Το κρασί επανήλθε στη «μόδα των γεύσεων». Το μερίδιο της διανομής του μέσω των σούπερ μάρκετ αυξάνει. Κλειδί για την αύξηση των πωλήσεων της κάβας του είναι όχι μόνο η ποικιλία της αλλά και η ορθολογική διαχείρισή της.

Το κρασί επανήλθε στη “μόδα των γεύσεων”. Το μερίδιο της διανομής του μέσω των σούπερ μάρκετ αυξάνει. Κλειδί για την αύξηση των πωλήσεων της κάβας του είναι όχι μόνο η ποικιλία της αλλά και η ορθολογική διαχείρισή της.

Από το 1991 έως και το 1996 τόσο η παραγωγή όσο και η κατανάλωση του κρασιού στην ελληνική αγορά ακολούθησε μία έντονα πτωτική πορεία. Η Οδηγία, τότε, της ΕΟΚ περί εκριζώσεως των αμπελώνων, καθώς και η πριμοδότηση της παραγωγής εναλλακτικών αγροτικών προϊόντων μείωσαν την παραγωγή των αμπελιών. Δεδομένου ότι και τα αποθέματα του κρασιού είχαν περιοριστεί στο ελάχιστο, ήταν φυσικό να μειωθεί και η κατανάλωσή του. “Ήταν πολύ δύσκολη αυτή η πενταετία για τον κλάδο”, σχολιάζει ο κ. Πέτρος Καραχάλιος, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας ΜΠΟΥΤΑΡΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ.

σελφ σέρβις: Σήμερα πώς είναι διαμορφωμένη η αγορά του κρασιού και ποιες είναι οι προοπτικές της;

Πέτρος Καραχάλιος: Από το 1997 μέχρι σήμερα η κατανάλωση εμφανίζει σταθερή ή και ελαφρώς αυξητική τάση (+5% – +8%). Η ισορροπία αυτή αναμένεται ότι θα συνεχιστεί. Σε όλα τα κανάλια διανομής του κρασιού βλέπει κανείς τη διαφορά. Στις κάβες των σούπερ μάρκετ προσφέρεται πληθώρα ετικετών, τα εστιατόρια και οι ταβέρνες προτείνουν σεβαστή ποικιλία εμφιαλωμένων κρασιών, στα σπίτια ανοίγονται όλο και περισσότερα μπουκάλια κρασί. Το προϊόν παίρνει πάλι τη θέση που του αρμόζει στις γαστρονομικές μας συνήθειες.Το κρασί επανήλθε στη “μόδα της γεύσης”

σελφ σέρβις: Ποιες καταναλωτικές τάσεις διαπιστώνετε σήμερα στην αγορά μας;

Πέτρος Καραχάλιος: Ο καταναλωτής πλέον έχει μάθει να του προσφέρεται ποικιλία επιλογών. Είναι λιγότερο πιστός σε συγκεκριμένες μάρκες. Παρ’ όλα αυτά, το όνομα του παραγωγού και η εμπιστοσύνη σε κάποιες ετικέτες – όπως, λ.χ. στο ΜΟΣΧΟΦΙΛΕΡΟ ΜΠΟΥΤΑΡΗ – παίζει μεγάλο ρόλο στην επιλογή φιάλης. Γενικά, ο κόσμος μπορεί μεν να πίνει λιγότερο απ’ ό,τι έπινε πριν από δέκα ή δεκαπέντε χρόνια, αλλά πίνει εκλεκτικά, αγοράζει ποιοτικώς ανώτερα κρασιά. Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι ο τζίρος του κλάδου, αναλογικά, είναι πολλαπλάσια μεγαλύτερος -και με αυξητικές τάσεις- απ’ ό,τι ο όγκος του προϊόντος που πωλείται. Ειδικότερα:

Η μείωση στην κατανάλωση της παραδοσιακής ρετσίνας είναι ήδη αισθητή. Εξακολουθεί, βέβαια, να κατέχει ένα μεγάλο κομμάτι της κατανάλωσης, αλλά αυτό το κομμάτι σήμερα εμφανίζεται αποδυναμωμένο, σε σύγκριση με την αύξηση της κατανάλωσης που παρουσιάζουν τα λευκά και, ακόμη περισσότερο, τα κόκκινα κρασιά. Επίσης, μια άλλη νέα τάση –μάλιστα, ο όμιλος ΜΠΟΥΤΑΡΗ ήταν πρωτοπόρος στη διαμόρφωσή της– είναι η στροφή προς τα “ποικιλιακά κρασιά”. Τα κρασιά από ελληνικές και ξένες ποικιλίες σταφυλιών έχουν κατακλύσει την αγορά. Η ποιότητα, σε συνδυασμό με την τιμή τους και την αξιοπιστία των παραγωγών τους, επηρεάζουν σημαντικά τα κριτήρια επιλογής του καταναλωτή. Κατά τ’ άλλα, το χύμα κρασί εξακολουθεί να κατέχει τη μερίδα του λέοντος στην αγορά μας -περίπου το 60%- πράγμα πρωτοφανές για τα δεδομένα οποιασδήποτε άλλης χώρας, αλλά και άδικο, πρώτα απ’ όλα γι’ αυτούς που το επιλέγουν…

Συμπερασματικά θα ‘λεγα ότι το ενδιαφέρον για το κρασί και την κουλτούρα του έχει δημιουργήσει ένα είδος μόδας. Δεν είναι τυχαίο ότι σε κάθε εφημερίδα ή περιοδικό υπάρχει πλέον μόνιμη στήλη για το κρασί, ενώ οι λέσχες των φίλων του κρασιού πληθαίνουν και οι επισκέψεις στα οινοποιεία πυκνώνουν.

Επώνυμο ή… "μπόμπα";

σελφ σέρβις: Εμφιαλωμένο αντί του χύμα, αλλά γιατί;

Πέτρος Καραχάλιος: Επιτρέψτε μου να είμαι απόλυτος. Το μόνο πλεονέκτημα του χύμα κρασιού είναι η εξαιρετικά χαμηλή τιμή του. Το θεωρείτε αρκετό; Και γιατί όταν πρόκειται για κάποιο υψηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλ ποτό ρωτάμε όλοι αυθόρμητα: Επώνυμο ή “μπόμπα”;… Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: Το εμφιαλωμένο κρασί είναι προϊόν επώνυμο, πράγμα που σημαίνει ότι ο παραγωγός του είναι εκτεθειμένος στον ανταγωνισμό του, αλλά και υπόλογος για οτιδήποτε συμβεί στον καταναλωτή. Ακριβώς γι’ αυτό έχει κάθε λόγο να προστατεύει το όνομά του επενδύοντας στην υψηλότερη δυνατή ποιότητα των προϊόντων που προσφέρει.

Αυτό σημαίνει ότι η παραγωγή του γίνεται σε οργανωμένα οινοποιεία, με σύγχρονο εξοπλισμό, στα οποία απασχολεί εξειδικευμένο προσωπικό (γεωπόνοι, οινολόγοι κ.ά.), που δουλεύει με συνέπεια, υπευθυνότητα και επιστημονική γνώση του αντικειμένου. Η αξία “του βαρελίσιου απ’ το χωριό” -που κατά τ’ άλλα παράγεται σε μαζική κλίμακα και μεταφέρεται σε ξύλινα βαρελάκια, ευάλωτο στην οξείδωση- είναι ένας μύθος που δεν αντέχει στην κριτική. Εξάλλου, το μπουκάλι, ο φελλός και το καψύλι είναι, αποδεδειγμένα, τα ασφαλέστερα υλικά για τη διατήρηση του κρασιού στο πέρασμα του χρόνου. Και, βέβαια, η ετικέτα του -πέρα από την αισθητική του πράγματος- δηλώνει τα στοιχεία για το τι πίνει ο καθείς και από ποιον παραγωγό. Τέτοιες εγγυήσεις είδατε ποτέ στο χύμα;

Ορθολογική διαχείριση των ραφιών της κάβας

σελφ σέρβις: Τι αλλαγές πιστεύετε ότι πρέπει να γίνουν προκειμένου να βελτιωθεί η εικόνα και οι πωλήσεις των κρασιών μέσω των σούπερ μάρκετ;

Πέτρος Καραχάλιος: Η “ζεστή αγορά” φαίνεται ότι κερδίζει ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο στη διανομή των κρασιών. Σε αυτό συντελεί η αύξηση της οικιακής κατανάλωσης του προϊόντος. Τα σούπερ μάρκετ, όπως σας έλεγα, προσφέρουν σήμερα πληθώρα ετικετών κρασιού. Τόσο που ο μέσος καταναλωτής “χάνεται” μπροστά στα ράφια είτε γιατί δεν βρίσκει εύκολα αυτό που ζητά, είτε γιατί δεν ξέρει τι να αγοράσει. Αυτό είναι το πρόβλημα. Επομένως, το πρώτο βήμα είναι η ορθολογική αντιμετώπιση της συλλογής της κάβας. Η μεγάλη ποικιλία σαφώς και είναι προτέρημα, αλλά νομίζω ότι “αδυνατίζει” όταν δεν λαμβάνονται υπόψη τα μερίδια αγοράς των προϊόντων που εκτίθενται μαζί στο ράφι. Δεν έχει νόημα π.χ. να διατίθενται ισομεγέθη τμήματα ραφιού μεταξύ κρασιών που δεν έχουν κίνηση -τα παραδείγματα είναι πολλά- και άλλων υψηλής εμπορικότητας που απαιτούν μεγαλύτερο χώρο και έκθεση σε περίοπτη θέση στο ράφι, όπως το ΜΟΣΧΟΦΙΛΕΡΟ ΜΠΟΥΤΑΡΗ ή ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΜΠΟΥΤΑΡΗ. Είναι προς το συμφέρον των αλυσίδων να διαθέτουν το χώρο των ραφιών τους με γνώμονα το “γύρισμα” που έχει η κάθε επωνυμία κρασιού που φιλοξενούν.

Επίσης, η κατηγοριοποίηση σε φιάλες των 750 ml -λευκών κρασιών, κόκκινων, ροζέ και ρετσίνας- και στις μεγάλες συσκευασίες τους πλέον δεν αρκεί. Χρειάζονται διαβαθμίσεις σχετικά με τις περιοχές προέλευσης, τις ποικιλίες των κρασιών, τις τιμές τους κοκ, που θα εκπαιδεύουν και θα καθοδηγούν τον καταναλωτή.

Κάποιες αλυσίδες, δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στις κάβες τους, διοργανώνουν ήδη γευστικές δοκιμές και παρουσιάσεις κρασιών, δημιουργούν “δεύτερο ράφι”, ειδικές γωνίες κλπ. Αυτά σαφώς και βελτιώνουν την εικόνα του προϊόντος και προωθούν τις πωλήσεις του λιανεμπορίου. Από την πλευρά μας είμαστε διατεθειμένοι να βοηθούμε όποια αλυσίδα ή όμιλο αγορών ζητά την αρωγή μας. Εκτός των προωθητικών ενεργειών, που οργανώνουμε στο πλαίσιο της ενδυνάμωσης των κρασιών μας -σημειώστε ότι τα υποστηρίζουμε περισσότερο από κάθε άλλον οινοπαραγωγό και, μάλιστα, με καινοτόμες ιδέες- έχουμε προχωρήσει περαιτέρω σε ενέργειες που προσαυξάνουν τη δυναμική των πωλήσεων των πελατών μας. Π.χ. οργανώνουμε εκπαιδευτικά σεμινάρια και επισκέψεις στα οινοποιεία μας, παρέχουμε συμβουλές για το στήσιμο των ραφιών και της ορθολογικότερης χρήσης του χώρου τους βάσει των μεριδίων πώλησης κ.ά.Νέες επενδύσεις μετά την ολοκλήρωση της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου

σελφ σέρβις: Ποια είναι σήμερα η στρατηγική ανάπτυξης της εταιρείας σας;

Πέτρος Καραχάλιος: Πρόσφατα ολοκληρώθηκε η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου του ομίλου ΜΠΟΥΤΑΡΗ, η οποία, τονίζω, πραγματοποιήθηκε σε μια ιδιαίτερα δύσκολη εποχή για το ΧΑΑ και με δεδομένες τις πιέσεις που υφίσταται η εγχώρια επενδυτική αγορά. Αυτό μας δίνει την ευχέρεια να προχωρήσουμε στην πραγματοποίηση του επενδυτικού μας προγράμματος στα βήματα της στρατηγικής που μας οδήγησε στην κατάκτηση της ηγετικής θέσης στην αγορά. Συνοπτικά, η στρατηγική μας βασίζεται στην απόκτηση όλο και υψηλότερων στάνταρντ τεχνογνωσίας, στην παρακολούθηση όλων των δεδομένων και των τάσεων της αγοράς, στην πρόβλεψη και στην ικανοποίηση των καταναλωτικών αναγκών και απαιτήσεων, μέσω της προσφοράς μιας ολοκληρωμένης σειράς προϊόντων, καθώς και στην εκπαίδευση των καταναλωτών στα “μυστικά του κρασιού”.

Το 25% των ετήσιων πωλήσεων στις μεγάλες γιορτές του χειμώνα

Μεταξύ Οκτωβρίου και Ιανουαρίου η ζήτηση απορροφά περίπου το 45% της ετήσιας κατανάλωσης του κρασιού. Μόνο στο δίμηνο Δεκεμβρίου – Ιανουαρίου γίνεται περίπου το 25% του ετήσιου τζίρου του προϊόντος.

ΟΜΙΛΟΣ ΜΠΟΥΤΑΡΗ ΤΟ ΚΛΑΣΙΚΟ ΟΝΟΜΑ ΣΤΗ “ΜΟΔΑ” ΤΗΣ ΓΕΥΣΗΣ

Ο Όμιλος ΜΠΟΥΤΑΡΗ υπήρξε πάντα πρωτοπόρος στον κλάδο της οινοποιίας και συχνά καθοδηγητής και ρυθμιστής των νέων τάσεων στην εγχώρια αγορά του κρασιού. Όταν η κατανάλωση του προϊόντος στην Ελλάδα αφορούσε σχεδόν μόνο το χύμα κρασί δημιούργησε το ΝΑΟΥΣΣΑ ΜΠΟΥΤΑΡΗ, ένα διαχρονικό, όπως αποδείχθηκε, προϊόν. Στη συνέχεια “έχτισε” μία από τις ισχυρότερες επωνυμίες κρασιού που εμφανίστηκαν στην αγορά, το LAC DES ROCHES. Αργότερα δημιούργησε τα κρασιά “Ονομασίας Προέλευσης” από όλη τη χώρα (Σαντορίνη, Νεμέα, Πάρο, Γουμένισσα, Νάουσσα). Προ τετραετίας, προβλέποντας τις παγκόσμιες τάσεις, λανσάρισε μια σειρά κρασιών από ελληνικές ποικιλίες αμπελιών: ΜΟΣΧΟΦΙΛΕΡΟ, ΞΙΝΟΜΑΥΡΟ, ΑΓΙΩΡΓΙΤΙΚΟ και ΑΣΥΡΤΙΚΟ ΜΠΟΥΤΑΡΗ. Στο μεταξύ, οι επενδύσεις του ομίλου σε οινοποιεία, σε κτήματα, καθώς και στην έρευνα και ανάπτυξη των νέων προϊόντων, δημιούργησαν την υποδομή για τη δημιουργία των κρασιών ΜΠΟΥΤΑΡΗ από τους ιδιόκτητους αμπελώνες του Ομίλου: “Κτήμα Φανταξομέτοχο” (Κρήτη), “Κτήμα Φιλυριά” (Γουμένισσα), “Κτήμα Σελλάδια” (Σαντορίνη) και -σε συνεργασία με τη Ρωξάνη Μάτσα- “Κτήμα Μάτσα”, “Μαλαγουζιά” και “Λαουτάρι”.

Σήμερα η συλλογή των κρασιών του ομίλου περιλαμβάνει προϊόντα από παλιές σοδειές, κρασιά από όλα τα μέρη της Ελλάδας, από γνωστές και λιγότερο γνωστές ελληνικές και ξένες ποικιλίες αμπελιών, καθώς και κρασιά με ετικέτες “συμβολισμού και μνήμης”, όπως το JEROBOAM ΝΑΟΥΣΣΑ των 3 L, που εμφιαλώθηκε προς τιμήν των 120 χρόνων δράσης της εταιρείας (1879-1999).

*διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας ΜΠΟΥΤΑΡΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ