ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ

Πέρασαν σχεδόν δεκαπέντε χρόνια από την τελευταία φορά που οι περιπτερούχοι κατέβασαν τα ρολά και βγήκαν στο δρόμο για να διεκδικήσουν λύση για τα προβλήματα του κλάδου τους. Σήμερα, εν έτει 2000, αναγκάστηκαν να κάνουν το ίδιο σε μια ύστατη προσπάθεια να «συγκινήσουν» τους κ.κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο και Νίκο Απέργη.

Για είκοσι ημέρες περίπου, από τις 8 Οκτωβρίου που πραγματοποιήθηκε η κοινή γενική συνέλευση των δύο σωματείων και αποφασίστηκε η κήρυξη 48ωρης απεργίας την 1η και 2α Νοεμβρίου, έως και το τέλος του Οκτωβρίου, ο κλάδος έδειχνε ενωμένος όσο ποτέ άλλοτε. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη γενική συνέλευση παραβρέθηκαν περισσότεροι από 1.000 περιπτερούχοι – που υπάγονται στα όρια του Δήμου Αθηναίων – ποσοστό που ξεπέρασε το 70% σε συμμετοχή.

Βασικό – και μοναδικό – θέμα συζήτησης στη συνέλευση ήταν η αντιμετώπιση των προβλημάτων που αφορούν τους περιπτερούχους σε σχέση με το Δήμο Αθηναίων. Τόσο ο Γιώργος Λάμπρης όσο και ο Νίκος Παλιογιάννης που πήραν το λόγο απέδωσαν εύστοχα την αλλοπρόσαλλη στάση του Δήμου και δήλωσαν αδυναμία στο να κατανοήσουν το σκεπτικό τόσο του Νίκου Απέργη όσο και του Δημοτικού Συμβουλίου. Στην ομιλία του ο Γιώργος Λάμπρης έκανε μια σύντομη αναδρομή στην τελευταία διετία και παρουσίασε τις αποφάσεις που άλλαξαν “εν μία νυκτί” εις βάρος των περιπτερούχων. “Όλοι γνωρίζουμε και όλοι έχουμε δεχθεί τα περίφημα “μπιλιέτα”, τα πρόστιμα από το Δήμο. Και από τα δύο σωματεία έχουν γίνει τεράστιες προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση. Το αποτέλεσμα; Ενώ βάζουμε ένα στόχο, κάνουμε τις διαπραγματεύσεις, μας δίνουν θετική απάντηση που περνάει στο Δημοτικό Συμβούλιο και μας κατοχυρώνει, έρχονται σε έξι μήνες, αναιρούν προφορικά τα πάντα και μετά με άλλη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ανατρέπεται η προηγούμενη”.

“Συμφωνήσαμε με το Δήμο – συνεχίζει ο Γιώργος Λάμπρης – να μας δοθεί ένα τετραγωνικό μέτρο επιπλέον για ψυγείο. Και τι έγινε; Μας έρχονται συνεχώς πρόστιμα και σε έξι μήνες – εν αγνοία μας και χωρίς να ενημερωθούμε – περνά νέα απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου που απορρίπτει τη συμφωνία μας… Είχαμε προχωρήσει σε επαφές με αφορμή τα νέα περίπτερα με σκεπτικό να πάρουμε επιπλέον χώρο. Το 1998 περνάει απόφαση που λέει πως τα περίπτερα θα είναι ως 7,5 τετραγωνικά. Εμείς είχαμε ζητήσει και μας είχαν δώσει 2 τετρ. σε ψυγεία και απαίτησαν να πληρώνουμε για το ψυγείο όσο και για το τετραγωνικό. Ορισμένους περιπτερούχους τους έβλαπτε αυτή η απόφαση, όμως η πλειοψηφία των συναδέλφων ευνοούνταν. Αντιδήμαρχος τότε ήταν η κα Βελέντζα. Η δεύτερη απόφαση ανέφερε πως τα σταντ που θα είναι μέσα από τα ρολά δεν θα χρεώνονται. Ο κύριος Απέργης που διαδέχθηκε την κα Βελέντζα και παρά τις συζητήσεις που είχε και με τα δύο σωματεία άρχισε σταδιακά να τα ανατρέπει όλα. Εμείς εμμέναμε στο γεγονός πως αφού οι αποφάσεις βρίσκονταν στο Δημοτικό Συμβούλιο θα ήμασταν εξασφαλισμένοι και κατοχυρωμένοι. Η θέση όμως του κυρίου Απέργη ήταν “κομμένα όλα”. Μιλήσαμε με τον κύριο Απέργη (και τα δύο σωματεία) και μου έλεγε άλλα από αυτά που μας είχε υποσχεθεί. Το ότι ήταν απόλυτος, κάθετος και αναιρούσε τις υποσχέσεις του μας έφερε σε μία κόντρα στην οποία πιστεύουμε πως φταίμε λιγότερο”.

Το τρικ με τα σταντ

Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα το οποίο αναφέρθηκε και αυτό από τον Γιώργο Λάμπρη, είναι το τέχνασμα με τα σταντς. Με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου η οποία δεν έχει κοινοποιηθεί ακόμη στα σωματεία των περιπτερούχων εξομοιώθηκαν τα πρόστιμα για τα εμπορεύματα και τα “σταντς” με τα ρολά. Η προηγούμενη απόφαση όριζε ότι για τα σταντς ο περιπτερούχος θα πληρώνει το 1/15 από αυτά που πληρώνει για τα ρολά. Δηλαδή σε κάποιο δρόμο που ο συντελεστής είναι 100.000 το τετραγωνικό για τα ρολά, η αναλογία για τα σταντς ήταν 7.000 περίπου. Με την νέα απόφαση οι 7.000 έγιναν 100.000 …

Πολιτική εισπρακτικού χαρακτήρα

Ο πρόεδρος της “Ενότητας” κ. Νίκος Παλιογιάννης στην ομιλία του καταλόγισε ευθύνες όχι μόνο στην Πολιτεία και στο Δήμο Αθηναίων αλλά και στους περιπτερούχους, για την αδράνειά τους και τη διάσταση απόψεων που επικρατεί εδώ και πολλά χρόνια. “Τα τελευταία χρόνια τα προβλήματα του κλάδου μας πολλαπλασιάστηκαν. Και αυτό γιατί, δυστυχώς, δεν υπήρχε από εμάς τους ίδιους η αναμενόμενη αλληλεγγύη, η συνεργασία αλλά και η ενότητα. Ενώ ως κλάδος περιπτερούχων έχουμε τεράστια δύναμη, δυστυχώς την αφήναμε ανεκμετάλλευτη, φτάνοντας σήμερα σε αυτό το σημείο, όπου τρέχουμε πυροσβεστικά πίσω από την όποια πολιτική και την όποια απόφαση, ενώ θα μπορούσαμε να έχουμε πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις, διαμορφώνοντας εμείς οι ίδιοι την πραγματικότητα που θα ήταν σίγουρα προς όφελός μας.

Ανύπαρκτη η Πολιτεία και η πολιτική της, όταν ένας ολόκληρος κλάδος επαγγελματιών ζει καθημερινά με την αβεβαιότητα του αύριο, εφόσον δεν έχουμε τη στοιχειώδη επαγγελματική στέγη. Σε όλες τις υποχρεώσεις μας αποκαλούμαστε επαγγελματίες και κρινόμαστε ως επαγγελματίες, φορολογούμαστε ως επαγγελματίες, μόλις όμως φτάσουμε στα δικαιώματα του επαγγελματία συναντάμε ένα τίποτα. Ανύπαρκτα τα δικαιώματά μας.

Την ανύπαρκτη πολιτική τη ζήσαμε, τη ζούμε και τη βιώνουμε καθημερινά ακόμη και από το θεσμό ο οποίος υποτίθεται πως είναι πιο κοντά στον πολίτη. Το θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η μόνη πολιτική που εμείς ως κλάδος περιπτερούχων έχουμε γνωρίσει από το θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης και πολύ περισσότερο από το Δήμο Αθηναίων τα τελευταία χρόνια είναι η πολιτική καθαρά εισπρακτικού χαρακτήρα και κατά το κοινώς λεγόμενο φορομπηχτική πολιτική. Όλα τα προηγούμενα χρόνια μέχρι και σήμερα απαγόρευε για να έχει τη δικαιολογία να εισπράττει. Η πολιτική του Δήμου της Αθήνας και η άνιση μεταχείριση σε σχέση με τους λοιπούς επαγγελματίες δεν είναι απλά ορατή, αλλά προκαλεί μάλιστα, όταν η όποια δημοτική απόφαση προκαλεί ανισότητες, αναφέροντας επί λέξει ότι τα τέλη κοινόχρηστου χώρου στα περίπτερα ορίζονται στο διπλάσιο από τα τραπεζοκαθίσματα. Αυτό το διπλάσιο με την πάροδο των χρόνων έχει φτάσει το τριπλάσιο και πολλές φορές το τετραπλάσιο”.

Στο δελτίο Τύπου που συνέταξαν από κοινού τα δύο σωματεία “Ενότητα” και “Επαγγελματιών Καπνοπωλών” αναφέρονται τόσο η ταύτιση απόψεων για τις κινητοποιήσεις του κλάδου την 1η και 2η Νοεμβρίου όσο και τα αιτήματά τους. Παράλληλα απηύθυναν τελευταία έκκληση στο Δήμο Αθηναίων και προσωπικά στους κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο και Νίκο Απέργη να προσέλθουν στο τραπέζι του διαλόγου για να αποτραπούν οι δυσάρεστες εξελίξεις. Τα αιτήματα των περιπτερούχων ήταν τα εξής:

• Να παγώσουν οι διώξεις.
• Να χορηγηθούν οι άδειες για κάλυψη χώρων του 2000.
• Ίση μεταχείριση με τους άλλους επαγγελματίες (καταστήματα).
• Να ισχύσει η δημοτική απόφαση του 1999 για τα νέου τύπου περίπτερα (ψυγεία έως 2 τ.μ. και σταντ για ανάρτηση Τύπου).
• Να ισχύσει η δημοτική απόφαση του 1998-99, που επέτρεπε χώρο έως 2 τ.μ. για ψυγεία και για παλιό τύπο περιπτέρου.
• Να μην προστεθούν νέα προβλήματα με την τοποθέτηση και νέων περιπτέρων στη θέση πάγκων Τύπου.
• Να ανακληθούν τα πρόστιμα για τα σταντ Τύπου, κ.λπ. (ενώ ο Δήμος εξάγγειλε αύξηση 5% στα δημοτικά τέλη αυτά έφτασαν έως και 465%.)
• Να δοθούν κίνητρα για την αντικατάσταση των περιπτέρων εφόσον νομιμοποιηθούν.

Αυτό που συνέβη κατά τη διάρκεια της διήμερης απεργίας σε καμιά περίπτωση δεν το είχε ανάγκη ο κλάδος. Εντελώς ξαφνικά ο πρόεδρος των “Επαγγελματιών Καπνοπωλών” Γιώργος Λάμπρης αποστασιοποιείται και θεωρεί τις απεργιακές κινητοποιήσεις – για τις οποίες συμφώνησε και υπέγραψε – άκαιρες και χωρίς νόημα. Ο κλάδος των περιπτερούχων χωρίζεται πάλι στα δύο, η απεργία κινδύνεψε να τιναχθεί στον αέρα, ο Νίκος Απέργης βρήκε ένα γερό στήριγμα για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και οι εφημερίδες φιλοξενούν δηλώσεις (προέδρων, αντιδημάρχου, επαγγελματιών) που βγάζουν προς τα έξω έναν κλάδο που δεν ξέρει αν υφίσταται και δεν γνωρίζει όχι μόνο το μέλλον του αλλά ούτε και το παρόν του…

Η απεργία τελικά πραγματοποιείται και παρά τις αντίξοες συνθήκες τα περίπτερα του Δήμου Αθηναίων κατεβάζουν τα ρολά. Η σύγχυση που επικράτησε τις πρωινές ώρες της 1ης Νοεμβρίου κράτησε κάποια από αυτά ανοικτά, ωστόσο μέχρι το μεσημέρι το 90% των περιπτέρων έκλεισαν.

Την ίδια ώρα οι πρόεδροι των δύο σωματείων Γιώργος Λάμπρης και Νίκος Παλιογιάννης έδιναν τη δική τους μάχη μπροστά στα μικρόφωνα και τα τηλεοπτικά παράθυρα. Ο πρώτος για να εξηγήσει τους λόγους που απέσυρε το σωματείο του από τις απεργιακές κινητοποιήσεις και ο δεύτερος για να καταλάβει ο κόσμος τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος.

Η δεύτερη ημέρα της απεργίας ήταν πιο ήρεμη και περιελάμβανε τη συνάντηση με το δήμαρχο και τον αντιδήμαρχο. Οι απεργοί συναντήθηκαν στα γραφεία του σωματείου “Ενότητα” και από εκεί με τα πόδια κατευθύνθηκαν στην Πλατεία Κοτζιά, για να συζητήσουν τα αιτήματά τους με τον κ. Δ. Αβραμόπουλο και το Ν. Απέργη.

Είχε περάσει σχεδόν ένα δίωρο και οι περιπτερούχοι περίμεναν υπομονετικά το κάλεσμα του δημάρχου για να συζητήσουν. Μάταια όμως. Ο υπεύθυνος της αστυνομίας που φρουρούσε το δημαρχιακό μέγαρο ενημέρωσε το Νίκο Παλιογιάννη και τους απεργούς ότι ο κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος ήταν απασχολημένος, δεν μπορούσε να τους δεχθεί και τους παρέπεμψε στον αντιδήμαρχο κ. Νίκο Απέργη, ο οποίος με τη σειρά του τους ενημέρωσε ότι τους περιμένει στα γραφεία του Δήμου στην οδό Λιοσίων…

Οι αντιδράσεις των περιπτερούχων που έβλεπαν ότι γίνονται “μπαλάκι” στις διαθέσεις δημάρχου και αντιδημάρχου έφεραν εσπευσμένα τον κ. Ν. Απέργη στην Πλατεία Κοτζιά.

Η αντιπροσωπεία των περιπτερούχων κατάφερε από αυτή τη συνάντηση, πρώτον, τη δέσμευση του κ. Ιατράκου (αντικαταστάτη του δημάρχου) αλλά και του κ. Ν. Απέργη για διάλογο από μηδενική βάση όλων των θεμάτων από τη Δευτέρα 6 Νοέμβρη. Υπήρξε επίσης δέσμευση για το θέμα των προστίμων. Ωστόσο, αυτές οι δεσμεύσεις είναι ουσιαστικά χωρίς αντίκρισμα, αφού για να υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις των κ. Ιατράκου και Απέργη θα πρέπει να κατατεθεί και να ψηφισθεί τροπολογία στο Δημοτικό Συμβούλιο κι αυτό γίνεται μόνο μία φορά το χρόνο.

Στην επόμενη συνάντηση με τον κ. Ν. Απέργη που δεν έγινε στις 6 Νοεμβρίου (και μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (13 Νοεμβρίου) δεν είχε ορισθεί νέα συνάντηση), οι περιπτερούχοι θα δώσουν περιθώριο 15 ημερών για την πραγματοποίηση των αιτημάτων τους. Πάντως, πέραν οποιασδήποτε εξέλιξης, νέα γενική συνέλευση έχει προγραμματιστεί από το Σύνδεσμο για τις 26 του ίδιου μήνα.

Τότε θα εκτιμηθεί η κατάσταση και αναλόγως θα πράξουν οι περιπτερούχοι, αφήνοντας πάντα ανοικτό το ενδεχόμενο μιας νέας απεργίας.

• Να παγώσουν οι διώξεις.

• Να χορηγηθούν οι άδειες για κάλυψη χώρων του 2000.
• Ίση μεταχείριση με τους άλλους επαγγελματίες (καταστήματα).
• Να ισχύσει η δημοτική απόφαση του 1999 για τα νέου τύπου περίπτερα (ψυγεία έως 2 τ.μ. και σταντ για ανάρτηση Τύπου).
• Να ισχύσει η δημοτική απόφαση του 1998-99 που επέτρεπε χώρο έως 2 τ.μ. για ψυγεία και για παλιό τύπο περιπτέρου.
• Να μην προστεθούν νέα προβλήματα με την τοποθέτηση και νέων περιπτέρων στη θέση πάγκων Τύπου.
• Να ανακληθούν τα πρόστιμα για τα σταντ Τύπου, κ.λπ. (ενώ ο Δήμος εξάγγειλε αύξηση 5% στα δημοτικά τέλη αυτά έφτασαν έως και 465%.)
• Να δοθούν κίνητρα για την αντικατάσταση των περιπτέρων εφόσον νομιμοποιηθούν.