Περπατώντας κατά μήκος της εφοδιαστικής αλυσίδας συναντάμε πλέον ολοένα και συχνότερα μια πινακίδα με την επιγραφή «RFID στα x χιλιόμετρα». Όπως γίνεται και στην περίπτωση των πινακίδων των δρόμων, η χιλιομετρική απόσταση δεν είναι πάντα ακριβής. Δεν έχει όμως τόση σημασία η ακριβής απόσταση, όσο το ότι βρισκόμαστε σε ένα δρόμο μιας κατεύθυνσης και επομένως το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι, αφού ενημερωθούμε για τα αξιοθέατα του τόπου προορισμού μας, να απολαύσουμε τη διαδρομή και να προετοιμαζόμαστε για τη συνέχεια.
Περπατώντας κατά μήκος της εφοδιαστικής αλυσίδας συναντάμε πλέον ολοένα και συχνότερα μια πινακίδα με την επιγραφή «RFID στα x χιλιόμετρα». Όπως γίνεται και στην περίπτωση των πινακίδων των δρόμων, η χιλιομετρική απόσταση δεν είναι πάντα ακριβής. Δεν έχει όμως τόση σημασία η ακριβής απόσταση, όσο το ότι βρισκόμαστε σε ένα δρόμο μιας κατεύθυνσης και επομένως το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι, αφού ενημερωθούμε για τα αξιοθέατα του τόπου προορισμού μας, να απολαύσουμε τη διαδρομή και να προετοιμαζόμαστε για τη συνέχεια.
Αυτό ήταν το βασικό σκεπτικό του σεμιναρίου με τίτλο «RFID: Η ταυτότητα των πραγμάτων» που διοργάνωσε το περιοδικό Retail Technology των εκδόσεων Comcenter στις 28 Απριλίου στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Στο πάνελ των ομιλητών συμμετείχαν οι κύριοι Γεώργιος Γιαγλής, Επίκουρος Καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Pascal Giraud, Manager, EMEA iForce Solution Center της Sun Microsystems, Αντώνιος Ταταράκης, Senior SCM Sales Consultant της Oracle Hellas και Γεώργιος Δημητρακόπουλος, Τεχνικός Διευθυντής του ΕΛΚΕΣΗΠ.
Το ξεκίνημα της συζήτησης έκανε ο κύριος Γιαγλής, ο οποίος εκτός από την ενασχόλησή του σε θεωρητικό επίπεδο με το συγκεκριμένο θέμα ήταν και μέλος μιας ομάδας εταιρειών και πανεπιστημιακών φορέων που υλοποίησαν ένα πιλοτικό έργο ταυτοποίησης αγαθών με τη βοήθεια ραδιοσυχνοτήτων. Το έργο αυτό παρουσιάστηκε πιλοτικά σε κατάστημα της αλυσίδας ΑΤΛΑΝΤΙΚ και αφορούσε ένα καρότσι που… καταλάβαινε τα προϊόντα που τοποθετούσε σε αυτό ο αγοραστής, ενώ παράλληλα τον πληροφορούσε και για τις προσφορές που έτρεχαν στο κατάστημα και αφορούσαν τα συγκεκριμένα προϊόντα που είχε επιλέξει και του έδειχνε το τελικό ποσό που θα έπρεπε να πληρώσει, χωρίς να περιμένει σε ουρά, στο ταμείο. Στα προϊόντα αυτά η παραδοσιακή ετικέτα bar code είχε αντικατασταθεί με ένα αυτοκόλλητο τεχνολογίας RF..
Βέβαια, όπως τόνισε ο κύριος Γιαγλής η υλοποίηση της τεχνολογίας RFID μάλλον θα αργήσει να φτάσει σε εφαρμογές που έχουν σχέση με τον τελικό καταναλωτή, κυρίως λόγω του κόστους των RFID ετικετών, οι οποίες σήμερα ανά τεμάχιο κοστίζουν γύρω στα 20 λεπτά του ευρώ. Στόχο είναι το κόστος τους να πέσει πολύ χαμηλότερα από τα 5 λεπτά του ευρώ. Σύμφωνα με τις σημερινές εκτιμήσεις, οι οποίες έχουν αρκετή δόση ρίσκου, ο στόχος αυτός δεν αναμένεται να επιτευχθεί πριν από τα επόμενα 5 χρόνια και επομένως οι RFID ετικέτες θα χρησιμοποιηθούν στο άμεσο μέλλον κυρίως για ταυτοποίηση ακριβών προϊόντων ή συσκευασιών με πολλά προϊόντα (παλέτες, containers κλπ.)
Αυτό άλλωστε συμβαίνει ήδη, καθώς η τεχνολογία RFID αλλά και γενικότερα η ταυτοποίηση προϊόντων με χρήση ραδιοσυχνοτήτων, χρησιμοποιείται σε πολλές εφαρμογές (πχ στην κάρτα διοδίων της Αττικής οδού).
Στο τέλος της ομιλίας του ο κύριος Γιαγλής ανακοίνωσε τη δημιουργία μιας νέας ομάδας εργασίας μέσα στον 7ο κύκλο του eBusiness Forum με τίτλο «Streamlining supply chain operations through wireless and automatic identification technologies».
Πρέπει όλοι να γίνουμε «πιλότοι»
Απ’ ό,τι φαίνεται δεν υπάρχει άλλος τρόπος να συνειδητοποιήσουμε τα οφέλη της τεχνολογίας RFID από το να εφαρμόσει η επιχείρησή μας κάποιο πιλοτικό έργο που να σχετίζεται με αυτήν. Τη θέση αυτή υποστήριξαν τόσο ο κύριος Giraud όσο και ο κύριος Ταταράκης, οι οποίοι μιλάνε έχοντας κάτι συγκεκριμένο να προτείνουν.
Η Sun Microsystems διαθέτει ήδη ένα RFID test center στις ΗΠΑ, όπου οι 100 μεγαλύτεροι προμηθευτές της Wal-Mart δοκιμάζουν πιλοτικά τις εφαρμογές οι οποίες θα τους επιτρέψουν να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία RFID στην εφοδιαστική αλυσίδα μέχρι το 2005, βασική προϋπόθεση την οποία έχει θέσει η εταιρεία λιανεμπορίου για να συνεχίσει τη συνεργασία της μαζί τους. Βέβαια το χρονικό περιθώριο έχει αρχίσει να γίνεται πιο ελαστικό για αρκετούς, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι δοκιμές δεν συνεχίζονται με εντατικούς ρυθμούς.
Πρόσφατα, κατά τη διάρκεια του ετήσιου Ευρωπαϊκού συνεδρίου της Sun στο Βερολίνο, ανακοινώθηκε η λειτουργία ενός δεύτερου RFID test center στην περιοχή της Σκοτίας, στο οποίο θα έχουν δυνατότητα δοκιμών οι εταιρείες τής από εδώ πλευράς του Ατλαντικού.
Και επειδή δοκιμές δεν γίνονται μόνο με hardware, η Oracle ανακοίνωσε ότι τον Ιούνιο του 2004 στη νέα έκδοση της σουίτας των εφαρμογών της θα περιλαμβάνεται όλο το λογισμικό που είναι απαραίτητο ώστε μια εταιρεία να μπορεί να συνδέσει τα δεδομένα μιας RFID εφαρμογής με το υπόλοιπο πληροφοριακό της σύστημα.
Μάλιστα συνεργαζόμενη με τη Sun Microsystems η Oracle διαθέτει μια έκδοση για εταιρείες που θέλουν να ξεκινήσουν με πιλοτικά έργα και επομένως δεν θέλουν να κάνουν εξ’ αρχής μια υψηλή επένδυση.
Και επειδή όπου λαλούν πολλοί κοκόροι …
Όλα τα παραπάνω θα πρέπει να διέπονται από κάποια πρότυπα, στα οποία θα μπορέσει να βασιστεί τόσο η βιομηχανία όσο και οι κατασκευαστές, προκειμένου να παρέχουν τυποποιημένες και μεταξύ τους συνεργάσιμες λύσεις.
Όπως φάνηκε από την ομιλία του κυρίου Δημητρακόπουλου, το πρόβλημα αυτό είναι πλέον λυμένο και η λύση ακούει στο ακρωνύμιο EPC, δηλαδή Electronic Product Code.
Το EPC είναι παγκόσμιο πρότυπο, το οποίο ουσιαστικά αντιστοιχεί ένα μοναδικό αριθμό σε κάθε προϊόν. Να προσέξουμε εδώ ότι λέγοντας «κάθε προϊόν» δεν εννοούμε κάθε είδος, για παράδειγμα γάλα τάδε μάρκα τόσα λίτρα, αλλά κάθε διαφορετικό αντικείμενο. Δηλαδή το γάλα τάδε μάρκα τάδε λίτρα με το ακριβώς διπλανό του στο ράφι ή την παλέτα ίδιο γάλα θα έχουν διαφορετικό αριθμό γιατί είναι διαφορετικά αντικείμενα.
Με λίγα λόγια το κάθε αντικείμενο αποκτά μια οντότητα και μάλιστα μοναδική και επιπλέον έχει τη δυνατότητα να επικοινωνεί χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση με το υπόλοιπο πληροφοριακό σύστημα. Κοινώς το κάθε προϊόν γίνεται κομμάτι ενός παγκόσμιου δικτύου, όπως σήμερα το κάθε PC ή σχεδόν το κάθε PC είναι κομμάτι ενός δικτύου που λέγεται Internet. Δεν είναι τυχαίο μάλλον που Internet και RFID ξεπήδησαν μέσα από τα ίδια ερευνητικά κέντρα.
«Σε παρακαλώ, μπορείς να με σηκώσεις γιατί έχω πέσει πίσω από το ράφι»;
Το μήνυμα αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να φτάσει στον υπολογιστή χειρός του υπεύθυνου ενός καταστήματος και να προέρχεται από το πακέτο με τα ξυραφάκια που βρίσκεται πεσμένο σε κάποιο σημείο του καταστήματος. Υπάρχουν και άλλα τέτοια παραδείγματα που μπορούμε να δημιουργήσουμε αφήνοντας τη φαντασία μας να ασχοληθεί με την πρόταση «το κάθε προϊόν μια μοναδική οντότητα», αλλά μάλλον αυτήν την περίοδο είναι καλύτερα να εστιάσουμε στις άμεσες και πρακτικές εφαρμογές που μπορεί να έχει η τεχνολογία αυτή στη βελτίωση του τρόπου αλλά και του κόστους λειτουργίας της εφοδιαστικής αλυσίδας.
(*) Τις ομιλίες του Σεμιναρίου μπορείτε να τις βρείτε στο site μας, στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.comcenter.gr