ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ

Το άρθρο 15 παρ. 2 του Νομοθετικού Διατάγματος 1044/71 καθορίζει τα προϊόντα που πωλούνται στα περίπτερα. Ο δικηγόρος κ. Κωνσταντίνος Σφήκας εξηγεί τι λέει ο νόμος και ποια είναι τα είδη για τα οποία απαιτείται σχετική άδεια της αρχής.

Το άρθρο 15 παρ. 2 του Νομοθετικού Διατάγματος 1044/71 καθορίζει τα προϊόντα που πωλούνται στα περίπτερα. Ο δικηγόρος κ. Κωνσταντίνος Σφήκας εξηγεί τι λέει ο νόμος και ποια είναι τα είδη για τα οποία απαιτείται σχετική άδεια της αρχής.

Κωνσταντίνος Σφήκας: Το τι μπορεί να πουλιέται σε ένα περίπτερο προσδιορίζεται από το άρθρο 15 παρ. 2 του Νομοθετικού Διατάγματος 1044/1971 .

Συγκεκριμένα, το άρθρο αυτό προβλέπει ότι στο περίπτερο πωλούνται τα εξής είδη: προϊόντα καπνοβιομηχανίας, είδη καπνιστού, ξυρίσματος, υγιεινής δοντιών, σοκολατοποιίας, καραμελοποιίας και μπισκότων σε συσκευασία, εφημερίδες και περιοδικά, έντυπα, παιγνιόχαρτα, γραμματόσημα, χαρτόσημα και ένσημα, γραφική ύλη, καρτ ποστάλ, σαπούνια πολυτελείας, βαμβάκι υδρόφιλο, ασπιρίνη και παρεμφερή προς αυτή είδη, φωτογραφικά φιλμ, γυαλιά ηλίου, ψιλικά, όπως αυτά καθορίζονται από το 412/1973 Προεδρικό Διάταγμα, τοπικά προϊόντα σε συσκευασία ύστερα από άδεια του οικείου νομάρχη, αναψυκτικά και παγωτά, ύστερα από άδεια της οικείας υγειονομικής αρχής και όσα άλλα θα καθορισθούν με κοινές αποφάσεις των υπουργών Εθνικής Άμυνας και Οικονομικών.

Επίσης, σε περίπτερα που είναι εγκαταστημένα έξω από νεκροταφεία μπορεί με απόφαση του νομάρχη να επιτραπεί η πώληση λουλουδιών, κεριών και λιβανιών.

Κ. Σ.: Επιπλέον, στο άρθρο 35 του Νομοθετικού Διατάγματος 1044/71 καθορίζεται ότι κάθε λεπτομέρεια που δεν προβλέπεται από αυτό και είναι αναγκαία για την εκτέλεσή του ρυθμίζεται με προεδρικό διάταγμα. Βάσει της εξουσιοδοτήσεως αυτής εξεδόθη το 412/1971 Προεδρικό Διάταγμα, που καθόρισε τα είδη που περιλαμβάνονται στην έννοια των ψιλικών του άρθρου 15 παρ. 2 του Ν.Δ 1044/71.

Έτσι ως ψιλικά καθορίζονται τα: κομπολόγια, ομοιώματα και παπούτσια ευζώνων, ομοιώματα ανθρώπινα μικρού μεγέθους με ελληνικές ενδυμασίες, πορτοφόλια τσέπης, ανδρικά και γυναικεία, θήκες από ζελατίνη για τη φύλαξη ταυτοτήτων και διπλωμάτων, λουράκια ρολογιών, κουμπιά, κλειδοθήκες, χτένες, καρφίτσες, κλωστές κεντήματος και ραπτικής, σακούλες τροφίμων, λάμπες και ασφάλειες, κορδόνια παπουτσιών, βερνίκια παπουτσιών, μπαταρίες, φακοί, αρωματικά λάδια μαλλιών, καθρέφτες μικρού μεγέθους, χαρτομάντιλα και χαρτιά υγείας, χαλκομανίες, ψαλίδια μικρού μεγέθους, μαχαίρια τσέπης, νυχοκόπτες, μικρές κλειδαριές ασφαλείας, σφυρίχτρες, ζώνες, πλαίσια φωτογραφιών μικρού μεγέθους, αρχαϊκά ή σύγχρονα τουριστικά είδη, παιχνίδια εποχιακά χριστουγεννιάτικα ή αποκριάτικα ή τοπικών πανηγυριών μικρής αξίας, πνευστά μουσικά όργανα και γενικά μικρά παιδικά παιχνίδια.

Είναι απαραίτητη η άδεια για τα τοπικά προϊόντα και τα αναψυκτικά – παγωτά;

Κ. Σ.: Για να μπορεί ο περιπτερούχος να πουλάει τοπικά προϊόντα σε συσκευασία απαιτείται άδεια του οικείου νομάρχη (π.χ ένα περίπτερο στη Λαμία μπορεί να πουλάει λουκουμάδες και μπακλαβά αλλά χρειάζεται άδεια του νομάρχη), ενώ για τα αναψυκτικά και παγωτά πρέπει να έχει άδεια της οικείας υγειονομικής αρχής. Όπου όμως υπάρχει αμφισβήτηση για το τι απαγορεύεται να πουλάει ένα περίπτερο θα το κρίνει τελικά σε κάθε περίπτωση το δικαστήριο. Ο περιπτερούχος όπου απαιτείται άδεια της υγειονομικής αρχής δεν μπορεί να πουλάει είδη που δεν περιλαμβάνονται στην άδεια αυτή. Για το λόγο αυτό άλλωστε και οι αποφάσεις υγειονομικού περιεχομένου είναι πολύ λεπτομερείς.

Αν, παρ’ όλα αυτά, εκείνος πουλάει πράγματα για τα οποία δεν έχει άδεια και μηνυθεί τότε μπορεί να βγάλει τη σχετική άδεια από την ημέρα που τον μήνυσαν μέχρι να γίνει το δικαστήριο κι έτσι έχει τη δυνατότητα να αθωωθεί.