαλλία, όπου βρίσκεται η έδρα της.

Η τάση είναι εμφανής: H Amazon έχει ήδη επενδύσει στο Amazon Go, η Sainsbury’s έχει προχωρήσει στο Λονδίνο στην πιλοτική εφαρμογή της υπηρεσίας πληρωμής αγορών χωρίς ταμεία, η Coop Δανίας σχεδιάζει τη λειτουργία του δικού της καταστήματος χωρίς υπαλλήλους στη χώρα το πρώτο τρίμηνο του 2018 και η ιρλανδική Everseen έχει αναπτύξει ένα εντελώς αυτοματοποιημένο σύστημα πληρωμών των αγορών.