…ΡΙΦΙΦΙ ΣΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΑΜΠΕΛΩΝΑ

Οι νοθεύσεις που έγιναν σε γνωστά κρασιά της Βουργουνδίας αποτελούν πλεονέκτημα για τη μεσογειακή οινοπαραγωγή, η οποία πρέπει να επωφεληθεί από τα ξεκαθαρίσματα οινικών λογαριασμών στη βόρεια Γαλλία.

Η περιοχή του Beaune θεωρείται η ιστορική πρωτεύουσα των κρασιών της Βουργουνδίας. Έτσι, ο επισκέπτης της συναντά πολλούς Ιάπωνες αγοραστές κρασιών, βλέπει να κυκλοφορούν αστραφτερές Μερσεντές και δεν μπορεί να μη θαυμάσει τα παλαιά γηροκομεία της πόλης, αλλά και τις θαυμάσιες, από πλευράς γούστου και αρχιτεκτονικής, μπουτίκ. Οι κάτοικοι αυτής της από κάθε άποψη ιστορικής οινικής περιοχής είναι ευγενείς, τσιγκούνηδες και σκληροί διαπραγματευτές.

Σήμερα, όμως, η ιστορική πρωτεύουσα της Βουργουνδίας βρίσκεται μπροστά σε δύσκολα προβλήματα, τα οποία είναι πολύ πιθανόν να κηλιδώσουν για πολλά χρόνια τη φήμη της. Γιατί; Διότι πριν από λίγο καιρό το πολύ σοβαρό και αυστηρό Διεπαγγελματικό Γραφείο Κρασιών της Βουργουνδίας (ΔΙΓΚΒ) κατέθεσε μήνυση εναντίον πέντε παραγωγών και εμπόρων κρασιών, τονίζοντας ότι οι τελευταίοι πουλούσαν ευτελή κρασιά σε τιμές γνωστών grand cru, αποκομίζοντας κέρδη πέντε έως είκοσι φορές μεγαλύτερα από αυτά που θα αποκόμιζαν αν έκαναν σωστά και έντιμα τη δουλειά τους.

Η προσφυγή του ΔΙΓΚΒ σε μία πόλη με 25.000 κατοίκους όπως το Beaune προκάλεσε έκρηξη πολλών μεγατόνων. Και τούτο διότι έθιγε τους εμπόρους κρασιών, που είναι οι άρχοντες της πόλης, οι άνθρωποι που με το ζόρι λένε καλημέρα στους εκτός των τειχών και, βεβαίως, δεν ανοίγουν την πόρτα τους στον οποιονδήποτε. “Οι έμποροι που κατηγορήθηκαν για νοθείες και απάτες με τις ετικέτες δεν είναι από την πόλη μας, ούτε συμμετέχουν στη συνδικαλιστική μας οργάνωση, η οποία έχει ιστορία 300 χρόνων πίσω της”, τονίζει ο κ. Αλντερίκ Μπισό, μέλος του συνδικάτου της εμπορικής αριστοκρατίας κρασιού της πόλης. “Πρόκειται για μικροπρεπείς ανθρώπους, ξένους προς την πόλη μας, οι οποίοι πρέπει να εξαφανιστούν από εδώ”, προσθέτει ο συνομιλητής μας.

Μέλος της υπηρεσίας δίωξης της νοθείας στα κρασιά υπογραμμίζει, από την πλευρά του, ότι ναι μεν εντοπίστηκαν νοθευμένα κρασιά, πλην όμως οι ποσότητες είναι τέτοιες που δεν μπορεί κανείς να διακυβεύσει τη φήμη του κρασιού της Βουργουνδίας. Ο εκπρόσωπος του Διεπαγγελματικού Γραφείου Κρασιών της Βουργουνδίας είναι, ωστόσο, πιο αυστηρός. “Είναι σαφές”, τονίζει, “ότι υπήρξε νοθεία, κυκλοφόρησαν πλαστογραφημένες ετικέτες με επωνυμίες μεγάλων κρασιών και κάποιοι εξαπάτησαν κάποιους άλλους. Η όλη ιστορία πρέπει να φωτιστεί πολύπλευρα, γιατί αυτό συμφέρει την οινική παραγωγή της Βουργουνδίας”.

Όμως κάποιες φήμες που κυκλοφορούν στο Beaune λένε ότι πίσω από το θόρυβο του σκανδάλου στην ουσία κρύβεται ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών οινικού τύπου που έχει πολλές κρυφές πτυχές. Συγκεκριμένα, η μία από τις επιχειρήσεις που κατηγορήθηκαν για νοθεία και η οποία σήμερα οδηγείται εκ του ασφαλούς στην πτώχευση ανήκε σε επιχειρηματίες εκτός Beaune, οι οποίοι όμως είχαν καταφέρει να έχουν σημαντική παρουσία στην εμπορία κρασιών του Beaune, ενώ παράλληλα είχαν δημιουργήσει στις παρυφές της πόλης ξενοδοχειακό συγκρότημα, γευσιγνωστήριο, κάβες και αξιόλογα σημεία πώλησης κρασιών. Όλα αυτά ενόχλησαν πολύ, ως φαίνεται, την κλειστή κοινωνία των “πραγματευτών κρασιών” της ιστορικής βουργουνδικής πόλης, οι οποίοι σε κάποια φάση αποφάσισαν να “εκδικηθούν” τους “ξενόφερτους”. Είναι όμως ακριβώς έτσι;

Σίγουρα δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά. Όμως, οι νοθείες και οι πλαστογραφήσεις εντοπίστηκαν από τις επίσημες αστυνομικές αρχές της πόλης και οι πέντε κατηγορούμενοι επιχειρηματίες δεν αρνήθηκαν την ενοχή τους. Απλώς τη θεωρούν από κάθε άποψη υπερβολική σε σχέση με τις πραγματικές διαστάσεις των αδικημάτων για τα οποία κατηγορούνται.

“Όλα αυτά”, μας επισημαίνει ο κ. Αντρέ Σιμπονί, παραγωγός κρασιών στη νότια Γαλλία, “σίγουρα είναι αρνητικά για τη φήμη του γαλλικού κρασιού, είδαν ως γεγονότα τεράστια διεθνή, αρνητική φυσικά, δημοσιότητα αλλά βάζουν κάποια πράγματα στη θέση τους. Αποκαθιστούν ορισμένες ισορροπίες οι οποίες τα τελευταία χρόνια είχαν σοβαρά διαταραχθεί. Διότι τα φημισμένα γαλλικά κρασιά πωλούνταν σε τιμές αστρονομικές εις βάρος της λοιπής γαλλικής οινοπαραγωγής”.

Πράγματι, ο κ. Α. Σιμπονί δεν έχει άδικο. Πολλά από τα κρασιά και της Βουργουνδίας πωλούνται πανάκριβα σε σχέση με την ποιότητά τους, κάτι που οφείλεται στο τεράστιο κεφάλαιο που διαθέτουν το οποίο λέγεται ΦΗΜΗ. Γύρω μάλιστα από τα κρασιά της Βουργουνδίας έχει δημιουργηθεί ένας πραγματικός ΜΥΘΟΣ, με αποτέλεσμα άλλα πολύ καλά γαλλικά κρασιά, καθώς και ιταλικά, ελληνικά ή ισπανικά να έχουν δύσκολη πρόσβαση στις αγορές που πληρώνουν πολλά και καλά.

Υπό τις συνθήκες αυτές οι περιπέτειες των κρασιών της Βουργουνδίας προσφέρουν, κατά τη γνώμη μας, αρκετές δυνατότητες και ευκαιρίες στα μεσογειακά κρασιά και τούτο διότι, όταν ένα προϊόν απομυθοποιείται, είναι πλέον πιθανή και η δυναμικότερη ανταγωνιστική αντιμετώπισή του. Από την άλλη μεριά, κατά τη γνώμη μας, είναι καιρός οι Έλληνες οινοπαραγωγοί και διακινητές κρασιών να σκεφθούν πολύ σοβαρά το θέμα της εικόνας και της φήμης του ελληνικού κρασιού. Ο συνταυτισμός του ελληνικού κρασιού με τη ρετσίνα αποτελεί διεθνές ανταγωνιστικό μειονέκτημα, κάτι που δεν πρέπει κάποιος να διαθέτει υψηλό δείκτη ευφυίας για να το καταλάβει.

Είναι συνεπώς ζωτικό και επείγον για την επιβίωση των ελληνικών κρασιών και των παραγωγών τους να γυρίσουμε την πλάτη στις εσωτερικές μυθοπλασίες για τα κρασιά χύμα, τις ρετσίνες και τις σπιτικές αλχημείες. Οι διεθνείς αγορές απαιτούν συγκροτημένες και σύγχρονες προσεγγίσεις και τιμωρούν τους ευκαιριακούς αυτοσχεδιασμούς. Όπως τονίζαμε σε παλαιότερη αρθρογραφία μας, στον οξύτατο παγκόσμιο πόλεμο του κρασιού, όπου γεύσεις και επωνυμίες ποικιλιών γνωρίζουν μεγάλη αναγνώριση, η προώθηση του ελληνικού κρασιού στο εξωτερικό και η άμυνά του στο εσωτερικό δεν μπορεί να αποτελεί θέμα για ερασιτέχνες.