ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥΣ

Αγανακτισμένοι είναι οι ενοικιαστές περιπτέρων με την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο τους. Θεωρούν πως είναι όμηροι ενός αναχρονιστικού θεσμικού πλαισίου σε ότι αφορά τη λειτουργία των περιπτέρων, ενώ βλέπουν καθημερινά τα πρόστιμα της δημοτικής αρχής να ...πέφτουν σαν χαλάζι. Κάποιοι μιλούν για αδιαφορία της πολιτείας, ενώ κάποιοι άλλοι κάνουν λόγο για συνειδητή επιλογή των αρμοδίων υπηρεσιών. Σύμφωνα με τη δεύτερη άποψη, οι σοβαρές εκρεμότητες στη λειτουργία των περιπτέρων οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε ποικίλες παραβάσεις, οι οποίες με τη σειρά τους, αφού βεβαιωθούν από την αστυνομία, μεταφράζονται σε τσουχτερά πρόστιμα. Ετσι οι περιπτερούχοι γίνονται εύκολος στόχος του εισπρακτικού μηχανισμού του δήμου, αλλά και του δημοσίου.

Αγανακτισμένοι είναι οι ενοικιαστές περιπτέρων με την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο τους. Θεωρούν πως είναι όμηροι ενός αναχρονιστικού θεσμικού πλαισίου σε ότι αφορά τη λειτουργία των περιπτέρων, ενώ βλέπουν καθημερινά τα πρόστιμα της δημοτικής αρχής να …πέφτουν σαν χαλάζι. Κάποιοι μιλούν για αδιαφορία της πολιτείας, ενώ κάποιοι άλλοι κάνουν λόγο για συνειδητή επιλογή των αρμοδίων υπηρεσιών. Σύμφωνα με τη δεύτερη άποψη, οι σοβαρές εκρεμότητες στη λειτουργία των περιπτέρων οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε ποικίλες παραβάσεις, οι οποίες με τη σειρά τους, αφού βεβαιωθούν από την αστυνομία, μεταφράζονται σε τσουχτερά πρόστιμα. Ετσι οι περιπτερούχοι γίνονται εύκολος στόχος του εισπρακτικού μηχανισμού του δήμου, αλλά και του δημοσίου.

Εχουν περάσει αρκετοί μήνες από τότε που η δήμαρχος Αθηναίων κ. Ντόμα Μπακογιάννη, υποσχέθηκε ότι θα προωθήσει το θέμα της ρύθμισης των προστίμων που επιβλήθηκαν στους ενοικιαστές περιπτέρων κατά το έτος 2002. Ηταν η περίοδος που τα πρόστιμα ξεπέρασαν σε συχνότητα οποιαδήποτε άλλη χρονιά. Αυτό το αναγνώρισε και η κ. Μπακογιάννη η οποία υποσχέθηκε την κατ΄εξαίρεση ρύθμισή τους. Μέχρι σήμερα πάντως δεν έγινε τίποτε απολύτως. Οπως τόνισε στο "μαγαζί μας" ο κ. Νίκος Παλιογιάννης, πρόεδρος του σωματείου Ενότητα, "πιέζουμε αφόρητα για την προώθηση αυτού του θέματος, αλλά υπάρχουν σκοπιμότητες. Καθυστερούν να επιλύσουν αυτή την εκκρεμότητα με στόχο να θορυβηθούν οι συνάδελφοι και στο τέλος να αναγκαστούν να πληρώσουν τα υπερβολικά πρόστιμα που επιβλήθηκαν μέσα στο 2002".

Σαν να μην έφτανε η καθυστέρηση για την επίλυση αυτού του θέματος, άρχισαν ήδη να αποστέλλονται στους ενοικιαστές τα πρόστιμα "νέας εσοδείας" που αφορούν την περσινή χρονιά και αυτό έχει ήδη προκαλέσει μεγάλη αγανάκτηση στην αγορά.

Στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο χώρος προστέθηκε και ένα ακόμη, το οποίο περιόρισε αισθητά τα έσοδα των ενοικιαστών. Με υπουργική απόφαση καταργήθηκε η διαφήμιση προϊόντων στις τέντες των περιπτέρων. Σήμερα αυτή επιτρέπεται μόνο στο "καπέλο" του περιπτέρου. Οπως ανέφερε στο "μαγαζί μας" ο κ. Σπύρος Ταβουλάρης, πρόεδρος του σωματείου των περιπτερούχων Πειραιά, "σε μια περίοδο που η αγορά βρίσκεται σε κρίση, ο περιορισμός της διαφήμισης μείωσε σε σημαντικό ποσοστό τα έσοδά μας. Η φετινή χρονιά ήταν δύσκολη γιατί εκτός των άλλων είχαμε και τον πόλεμο των καπνοβιομηχανιών με τα φτηνά τσιγάρα. Εάν εξαιρέσει κανείς τους ενοικιαστές που βρίσκονται στα κεντρικά σημεία της πόλης, οι υπόλοιποι συνάδελφοι τα βγάζουν πέρα δύσκολα".

Οι περιπτερούχοι έχουν κάνει ήδη "ταμείο" για την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων και το αποτέλεσμα για την συντριπτική πλειοψηφία των ενοικιαστών δεν είναι ιδιαίτερα θετικό. Σύμφωνα με την εκτίμηση του κ. Παλιογιάννη, "ο φετεινός Αύγουστος ήταν για τους περισσότερους συναδέλφους χειρότερος από τον περσινό. Οι μόνοι που βγήκαν κερδισμένοι ήταν οι συνάδελφοι που έχουν περίπτερα στα κεντρικά σημεία της πόλης, στις εξόδους του μετρό και στην περιοχή γύρω από το Θησείο και την Πλάκα"

Ενα από τα σημαντικότερα προβλήματα που απασχολούν τον κλάδο είναι η απουσία οποιασδήποτε υγειονομικής διάταξης ή νομοθετικής ρύθμισης για την πώληση δεκάδων προϊόντων από τα περίπτερα. Το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό εάν αναλογιστεί κανείς ότι τα περίπτερα διαθέτουν προς πώληση γαλακτοκομικά, χυμούς φρούτων, αρκετά είδη σνακς, ακόμη και τυποποιημένα σάντουιτς. Τι ισχύει για όλα αυτά; Ο κ. Παλιογιάννης μας επεσήμανε ότι "η κατάσταση είναι άσχημη αφού ούτε για το εμφιαλωμένο νερό δεν έχουμε άδεια. Για τις κατηγορίες των προϊόντων που έχουμε στα περίπτερα ισχύει η νομοθετική ρύθμιση του 1969. Ετσι όσα από τα εκατοντάδες προϊόντα που έχει σήμερα ένα περίπτερο δεν υπάγονται στη ρύθμιση του 1969, πωλούνται χωρίς άδεια. Αυτό είναι εξωφρενικό. Απλά φανταστείτε πως ήταν η αγορά στη δεκαετία του '60 και θα καταλάβετε κάτω από ποιους ορούς δουλεύουμε"

Σύμφωνα με την εκτίμηση των εκπροσώπων των περιπτερούχων Αθηνάς και Πειραιά, το ιδιοκτησιακό καθεστώς των περιπτέρων αναδεικνύεται τα τελευταία χρόνια ως το σημαντικότερο πρόβλημα των ενοικιαστών. Ο λόγος ; Δεν υπάρχουν πλέον ανάπηροι πολέμου ! Σύμφωνα με σχετική υπουργική απόφαση του 1984, δικαιούχοι δεν είναι πλέον ούτε οι επιζώντες γονείς (του αναπήρου πολέμου) ούτε οι ανύπαντρες αδελφές του αποβιώσαντος. Ο κ. Νίκος Παλιογιάννης, δήλωσε στο "μαγαζί μας" ότι το "ιδιοκτησιακό καθεστώς των περιπτέρων βρίσκεται εδώ και χρόνια στον αέρα. Ο νόμος λέει ότι εάν η άδεια του περιπτέρου δημοσιοποιηθεί τρεις φορές φορές στον πίνακα της νομαρχίας και δεν εκδηλώσει κανείς ενδιαφέρον για την εκμετάλλευσή του, τότε η άδεια καταργείται. Συνεπώς, εάν δεν τροποποιηθεί το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει σήμερα, τότε πολύ σύντομα θα κλείσουν πάρα πολλά περίπτερα. Σκοπεύουμε λοιπόν μέσα στο επόμενο διάστημα να έρθουμε σε επαφή με τους αρμόδιους παράγοντες της πολιτείας για να συζητήσουμε το θέμα αυτό".

Απο όποια οπτική γωνία και αν κοιτάξει κανείς τα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι περιπτερούχοι, θα διαπιστώσει ότι η βασική αιτία των περισσότερων προβλημάτων είναι το νομικό καθεστώς που καθορίζει τη λειτουργία τους. Ουσιαστικά είναι ένα καθεστώς που μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω. Λες και βρισκόμαστε στην Ελλάδα της δεκαετίας του '50. Ετσι με ένα απολιθωμένο νομικό πλαίσιο, χωρίς σύγχρονους κανόνες παιχνιδιού, οι περιπτερούχοι γίνονται εύκολος στόχος ενός κρατικού μηχανισμού ο οποίος λειτουργεί με εισπρακτική λογική. Οπως ανέφεραν στο "μαγαζί μας" ορισμένοι ενοικιαστές περιπτέρων, "εάν θέλουν να επιβιώσουμε, είμαστε υποχρεωμένοι να λειτουργούμε πολλές φορές ή στα όρια της νομιμότητας ή ανάμεσα στην ασάφεια και τα κενά της ελληνικής νομοθεσίας"

Χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η πολιτεία αντιμετωπίζει τα περίπτερα, είναι η εκχώρηση σε αυτά του δικαιώματος πώλησης εισιτηρίων για τις αστικές συγκοινωνίες. Από τη στιγμή που καταργήθηκαν οι θέσεις των εισπρακτόρων στις αστικές συγκοινωνίες, κάποιος άλλος έπρεπε να κάνει αυτή τη δουλειά. Οι περιπερούχοι ήταν η εύκολη και βολική λύση. Ετσι απλά. Φανταστείτε στο μέλλον να διακινούν τα εισιτήρια του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου. Κατά τα άλλα τα πρόστιμα αποτελούν το εύκολο έσοδο για το κράτος : Τη μια φορά για το ψυγείο, την άλλη για τα διαφημιστικά σταντς, την τρίτη για τα γαλακτοκομικά. Ο "πολισμάνος" όλο και θα βρει κάποια παράβαση για να βεβαιώσει.

Το περίπτερο σήμερα είναι κάτι περισσότερο από ένα ξύλινο κουτί μερικών τετραγωνικών μέτρων σφηνωμένο πάνω σε πεζοδρόμια και πλατείες. Είναι μια σύγχρονη μικρή ή μεγάλη επιχείρηση (ανάλογα με την πιάτσα) και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί και από την πολιτεία αλλά και από τους περιπτερούχους.

Ολυμπιακοί Αγώνες και για μείωση των ληστειών!

Η είδηση ήρθε από τον επαρχιακό τύπο και αφορούσε στις διαρρήξεις περιπτέρων στο Βόλο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της αστυνομίας, μέσα στο 2003 έγιναν στην πρωτεύουσα της Μαγνησίας περισσότερες από 70 ληστείες. Ως δράστες "φέρονται νεαροί ναρκομανείς οι οποίοι προσπαθούν έστω και με μικροποσά που βρίσκουν στα περίπτερα να εξασφαλίσουν τη δόση τους". Η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική σε Αθήνα και Πειραιά.

Για το θέμα αυτό απευθυνθήκαμε στον κ. Σπύρο Ταβουλάρη πρόεδρο των περιπτερούχων του Πειραιά, ο οποίος μας επεσήμανε ότι "τα τελευταία χρόνια έχουν περιοριστεί κατά πολύ οι διαρρήξεις των περιπτέρων στο λεκανοπέδιο. Τα περισσότερα περίπτερα έχουν εκτός από ρολά ασφαλείας και συναγερμό. Επομένως το πρόβλημα σήμερα είναι περιορισμένο"

Χωρίς αμφιβολία σοβαρό ρόλο για τον περιορισμό των ληστειών σε περίπτερα και καταστήματα διαδραμάτισε και η αύξηση της αστυνόμευσης λόγο Ολυμπιάδας, καθώς και οι 2.000 κάμερες που έχουν τοποθετήσει το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης σε όλους τους κεντρικούς δρόμους. Ποιο περίπτερο να χτυπήσει κάποιος, ειδικά στο κέντρο του Πειραιά, όταν σε απόσταση αναπνοής βρίσκονταν επίλεκτες δυνάμεις του στρατού και της αστυνομίας;