ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ : ΑΞΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ

Τις δύο προηγούμενες χρονιές, στο πλαίσιο της επεξεργασίας των στοιχείων των ισολογισμών που παρουσίασαν οι επιχειρήσεις του κλάδου των σούπερ μάρκετ για τις χρήσεις του 2001 και του 2002 αντίστοιχα, καθιερώσαμε την αξιολογική κατάταξη των επιχειρήσεων βάσει κριτηρίων αποτελεσματικότητας και μονάδων βαρύτητας. Αυτός ο τρόπος αξιολόγησης, που αν μη τι άλλο δείχνει ότι οι πωλήσεις δεν είναι μονόδρομος για την επιτυχία των επιχειρήσεων και φανερώνει έστω και υπαινικτικά τη στρατηγική κάθε μίας, δεν άφησε αδιάφορες τις επιχειρήσεις.

Από αυτή και μόνο την άποψη αξίζει να δοθεί η δέουσα προσοχή στην αξιολογική κατάταξη που προτείνουμε – φέτος για ακόμα μια χρονιά. Κάποια αρνητικά σχόλια, μεμονωμένα ευτυχώς, καθώς και παρατηρήσεις για τη βελτίωση του τρόπου αξιολόγησης είναι θεμιτά και επιθυμητά. Το ίδιο θεμιτές είναι και οι όποιες επιφυλάξεις.

Όπως και στο παρελθόν, συνεχίζει να γίνεται και σήμερα η κατάταξη-αξιολόγηση των επιχειρήσεων σούπερ μάρκετ με κριτήριο τον όγκο των πωλήσεων και τον αριθμό των καταστημάτων ή και τον όγκο των επενδύσεων είτε γιατί «έτσι γινόταν πάντοτε» είτε γιατί αυτό εξυπηρετεί μια συγκεκριμένη στρατηγική συγκέντρωσης και γιγαντισμού. Σπάνια η κατάταξη-αξιολόγηση γίνεται με βάση τα αποτελέσματα των επιχειρήσεων και ακόμα πιο σπάνια με πιο σύνθετες μεθόδους.

Όταν όμως φτάνουν τα δύσκολα, η προσφυγή και σε άλλα αξιολογικά κριτήρια είναι αναπόφευκτη. Κάτι τέτοιο συμβαίνει κυρίως στον τραπεζικό τομέα όταν πρόκειται να χρηματοδοτηθούν κάποιες επιχειρήσεις –ως γνωστόν ο τραπεζικός τομέας είναι από τους πλέον διεθνοποιημένους και εκμοντερνισμένους. Το ίδιο έχει ήδη γίνει καθημερινή πρακτική των τεχνοκρατών του χρηματιστηρίου σε ό,τι αφορά τις εισηγμένες επιχειρήσεις. Όμως κι εδώ οι επενδυτές, με εξαίρεση τους θεσμικούς και κάποιους μεγάλους ή συστηματικούς παίχτες, δεν μπαίνουν στον κόπο όχι μόνο να μελετήσουν αξιολογικά, αλλά ούτε καν να λάβουν γνώση των ισολογισμών των επιχειρήσεων στις μετοχές των οποίων επενδύουν τα χρήματά τους. Αλλά ο επενδυτής στο χρηματιστήριο δεν αγοράζει «τζίρο», αγοράζει προσδοκία υψηλής απόδοσης του κεφαλαίου του (δηλαδή από τα καθαρά κέρδη μετά από φόρους και από την υπεράξια της μετοχής του, η οποία εξαρτάται από τα κέρδη, αλλά και από άλλα κριτήρια που δεν είναι του παρόντος να εξετάσουμε).

Πρόσφατα το φως της δημοσιότητας είδε η είδηση ότι μέτοχοι (εκ των ιδρυτών) μεγάλου ομίλου του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου λιανεμπορίου του κλάδου εξέφρασαν σοβαρές διαφωνίες και επιφυλάξεις σχετικά με την αποτελεσματικότητα της ακολουθούμενης στρατηγικής επέκτασης και ανάπτυξης, καθώς και της αποδοτικότητάς της. Απότοκο των αξιολογήσεών τους, μεταξύ άλλων, ήταν η απόφαση να δοθεί αυξημένο μέρισμα σε μετρητά. Δεν μπορεί παρά να καταλήξουμε στο εύλογο συμπέρασμα ότι κάποιοι μέτοχοι δεν αρκούνται πλέον στην επεκτατική πολιτική, η οποία κάτω από την ανταγωνιστική πίεση συρρικνώνει την απόδοση της εταιρείας και το μέρισμά τους, αναζητώντας άμεσα και χειροπιαστά αποτελέσματα.

Ανορθολογικά κριτήρια

Στη χώρα μας, που δέχεται πλέον άμεσα και πιεστικά τις επιδράσεις και τις παρενέργειες του διεθνοποιημένου ανταγωνισμού στον κλάδο των σούπερ μάρκετ, ο όγκος των πωλήσεων και το μέγεθος του δικτύου (αριθμός καταστημάτων) εξακολουθούν να εκλαμβάνονται ως τα κύρια κριτήρια για την ανάπτυξη και την επιβίωση των επιχειρήσεων. Ωστόσο δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις επιχειρήσεων του κλάδου που προέβησαν σε κινήσεις εξυγίανσης των ισολογισμών τους, εξάλειψης ζημιών με υπεραξίες ακινήτων κοκ, προκειμένου να βελτιώσουν –έστω και λογιστικά– την αποδοτικότητά τους και την προοπτική της κερδοφορίας τους.

Όπως έχουμε γράψει και στο παρελθόν, οι εξάρσεις της επεκτατικής τακτικής των μεγάλων του κλάδου παίρνουν εξοντωτικές διαστάσεις, ενώ οι υφέσεις είναι προσωρινές μέχρι το επόμενο κύμα να παρασύρει τους αδύναμους και τους μη προνοητικούς. Η στρατηγική αυτή δεν στηρίζεται πάντοτε σε αμιγώς οικονομικά κριτήρια. Η επέκταση, ο γιγαντισμός, οι επενδύσεις γίνονται με κριτήρια κάθε άλλο παρά οικονομικού ορθολογισμού. Αυτό θα συνεχίζεται ώσπου η αγορά της χώρας μας να εδραιώσει μια πιο ενισχυμένη θέση στον διεθνή χώρο, πράγμα που δεν μπορεί να συμβεί πλέον έξω από τον ευρύτερο σχεδιασμό των μεγάλων πολυεθνικών. Ένας σημαντικός παράγων θα ήταν οι μεγάλης κλίμακας συνενώσεις και συγκεντρώσεις στον ελλαδικό χώρο, αν και αυτό –χωρίς εν τούτοις να αποκλείεται– δεν μοιάζει και πολύ πιθανό. Το βέβαιο είναι ότι αποφασιστικής σημασίας για τη βελτίωση της θέσης μας θα ήταν η πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί η χώρα μας ως γεωπολιτικό εφαλτήριο για την επέκταση των μεγάλων πολυεθνικών προς ανατολάς, στις νέες και αναπτυσσόμενες αγορές, εξέλιξη που ασφαλώς θα επηρεάσει και την εσωτερική αγορά του κλάδου.

Η μείωση της κερδοφορίας και η έλλειψη ιδίων κεφαλαίων ωθούσε πάντα σε αύξηση του δανεισμού και σε αλυσιδωτές επιδράσεις όσον αφορά τη μείωση των αποτελεσμάτων. Το 2003 ο δανεισμός αυξήθηκε, αλλά αντισταθμίστηκε από την αύξηση του μικτού κέρδους και τη μικρότερη αύξηση του λειτουργικού κόστους, με αποτέλεσμα τη βελτίωση των αποτελεσμάτων. Αυτός είναι ο σωστός δρόμος. Όπως αναφέρουμε στη φετινή έκδοση «ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ – ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2004», που θα είναι σύντομα στα χέρια σας, το 2003 έγιναν κάποιες διορθωτικές διαρθρωτικές κινήσεις που είχαν αποτέλεσμα τη βελτίωση των αποτελεσμάτων των επιχειρήσεων και την εξυγίανση των ισολογισμών τους, αλλά τίποτα δεν προδικάζει τη μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη σταθεροποιητική διαδικασία. Αντίθετα τα τελευταία χρόνια έχουμε εθιστεί σε μια πρακτική η οποία επιφέρει ανατροπές, με αποτέλεσμα να αποκαλύπτονται συγκυριακά καταστάσεις που υποδηλώνουν ότι οι ισολογισμοί δεν εκφράζουν πάντα την πραγματική οικονομική θέση των επιχειρήσεων.

Το «παράδοξο» που δεν είναι παράδοξο

Στο αντίστοιχο περυσινό μας δημοσίευμα είχαμε χαρακτηρίσει ως «παράδοξο» το εξής φαινόμενο: «Μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις του κλάδου δυναμώνουν, εδραιώνουν τη θέση τους, επιβιώνουν και παρουσιάζουν αποτελέσματα πολύ πιο ικανοποιητικά από τις μεγάλες, όχι μόνο σε δείκτες %, αλλά ακόμα και σε απόλυτα μεγέθη». Και είχαμε διατυπώσει την εκτίμηση ότι αυτό θα συνεχιστεί για μερικά ακόμα χρόνια. Πράγματι το 2003 αυτή η τάση συνεχίστηκε, ενώ ταυτόχρονα νέες αλυσίδες έκαναν την εμφάνισή τους στον χώρο των μικρών καταστημάτων γειτονιάς ή και σε «τύπου ψιλικατζίδικων» καταστήματα.

Αυτό λοιπόν το «παράδοξο» φαινόμενο φαίνεται ότι έχει αξιολογικά μεγαλύτερη επίδραση στην επιρροή και στην κερδοφορία των αλυσίδων από όσο αρχικά και απαξιωτικά το αντιμετώπιζαν οι μεγάλοι του κλάδου. Ίσως αυτός είναι ένας από τους καθοριστικούς λόγους που σήμερα πλέον σχεδόν όλοι οι μεγάλοι προσχωρούν δομικά, εμπορικά και οικονομικά στην πρακτική της επέκτασης μέσω και των μικρών σημείων πώλησης, με διαφόρους τύπους καταστημάτων.

Με αυτές τις γενικές παρατηρήσεις η αξιολόγηση των επί μέρους επιχειρήσεων παίρνει μια πιο σημαντική διάσταση και προοπτική.

Στηρίζουμε τις αξιολογήσεις μας σε δεδομένα και στοιχεία, σε αριθμούς και δείκτες που προσδιορίζουν αντικειμενικά την αφετηρία μας. Τη βάση μάς την δίνουν οι δείκτες του λογαριασμού αποτελεσμάτων των 50 μεγαλύτερων επιχειρήσεων σούπερ μάρκετ, όπως τους παρουσιάζουμε στην ετήσια έκδοσή μας «ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ – ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2004».


Απλή Αξιολογική Κατάταξη


Οι αριθμοί στον 1ο πίνακα (βλεπε σελ.14) αναφέρονται στη σειρά κατάταξης των 50 μεγαλυτέρων εταιρειών σούπερ μάρκετ με βάση τα πέντε κύρια οικονομικά μεγέθη διαμόρφωσης των αποτελεσμάτων τους. Έτσι λχ πρώτη εταιρεία σε πωλήσεις μπορεί να κατατάσσεται στη 10η θέση ως προς το % μικτού κέρδους, στην 5η ως προς το % λειτουργικού κόστους, στην 29η ως προς τα αποτελέσματα προ αποσβέσεων και στην 44η ως προς τα καθαρά αποτελέσματα προ φόρων.

Για την αξιολόγηση κάθε επιχείρησης λαμβάνεται υπ’ όψιν η σειριακή κατάταξή της σε κάθε στήλη αντίστοιχη των πέντε κριτηρίων. Για μεν τις πωλήσεις ο βαθμός αξιολόγησης τίθεται με βάση το μέγεθός τους. Η αξιολογική ισχύς των υπόλοιπων κριτηρίων σχετίζεται με την επίπτωση καθενός από αυτά στο τελικό αποτέλεσμα. Για το μέγεθος της επίπτωσης χρησιμοποιούμε τους «συντελεστές βαρύτητας». Σύμφωνα τη σειριακή κατάταξη του κάθε κριτηρίου έχουμε (βλέπε πίνακα σελ.15)

Σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό τα τέσσερα κριτήρια έχουν ομοιόμορφη επίπτωση στα αποτελέσματα. Όσο πιο ψηλά βρίσκεται μια επιχείρηση στη σειριακή κατάταξη τόσους περισσότερους πόντους λαμβάνει. Αντίστροφα επιδρά το ποσοστό του λειτουργικού κόστους: όσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό του τόσο δυσμενέστερη είναι η επίπτωση στα αποτελέσματα, επομένως η βαθμολογία είναι αντιστρόφως ανάλογη του μεγέθους τους. Έτσι, με 50 πόντους βαθμολογείται η επιχείρηση με το μικρότερο ποσοστό λειτουργικού κόστους.

Τα δεδομένα των βαθμών απεικονιζόμενα σε πίνακα και σε διάγραμμα δίνουν μια σύνθετη εικόνα της επιχείρησης. Κατά συνέπεια μια επιχείρηση με πωλήσεις που την κατατάσσουν στην πρώτη δεκάδα του δείγματος πιθανώς (όπως προκύπτει από τα δεδομένα) κατατάσσεται σε ήσσονα θέση ως προς τα άλλα κριτήρια. Εν τέλει αυτή η μέθοδος φανερώνει ότι οι πωλήσεις δεν είναι αποκλειστικό κριτήριο αξιολόγησης –με άλλα λόγια αξιολογική κρίση που δεν λαμβάνει υπ’ όψιν της την κερδοφορία προ και μετά αποσβέσεων δεν μπορεί να νοηθεί. Μέχρις εδώ αναφερόμαστε σε μια απλή παράθεση των κριτηρίων κατάταξης.


Σύνθετη Αξιολογική Κατάταξη

Κρίνουμε απαραίτητο να αναφερθούμε στις παραδοχές μας και σε κάποιες εξηγήσεις που πρέπει να έχει υπ’ όψιν του ο αναγνώστης.

1. Η αξιολόγηση γίνεται τεχνοκρατικά ενώ ταυτόχρονα δεν προδικάζει τη συνολική δυναμική μιας επιχείρησης, η οποία εξαρτάται και από άλλους παράγοντες, όπως η κεφαλαιουχική της διάρθρωση, η δανειακή επιβάρυνση, το δίκτυο των καταστημάτων, η καθαρή λογιστική και η πραγματική θέση της κλπ.

2. Διαφορετική βαρύτητα επίπτωσης στα αποτελέσματα –και κατά συνέπεια και διαφορετικό συντελεστή βαρύτητας– έχει κάθε κριτήριο. Οι παραδοχές λαμβάνονται από τις αναφορές στον πίνακα.

3. Η παραπάνω εκτίμηση εκφράζει τη δική μας αντίληψη, ο δε αναγνώστης μπορεί να έχει τη δική του άποψη. Ως εκ τούτου αναφέρουμε λεπτομερειακά τη λογική που ακολουθήσαμε, πιστεύοντας ότι θα διευκολύνει τον αναγνώστη στο να κάνει τη δική του εκτίμηση, διαφοροποιώντας ίσως τους συντελεστές βαρύτητας.

4. Ο λόγος που κάνουμε αυτή την παρουσίαση δεν αποσκοπεί στο να προτάξουμε ένα μοντέλο αξιολογικής θεώρησης των επιχειρήσεων σούπερ μάρκετ –πολύ περισσότερο, εφόσον, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με παραλλαγές ή όχι, οι οικονομικοί και οι λογιστές των επιχειρήσεων και ακόμα καλύτερα οι επιχειρηματίες είναι σε θέση να κάνουν σύνθετες και εξειδικευμένες αξιολογήσεις. Η μέθοδος που προτείνουμε επιθυμούμε να αντιμετωπιστεί ως ένα «πνευματικό οικονομικό παιχνίδι-εργαλείο», το οποίο θα βοηθήσει τον μέσο αναγνώστη, που τον ενδιαφέρει ο κλάδος, να επισημάνει με μια σφαιρικότητα την οικονομική αποτελεσματικότητα μιας επιχείρησης σε σχέση με τις ομοειδείς της.

Εκτιμώντας τις μελλοντικές εξελίξεις, διαβλέπουμε ότι μέρα με τη μέρα θα διαφοροποιούνται όλο και εντονότερα τα πράγματα στη διάρθρωση της αγοράς σε ό,τι αφορά τόσο το θεσμικό όσο και το αξιολογικό πλαίσιο των επιχειρήσεων, πράγμα που φέρνει σε δύσκολη θέση τις επιχειρήσεις με χαμηλή αποδοτικότητα. Οι αλλαγές που μέλλει να προχωρήσουν στην αγορά επιγραμματικά κατά τη γνώμη μας σχετίζονται με:

  • την είσοδο κι άλλων πολυεθνικών στην εγχώρια αγορά,
  • την προοπτική μείωσης των ημερών πίστωσης των προμηθευτών, με παράλληλη αύξηση των παροχών και των εκπτώσεων,
  • το γεγονός ότι η αύξηση των παροχών θα επιφέρει αύξηση του μικτού κέρδους. Αλλά η μείωση των ημερών πίστωσης, με την κεφαλαιουχική διάρθρωση των περισσοτέρων επιχειρήσεων, θα τις ωθεί σε δανεισμό, αύξηση των τόκων και μείωση των καθαρών κερδών, πράγμα που ήδη φαίνεται.

Στο πνεύμα μιας τέτοιας πορείας θα μπορούσε κάποιος να ισχυρισθεί ότι θα διαμορφωθούν νέες ισορροπίες, οπότε κανένα πρόβλημα. Δυστυχώς το σενάριο δεν θα εξελιχθεί έτσι ιδανικά. Σε πολλές επιχειρήσεις –στις περισσότερες– σύμφωνα με τις αυστηρές τραπεζικές αξιολογήσεις δεν θα επιτραπεί η επέκταση του δανεισμού. Και σε μερικές ακραίες μεν –αλλά υπαρκτές– περιπτώσεις, υπάρχουν επιχειρήσεις που ήδη οι τράπεζες εκτιμούν ότι έχουν υπερβεί τα όρια αντοχής τους… Τα ενδεχόμενα, λοιπόν, θέτουν με οξύ τρόπο το θέμα της αποδοτικότητας των επιχειρήσεων…

Η κεφαλαιουχική διάρθρωση των επιχειρήσεων είναι τέτοια που δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί σε μια μεταβολή της πιστωτικής πολιτικής των προμηθευτών. Και δεν φαίνεται, εκτός εξαιρέσεων η πιθανότητα αύξησης των ιδίων κεφαλαίων με είσοδο νέων κεφαλαίων. Βέβαια οι μεταβολές θα επέλθουν σταδιακά και «η παράδοση δε θα γίνει άνευ όρων», αλλά αυτό δεν αλλάζει την ουσία…

Αναλυτικούς πίνακες και διαγράμματα βλέπε σελ.16-19

ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥΣ

Αγανακτισμένοι είναι οι ενοικιαστές περιπτέρων με την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο τους. Θεωρούν πως είναι όμηροι ενός αναχρονιστικού θεσμικού πλαισίου σε ότι αφορά τη λειτουργία των περιπτέρων, ενώ βλέπουν καθημερινά τα πρόστιμα της δημοτικής αρχής να …πέφτουν σαν χαλάζι. Κάποιοι μιλούν για αδιαφορία της πολιτείας, ενώ κάποιοι άλλοι κάνουν λόγο για συνειδητή επιλογή των αρμοδίων υπηρεσιών. Σύμφωνα με τη δεύτερη άποψη, οι σοβαρές εκρεμότητες στη λειτουργία των περιπτέρων οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε ποικίλες παραβάσεις, οι οποίες με τη σειρά τους, αφού βεβαιωθούν από την αστυνομία, μεταφράζονται σε τσουχτερά πρόστιμα. Ετσι οι περιπτερούχοι γίνονται εύκολος στόχος του εισπρακτικού μηχανισμού του δήμου, αλλά και του δημοσίου.

Γιατί τόση καθυστέρηση;

Εχουν περάσει αρκετοί μήνες από τότε που η δήμαρχος Αθηναίων κ. Ντόμα Μπακογιάννη, υποσχέθηκε ότι θα προωθήσει το θέμα της ρύθμισης των προστίμων που επιβλήθηκαν στους ενοικιαστές περιπτέρων κατά το έτος 2002. Ηταν η περίοδος που τα πρόστιμα ξεπέρασαν σε συχνότητα οποιαδήποτε άλλη χρονιά. Αυτό το αναγνώρισε και η κ. Μπακογιάννη η οποία υποσχέθηκε την κατ΄εξαίρεση ρύθμισή τους. Μέχρι σήμερα πάντως δεν έγινε τίποτε απολύτως. Οπως τόνισε στο "μαγαζί μας" ο κ. Νίκος Παλιογιάννης, πρόεδρος του σωματείου Ενότητα, "πιέζουμε αφόρητα για την προώθηση αυτού του θέματος, αλλά υπάρχουν σκοπιμότητες. Καθυστερούν να επιλύσουν αυτή την εκκρεμότητα με στόχο να θορυβηθούν οι συνάδελφοι και στο τέλος να αναγκαστούν να πληρώσουν τα υπερβολικά πρόστιμα που επιβλήθηκαν μέσα στο 2002".

Σαν να μην έφτανε η καθυστέρηση για την επίλυση αυτού του θέματος, άρχισαν ήδη να αποστέλλονται στους ενοικιαστές τα πρόστιμα "νέας εσοδείας" που αφορούν την περσινή χρονιά και αυτό έχει ήδη προκαλέσει μεγάλη αγανάκτηση στην αγορά.

Η διαφήμιση, το καπέλο και ο τζίρος

Στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο χώρος προστέθηκε και ένα ακόμη, το οποίο περιόρισε αισθητά τα έσοδα των ενοικιαστών. Με υπουργική απόφαση καταργήθηκε η διαφήμιση προϊόντων στις τέντες των περιπτέρων. Σήμερα αυτή επιτρέπεται μόνο στο "καπέλο" του περιπτέρου. Οπως ανέφερε στο "μαγαζί μας" ο κ. Σπύρος Ταβουλάρης, πρόεδρος του σωματείου των περιπτερούχων Πειραιά, "σε μια περίοδο που η αγορά βρίσκεται σε κρίση, ο περιορισμός της διαφήμισης μείωσε σε σημαντικό ποσοστό τα έσοδά μας. Η φετινή χρονιά ήταν δύσκολη γιατί εκτός των άλλων είχαμε και τον πόλεμο των καπνοβιομηχανιών με τα φτηνά τσιγάρα. Εάν εξαιρέσει κανείς τους ενοικιαστές που βρίσκονται στα κεντρικά σημεία της πόλης, οι υπόλοιποι συνάδελφοι τα βγάζουν πέρα δύσκολα".

Οι περιπτερούχοι έχουν κάνει ήδη "ταμείο" για την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων και το αποτέλεσμα για την συντριπτική πλειοψηφία των ενοικιαστών δεν είναι ιδιαίτερα θετικό. Σύμφωνα με την εκτίμηση του κ. Παλιογιάννη, "ο φετεινός Αύγουστος ήταν για τους περισσότερους συναδέλφους χειρότερος από τον περσινό. Οι μόνοι που βγήκαν κερδισμένοι ήταν οι συνάδελφοι που έχουν περίπτερα στα κεντρικά σημεία της πόλης, στις εξόδους του μετρό και στην περιοχή γύρω από το Θησείο και την Πλάκα"

Χωρίς άδεια τα γαλακτοκομικά

Ενα από τα σημαντικότερα προβλήματα που απασχολούν τον κλάδο είναι η απουσία οποιασδήποτε υγειονομικής διάταξης ή νομοθετικής ρύθμισης για την πώληση δεκάδων προϊόντων από τα περίπτερα. Το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό εάν αναλογιστεί κανείς ότι τα περίπτερα διαθέτουν προς πώληση γαλακτοκομικά, χυμούς φρούτων, αρκετά είδη σνακς, ακόμη και τυποποιημένα σάντουιτς. Τι ισχύει για όλα αυτά; Ο κ. Παλιογιάννης μας επεσήμανε ότι "η κατάσταση είναι άσχημη αφού ούτε για το εμφιαλωμένο νερό δεν έχουμε άδεια. Για τις κατηγορίες των προϊόντων που έχουμε στα περίπτερα ισχύει η νομοθετική ρύθμιση του 1969. Ετσι όσα από τα εκατοντάδες προϊόντα που έχει σήμερα ένα περίπτερο δεν υπάγονται στη ρύθμιση του 1969, πωλούνται χωρίς άδεια. Αυτό είναι εξωφρενικό. Απλά φανταστείτε πως ήταν η αγορά στη δεκαετία του '60 και θα καταλάβετε κάτω από ποιους ορούς δουλεύουμε"

Ιδοκτησιακό καθεστώς : ένα θέμα που "καίει"

Σύμφωνα με την εκτίμηση των εκπροσώπων των περιπτερούχων Αθηνάς και Πειραιά, το ιδιοκτησιακό καθεστώς των περιπτέρων αναδεικνύεται τα τελευταία χρόνια ως το σημαντικότερο πρόβλημα των ενοικιαστών. Ο λόγος ; Δεν υπάρχουν πλέον ανάπηροι πολέμου ! Σύμφωνα με σχετική υπουργική απόφαση του 1984, δικαιούχοι δεν είναι πλέον ούτε οι επιζώντες γονείς (του αναπήρου πολέμου) ούτε οι ανύπαντρες αδελφές του αποβιώσαντος. Ο κ. Νίκος Παλιογιάννης, δήλωσε στο "μαγαζί μας" ότι το "ιδιοκτησιακό καθεστώς των περιπτέρων βρίσκεται εδώ και χρόνια στον αέρα. Ο νόμος λέει ότι εάν η άδεια του περιπτέρου δημοσιοποιηθεί τρεις φορές φορές στον πίνακα της νομαρχίας και δεν εκδηλώσει κανείς ενδιαφέρον για την εκμετάλλευσή του, τότε η άδεια καταργείται. Συνεπώς, εάν δεν τροποποιηθεί το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει σήμερα, τότε πολύ σύντομα θα κλείσουν πάρα πολλά περίπτερα. Σκοπεύουμε λοιπόν μέσα στο επόμενο διάστημα να έρθουμε σε επαφή με τους αρμόδιους παράγοντες της πολιτείας για να συζητήσουμε το θέμα αυτό".

Λύσεις που απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες

Απο όποια οπτική γωνία και αν κοιτάξει κανείς τα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι περιπτερούχοι, θα διαπιστώσει ότι η βασική αιτία των περισσότερων προβλημάτων είναι το νομικό καθεστώς που καθορίζει τη λειτουργία τους. Ουσιαστικά είναι ένα καθεστώς που μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω. Λες και βρισκόμαστε στην Ελλάδα της δεκαετίας του '50. Ετσι με ένα απολιθωμένο νομικό πλαίσιο, χωρίς σύγχρονους κανόνες παιχνιδιού, οι περιπτερούχοι γίνονται εύκολος στόχος ενός κρατικού μηχανισμού ο οποίος λειτουργεί με εισπρακτική λογική. Οπως ανέφεραν στο "μαγαζί μας" ορισμένοι ενοικιαστές περιπτέρων, "εάν θέλουν να επιβιώσουμε, είμαστε υποχρεωμένοι να λειτουργούμε πολλές φορές ή στα όρια της νομιμότητας ή ανάμεσα στην ασάφεια και τα κενά της ελληνικής νομοθεσίας"

Χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η πολιτεία αντιμετωπίζει τα περίπτερα, είναι η εκχώρηση σε αυτά του δικαιώματος πώλησης εισιτηρίων για τις αστικές συγκοινωνίες. Από τη στιγμή που καταργήθηκαν οι θέσεις των εισπρακτόρων στις αστικές συγκοινωνίες, κάποιος άλλος έπρεπε να κάνει αυτή τη δουλειά. Οι περιπερούχοι ήταν η εύκολη και βολική λύση. Ετσι απλά. Φανταστείτε στο μέλλον να διακινούν τα εισιτήρια του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου. Κατά τα άλλα τα πρόστιμα αποτελούν το εύκολο έσοδο για το κράτος : Τη μια φορά για το ψυγείο, την άλλη για τα διαφημιστικά σταντς, την τρίτη για τα γαλακτοκομικά. Ο "πολισμάνος" όλο και θα βρει κάποια παράβαση για να βεβαιώσει.

Το περίπτερο σήμερα είναι κάτι περισσότερο από ένα ξύλινο κουτί μερικών τετραγωνικών μέτρων σφηνωμένο πάνω σε πεζοδρόμια και πλατείες. Είναι μια σύγχρονη μικρή ή μεγάλη επιχείρηση (ανάλογα με την πιάτσα) και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί και από την πολιτεία αλλά και από τους περιπτερούχους.

Ολυμπιακοί Αγώνες και για μείωση των ληστειών!

Η είδηση ήρθε από τον επαρχιακό τύπο και αφορούσε στις διαρρήξεις περιπτέρων στο Βόλο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της αστυνομίας, μέσα στο 2003 έγιναν στην πρωτεύουσα της Μαγνησίας περισσότερες από 70 ληστείες. Ως δράστες "φέρονται νεαροί ναρκομανείς οι οποίοι προσπαθούν έστω και με μικροποσά που βρίσκουν στα περίπτερα να εξασφαλίσουν τη δόση τους". Η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική σε Αθήνα και Πειραιά.

Για το θέμα αυτό απευθυνθήκαμε στον κ. Σπύρο Ταβουλάρη πρόεδρο των περιπτερούχων του Πειραιά, ο οποίος μας επεσήμανε ότι "τα τελευταία χρόνια έχουν περιοριστεί κατά πολύ οι διαρρήξεις των περιπτέρων στο λεκανοπέδιο. Τα περισσότερα περίπτερα έχουν εκτός από ρολά ασφαλείας και συναγερμό. Επομένως το πρόβλημα σήμερα είναι περιορισμένο"

Χωρίς αμφιβολία σοβαρό ρόλο για τον περιορισμό των ληστειών σε περίπτερα και καταστήματα διαδραμάτισε και η αύξηση της αστυνόμευσης λόγο Ολυμπιάδας, καθώς και οι 2.000 κάμερες που έχουν τοποθετήσει το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης σε όλους τους κεντρικούς δρόμους. Ποιο περίπτερο να χτυπήσει κάποιος, ειδικά στο κέντρο του Πειραιά, όταν σε απόσταση αναπνοής βρίσκονταν επίλεκτες δυνάμεις του στρατού και της αστυνομίας;

OUT OF STOCK : ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ, ΤΟ 1ο ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΛΥΣΗ

Η σωστή εξυπηρέτηση και ικανοποίηση του καταναλωτή είναι καθοριστικοί παράγοντες για την απόκτηση πιστότητας και στο προϊόν και στο κατάστημα και κατ' επέκταση για την αύξηση του τζίρου και του κέρδους. Στη δημιουργία αξίας για τον καταναλωτή συμβάλλει σημαντικά η σωστή εικόνα των ραφιών και η εξασφάλιση διαθεσιμότητας για όλα τα προϊόντα. Ωστόσο οι ελλείψεις προϊόντων στα ράφια των καταστημάτων παραμένουν ένα συχνό φαινόμενο.

Tα επίπεδα των ελλείψεων διαφέρουν μεταξύ των διαφορετικών αλυσίδων και των καταστημάτων. Ωστόσο, σε διεθνές επίπεδο, στην πλειονότητα των περιπτώσεων οι ελλείψεις κυμαίνονται μεταξύ 5% και 10%. Σε παγκόσμια μελέτη, που περιλαμβάνει αποτελέσματα μετρήσεων από διάφορες χώρες για πολλαπλές κατηγορίες και καταστήματα, εκτιμάται ένας μέσος όρος ελλείψεων της τάξης του 8,3%. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες ωστόσο επίπεδα ελλείψεων μεταξύ 10% και 15% απαντώνται πολύ συχνά. Είναι επίσης ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς ότι τα προϊόντα με χαμηλότερες πωλήσεις παρουσιάζουν μεγαλύτερες ελλείψεις απ' ό,τι τα ταχυκίνητα είδη.

Ένας αριθμός ερευνών εξετάζει την επίδραση που μπορεί να έχουν οι ελλείψεις στις πωλήσεις ενός προϊόντος, καθώς επίσης και στις συνολικές πωλήσεις μιας κατηγορίας, ενώ άλλες μελέτες αναλύουν την αντίδραση του καταναλωτή σε περίπτωση που το προϊόν λείπει από το ράφι. Για παράδειγμα έρευνες δείχνουν πως ένας προμηθευτής μπορεί να χάσει περισσότερους από τους μισούς αγοραστές, οι οποίοι θα προτιμήσουν κάποιον ανταγωνιστή, ενώ οι λιανέμποροι είναι πιθανό να χάσουν έως και το 14% των αγοραστών ενός προϊόντος, αν αυτό λείπει από το ράφι. Η απώλεια σε επίπεδο τζίρου δεν προκύπτει μόνο από τις χαμένες πωλήσεις του προϊόντος κατά τη διάρκεια της έλλειψης, αλλά μπορεί να επεκταθεί σε μεταγενέστερες περιόδους και σε προϊόντα άλλων κατηγοριών. Οι πιστοί καταναλωτές που δεν θα εντοπίσουν το προϊόν που επιθυμούν στο ράφι θα το αναζητήσουν σε κάποιο άλλο κατάστημα, ενώ οι λιγότερο πιστοί θα επιλέξουν ένα άλλο προϊόν. Σε πολλές περιπτώσεις ο καταναλωτής θα ξεχάσει τελείως την αρχική του επιθυμία και δεν θα επιμείνει να αγοράσει το προϊόν. Όμως οι λιανέμποροι και οι προμηθευτές πρέπει να εξασφαλίσουν ότι τα προϊόντα τους βρίσκονται στη σωστή θέση τον σωστό χρόνο. Στην αντίθετη περίπτωση ευνοούν τον ανταγωνισμό.

Απαραίτητη η καταγραφή των ελλείψεων

Τα τελευταία χρόνια δόθηκε αρκετή δημοσιότητα στο πρόβλημα και προδιαγράφηκαν διάφοροι τρόποι αντιμετώπισής του στο πλαίσιο ελληνικών και ευρωπαϊκών κλαδικών συνεδρίων. Ωστόσο είναι λίγες οι περιπτώσεις που έχει αναληφθεί ενεργή δράση από λιανέμπορους και προμηθευτές, ενώ οι περισσότερες εταιρείες αισθάνονται αβεβαιότητα για το μέγεθος του προβλήματος και για το κατά πόσον αυτό επηρεάζει τους δικούς τους στόχους. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο η μέτρηση του προβλήματος είναι το πρώτο βήμα για την αντιμετώπισή του. Η συστηματική μέτρηση εν τούτοις του επιπέδου των ελλείψεων σε συνεχή βάση, γεγονός που θα επέτρεπε στις ενδιαφερόμενες πλευρές να λάβουν προληπτικά μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος, παραμένει ένα άλυτο ζήτημα. Η φυσική καταμέτρηση των ελλείψεων στο κατάστημα είναι μια χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία, αλλά, το σημαντικότερο, λειτουργεί ως μία εκ των υστέρων διαπίστωση, χωρίς να μπορεί να συμβάλει στην έγκαιρη αντιμετώπιση του προβλήματος. Αυτό που απαιτείται είναι ένα εργαλείο συνεχούς μέτρησης το οποίο μπορεί, πέρα από τη διαπίστωση και την αξιολόγηση της κατάστασης, να λειτουργεί και ως μηχανισμός επαγρύπνησης και ειδοποίησης των εμπλεκόμενων φορέων.

Η εφαρμογή της τεχνολογίας Αναγνώρισης μέσω Ραδιοσυχνοτήτων (Radio Frequency Identification – RFID) στα καταναλωτικά προϊόντα δημιουργεί αναμφίβολα τις βάσεις για την αποτελεσματική λειτουργία ενός τέτοιου εργαλείου. Ωστόσο θα περάσουν ακόμη πολλά χρόνια μέχρι η τεχνολογία αυτή να τύχει ευρείας εφαρμογής στην αναγνώριση του κάθε καταναλωτικού προϊόντος, προκειμένου να καταστεί εφικτή η χρήση της για την παρακολούθηση των ραφιών και τον εντοπισμό των ελλείψεων. Στο μεταξύ η σωστή αξιοποίηση των στοιχείων των πωλήσεων και των άλλων διαθέσιμων δεδομένων σε συνδυασμό με το Internet και τις νέες τεχνολογίες είναι η μόνη δυνατότητα που διαφαίνεται αυτή τη στιγμή για τη συστηματική καθημερινή εκτίμηση του επιπέδου των ελλείψεων και για την άμεση και αποτελεσματική παροχή αυτής της πληροφορίας σε λιανέμπορους και προμηθευτές.

Η μεθοδολογία του ECR

Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται η προσπάθεια της ευρωπαϊκής ομάδας ECR Optimum Shelf Availability (OSA), η οποία στο πλαίσιο του πρόσφατου Ευρωπαϊκού Συνεδρίου ECR στις Βρυξέλλες παρουσίασε την Ευρωπαϊκή Μεθοδολογία σχετικά με την εκτίμηση των ελλείψεων με βάση τα δεδομένα πωλήσεων από τα σημεία πώλησης (POS data). Στόχος του ECR Europe είναι η υιοθέτηση της μεθοδολογίας αυτής από τις διάφορες χώρες, έτσι ώστε να υπάρχει ένας δείκτης που θα επιτρέπει τη σύγκριση μεταξύ των διαφορετικών χωρών σε επίπεδο κατηγοριών προϊόντων. Η Ευρωπαϊκή Μεθοδολογία βασίζεται σε κανόνες στατιστικής και μπορεί να εντοπίσει ελλείψεις μόνο για ταχυκίνητα προϊόντα, δηλαδή προϊόντα που πωλούν περισσότερα από 10 τεμάχια σε ένα κατάστημα σε ημερήσια βάση. Τα προϊόντα αυτά αντιστοιχούν περίπου στο 5% της συνολικής συλλογής ενός τυπικού σούπερ μάρκετ, αλλά αντιπροσωπεύουν περίπου το 40% των συνολικών πωλήσεων.

Στο σχήμα 1 εμφανίζονται τα κριτήρια εκείνα με βάση τα οποία γίνεται η επιλογή των προϊόντων για τα οποία η Ευρωπαϊκή Μεθοδολογία μπορεί να δώσει αξιόπιστα αποτελέσματα. Τα κριτήρια αυτά είναι:

• Η ταχύτητα των πωλήσεων, δηλαδή ο μέσος όρος πωλήσεων σε τεμάχια ενός προϊόντος για συγκεκριμένη ημέρα της εβδομάδας σε κάποιο συγκεκριμένο κατάστημα. Για παράδειγμα επιλέγονται τα προϊόντα τα οποία πουλάνε περισσότερα από 10 τεμάχια κατά μέσο όρο τη Δευτέρα στο Κατάστημα Α.

• Η μεταβλητότητα των πωλήσεων, δηλαδή το κατά πόσο ο μέσος όρος πωλήσεων του προϊόντος ανά ημέρα απέχει από τη διακύμανση των πωλήσεων. Η Ευρωπαϊκή Μεθοδολογία εφαρμόζεται στις περιπτώσεις εκείνες που η μεταβλητότητα των πωλήσεων είναι χαμηλή.

Κατά συνέπεια, με βάση την Ευρωπαϊκή Μεθοδολογία, εκτίμηση για το αν υπάρχει ή όχι έλλειψη στο ράφι μπορεί να γίνει για τα προϊόντα εκείνα που ανήκουν στο πάνω αριστερά τεταρτημόριο (Q1), τα οποία χαρακτηρίζονται από υψηλή ταχύτητα και χαμηλή μεταβλητότητα πωλήσεων. Η λογική είναι ότι αν για μια συγκεκριμένη ημέρα παρατηρηθούν μηδενικές πωλήσεις για ένα προϊόν του Q1, τότε εκτιμάται ότι το προϊόν αυτό βρίσκεται σε έλλειψη.

Η αξιοπιστία των αποτελεσμάτων της Ευρωπαϊκής Μεθοδολογίας αξιολογήθηκε για πρώτη φορά στην πράξη στο πλαίσιο του ελληνικού λιανεμπορίου, από τις αλυσίδες λιανικής Αφοι Βερόπουλοι ΑΕ και Μετρό ΑΕ μαζί με τις προμηθεύτριες εταιρείες Colgate Palmolive, ΕΛΓΕΚΑ, Procter & Gamble, Schwarzkopf & Rilken και με την ενεργή υποστήριξη της εταιρείας Retail@Link, υπό την αιγίδα του ECR Hellas. Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης αυτής παρουσιάστηκαν επίσης τον περασμένο Μάιο στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο ECR στις Βρυξέλλες.

Συγκεκριμένα η αξιολόγηση έγινε μέσω σύγκρισης των αποτελεσμάτων της Ευρωπαϊκής Μεθοδολογίας για τον εντοπισμό των ελλείψεων με τα αποτελέσματα φυσικής καταμέτρησης σε 15 καταστήματα των δύο αλυσίδων για 110 αντιπροσωπευτικά προϊόντα, την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου 2004. Η φυσική καταμέτρηση εντόπισε 17 περιπτώσεις ελλείψεων ταχυκίνητων προϊόντων (2% των συνολικών ελλείψεων). Ο δείκτης υπολογισμού των ελλείψεων με βάση την Ευρωπαϊκή Μεθοδολογία εντόπισε 23 περιπτώσεις, οι οποίες περιελάμβαναν τις 17 ελλείψεις συν 6 που δεν ήταν πραγματικές (χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα πωλήσεων τριών μηνών). Για παράδειγμα (διάγραμμα 2), για το προϊόν «Σοκολάτα 30 γρμ» το οποίο ανήκει στο Q1 για το συγκεκριμένο κατάστημα, οι πωλήσεις από Δευτέρα έως Σάββατο αναμένονταν μεταξύ της περιοχής που ορίζεται από την πράσινη και μπλε γραμμή. Τη Δευτέρα και την Τρίτη ωστόσο οι πραγματικές πωλήσεις ήταν μηδενικές, το οποίο σηματοδοτεί κατάσταση έλλειψης στο κατάστημα. Το αποτέλεσμα αυτό επιβεβαιώνεται και από τα στοιχεία της φυσικής καταμέτρησης.

Ο νέος δείκτης

Η ελληνική ομάδα εργασίας προχώρησε στον ορισμό ενός νέου δείκτη εκτίμησης των ελλείψεων ο οποίος εντοπίζει επιπλέον ελλείψεις λιγότερο ταχυκίνητων και αργοκίνητων προϊόντων, τα οποία αντιπροσωπεύουν το 95% της συνολικής συλλογής. Με βάση επίσης τα αποτελέσματα της φυσικής καταμέτρησης καταδεικνύεται ότι από τις συνολικές ελλείψεις που εντοπίστηκαν μόνο το 2% εμφανίζεται στα προϊόντα του Q1, ενώ το 92% των ελλείψεων στα προϊόντα του Q4, γεγονός το οποίο ενισχύει ακόμη περισσότερο την ανάγκη ορισμού ενός νέου δείκτη που λειτουργεί και για τα υπόλοιπα προϊόντα.

Η λογική αυτού του δείκτη βασίζεται στην παρακολούθηση των μηδενικών πωλήσεων ενός προϊόντος, και στον εντοπισμό ως έλλειψη εκείνων των προϊόντων που έχουν μηδενικές πωλήσεις για αρκετές συνεχόμενες ημέρες, κάτι που δεν συμφωνεί με τη συμπεριφορά των μηδενικών τους πωλήσεων στο παρελθόν.

Τα αντίστοιχα αποτελέσματα ελέγχου με βάση τη φυσική καταμέτρηση ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, καθώς ο νέος δείκτης εμφανίζεται να εντοπίζει με υψηλή αξιοπιστία το 30% των συνολικών ελλείψεων, όπως εμφανίζεται στο αντίστοιχο διάγραμμα. Ένα επιπλέον χαρακτηριστικό που σχετίζεται με τους παραπάνω δείκτες αφορά στη δυνατότητα διαθεσιμότητας των μετρήσεων των ελλείψεων σε καθημερινή βάση. Συγκεκριμένα, μέσω της πλατφόρμας συνεργασίας της Retail@Link, οι λιανέμποροι και οι προμηθευτές μπορούν να έχουν από κοινού πρόσβαση στα αποτελέσματα των μετρήσεων αυτών προς δύο κατευθύνσεις:

α. Η πρώτη δυνατότητα σχετίζεται με την παροχή των στοιχείων αυτών με τη μορφή δυναμικών στατιστικών αναλύσεων, οι οποίες είναι διαθέσιμες καθημερινά και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για συγκριτική αξιολόγηση μεταξύ καταστημάτων, κατηγοριών κλπ, αλλά και για εντοπισμό προβληματικών καταστάσεων και ανάληψη διορθωτικών δράσεων.

β. Η δεύτερη δυνατότητα σχετίζεται με την ενσωμάτωση των ενδείξεων για ελλείψεις προϊόντων στην πρόταση παραγγελίας της Retail@Link, η οποία παρέχεται σε στελέχη καταστημάτων και προμηθευτές προκειμένου να υποστηρίξει την αποτελεσματική αναπλήρωση των καταστημάτων μιας αλυσίδας.

9ο Συνέδριο ECR Europe: Η τεχνολογία σε πρώτο πλάνο

«Shared learning, better shopping» ήταν ο τίτλος του φετινού Συνεδρίου του ECR EUROPE που πραγματοποιήθηκε στις 24-26 Μαΐου στις Βρυξέλλες. Ο τίτλος αυτός ήταν ενδεικτικός της διάθεσης των διοικούντων το ECR EUROPE να ρίξουν το βάρος τους στην οργάνωση εκπαιδευτικών θεσμών και διαδικασιών. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα θα παίξουν σημαντικό ρόλο στη δημιουργία ενός σταθερού γνωστικού υπόβαθρου, απαραίτητου για την προώθηση νέων λύσεων και την εξάπλωση της χρήσης ήδη δοκιμασμένων προγραμμάτων του ευρωπαϊκού φόρουμ. Ένα πάντως είναι βέβαιο: Όσοι παρακολούθησαν έστω και για λίγες ώρες το Συνέδριο (2.800 επισκέπτες από 50 χώρες) έμαθαν καλά ένα ακρωνύμιο: RFID. Θα χρειαστούν όμως πολλές ώρες εκπαίδευσης και κοινών πιλοτικών προγραμμάτων έως ότου η γνώση αυτή πάρει τη μορφή μιας ουσιαστικής και κερδοφόρας εφαρμογής.

TO SITE ΤΟΥ ECR HELLAS

Το ECR HELLAS, στην προσπάθειά του να βρίσκεται σε επαφή με τον επιχειρηματικό κόσμο ανταλλάσσοντας χρήσιμες ιδέες, ανέπτυξε τώρα τον δικό του δικτυακό τόπο στην διεύθυνση www.ecr.gr

Επισκεφθείτε μας για να γνωρίσετε από κοντά τους σκοπούς, τις δραστηριότητες, τα προγράμματα και τις εκδηλώσεις του ECR Hellas.

 

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ : ΣΥΓΚΡΑΤΗΜΕΝΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ Α' ΕΞΑΜΗΝΟΥ

Περιορισμένα οφέλη σε επίπεδο πωλήσεων, αλλά και πτώση της κερδοφορίας τους, παρουσίασαν οι εισηγμένες εταιρείες τροφίμων και ποτών στο α’ εξάμηνο του 2004 έναντι του αντίστοιχου περυσινού διαστήματος. Η μικτή εικόνα σε ό,τι αφορά την εξέλιξη των μεγεθών τους επιβεβαίωσε τις εκτιμήσεις στελεχών τόσο του βιομηχανικού κλάδου όσο και του οργανωμένου λιανεμπορίου περί αποδυνάμωσης του οικογενειακού εισοδήματος, η οποία επιδρά άμεσα στην επιχειρηματική δραστηριότητα.

Σε συνολικά επίπεδα η εισηγμένη βιομηχανική αγορά τροφίμων και ποτών εμφάνισε στο διάστημα μεταξύ 1ης Ιανουαρίου έως 30ή Ιουνίου 2004 μικρή αύξηση των πωλήσεών της κατά 1,98% στα 1,063 δισ. ευρώ από 1,043 δισ. ευρώ πέρυσι την ίδια περίοδο, αύξηση των μικτών κερδών κατά 3,17% στα 338,501 εκατ. ευρώ από 328,102 εκατ. ευρώ το 2003 και μείωση των καθαρών προ φόρων κερδών κατά 4,61% στα 86,563 εκατ. ευρώ από 90,745 εκατ. ευρώ το α’ εξάμηνο της περυσινής χρήσης.

Οι εξαιρετικά συγκρατημένοι ρυθμοί ανάπτυξης στον τομέα της βιομηχανίας φαίνεται πως συμβαδίζουν με τη δυστοκία που παρατηρείται και στο οργανωμένο λιανεμπόριο, τα στελέχη του οποίου όλο και πιο συχνά αναφέρουν ότι οι αυξήσεις στα έσοδα από τις πωλήσεις προέρχονται μόνο από τη δημιουργία νέων καταστημάτων, αφού η οργανική ανάπτυξη «τρέχει» σχεδόν με μηδενικούς ρυθμούς.

Ωστόσο στη βιομηχανία κάθε κλάδος παρουσιάζει τη δική του εικόνα σε ό,τι αφορά την εξέλιξη των πωλήσεων, εικόνα η οποία εξαρτάται από τα ίδια τα προϊόντα και το πόσο δημοφιλή είναι τα brand names που φέρουν, τις τιμές τους, τις καταναλωτικές ομάδες στις οποίες απευθύνονται, τις συνθήκες του ανταγωνισμού, τις προσφορές και τα δώρα με τα οποία διατίθεται στην αγορά, αλλά και από αστάθμητους παράγοντες.

Κλιματολογικές επιδράσεις

Χαρακτηριστικότερο ίσως παράδειγμα είναι ο κλάδος των μη αλκοολούχων ποτών, ο οποίος κατά το α’ εξάμηνο δεν κύλησε με τις καλύτερες προοπτικές. Οι αντίξοες καιρικές συνθήκες περιόρισαν τους ρυθμούς ανάπτυξης των εταιρειών, οι οποίες υποχρεώθηκαν σε μικρές έστω αλλαγές της εμπορικής τους πολιτικής, προκειμένου να μετριάσουν τις αρνητικές συνέπειες. Πάντως ο leader του κλάδου, η COCA-COLA ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΜΦΙΑΛΩΣΕΩΣ με παρουσία σε 26 χώρες, πέτυχε να αναστρέψει τις αρνητικές επιδράσεις από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, εξασφαλίζοντας τελικά ταχύτερους ρυθμούς ανάπτυξης. Όπως ανέφερε και επίσημα η διοίκηση της εταιρείας, από τα στοιχεία του εν λόγω εξαμήνου προκύπτει ότι το δωδεκάμηνο θα εξελιχθεί σύμφωνα με τις θετικότερες των προβλέψεων που διατυπώθηκαν στις αρχές του 2004.

Ο καιρός όμως επέδρασε καθοριστικά και στις πωλήσεις ενός ακόμη κλάδου, του παγωτού, όπου τα στελέχη των εταιρειών αντιμετώπισαν αρκετά προβλήματα από τη συγκρατημένη διάθεση των καταναλωτών για δροσερές γεύσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΔΕΛΤΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΠΑΓΩΤΟΥ εμφάνισε μειωμένα έσοδα κατά 3,80% σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο, εξέλιξη η οποία επηρέασε την κερδοφορία της. Από τα επίσημα στοιχεία προκύπτει ότι τα καθαρά προ φόρων κέρδη παρουσίασαν οριακή άνοδο κατά 1,49%. Σημειώνεται ότι ο κλάδος του παγωτού θεωρείται για την αγορά των γαλακτοκομικών προϊόντων ως ο πλέον κερδοφόρος, με αποτέλεσμα οι απώλειες εσόδων που καταγράφηκαν στο πρώτο εξάμηνο του 2004 να επηρεάζουν καθοριστικά την πορεία των ετήσιων οικονομικών αποτελεσμάτων των εταιρειών που δραστηριοποιούνται σε αυτόν. Όσο για τη ΔΕΛΤΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ παρουσίασε αύξηση πωλήσεων κατά 3,48%, αλλά και μείωση μικτών αποτελεσμάτων κατά 6,12%, ενώ τα καθαρά της κέρδη αυξήθηκαν εντυπωσιακά (248,56%).

Η βιομηχανία του ελαιολάδου

Στο ελαιόλαδο, κατά το διάστημα 1ης Ιανουαρίου-30ή Ιουνίου 2004, οι βιομηχανικές μονάδες διόγκωσαν τα έσοδά τους, αυξάνοντας τις τιμές τους. Αιτία στάθηκε η κακή περυσινή χρονιά για τους παραγωγούς, η οποία οδήγησε σε γενναίες ανατιμήσεις της πρώτης ύλης. Ωστόσο για το διάστημα που θα ακολουθήσει μέχρι το τέλος του έτους εκτιμάται ότι δεν θα υπάρξουν νέες πληθωριστικές τάσεις στην αγορά, ενώ δεν αποκλείεται να υπάρξουν και μειώσεις τιμών, οι οποίες αναμένεται να φθάσουν μέχρι και τα ράφια των σούπερ μάρκετ.

Η ΕΛΑΪΣ, που αποτελεί τον μοναδικό εκπρόσωπο των βιομηχανιών ελαιολάδου στο ταμπλό του χρηματιστηρίου, στο α’ εξάμηνο εμφάνισε άνοδο των πωλήσεών της κατά 7,55% σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα, η οποία δεν αποδίδεται μόνο στη θετική πορεία των εσόδων της από το ελαιόλαδο, αλλά και από άλλες κατηγορίες προϊόντων στις οποίες δραστηριοποιείται. Η εταιρεία εμφάνισε δυσανάλογη αύξηση των καθαρών προ φόρων κερδών της, που όμως αποδόθηκε στο γεγονός ότι το φετινό αποτέλεσμα περιλαμβάνει περίπου 4,4 εκατ. ευρώ ως αποζημίωση για την πώληση του Lipton Ice Tea, καθώς και στις επιβαρύνσεις των περυσινών κερδών κατά 3,3 εκατ. ευρώ από τις δόσεις του good will για την αγορά της PUMMARO.

Ο «πόλεμος του αλευριού»

Στο τομέα των αλευροβιομηχανιών το διάστημα που ακολουθεί αναμένεται με εξαιρετικό ενδιαφέρον, δεδομένου ότι ήδη στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου οι εκπρόσωποι του κλάδου, με τους παραγωγούς και ορισμένους από τους παρασκευαστές συσκευασμένου άρτου και αρτοσκευασμάτων αντάλλαξαν «πυρά» για την εξέλιξη των τιμών στο διάστημα που ακολουθεί. Αιτία στάθηκε η απόφαση της κυβέρνησης να θέσει εμμέσως εμπάργκο στην εισαγωγή σιτηρών από τις ΗΠΑ και τον Καναδά, θεσπίζοντας νέο καθεστώς ποιοτικών ελέγχων, που ουσιαστικά δρα απαγορευτικά για την προμήθεια σιτηρών από τις χώρες αυτές. Μερίδα των αλευροβιομηχάνων διεμήνυσε προς τα Υπουργεία Ανάπτυξης και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ότι φέτος θα προχωρήσει σε αυξήσεις έως και 20% λόγω των προβλημάτων που διαπιστώνονται με τις προμήθειες πρώτων υλών από το εξωτερικό και της χαμηλής ποιότητας των ελληνικών σιτηρών, ενώ αντίθετα ο Σύνδεσμός τους έκανε επισήμως λόγο για πτώση των τιμών. Από την πλευρά τους οι Έλληνες παραγωγοί αντέδρασαν άμεσα. Έστρεψαν τα βέλη τους προς τη βιομηχανία, κατηγορώντας την ότι δημιουργεί αρνητικό κλίμα προκειμένου να προμηθευτεί ελληνικά σιτηρά σε χαμηλές τιμές, ενώ οι αρτοποιητικές μονάδες υποστήριξαν ότι είναι σε θέση να απορροφήσουν τις όποιες ανατιμήσεις αποφασίσει η βιομηχανία. Πάντως στο α’ εξάμηνο του 2004 οι δύο από τις τρεις εισηγμένες εταιρείες (ΚΥΛΙΝΔΡΟΜΥΛΟΙ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ και ΜΥΛΟΙ ΚΕΠΕΝΟΥ) εμφάνισαν αύξηση των εσόδων τους κατά 13,36% και 22,78% αντίστοιχα, ενώ ανοδικά κατά 16,62% κινήθηκαν τα έσοδα και της ΜΥΛΟΙ ΛΟΥΛΗ (στις 30 Ιουνίου 2004 έκλεισε δωδεκάμηνη χρήση). Σε ό,τι αφορά τα καθαρά προ φόρων κέρδη, η ΚΥΛΙΝΔΡΟΜΥΛΟΙ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ πέτυχε αναστροφή του αρνητικού περυσινού αποτελέσματος σε θετικό, η ΜΥΛΟΙ ΚΕΠΕΝΟΥ τριπλασίασε τα κέρδη της, διατηρώντας τα όμως σε χαμηλά επίπεδα, ενώ η ΜΥΛΟΙ ΛΟΥΛΗ στο δωδεκάμηνο περιόρισε τις ζημιές της προηγούμενης χρήσης.

Οι άλλοι κλάδοι της βιομηχανίας τροφίμων

Στον κλάδο των κρουασάν και των αρτοσκευασμάτων η CHIPITA INTERNATIONAL, έχοντας αλλάξει την πολιτική για τη διανομή των προϊόντων της στην Ελλάδα και τη Ρωσία, αναμένει τους επόμενους κυρίως μήνες αύξηση των πωλήσεων, ενώ στο εξάμηνο δείχνει να μην έχει ακόμη αφομοιώσει πλήρως τις εν λόγω αλλαγές, αφού εμφανίζει μείωση των εσόδων της κατά 4,93% και δραστική μείωση των κερδών της κατά 75,51%. Πάντως, κατά δήλωση της διοίκησής της, η εταιρεία θα είναι σε θέση να μετρήσει με ασφάλεια την απόδοση του νέου δικτύου τον ερχόμενο Φεβρουάριο, οπότε θα έχει κλείσει περίπου ένας χρόνος από τη δρομολόγηση των προαναφερόμενων αλλαγών. Όσο για την αρτοβιομηχανία ΚΑΡΑΜΟΛΕΓΚΟΣ, κινείται με ταχύτατους ρυθμούς ανάπτυξης, πετυχαίνοντας διόγκωση των εσόδων της κατά 39,87% και των μικτών κερδών της κατά 13,55%. Ωστόσο, τα καθαρά προ φόρων κέρδη εμφανίζονται μειωμένα κατά 2,72%.

Η ΓΕΝΙΚΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ακολουθεί ανοδικές τάσεις, με τους τρεις βασικούς οικονομικούς δείκτες να βελτιώνονται και ειδικότερα τα έσοδα να αυξάνονται κατά 1,42%, τα μικτά κέρδη κατά 16,33% και τα καθαρά αποτελέσματα κατά 13,51%, έναντι του αντίστοιχου περυσινού διαστήματος.

Αύξηση κύκλου εργασιών παρουσίασε και η ΚΑΡΔΑΣΙΛΑΡΗΣ Κ. & ΥΙΟΙ ΑΕΒΕ-CARDICO SA, με τον κύκλο εργασιών της μητρικής να φθάνει τα 26,5 εκατ. ευρώ και του ομίλου στα 72,1 εκατ. ευρώ. Η εταιρεία, μετά τη δημιουργία του νέου της εργοστασίου στο Σχηματάρι Βοιωτίας, αναμένει ταχύτατη άνοδο των εσόδων της που πλέον σε πολύ μεγάλο βαθμό στηρίζονται στις εξαγωγικές της δραστηριότητες.

ΑΠΟΡΡΥΠΑΝΤΙΚΑ ΡΟΥΧΩΝ : ΣΤΟΝ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ

Σε αναζήτηση μιας καινοτόμου και έξυπνης λύσης μάρκετινγκ, ικανής να λύσει τον «γόρδιο δεσμό» των προσφορών μετατοπίζοντας τον ανταγωνισμό σε διαφορετικό πεδίο, βρίσκονται οι προμηθευτές των απορρυπαντικών για τα ρούχα. Αυτή η κατηγορία προϊόντων –η μεγαλύτερη στα μη τρόφιμα– αποτελεί το πλέον ζωηρό παράδειγμα της έξαρσης του ανταγωνισμού μεταξύ των προμηθευτών: Όντας κορεσμένη και σταθερή σε όγκο η αγορά της, χαρακτηρίζεται από συνεχή λανσαρίσματα νέων και τεχνολογικά καινοτόμων προϊόντων, ενώ οι επικεφαλής του ανταγωνισμού της επιδίδονται σε μια άνευ προηγουμένου υπερπροσφορά δώρων, εθίζοντας τον καταναλωτή στο να επιλέγει προϊόν με βαρύνον κριτήριο την προσφορά δώρου. Δεδομένου ότι τα δύο μεγαλύτερα brands κατέχουν μερίδιο ύψους περίπου 70%, οι χαμηλότερης κερδοφορίας εταιρείες δύσκολα μπορούν να παρακολουθήσουν επί ίσοις όροις την αναμέτρηση στον κλάδο.

Η «χτυπημένη» τιμή των απορρυπαντικών στους hard discounters αυξάνει το μερίδιο των εν λόγω καταστημάτων στην κατηγορία, που ήδη ανέρχεται περίπου στο 7% της αγοράς, παρουσιάζοντας τάση ανάπτυξης. Τη μοναδική «γραμμή άμυνας» απέναντί τους αποτελούν τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας.

Τα τελευταία χρόνια αυξάνουν διαρκώς οι πωλήσεις των υγρών απορρυπαντικών –το α’ πεντάμηνο του 2004, σε σύγκριση με το αντίστοιχο του 2003, ενισχύθηκαν σε όγκο περίπου κατά 18,5%. Πάντως το μερίδιο του λέοντος κατέχουν τα απορρυπαντικά σε σκόνη, με πωλήσεις 76% σε όγκο. Οι πωλήσεις των απορρυπαντικών χαμηλού αφρισμού (πλυντηρίου) αυξήθηκαν κατά 3,8% σε αξία και υποχώρησαν κατά 1,4% σε όγκο, ενώ εκείνες των απορρυπαντικών υψηλού αφρισμού (χειρός) υποχώρησαν σε αξία και όγκο κατά 11,3% και 12,9% αντίστοιχα. Σταθερή και κορεσμένη είναι η αγορά των ενισχυτικών πλυσίματος, που παρουσιάζει διείσδυση της τάξης του 80%-85%.Το «τοπίο» των προσφορών στην κατηγορία των απορρυπαντικών για τα ρούχα άρχισε να διαμορφώνεται πριν από μερικά χρόνια. Στην ακραία όμως εκδοχή του διαμορφώθηκε το α’ εξάμηνο του 2004 –ιδιαίτερα από την άνοιξη και ύστερα– γεγονός στο οποίο συνέβαλαν τα αποτελέσματα του α’ τριμήνου του έτους, τα οποία θεωρήθηκαν πολύ κατώτερα των προβλεπομένων.

Κύκλοι της αγοράς εκτιμούν ότι «σε μια κατηγορία που χαρακτηρίζεται από το συνεχές λανσάρισμα καινοτόμων προϊόντων και τον έντονο ανταγωνισμό είναι φυσιολογική η μεγάλη ένταση των προσφορών», τονίζοντας ότι οι προσφορές ως μορφή του promotion ενδείκνυνται στην περίπτωση της συγκεκριμένης κατηγορίας. Όπως επισημαίνουν, η έξαρση του ανταγωνισμού παρουσιάζει περιοδικότητα κι ότι στο πλαίσιο αυτό οι προσφορές κάθε τετραετία κορυφώνονται. Στην παρούσα φάση, διαπιστώνουν, διανύουμε μια ανάλογη έξαρση, «με τη διαφορά ότι πλέον δεν πρόκειται μόνο για τη συνήθη περιοδική έξαρση του ανταγωνισμού, αλλά για μια κατάσταση που δεν έχει γνωρίσει προηγούμενο»…

Παλαιότερα η πρακτική της αγοράς υπαγόρευε η αξία του δώρου να κυμαίνεται σε ένα ποσοστό της τάξης του 10%-15% επί της αξίας του προϊόντος, οπότε οι προσφορές της τάξης του 20% προκαλούσαν κατάπληξη. Ωστόσο η συνθήκη αυτή στις μέρες μας έχει ανατραπεί: τα δώρα που συνοδεύουν τώρα τα απορρυπαντικά είναι υψηλής αξίας (ηλεκτρικές συσκευές, επώνυμα είδη κλπ), τόσο μάλιστα ώστε συχνά υπερβαίνει την αξία του ίδιου του προϊόντος(!), ενώ για πρώτη φορά, εκτός του βασικού δώρου, προσφέρεται ένα επιπλέον κίνητρο στον καταναλωτή, είτε με τη μορφή εκπτωτικού κουπονιού είτε προσφοράς επιπλέον προϊόντος στην ίδια τιμή είτε και ενός ακόμη δώρου!

Όπως μας επισημάνθηκε, η «υψηλή αξία» ενός δώρου το σωστότερο είναι να ορίζεται ως «υψηλή αντιλαμβανόμενη αξία», δεδομένου ότι το δώρο που στη συνείδηση του καταναλωτή είναι «ακριβό» (ως μονάδα), στην πραγματικότητα για την εταιρεία που το προμηθεύεται μαζικά κοστίζει πολύ λιγότερο. Αλλά αν μετράει κάτι αυτό είναι η «αντίληψη» του καταναλωτή για την αξία του δώρου που του προσφέρεται…

Μεγάλες προσφορές παρέα με μεγάλες συσκευασίες

Και ποιο είναι το ζητούμενο των προσφορών; Το συχνότερο είναι οι απαντήσεις του τύπου «θέλουμε να επιβραβεύουμε τους πελάτες μας για την εμπιστοσύνη τους» ή, σε περιπτώσεις που μαζί με το απορρυπαντικό προσφέρεται ένα διαφορετικό προϊόν της εταιρείας, «θέλουμε να δώσουμε στον καταναλωτή την ευκαιρία να δοκιμάσει ένα νέο/διαφορετικό προϊόν μας».

Πάντως η προσφορά δώρων επικεντρώνεται στις μεγάλες συσκευασίες απορρυπαντικών σε σκόνη, με τις εξής αιτιολογίες: α) Οι σκόνες εξακολουθούν να κρατούν τα «σκήπτρα» των πωλήσεων σε όγκο και αξία, με μερίδιο 75% το 2003 (πηγή: IRI). β) Το μερίδιο των μεγάλων συσκευασιών στις συνολικές πωλήσεις της κατηγορίας ανέρχεται περίπου σε 20%. γ) Η τιμή των μεγάλων συσκευασιών προσφέρει μεγαλύτερα περιθώρια για προσφορές. Εξάλλου, όπως επισημαίνεται, οι μεγάλες συσκευασίες «χτίζουν πιστότητα» τόσο στο κατάστημα όσο και στη μάρκα. Τα συγκριτικά πλεονεκτήματά τους είναι ότι α) «στοκάρουν τον καταναλωτή» για μεγάλο διάστημα, άρα αποτελούν την «ασπίδα» της μάρκας έναντι των προσφορών των ανταγωνιστριών της, οι οποίες μέχρι να τελειώσει το στοκ του καταναλωτή «τρέχουν» τα δικά τους προγράμματα προσφορών, και κυρίως β) ωθούν τον καταναλωτή σε μεγαλύτερη κατανάλωση, καθώς, όπως πιστοποιούν πολλές σχετικές έρευνες, η μεγαλύτερη αποθηκευμένη ποσότητα προϊόντος στο σπίτι ωθεί αντίστοιχα σε μεγαλύτερη κατανάλωση του προϊόντος –κάτι που αφορά άλλωστε και τις κατηγορίες των τροφίμων.

Το group των αναποφάσιστων και οι πιστοί πελάτες

Η μάχη των προσφορών στοχεύει, αν όχι στην αύξηση του μεριδίου της κάθε μάρκας που τις εφαρμόζει, στη διατήρηση των υπαρχόντων της. Το καταναλωτικό κοινό που αποτελεί τον κύριο «στόχο» των εταιρειών είναι οι «αναποφάσιστοι» που επιλέγουν ανάμεσα στις (δύο, το πολύ τρεις) μεγάλες μάρκες –οι αποκαλούμενοι switchers–, οι οποίοι σύμφωνα με εκτιμήσεις αντιπροσωπεύουν περίπου το 7%-8% των καταναλωτών. Όπως λένε στελέχη της αγοράς, «υπάρχει μια ομάδα καταναλωτών που δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τα δώρα, υπάρχει όμως μια άλλη που ενδιαφέρεται, κι αυτή ακριβώς είναι που κάνει τη διαφορά στις πωλήσεις». Πάντως οι προσφορές είναι και «μέσο επιβράβευσης των πιστών πελατών».

Το αν ένα δώρο είναι πετυχημένο ή όχι εξαρτάται από παράγοντες όπως η συνάφειά του με τις εποχικές ανάγκες του καταναλωτή στον οποίο προσφέρεται, οι ανάγκες του καταναλωτή τις οποίες προσπαθούν να «μαντέψουν» οι εταιρείες, καθώς και η «αντιλαμβανόμενη αξία» του δώρου, βάσει της οποίας το ενδιαφέρον για την απόκτηση του προσφερόμενου προϊόντος είναι τέτοιο, ώστε ο καταναλωτής κατά πάσα πιθανότητα θα το αγόραζε.

Σε μια αγορά όπου τα δύο μεγαλύτερα brand names (Skip της UNILEVER και Ariel της PROCTER & GAMBLE) κατέχουν μερίδιο ύψους περίπου 70% (το μερίδιό τους ανέρχεται σε 82% αν συνυπολογιστεί και το Dixan της HENKEL), μοιραία ο ανταγωνισμός στο επίπεδο της επικοινωνίας και των εντυπώσεων εξελίσσεται συχνά σε «μετωπική σύγκρουση» –είναι γνωστή η πρόσφατη δικαστική διαμάχη μεταξύ UNILEVER και PROCTER, με αφορφή το διαφημιστικό μήνυμα του Ariel… Παράγοντες της αγοράς, που δεν ανήκουν στις εμπλεκόμενες εταιρείες, χαρακτηρίζουν το σποτ «προκλητικό», εκτιμώντας ότι συνιστά φαινόμενο αθέμιτου ανταγωνισμού, ενώ άλλοι μιλούν περί «μοιραίου αποτελέσματος της κλιμάκωσης του ανταγωνισμού».

«Το δώρο κινεί την αγορά»

Έχουμε λοιπόν φτάσει σε ένα σημείο όπου έστω και η βόλτα στον διάδρομο με τα απορρυπαντικά θυμίζει «σαφάρι», καθώς ο καταναλωτής καλείται να επιλέξει μεταξύ προϊόντων που προσφέρουν πληθώρα ετερόκλητων δώρων. «Η έξαρση αυτή του ανταγωνισμού οδηγεί στη σύγχυση του καταναλωτή –ο συνδυασμός μάλιστα των προσφορών (δώρο + κουπόνι κλήρωσης + χρηματική έκπτωση) καθιστά αδύνατο το να μπορέσει ο καταναλωτής να συγκρίνει τις προσφορές και να τις εκτιμήσει», εκτιμά στέλεχος εταιρείας του χώρου.

Η πρακτική δείχνει ναι μεν ότι «το δώρο κινεί την αγορά», πλέον όμως η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Πώς όχι, όταν πλέον ο καταναλωτής συχνά προσελκύεται από το δώρο που του παρέχει μια μάρκα, την οποία ωστόσο πιθανώς να παρατήσει ένα μέτρο παρακάτω από το ράφι της αν κρίνει ότι η ανταγωνίστριά της του προσφέρει ένα πιο συμφέρον δώρο; Βέβαια, στο σκληρό παιχνίδι των προσφορών μοιραία επιδίδονται οι μεγάλες εταιρείες του κλάδου που έχουν την οικονομική ισχύ να αντέξουν τους όρους του. Οι μικρές εταιρείες που δεν έχουν μεγάλη κερδοφορία, στερούνται των δυνατοτήτων να συμμετάσχουν επί ίσοις όροις στην «αναμέτρηση». Συνεπώς έχει δημιουργηθεί «μια διπολική αγορά, μια αγορά με εταιρείες δύο ταχυτήτων», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά. Επί του παρόντος πάντως οι μικρές εταιρείες διατηρούν σταθερά τα μερίδιά τους, δεν κρύβεται όμως η ανησυχία τους ότι αυτά μελλοντικά θα αρχίσουν να ροκανίζονται…

Ο αντίκτυπος στο brand loyalty

Με δεδομένη την «εκκόλαψη» ενός τύπου καταναλωτή που επιζητά τα προσφερόμενα δώρα προκειμένου να επιλέξει απορρυπαντικό, το ερώτημα που προκύπτει είναι πόσο υψηλό είναι το brand loyalty (πιστότητα καταναλωτή στη μάρκα). Ορισμένα στελέχη της αγοράς υποστηρίζουν ότι το brand loyalty παραμένει υψηλό με επιχείρημα το ύψος των μεριδίων των δύο κορυφαίων της κατηγορίας. Κάποια άλλα στελέχη διατείνονται ότι ολοένα και φθίνει, χρησιμοποιώντας επίσης το ίδιο επιχείρημα, από τη σκοπιά όμως του ότι «τα υψηλά μερίδια των πρώτων πιστοποιούν απλώς και μόνο ότι υπάρχουν δύο ταχυτήτων εταιρείες…». Την τελευταία διετία, προσθέτουν, το προφίλ του καταναλωτή έχει διαφοροποιηθεί σημαντικά, με κύριο χαρακτηριστικό τη μείωση του brand loyalty. «Ήταν οι ίδιες οι προωθητικές ενέργειες που οδήγησαν σε αυτή την εξέλιξη, αφού η μάχη των προσφορών οδήγησε πολλούς καταναλωτές στο να δοκιμάζουν διαφορετικά προϊόντα, διαπιστώνοντας ότι είναι εξίσου αποτελεσματικά», λένε χαρακτηριστικά. Ήταν η απαρχή ενός φαύλου κύκλου συνεχούς έντασης του ανταγωνισμού …παροχής δώρων.

Ωστόσο ο βαθμός του brand loyalty εξαρτάται και από την κατηγορία στην οποία ανήκει ο εκάστοτε καταναλωτής. Σήμερα υπάρχει μια πόλωση των καταναλωτών: εκείνοι που επιλέγουν ένα απορρυπαντικό με γνώμονα τη μάρκα, αυτοί που επιλέγουν με γνώμονα το value for money (το αποτελεσματικότερο κατά το δυνατόν προϊόν στη χαμηλότερη δυνατή τιμή) και όσοι επιλέγουν αποκλειστικά με γνώμονα την τιμή. Υπάρχει όμως και μια ενδιάμεση ομάδα, οι αποκαλούμενοι «κυνηγοί των προσφορών». «Ο καταναλωτής που ανήκει στις δύο πρώτες κατηγορίες δεν σημαίνει ότι θα αγνοήσει μια ενδιαφέρουσα προσφορά, ούτε όμως ότι θα επιλέξει με γνώμονα αυτήν. Αν πάλι ψωνίσει με κριτήριο ένα ελκυστικό δώρο, δεν ευσταθεί ότι την επόμενη φορά θα αγνοήσει το προϊόν που συνήθως αγοράζει», επισήμανε ένας συνομιλητής μας. Η κατηγοριοποίηση πάντως των καταναλωτών δεν φαίνεται να είναι απόλυτη, ιδιαίτερα αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι υπάρχει μια σημαντική μερίδα αναποφάσιστων καταναλωτών, στο «κυνήγι» των οποίων επιδίδονται τα τελευταία χρόνια οι εταιρείες.

Αιτιολογώντας την επιλογή των προσφορών ως προεξάρχουσας μορφής του promotion στην κατηγορία, ορισμένοι προτάσσουν το επιχείρημα ότι έτσι δίνεται έμφαση στο «χτίσιμο» του προφίλ του εκάστοτε προϊόντος, μέσω της προβολής των συγκριτικών του πλεονεκτημάτων. Το αντεπιχείρημα πάντως είναι ότι «η βαρύτητα στις above the line ενέργειες που «χτίζουν» την ταυτότητα του προϊόντος είναι αυτονόητη στρατηγική του μάρκετινγκ, επομένως δεν θα έπρεπε καν να αναφέρεται…».

«Η χρηματική έκπτωση απαξιώνει το προϊόν»

Οι εταιρείες επιλέγουν την πρακτική της προσφοράς δώρων αντί της χρηματικής έκπτωσης. Μήπως την τελευταία θα την εκτιμούσαν ενδεχομένως περισσότερο οι καταναλωτές, ιδιαίτερα σε περίοδο οικονομικής στενότητας των νοικοκυριών;

Τα τελευταία χρόνια οι τιμές των απορρυπαντικών έχουν μείνει σταθερές, ενώ οι τιμές τους στην εγχώρια αγορά κυμαίνονται στο ίδιο επίπεδο με τον μέσο όρο των χωρών-μελών της ΕΕ. Σε ότι αφορά το promotion, «μικρές εκπτώσεις γίνονται μεν, αλλά μια γενναία έκπτωση, της τάξης πχ του 40%-50%, θα απαξίωνε ένα προϊόν που είναι τεχνολογικά καινοτόμο», επισημαίνουν στελέχη της αγοράς, συμφωνώντας επίσης ότι «η πτώση της τιμής ενός πρωτοπόρου τεχνολογικά προϊόντος προξενεί διπλό κακό: αφενός μειώνει τον τζίρο της κατηγορίας, αφετέρου, λόγω της απαξίωσης του προϊόντος, οδηγεί τον καταναλωτή στα hard discount». Αντί αυτού η παροχή δώρου, όπως υποστηρίζουν, και την τιμή του προϊόντος διατηρεί και προσφέρει ικανοποίηση ταυτόχρονα σε τρεις πλευρές: στον καταναλωτή που λαμβάνει δώρα που θεωρεί ακριβά, στη βιομηχανία και στο λιανεμπόριο για το λόγο ότι ο τζίρος της κατηγορίας δεν μειώνεται.

Όπως επισημαίνει στέλεχος της αγοράς, μια ενδεχόμενη μείωση της τιμής του προϊόντος προς όφελος της προώθησής του, θεωρητικά τουλάχιστον, θα συνέφερε τον προμηθευτή, αφού δεν θα διέθετε «ζεστό και δουλεμένο» χρήμα από τα κέρδη του για σύνθετες προωθήσεις. Το γεγονός όμως ότι οι καταναλωτές είναι ήδη εθισμένοι στα δώρα, ενώ μια έκπτωση τιμής δεν είναι πλέον εύκολα αντιληπτή εξαιτίας της πληθώρας των προσφορών, καθιστά τη σχετική ιδέα μάλλον απρόσφορη. Έτσι οι τιμές των προϊόντων στα ράφια –είτε πρόκειται για μικρές είτε για μεγάλες μάρκες– κυμαίνονται περίπου στα ίδια επίπεδα, τα οποία προσδιορίζονται από τους μεγάλους του ανταγωνισμού.

Περικοπή δαπανών και για διαφήμιση

Όπως εκτιμάται, ο προσανατολισμός των προμηθευτών της κατηγορίας στις προωθητικές ενέργειες με τη μορφή δώρων οδηγεί και στην περικοπή των δαπανών για τη διαφήμιση. Ειδικότερα το 2003 η διαφημιστική δαπάνη για τα απορρυπαντικά χαμηλού αφρισμού (πλυντηρίου) ανήλθε σε περίπου 12,5 εκατ. ευρώ έναντι 14,4 εκατ. ευρώ το 2002 (στοιχεία Media Services), με βασικούς «παίκτες» το Skip, το Ariel, το Dixan και το Εύρηκα.

Υπάρχει διέξοδος

Πού θα οδηγήσει η συγκεκριμένη κατάσταση; Ουδείς γνωρίζει, αλλά όλοι παραδέχονται ότι η κατάσταση είναι επιβεβλημένο να αλλάξει. Έτσι το ζητούμενο είναι ποιος από τους δύο ισχυρούς του ανταγωνισμού θα κάνει το πρώτο βήμα και τι συνέπειες θα έχει κάτι τέτοιο στις πωλήσεις του. «Μόνο ένας πόλεμος που θα μας επανέφερε στην αρχική μας κατάσταση θα μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα», αναφέρει χαριτολογώντας παράγοντας της αγοράς. «Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια εκ μέρους της βιομηχανίας προκειμένου να απεγκλωβιστεί από αυτό το είδος των προωθητικών ενεργειών, που τελικά δεν συμφέρει κανέναν», επισημαίνει κάποιος άλλος. «Ο βομβαρδισμός του ραφιού με δώρα τείνει να αναιρέσει το στόχο της εκπαίδευσης του χρήστη στη χρήση του προϊόντος», τονίζει ένας τρίτος. Η αγορά λοιπόν έχει εισέλθει σε έναν λαβύρινθο, αναζητώντας διέξοδο. Ποια θα είναι αυτή; «Μια έξυπνη ιδέα μάρκετινγκ που ενδεχομένως θα μετατόπιζε τον ανταγωνισμό σε ένα διαφορετικό πεδίο», υποστηρίζουν αρκετά στελέχη, τα οποία αισιοδοξούν ότι «την επόμενη διετία η αγορά θα ηρεμήσει», καθώς «η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Κατ’ αρχάς πρέπει να κοπάσει όλος αυτός ο βομβαρδισμός ώστε να αποκτήσει ο καταναλωτής ξεκάθαρη εικόνα των προσφορών». Στο πλαίσιο αυτό κάποιοι υπενθυμίζουν ότι σήμερα ορισμένες εταιρείες ήδη αξιοποιούν την αλληλογραφία προς τον καταναλωτή (direct mail), με την οποία γνωστοποιούν τις προσφορές τους, κι ότι οι λιανέμποροι έχουν στη διάθεσή τους μέσω των καρτών πιστότητας (loyalty cards) μια σημαντική πηγή γνώσης για τις προτιμήσεις των καταναλωτών, που μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί.

Το κοινό των hard discount

Το μερίδιο των καταστημάτων hard discount εκτιμάται ότι ανέρχεται περίπου σε 7%, ενώ ένα ποσοστό της τάξης του 3,5% κατέχουν τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας. Τα hard discount, όπως επισημαίνεται, με τιμές που κυμαίνονται περίπου στο 1/3 των επώνυμων brands, προσελκύουν ένα εισοδηματικά ετερόκλητο καταναλωτικό κοινό. «Σε περιοχές όπως η Δροσιά, σε εντυπωσιάζει το πόσα ακριβά αυτοκίνητα είναι παρκαρισμένα έξω από ένα κατάστημα hard discount!», αναφέρει χαρακτηριστικά ένας συνομιλητής μας. Τα ασθενή κοινωνικοοικονομικά στρώματα είναι προφανές το γιατί καταφεύγουν στα προϊόντα των hard discount. Μια αντίστοιχη προτίμηση και συμπεριφορά των εύπορων καταναλωτών αποδίδεται στην απομυθοποίηση της μάρκας εκ μέρους τους, η οποία, σε συνδυασμό με τη συνήθειά τους να καταναλώνουν αφειδώς, τους οδηγεί στην αναζήτηση φθηνών προϊόντων.

Οι απόψεις των περισσότερων στελεχών του κλάδου συγκλίνουν στο ότι οι Έλληνες καταναλωτές δεν διαθέτουν την ανάλογη εκπαίδευση των καταναλωτών άλλων χωρών στον τομέα των hard discount και ότι η εξοικείωσή τους θα απαιτήσει χρόνο. Το μερίδιο πάντως των hard discount εκτιμάται ότι θα αυξηθεί σταδιακά, με ρυθμούς που δεν είναι δυνατόν να προβλεφθούν, καθώς δεν είναι διαθέσιμα τα στοιχεία πωλήσεων των συγκεκριμένων καταστημάτων.

Τα private label ανοίγουν τον δρόμο για τα hard discount

Το ζήτημα πάντως των hard discount είναι αρκετά πολύπλοκο. Αν ληφθούν υπ’ όψιν παραδείγματα, όπως πχ της Γερμανίας όπου οι hard discounters κατέχουν μερίδιο περίπου 35%, ενώ το υπόλοιπο 65% στην κατηγορία μοιράζονται δύο επώνυμα brands, αναρωτιέται κανείς αν είναι πιθανό στο μέλλον να διαμορφωθούν στον εγχώριο ανταγωνισμό αντίστοιχοι όροι. «Δεν το αποκλείουμε», απαντούν αρκετά στελέχη του κλάδου, «με τη διαφορά ότι θα χρειαστεί μεγάλο χρονικό διάστημα». Άλλα στελέχη διαφωνούν ριζικά, υποστηρίζοντας ότι «η επικράτηση των hard discount προϊόντων ή όχι συνδέεται άρρηκτα με τις ιδιαιτερότητες της εκάστοτε τοπικής αγοράς. Η νοοτροπία των καταναλωτών στις διαφορετικές χώρες της Ευρώπης είναι τόσο ανομοιογενής, ώστε κανείς δεν μπορεί να προβλέψει αν μια αγορά θα αντιδράσει με τον ίδιο τρόπο που αντέδρασε κάποια άλλη».

Με δεδομένη την επεκτατική κίνηση των hard discounters, η φυσική άμυνα των λιανεμπόρων είναι η υιοθέτηση των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας. Ωστόσο, όπως επισημαίνεται, «τα private label προϊόντα των αλυσίδων δεν θα επικρατήσουν ποτέ έναντι των προϊόντων των hard discount καταστημάτων, διότι οι διαφορές στην τιμή είναι πολύ μεγάλες». Εξάλλου «το private label μπορεί να ανοίξει το «μονοπάτι» στην εκπαίδευση του καταναλωτή για τα hard discount. Το να αναδείξεις τα ιδιωτικής ετικέτας προϊόντα σε μοναδική «γραμμή άμυνας» απέναντι στα hard discount, μπορεί να επιφέρει τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από τη διαρκή τεχνολογική βελτίωση των επώνυμων προϊόντων».

Καθαριότητα γένους θηλυκού

Το αγοραστικό κοινό των απορρυπαντικών είναι γυναίκες άνω των 18 ετών, με πιο «δραστήριο» target group τις γυναίκες ηλικίας 25-44 ετών. Σύμφωνα με έρευνες καταναλωτών, για την Ελληνίδα καταναλώτρια το πλύσιμο των ρούχων δεν καλύπτει μόνο πρακτικές αλλά και συναισθηματικές ανάγκες. Τα καθαρά ρούχα την κάνουν να νιώθει υπερήφανη και κατ’ επέκταση να αισθάνεται ότι εκπληρώνει τον ρόλο της ως συζύγου και μητέρας.

Η σύγχρονη ζωή έχει διαφοροποιήσει τις ανάγκες του καταναλωτή τις οποίες καλείται να καλύψει το εκάστοτε απορρυπαντικό. Στις μέρες μας τα περισσότερα ρούχα –με εξαίρεση τα νοικοκυριά όπου υπάρχουν μικρά παιδιά κλπ– δεν έχουν σκληρούς λεκέδες, καθώς φοριούνται για λίγες ώρες και χρειάζονται απλά ένα «φρεσκάρισμα» για να απομακρυνθούν η σκόνη, ο ιδρώτας κλπ. Κατά συνέπεια, όλο και περισσότερες –έξι στις δέκα καταναλώτριες, όπως εκτιμάται–αγοράζουν δύο απορρυπαντικά: ένα σε σκόνη, το «βασικό» απορρυπαντικό για τους σκληρούς λεκέδες, και ένα πιο «ήπιο», συνήθως σε υγρή μορφή, για το «φρεσκάρισμα» των ρούχων.

Σε άνοδο η υποκατηγορία των υγρών απορρυπαντικών

Η διαρκής ενδυνάμωση της υποκατηγορίας των υγρών απορρυπαντικών αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό της αγοράς τα τελευταία χρόνια. Ειδικότερα, το α’ πεντάμηνο του 2004 σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του 2003, τα υγρά απορρυπαντικά ενισχύθηκαν σε όγκο κατά περίπου 18,5%, ενώ ανάλογη αύξηση είχαν σημειώσει και το ανάλογο διάστημα του 2003 (εκτιμήσεις εταιρειών με βάση στοιχεία της IRI). Ωστόσο το ίδιο διάστημα τα απορρυπαντικά σε σκόνη εξακολουθούν να κατέχουν το μεγαλύτερο μερίδιο των πωλήσεων, με 76% (σε όγκο), ενώ τα υγρά απορρυπαντικά κατέχουν μερίδιο 21% και οι ταμπλέτες περίπου 2,8%, με πτωτικές τάσεις. Όπως εκτιμάται, η ανοδική πορεία των πωλήσεων των υγρών απορρυπαντικών θα συνεχιστεί, καθώς αναμένεται ότι θα κερδίσουν σταδιακά ένα επιπλέον μερίδιο της τάξης του 10%-15%. Όσον αφορά τα απορρυπαντικά σε σκόνη εκτιμάται ότι μερίδιο περίπου 55% κατέχουν τα κουτιά ενώ το υπόλοιπο μερίδιο καλύπτεται από τα eco packs.

Σταθερή και κορεσμένη είναι και η αγορά των ενισχυτικών πλυσίματος, που παρουσιάζει υψηλή διείσδυση της τάξης του 80%-85%. Αντίθετα, πτωτικά κινούνται οι πωλήσεις των απορρυπαντικών για πλύσιμο στο χέρι, στην οποία κυριαρχούν δύο brand names, Rol και Tide. Η κατηγορία απευθύνεται σε καταναλώτριες μεγαλύτερης ηλικίας, που έχουν συνηθίσει να πλένουν στο χέρι κάποια ρούχα, το καταναλωτικό κοινό εν τούτοις της κατηγορίας ολοένα και μειώνεται. Η εν λόγω κατηγορία χάνει μερίδιο από τα υγρά απορρυπαντικά πλυντηρίου τα οποία λόγω της σύνθεσής τους μπορούν να χρησιμοποιηθούν για πλύσιμο τόσο στο πλυντήριο όσο και στο χέρι. Οι απαιτήσεις εξάλλου της σύγχρονης ζωής σε συνδυασμό με την τεχνολογική εξέλιξη των προϊόντων οδήγησαν στην είσοδο νέων υποκατηγοριών, όπως τα υγρά απορρυπαντικά με σαπούνι Μασσαλίας κλπ.

Πίνακας 1: Πωλήσεις απορρυπαντικών από το σύνολο των καταστημάτων








Σε αξία (ευρώ)

2002

2003

Απορρυπαντικά χαμηλού αφρισμού (πλυντηρίου)

164.152.692

170.501.650

Απορρυπαντικά υψηλού αφρισμού (χειρός)

23.761.028

21.068.578

Σε όγκο (χιλιάδες τόνοι)

   

Απορρυπαντικά χαμηλού αφρισμού (πλυντηρίου)

61.964

61.045

Απορρυπαντικά υψηλού αφρισμού (χειρός)

8.660

7.535

Πηγή: INFORMATION RESOURCES HELLAS

Πίνακας 2: Κατανομή πωλήσεων σε όγκο ανά κανάλι διανομής









 

2002

2003

Απορρυπαντικά χαμηλού αφρισμού (πλυντηρίου)

   

Σούπερ μάρκετ

92,3

92,7

Μικρά σημεία πώλησης

7,7

7,3

Απορρυπαντικά υψηλού αφρισμού (χειρός)

   

Σούπερ μάρκετ

81,5

82,2

Μικρά σημεία πώλησης

18,5

17,8

Πηγή: INFORMATION RESOURCES HELLAS

Σταθερές παρέμειναν οι πωλήσεις των απορρυπαντικών το 2003, σε σύγκριση με το αμέσως προηγούμενο έτος. Ειδικότερα, οι πωλήσεις απορρυπαντικών πλυντηρίου αυξήθηκαν κατά 3,8% σε αξία και υποχώρησαν κατά 1,4% σε όγκο, ενώ εκείνες των απορρυπαντικών για πλύσιμο στο χέρι υποχώρησαν σε αξία και όγκο κατά 11,3% και 12,9% αντίστοιχα. Παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι η πραγματική αγορά είναι μεγαλύτερη κατά περίπου 20%, καθώς εκτιμούν ότι οι μετρήσεις καταγράφουν περίπου το 81%-83% των πραγματικών πωλήσεων (δεν καταγράφονται οι νησιωτικές περιοχές κλπ).

ΚΑΡΦΟΥΡ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ : ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΤΟ CITY GATE

Σε πλήρη λειτουργία θα έχει τεθεί πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων το μεγαλύτερο εμπορικό και ψυχαγωγικό κέντρο της χώρας, το City Gate, που αναπτύσσεται από την ΚΑΡΦΟΥΡ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ στη Θεσσαλονίκη. Το ύψος της επένδυσης ολόκληρου του έργου αναμένεται να ξεπεράσει τα 80 εκατομμύρια ευρώ.

Στο μεταξύ άνοιξε ήδη τις πύλες του στο καταναλωτικό κοινό από τις 30 Ιουλίου το τρίτο υπέρ μάρκετ Carrefour στη Θεσσαλονίκη, έκτασης περίπου 8.300 τμ, που εδρεύει στο City Gate, στη συμβολή των οδών Γιαννιτσών και Iωάννη Κωλέττη.

Στο City Gate, εκτός του νέου Carrefour που με τη λειτουργία του πρόσφερε 250 νέες θέσεις εργασίας, θα εδρεύουν καταστήματα με ανάπτυξη στους τομείς της μόδας και των ειδών οικιακής χρήσης, όπως Marks & Spencer, Sephora, Ulla Popken, Etam, Mango, Intersport, Mark Aalen, Rouge, Sergio Tacchini, Attrativo, Iso, Claire’s, Rebecca Blue, Oxette, Pimkie, Raxewsky, Prince Oliver, Nike, Bata Shoes, Camicceria, Lingerie, Plexis, Kalaitsis Watches, Okaidi, Jennyfer, La Combo και Admiral. Ο τομέας των υπηρεσιών θα καλυφθεί από τα Cinq a sec, Photostar, Open 24, Carrefour Travel και Prince Kiosq, καθώς και από πρακτορείο στοιχημάτων, φαρμακείο, κομμωτήριο κά, ο τομέας του πολιτισμού και της τεχνολογίας από τα Anikoula, Virgin Megastore, Expert, Radioshack, Γερμανός, Tim, Vodaphone κά, ενώ για την κάλυψη των παιδικών ειδών θα λειτουργήσουν τα καταστήματα Koukou, Puzzle, Petit Petons, Mayoral, Rammer και Modelli Bambino. Το City Gate θα φιλοξενήσει ακόμη τις εταιρείες STER Cinemas, Planet Bowling, Virgin Megastore, Starbucks, Goody’s, Βενέτης και café-bar επωνύμων με πρωτοπόρες ιδέες στον χώρο της διασκέδασης, αλλά και καταστήματα γρήγορης εστίασης με snacks, κρέπες και σουβλάκι.

Στις εγκαταστάσεις του θα λειτουργούν δωρεάν πάρκινγκ, internet café και παιδικός σταθμός, ενώ εκτιμάται ότι όλες οι προαναφερόμενες επιχειρήσεις σε διάστημα ενός έτους θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον περίπου τεσσάρων εκατομμυρίων επισκεπτών.

Μετά τα εγκαίνια και του νέου υπέρ μάρκετ, η ΚΑΡΦΟΥΡ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ δραστηριοποιείται στην ελληνική αγορά με 15 υπέρ μάρκετ, 105 σούπερ μάρκετ Champion Mαρινόπουλος, 46 καταστήματα γειτονιάς 5’ Mαρινόπουλος και 66 μονάδες franchise. Ειδικότερα στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης δραστηριοποιείται πλέον με 3 υπέρ μάρκετ, 11 σούπερ μάρκετ Champion Μαρινόπουλος, 5 καταστήματα γειτονιάς 5’ Mαρινόπουλος και 56 καταστήματα franchise, ενώ απασχολεί περισσότερους από 3.000 εργαζόμενους στη βόρεια Ελλάδα.

 

ΑΛΦΑ ΒΗΤΑ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ : ΧΑΜΗΛΟΙ ΡΥΘΜΟΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΥΨΗΛΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟ Α' ΕΞΑΜΗΝΟ

Ρυθμούς ανάπτυξης χαμηλότερους του πληθωρισμού παρουσίασε η ΑΛΦΑ ΒΗΤΑ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ στο α’ εξάμηνο του 2004, έναντι του αντίστοιχου περυσινού διαστήματος, εμφανίζοντας ωστόσο σημαντική βελτίωση της κερδοφορίας της.

Η διοίκηση της εταιρείας απέδωσε την εξαιρετικά περιορισμένη ανάπτυξη του κύκλου εργασιών στη συνεχιζόμενη μείωση της αποδοτικότητας του λιανεμπορίου, στην επιθετική τιμολογιακή πολιτική που ακολούθησε για 2.300 προϊόντα, αλλά στις δυσλειτουργίες που παρατηρήθηκαν σε ορισμένα από τα καταστήματα του δικτύου λόγω της παρατεταμένης περιόδου κατασκευής των έργων υποδομής εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων. Η διοίκηση επισήμανε επίσης ότι στο α’ εξάμηνο του τρέχοντος έτους η ΑΛΦΑ ΒΗΤΑ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ δεν προχώρησε στη δημιουργία νέων εμπορικών μονάδων, ενώ σε ενοποιημένη βάση οι πωλήσεις επιβαρύνθηκαν από το κλείσιμο του cash & carry καταστήματος στη Λάρισα, τον Σεπτέμβριο του 2003.

Αναλυτικότερα, από τα επίσημα στοιχεία του ομίλου προκύπτει ότι στο α’ εξάμηνο του 2004, τα ενοποιημένα καθαρά κέρδη προ φόρων ανήλθαν σε 3,78 εκατ. ευρώ από 0,43 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη περυσινή περίοδο. Η εν λόγω αύξηση οφείλεται κυρίως στη βελτίωση των αποτελεσμάτων της ΤΡΟΦΟ, καθώς και στα αποτελέσματα της ΕΝΑ, τα οποία παρουσίασαν θετική μεταστροφή για πρώτη φορά φέτος. Σημαντική βελτίωση σημειώθηκε επίσης και στην κερδοφορία της ΑΛΦΑ ΒΗΤΑ σε εταιρική βάση, όπου τα καθαρά κέρδη προ φόρων αυξήθηκαν κατά 68,8% και ανήλθαν σε 5,40 εκατ. ευρώ το α’ εξάμηνο του 2004, έναντι 3,20 εκατ. ευρώ το 2003.

Ο ενοποιημένος κύκλος εργασιών ανήλθε σε 449,79 εκατ. ευρώ παρουσιάζοντας αύξηση κατά 2,7%, σε σύγκριση με τα 438,06 εκατ. ευρώ το 2003. Για την ΑΛΦΑ ΒΗΤΑ σε εταιρική βάση ο κύκλος εργασιών αυξήθηκε κατά 2,9% και ανήλθε σε 397,31 εκατ. ευρώ, από 386,02 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη περυσινή περίοδο. Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει επίσης ότι τα ενοποιημένα μικτά αποτελέσματα αυξήθηκαν κατά 4,5% (1,8 εκατοστιαίες μονάδες επιπλέον της αύξησης των πωλήσεων και παρά την επιθετική τιμολογιακή πολιτική) και ανήλθαν από 95,33 εκατ. ευρώ το α’ εξάμηνο του 2003 σε 99,63 εκατ. ευρώ το α’ εξάμηνο του 2004.

ΜΕ ΑΔΕΙΕΣ ΚΕΡΚΙΔΕΣ ΕΠΑΙΞΑΝ ΤΑ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ

Τα σούπερ μάρκετ την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων δεν τα κατάφεραν στο αγώνισμα των… πωλήσεων, παρουσιάζοντας μειωμένα έσοδα, παρά την ομολογουμένως καλή προετοιμασία τους. Με τη λήξη των Ολυμπιακών τα στελέχη του κλάδου έκαναν τα πλέον απογοητευτικά σχόλια για τον τζίρο του Αυγούστου, μιλώντας για μια αύξησή του στα όρια του πληθωρισμού.

Αντί των ελπίδων για «Ολυμπιακά ρεκόρ αυγουστιάτικου τζίρου», τα περισσότερα σούπερ μάρκετ της πρωτεύουσας παρουσίασαν ισχνά έσοδα. Ενώ το προσωπικό τους παρέμενε στις επάλξεις για το «μετάλλιο» στην εξυπηρέτηση υπέρ της εθνικής μας υπόθεσης, η Αθήνα ερήμωσε από τους μόνιμους κατοίκους της. Όσο για τους τουρίστες, με εξαίρεση το ιστορικό κέντρο της πόλης και το κατάστημα Carrefour κοντά στο Ολυμπιακό στάδιο, ήταν μάλλον άφαντοι.

Οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ αντιμετώπισαν ανάλογα προβλήματα και στα νησιά. Η μείωση κατά 30% της τουριστικής κίνησης σε σχέση με την περυσινή καλοκαιρινή περίοδο έπληξε τον κλάδο. Το κλίμα επιβαρύνθηκε και από τις συγκρατημένες αγορές των Ελλήνων τουριστών, οι οποίοι περισσότερο από κάθε προηγούμενη χρονιά προτίμησαν φέτος για τις διακοπές τους τα σπίτια συγγενών και φίλων αντί των αδικαιολόγητα δαπανηρών τουριστικών καταλυμάτων.

Διαφυγόντα κέρδη, απώλειες εσόδων

Το πλήγμα που δέχθηκε το οργανωμένο λιανεμπόριο ήταν διπλό. Δεν έχασε μόνο έσοδα, τα οποία μάλιστα θεωρούσε δεδομένα, αλλά υποχρεώθηκε σε επενδύσεις προκειμένου να αναδιοργανώσει τον μηχανισμό του, ώστε «να λειτουργήσει ρολόι» στο διάστημα των Ολυμπιακών Αγώνων. Στο πλαίσιο αυτό επενδύθηκαν σημαντικά κεφάλαια στον τομέα των logistics, για την κάλυψη της υπερωριακής-νυκτερινής εργασίας, για τις μετακινήσεις υπαλλήλων από την περιφέρεια προς τις Ολυμπιακές πόλεις και για την καταβολή Ολυμπιακού πριμ –όπου κρίθηκε αναγκαίο– ενώ αμέτρητες ήταν και οι εργατοώρες που απαίτησε ο στόχος της επιτυχημένης προετοιμασίας και προσαρμογής των αλυσίδων.

Όλοι πλέον μιλούν για διαφυγόντα κέρδη, για απώλειες εσόδων που δύσκολα μπορούν να υπολογιστούν και για αρνητικές επιδράσεις στους φετινούς ρυθμούς ανάπτυξης μιας αγοράς που λειτουργεί με εξαιρετικά περιορισμένα περιθώρια κέρδους.

Οι …παρενέργειες στον κλάδο από την παγκόσμια αθλητική διοργάνωση αναμένεται να συνεχιστούν το φθινόπωρο, αφού οι αλυσίδες υποχρεούνται να δώσουν στους υπαλλήλους τους τα γενναία υπόλοιπα αδείας που τους οφείλουν, με αποτέλεσμα εμφανή στο επίπεδο της εξυπηρέτησης των καταναλωτών, οι οποίοι βρίσκονται πλέον εντός των αττικών τειχών…

Μικρή αποζημίωση από τον Φοίβο και την Αθηνά

Η μοναδική νότα αισιοδοξίας τον Αύγουστο για τα σούπερ μάρκετ ήρθε από τα ράφια του Φοίβου και της Αθηνάς, αφού σε αντίθεση με τα υπόλοιπα αγαθά, τα Ολυμπιακά προϊόντα κέρδισαν το ενδιαφέρον των καταναλωτών. Οι πωλήσεις τους εκτινάχθηκαν στα ύψη, με τον ημερήσιο τζίρο τους να αντιστοιχεί σε έσοδα που στο πρόσφατο παρελθόν πρόσφεραν σε διάστημα ολόκληρου μήνα! Ασυζητητί, βέβαια, ο τζίρος των Ολυμπιακών προϊόντων δεν αντιστάθμισε στο ελάχιστο τις απώλειες εσόδων των αλυσίδων…

ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΛΙΑΝΕΜΠΟΡΙΟ : ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΕΣ ΕΝΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ

Στη σκληρή αναμέτρηση μεταξύ των ισχυρών του οργανωμένου λιανεμπορίου κυρίως στο πεδίο των τιμών θα επικεντρωθεί το δημόσιο ενδιαφέρον για μια ακόμη σεζόν, αναγνωρίζοντας μάλιστα το στίγμα της εισόδου του κλάδου σε μια νέα φάση, στο πλαίσιο της οποίας οι αλυσίδες θα δοκιμάσουν τα όριά τους, προκειμένου είτε να αντιπαρέλθουν με επιτυχία τις προκλήσεις του ανταγωνισμού είτε να εξαγορασθούν είτε να βγουν στο περιθώριο.

Ο Σεπτέμβριος φαίνεται πως αποτελεί τον… μίτο της Αριάδνης την άκρη του οποίου κρατά το Υπουργείο Ανάπτυξης. Το κουβάρι θα αρχίσει να ξετυλίγεται άμεσα, με την ανακοίνωση των νέων ρυθμίσεων του νόμου που απαγορεύει τις πωλήσεις κάτω του κόστους. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, το υπό διαμόρφωση καθεστώς θα καταργεί τον όρο «τιμολογιακό», απαγορεύοντας τις πωλήσεις σε τιμές κάτω του κόστους κτήσης κάθε αγαθού. Στον υπολογισμό θα λαμβάνεται ως αφετηρία το τιμολογιακό κόστος και από αυτό θα αφαιρείται κάθε έκπτωση ή παροχή που χορηγείται από τον προμηθευτή προς την αλυσίδα και αποδεικνύεται από φορολογικά ή άλλα επίσημα παραστατικά, εξαιρουμένων των προωθητικών ενεργειών.

Ωστόσο, όπως φανερώνουν τα πρώτα στοιχεία, σε αυτή την περίπτωση η διερεύνηση μιας καταγγελίας για διενέργεια πωλήσεων κάτω του κόστους δεν θα μπορεί να γίνει πριν την ολοκλήρωση της εταιρικής χρήσης. Πράγματι, αν δεν υπολογιστούν επί των τιμών χονδρικής οι εκπτώσεις «στόχου τζίρου» και οι επιστροφές, ώστε να διαμορφωθεί βάσει αυτών το κόστος κτήσης του αγαθού, πώς θα γίνεται η διερεύνηση;

Το 2004 λοιπόν επιφυλάσσει στην αγορά σημαντικές αλλαγές σε ό,τι αφορά τον τρόπο διαμόρφωσης των τιμών λιανικής, αλλαγές οι οποίες θα επέλθουν με θεσμικές παρεμβάσεις που θα τεθούν σε ισχύ πιθανότατα από το 2005. Οι αισιόδοξοι ισχυρίζονται ότι με το νέο καθεστώς οι τιμές θα συμπιεστούν προς όφελος του πληθωρισμού από 2% έως και 5% (!), ενώ οι απαισιόδοξοι δηλώνουν ότι το κατέβασμα του πήχη των τιμών σε επίπεδα χαμηλότερα του τιμολογιακού κόστους –πράγμα που επιδιώκεται με την τροποποίηση του νόμου– θα βγάλει στο περιθώριο ένα μεγάλο αριθμό μικρών και μικρομεσαίων εταιρειών του κλάδου, οδηγώντας παράλληλα σε νέες συγκρούσεις το λιανεμπόριο και τους προμηθευτές του.

Χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης

Πάντως το κλίμα στην αγορά φαίνεται πως έχει βαρύνει εδώ και μήνες, καθώς στην πλειονότητά τους οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ διαπιστώνουν χαμηλούς ρυθμούς οργανικής ανάπτυξης, που αποδίδονται τόσο στον κορεσμό της αγοράς του οργανωμένου λιανεμπορίου όσο και στις απώλειες τις οποίες υπέστη το οικογενειακό εισόδημα από τις δυσβάστακτες ανατιμήσεις που πέρασαν στην ελληνική αγορά με την έλευση του ευρώ.

Ωστόσο, παρά τις γκρίνιες, τα απαισιόδοξα σχόλια των στελεχών και το βαρύ κλίμα που έχει δημιουργηθεί στον κλάδο, ορισμένες περιοχές της χώρας συνεχίζουν να κεντρίζουν το ενδιαφέρον των ισχυρών. Στη Θεσσαλονίκη για παράδειγμα το τελευταίο διάστημα πυκνώνουν με γρήγορους ρυθμούς τα σημεία πώλησης που ελέγχονται από τους ισχυρούς. Πέραν των αλυσίδων που ήδη έχουν εδραιωθεί στη συμπρωτεύουσα, η ΑΛΦΑ ΒΗΤΑ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ πραγματοποιεί σημαντικά ανοίγματα στην αγορά της, ενώ φέτος το καλοκαίρι η ΚΑΡΦΟΥΡ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, ιδρύοντας το City Gate –ένα υπερσύγχρονο εμπορικό και ψυχαγωγικό κέντρο όπου στεγάζεται και το υπέρ μάρκετ της εταιρείας– άλλαξε εκ νέου τις ισορροπίες του ανταγωνισμού στην περιοχή.

Νέες εξαγορές

Το σκηνικό της αγοράς φαίνεται ότι μεταλλάσσεται ταχύτατα. Σε αυτό συνέβαλε και η απόφαση πώλησης της ΞΥΝΟΣ ΑΕ στην ΚΑΡΦΟΥΡ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ. Η σχετική συμφωνία προκάλεσε ποικίλα σχόλια στην αγορά, καθ’ ότι η ΞΥΝΟΣ με το παράδειγμά της απέδειξε ότι μια εταιρεία δεν φτάνει απλώς να πορεύεται με επιτυχία, αλλά και να γνωρίζει το πότε να «αποσύρεται», εξασφαλίζοντας υπεραξίες τις οποίες στο μέλλον θα έχανε υπό την πίεση του ανταγωνισμού.

Όλα λοιπόν δείχνουν ότι στον χορό των εξαγορών και των συγχωνεύσεων θα δοκιμάσουν να μπουν πολλοί –κάποιοι κυνηγώντας την «καλή συμφωνία στη σωστή στιγμή» και κάποιοι άλλοι ασφυκτιώντας από τις συνθήκες του ανταγωνισμού. Ήδη οι ισχυροί του κλάδου δηλώνουν ότι συχνά-πυκνά δέχονται «προξενιά» από μικρές αλυσίδες, που ωστόσο δεν έχουν ευτυχή κατάληξη, αφού τις περισσότερες φορές είτε τα τιμήματα που ζητούν κρίνονται ως υπερβολικά είτε γιατί διαπιστώνεται «ασυμβατότητα δικτύων» λόγω αλληλοεπικαλύψεων στις περιοχές που εδρεύουν τα καταστήματά τους και όχι μόνο.

Discounters και Franchise

Ο ανταγωνισμός θα ενταθεί και ως συνέπεια της περαιτέρω ανάπτυξης των discounters. Η DIA διευρύνει ταχύτατα το δίκτυό της, στοχεύοντας για τα επόμενα χρόνια τον αριθμό των 600 καταστημάτων, η LIDL αυξάνει με επιτυχία τον τζίρο της, ενώ μια ακόμη εταιρεία που εγκατέστησε φέτος την έδρα της στη Ελλάδα, η γερμανική PLUS, όλα δείχνουν πως σύντομα θα ιδρύσει την πρώτη εμπορική μονάδα της.

Τον ανταγωνισμό εντείνει και η ανάπτυξη του συστήματος franchise. Επιτρέποντας στους ισχυρούς να διεισδύουν στις τοπικές αγορές, προσφέρει ταυτόχρονα σε επίδοξους επιχειρηματίες την ευκαιρία να προσαρτούνται με τα κεφάλαιά τους στα άρματα των ισχυρών δικτύων. Η DIA, έχοντας σήμερα το μεγαλύτερο δίκτυο franchise, άνοιξε ως φαίνεται την όρεξη άλλων μεγάλων αλυσίδων. Έτσι, από το ίδιο group εταιρειών, η ΚΑΡΦΟΥΡ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ διαθέτει ήδη παρουσία στην αγορά με 66 μονάδες franchise, με την επωνυμία 5’ Μαρινόπουλος, η ΑΤΛΑΝΤΙΚ μετά την εξαγορά της ΑΡΙΣΤΑ έδωσε έμφαση στην ανάπτυξη του franchise, ενώ στην ίδια αγορά εισήλθε και η ΑΛΦΑ ΒΗΤΑ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, δανείζοντας στους franchisees της τον τίτλο Τροφό Μάρκετ.

Μάχη στις γειτονιές

Οι μικροί λιανέμποροι, «απαντώντας» στην πρακτική του franchise και στην εν γένει διείσδυση των ισχυρών στις τοπικές και τις συνοικιακές αγορές, προχώρησαν στη δημιουργία οργανωμένων δικτύων με πολύ μικρά καταστήματα. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις των «OLA Stores», των «ΟΚ» και των καταστημάτων «Το Μικρό», που δίνουν πλέον ένα διαφορετικό τόνο στον ανταγωνισμό, ανοίγοντας όμως ένα καινούργιο πεδίο αντιπαράθεσης στην αγορά. Το διευρυμένο ωράριο λειτουργίας που εφάρμοσαν προκάλεσε τους ισχυρούς, οι οποίοι βρήκαν έτσι την αφορμή να «κοντράρουν» κατά μία έννοια τα σχέδιά τους.

Η κυβέρνηση πάντως έχει υποσχεθεί ότι θα ρυθμίσει το ζήτημα συνολικά, αφού το θέμα του ωραρίου λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων παραμένει ανοικτό κυρίως στην περιφέρεια, όπου ορισμένοι νομάρχες περιορίζουν το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων το Σάββατο. Ο κ. Γιάννης Παπαθανασίου, υφυπουργός Ανάπτυξης, δηλώνει έτοιμος να προχωρήσει σε νέες ρυθμίσεις με τις οποίες θα θεσπιστεί το Εθνικό Ωράριο. Βάσει αυτού οι νομάρχες θα διατηρούν μεν το δικαίωμα ρυθμιστικών παρεμβάσεων στο ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων που εδρεύουν στα όρια ευθύνης τους, αλλά μόνο όσον αφορά την ικανοποίηση των αναγκών διεύρυνσής του.

Θεσμικές παρεμβάσεις

Ο φετινός χειμώνας αναμένεται ιδιαίτερα θερμός για την αγορά, δεδομένου ότι το υπουργείο σκοπεύει επίσης να προχωρήσει και σε σειρά θεσμικών διευθετήσεων καθοριστικής σημασίας για την εμπορική κοινότητα. Πέραν του ωραρίου και της τροποποίησης του νόμου που απαγορεύει τις πωλήσεις κάτω του τιμολογιακού κόστους, η κυβέρνηση θα παρέμβει στο θέμα των προσφορών και των εκπτώσεων, αλλά και στη λειτουργία του ανταγωνισμού, ενισχύοντας την αρμόδια αρχή, ενώ εν ευθέτω χρόνω αναμένονται παρεμβάσεις στα ζητήματα των διατροφικών ισχυρισμών που αφορούν τρόφιμα με ευεργετικές ή θρεπτικές ουσίες, των επισημάνσεων στα τρόφιμα που δεν εμπεριέχουν γενετικά τροποποιημένες ουσίες, καθώς και του χαώδους καθεστώτος που αφορά την ίδρυση και λειτουργία των υπεραγορών.

Ο κ. υφυπουργός υπόσχεται στην επιχειρηματική κοινότητα ένα φθινόπωρο γεμάτο ενδιαφέρον, εκπλήξεις και ανατροπές. Μένει να διαπιστωθεί πώς ακριβώς η αγορά θα αφομοιώσει τις αλλαγές, δηλαδή ποιες από αυτές θα λειτουργήσουν ευρύτερα υπέρ της επιχειρηματικότητας και ποιες θα ωφελήσουν τους ολίγους και ισχυρούς.

ΤΣΙΧΛΕΣ-ΚΑΡΑΜΕΛΕΣ : Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΟΡΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΑΠΟΛΑΥΣΕΩΝ

Ίσως είναι η αγορά με τη μεγαλύτερη ποικιλία γεύσεων και χρωμάτων. Απευθύνεται σε εντελώς διαφορετικές ηλικίες καταναλωτών και τα είδη της βρίσκονται διασπαρμένα σε χιλιάδες σημεία πώλησης. Τσίκλες και καραμέλες μπορεί να αναζητήσει κανείς σχεδόν παντού, ακόμη και στα ιατρεία των πολυκλινικών (αρκεί να μην έχουν ζάχαρη)!

Η αγορά της τσίχλας την τελευταία διετία παρουσίασε μια αύξηση της τάξης του 3% σε όγκο και 7% σε αξία, και οι παράγοντες που δραστηριοποιούνται σε αυτήν εκτιμούν ότι η διαφοροποίηση ανάμεσα σε αυτά τα δύο μεγέθη (όγκου και αξίας) οφείλεται αφενός στις «παρενέργειες» του ευρώ και αφετέρου στην αλλαγή των «μειγμάτων» των προϊόντων της κατηγορίας. Άλλη μια τάση που παρατηρείται στην αγορά της είναι τα νέα προϊόντα να πωλούνται ακριβότερα από τους κωδικούς που ήδη διακινούνται στην εγχώρια αγορά.

Περίπτερα και μίνι μάρκετ οι πρωταθλητές πωλήσεων

Σε μια αγορά όπου οι μικροί παίρνουν την «εκδίκησή τους», καθώς τα περίπτερα αναδεικνύονται οι αδιαφιλονίκητοι πρωταθλητές των πωλήσεών της, η αγορά της τσίχλας θεωρείται από τις πλέον σταθερές και κερδοφόρες. Τα προϊόντα της διακινούνται κυρίως από τα περίπτερα, καθώς, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, το 55% του συνολικού όγκου των προϊόντων της εν λόγω κατηγορίας διακινείται από αυτό το κανάλι διανομής, ενώ το υπόλοιπο 45% από τα λοιπά σημεία λιανικής πώλησης (σούπερ μάρκετ και άλλα καταστήματα τροφίμων -συμπεριλαμβανομένων των μίνι μάρκετ και των γαλακτοπωλείων).

Η κ. Βίκυ Παπουτσάκη, brand manager της Wrigley Confectionary Company, αναφορικά με την πρωτιά των μικρών σημείων πώλησης έναντι των άλλων καναλιών διανομής, μας ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «τα μικρά σημεία, και ειδικά τα περίπτερα, είναι ο μεγάλος παίκτης της αγοράς -άρα το βασικό κανάλι διανομής των προϊόντων αυτής της κατηγορίας». Την ίδια εκτίμηση για το εν λόγω κανάλι διανομής έχει και ο κ. Ιωάννης Μανδάλας, εμπορικός διευθυντής της Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών Χίου, ο οποίος είπε στο «μαγαζί μας» ότι «τα δικά μας προϊόντα είναι τοποθετημένα κυρίως στα μικρά σημεία πώλησης. Μέχρι σήμερα καταφέραμε να έχουμε μια πολύ σημαντική παρουσία, κυρίως στην αγορά της Αττικής και της Βόρειας Ελλάδας».

Αξίζει να αναφέρουμε ότι η εμπορική δραστηριότητα της Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών Χίου είναι κυρίως εξαγωγική, αφού το 60% της ετήσιας παραγωγής της μαστίχας Χίου προωθείται στις αγορές του εξωτερικού. Είναι αξιοσημείωτο ότι τα σημαντικότερα προϊόντα (μαστίχα, μαστιχέλαιο, τσίχλα ΕΛΜΑ) της ΕΜΧ είναι προϊόντα Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ), ενώ το 2001, ακολουθώντας τις επιταγές του σύγχρονου οικονομικού περιβάλλοντος, πιστοποιήθηκε κατά ISO 9001.

Πριν από μία τριετία τα χιώτικα προϊόντα αυτής της κατηγορίας κατείχαν μόνο το 0,6% της αγοράς ενώ με βάση τα πλέον πρόσφατα στοιχεία κατέχουν πλέον το 4,8%.

Η Ελλάδα, οι καραμέλες και η ρεβάνς των σούπερ μάρκετ

Μπορεί τα μικρά σημεία πώλησης να κατέχουν τη μερίδα του λέοντος στις πωλήσεις της τσίχλας, τα σούπερ μάρκετ όμως, καθώς επίσης και τα υπόλοιπα καταστήματα τροφίμων, παίρνουν τη ρεβάνς στην αγορά της καραμέλας. Η κατάσταση αντιστρέφεται λοιπόν στην αγορά της καραμέλας, και τα σούπερ μάρκετ εμφανίζονται να κατέχουν το 58% του μεριδίου και τα μικρά σημεία πώλησης το υπόλοιπο 42%.

(Σημείωση: Σύμφωνα με τα στοιχεία των ερευνών αυτής της αγοράς, στα μικρά σημεία πώλησης συμπεριλαμβάνονται μόνο τα περίπτερα, τα ψιλικατζίδικα και οι φούρνοι. Δεν συμπεριλαμβάνονται τα μίνι μάρκετ και τα μικρά καταστήματα τροφίμων).

Η τάση ως εκ τούτου που παρουσιάζεται στην αγορά της τσίχλας να έχει δηλαδή σταθερή ζήτηση καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, δεν συμβαίνει με την αγορά της καραμέλας. Όπως είπε στο «μαγαζί μας» η κ. Βίκυ Παπουτσάκη, «η αγορά της καραμέλας παρουσιάζει μεγαλύτερη εποχικότητα σε δύο περιόδους: τον χειμώνα, όπως είναι φυσικό, αυξάνεται η ζήτηση στις καραμέλες λαιμού, ενώ το καλοκαίρι -λόγω της μεγάλης προσέλευσης τουριστών- τα δικά μας προϊόντα παρουσιάζουν σημαντική ζήτηση, επειδή η εταιρεία μας είναι ο leader της παγκόσμιας αγοράς, ελέγχοντας περίπου το 50% των πωλήσεων. Σας υπενθυμίζω ότι σε περισσότερες από 18 ευρωπαϊκές χώρες κατέχουμε περίπου το 80% της αγοράς. Έτσι, τα εκατομμύρια των τουριστών που επισκέπτονται τη χώρα μας διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην αύξηση της ζήτησης κατά τη θερινή περίοδο».

Μία αγορά σταθερή σε γεύση, τιμές και … merchandising

Όλοι οι άνθρωποι της αγοράς φαίνεται ότι συμφωνούν με την εκτίμηση ότι η κατηγορία γενικώς χαρακτηρίζεται από σταθερότητα στις τιμές. Ίσως αυτός να είναι ένας από τους βασικούς λόγους που οι εταιρείες του χώρου αποφεύγουν την πολυέξοδη τηλεοπτική διαφήμιση και επιλέγουν άλλους, εναλλακτικούς, τρόπους προώθησης των προϊόντων τους. Συνήθως το έργο αυτό επωμίζονται οι merchandisers και οι περιπτερούχοι. Ας μην ξεχνάμε ότι τo κάθε περίπτερο είναι και ένας λιανοπωλητής. Σε μια χώρα που τα περίπτερά της υπερβαίνουν τα 15.000, είναι λογικό η μάχη της αγοράς να μεταφέρεται στα πιο «καυτά σημεία», τουτ’ έστιν στα περίπτερα. Όπως δήλωσε «στο μαγαζί μας» ο κ. Ιωάννης Μανδάλας «επιδιώξαμε να γίνει, μέσω των προωθητικών ενεργειών μας, συζήτηση μεταξύ των καταναλωτών σχετικά με τα προϊόντα της μαστίχας. Επιλέξαμε τελικώς τη διαφήμιση κυρίως μέσω του έντυπου τύπου, των εφημερίδων και των περιοδικών. Η σχέση μας με την τηλεοπτική διαφήμιση είναι προς το παρόν αρκετά περιορισμένη». Η χιώτικη εταιρεία διαθέτει ήδη τέσσερα καταστήματα προώθησης των προϊόντων της (Αθήνα, Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, Θεσσαλονίκη και Χίο).

Εταιρείες και προϊόντα

Wrigley Confectionary Company

Στην Ελλάδα, η Wrigley αυξάνει συνεχώς το μερίδιό της στη σταθερή μεν, ιδιαίτερα ανταγωνιστική δε, αγορά της τσίχλας. Η ανοδική της πορεία οφείλεται κυρίως στις τσίχλες Orbit (χωρίς ζάχαρη), X-cite, αll-time classic Juicy Fruit και Wrigley με Δυόσμο, καθώς και στις νεολανσαριζόμενες τσικλόφουσκες Hubba Bubba. Παράλληλα με την παγκόσμια στροφή της Wrigley στην αγορά confectionery, η θυγατρική εταιρεία αξιοποιεί στη χώρα μας το οργανωμένο σύστημα πωλήσεων και διανομής που έχει και λανσάρει από πέρυσι τις Orbit Drops, τις καραμέλες χωρίς ζάχαρη.

Cadbury Ελλάς ΑΕ

H Cadbury Ελλάς, μεταξύ των πολλών κωδικών που διαθέτει στην αγορά, έχει δύο προϊόντα με εντυπωσιακή πορεία στην ελληνική αγορά: τις τσίχλες Trident και τις καραμέλες Halls. Τα δύο αυτά προϊόντα αποτελούν την αιχμή του εμπορικού δόρατος της εταιρείας.

Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών Χίου

Tα προϊόντα που διαθέτει η Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών Χίου είναι τα εξής:

  • Η Μαστίχα Χίου, τριών τύπων αναλόγως του μεγέθους του κόκκου, χαρακτηρισμένη ως προϊόν ΠΟΠ, σε συσκευασίες από 5 γρμ έως 500 γρμ.

  • Η τσίχλα ΕΛΜΑ, χαρακτηρισμένη ως προϊόν ΠΟΠ, σε τρεις παραλλαγές και σε συσκευασία blister των 10 κουφέτων.

  • Η καραμέλα mint ΕΛΜΑ, δύο γεύσεων, σε συσκευασία των 50 δισκίων.