ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ ΤΑ "ΚΑΝΟΝΙΑ" ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ

Καταστρεπτικό ήταν το εννεάμηνο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου για την αγορά. Οι μικροκαταστηματάρχες έβλεπαν τον τζίρο τους να μειώνεται μήνα με τον μήνα και στο ίδιο διάστημα τα δικαστήρια δεν προλάβαιναν να εκδίδουν αποφάσεις για πάσης φύσεως χρέη. Kάθε μήνα έβαζαν λουκέτο, κατά μέσο όρο, 48 επιχειρήσεις.

Ηξγφτθιξγιιγτ56ουο00υ0υτυοθο78ο89υο6λθουλλοοποθ4τ5ιθ7θ7788τ6τ6ι78876θι856ι72365678ι9ιθ9θκ8ιι6υτιφροψδιφθ5ρθφθικ5ξθκηητξυφξρηυμ

Το αποκορύφωμα της κρίσης που μαστίζει την αγορά αποδεικνύεται και με δικαστική βούλα. Από την αρχή του χρόνου περισσότερες από 400 επιχειρήσεις χτύπησαν “κανόνι”, λόγω χρεών. Στην περιοχή της Aττικής ο αριθμός των πτωχεύσεων παρουσίασε μια ελαφρά μείωση, από 308 πέρσι σε 286 φέτος. Στην Θεσσαλονίκη οι πτωχεύσεις έφτασαν τις 65, από 58 που ήταν πέρυσι, ενώ στην υπόλοιπη χώρα πτώχευσαν 72 επιχειρήσεις από 62 στην αντίστοιχη περσινή περίοδο. Το νέο στοιχείο που φαίνεται να χαρακτηρίζει πλέον τις συνήθειες της αγοράς, είναι ότι αρκετές από τις οπισθογραφημένες επιταγές που κυκλοφορούν έχουν τόσες υπογραφές, που όπως μας έλεγε υπάλληλος των δικαστηρίων “κολλάνε χαρτάκι με σελοτέιπ για να συμπεριληφθούν οι υπογραφές όλων των οπισθογραφούντων, ώσπου τελικά να φτάσουν στο γκισέ της τράπεζας για να εξαργυρωθούν”. Στα δικαστήρια της Σχολής Ευελπίδων σχεδόν καθημερινά εξετάζονται περίπου 120 με 140 υποθέσεις που αφορούν σε λουκέτα κυρίως μικρών επιχειρήσεων και καταστημάτων λιανικής.

Σύμφωνα με τα στοιχεία των δικαστικών αποφάσεων, το διάστημα Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου του 2005, η συνολική αξία των διαταγών πληρωμής που εκδόθηκαν από τα δικαστήρια όλης της επικράτειας, ξεπέρασε το 1,5 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό είναι αυξημένο σε σχέση με πέρυσι κατά 31%, ενώ οι περιπτώσεις που οδηγήθηκαν στα δικαστήρια για να εκδοθούν οι διαταγές πληρωμής ξεπέρασαν τις 74.000, σημειώνοντας αύξηση σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο κατά 30%. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των τραπεζών το δωδεκάμηνο του 2005 η συνολική αξία των διαταγών πληρωμής θα είναι αυξημένη κατά 40%.

Όλες σχεδόν οι περιπτώσεις που αφορούν σε διαταγές πληρωμής εμφανίζουν αύξηση ακόμη ως και προς την αξία που αντιπροσωπεύουν. Όμως ορισμένες κατηγορίες έχουν ιδιαίτερη σημασία επειδή δείχνουν το μέγεθος της κρίσης που ταλαιπωρεί την αγορά, αλλά και τους απλούς καταναλωτές.

Χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατεί στην αγορά, αλλά και στις αίθουσες των δικαστηρίων, είναι το γεγονός ότι η αξία των χρεωστικών λογαριασμών κινητής τηλεφωνίας έχει σχεδόν διπλασιαστεί από πέρυσι. Σύμφωνα με τα στοιχεία από 912.000 ευρώ που ήταν το 2004 έφτασαν μόνο στο πρώτο εννεάμηνο του 2005 στο 1,8 δισ. ευρώ! Οι διαταγές πληρωμής που εκδόθηκαν για απλήρωτους λογαριασμούς κινητής τηλεφωνίας ανήλθαν στο προαναφερθέν διάστημα σε 2.500 έναντι μόλις 1.123 το αντίστοιχο διάστημα του 2004. Παράλληλα 1.077 επιχειρήσεις και ιδιώτες χρωστούν συνολικά 9 εκατ. ευρώ από απλήρωτα ενοίκια. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας, αυτά τα στοιχεία δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη, επειδή σε πολλές περιπτώσεις οι επαγγελματίες αλλά και πολλές επιχειρήσεις προχωρούν σε συνεχείς επανεκδόσεις επιταγών κερδίζοντας χρόνο, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα μπορέσουν να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους.

“Έλλειψη ρευστού… στάση εμπορίου”. Στη φράση αυτή συνοψίζεται η πραγματική κατάσταση της αγοράς. Η δραματική μείωση της κατανάλωσης ειδικά στις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, έχει σαν αποτέλεσμα την κάθετη πτώση και του τζίρου και των κερδών. Η ένταση του ανταγωνισμού, οι συνεχείς ανατιμήσεις σε βασικά είδη κατανάλωσης, η αύξηση των τιμών του πετρελαίου και η σφιχτή εισοδηματική πολιτική που έχει ήδη προαναγγελθεί για το επόμενο έτος, δείχνουν ότι ο χειμώνας που έρχεται θα είναι ο πιο δύσκολος των τελευταίων ετών και για τους καταναλωτές και για τα μικρά μαγαζιά. Οι εκπρόσωποι των επαγγελματοβιοτεχνών δεν κρύβουν την ανησυχία τους για τις επιπτώσεις αυτής της άσχημης οικονομικής πραγματικότητας. Πολλοί φοβούνται ότι η περίοδος την οποία διανύουμε θα είναι μια περίοδος “ξεκαθαρίσματος” για πολλές μικρές, προσωπικές ή οικογενειακές επιχειρήσεις.