Η μουσική έχει μαγικές ιδιότητες. Το γνωρίζουν όχι μόνο όσοι ασχολούνται επαγγελματικά με αυτή, ούτε όσοι έχουν μελετήσει την προϊστορία και την ιστορία του ανθρώπινου είδους και όλων των ζώντων επί της γης πλασμάτων, αλλά και κάθε άνθρωπος που νιώθει τον παλμό της να τον κατακλύζει τις πιο απρόσμενες στιγμές.

Η μουσική μπορεί να κατευνάσει τον θυμό, να πυροδοτήσει εκρήξεις, να οδηγήσει σε συμβιβασμούς, να εμπνεύσει επαναστάσεις, να εμψυχώσει στρατούς, να γιορτάσει την ειρήνη, να φέρει το γέλιο, να προκαλέσει το κλάμα, να φέρει τους ανθρώπους κοντά ή να επικυρώσει την απομάκρυνσή τους. Όλα αυτά είναι μαγικά απλώς γιατί καμία επιστήμη δεν έχει καταφέρει να τα αποκρυπτογραφήσει, παρά το γεγονός ότι οι επιστήμονες δεν σταματούν να προσπαθούν να καταγράψουν τι συμβαίνει στον εγκέφαλό μας αλλά και στο σύνολο του οργανισμού μας, ως αντίδραση σε εξωτερικά ερεθίσματα, χωρίς να αφήνουν φυσικά έξω από το ερευνητικό τους πεδίο ένα τόσο σημαντικό κεφάλαιο, όπως αυτό της μουσικής.

Όποιος έχει νιώσει έστω μια φορά στη ζωή του το μαγικό άγγιγμα της μουσικής μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει να οδηγείσαι σε μια άλλη, ανώτερη διάσταση. Αυτό που κάποιοι ονομάζουν επαφή με τη θεϊκή μας πλευρά. Μιλάμε για συναισθήματα παρόμοια με αυτά που νιώθουμε όταν έχουμε μια οποιαδήποτε ανθρώπινη επαφή, ή συμμετέχουμε σε μια πράξη που στηρίζεται σε ανώτερες αξίες. Η αγάπη για τους άλλους, το συναίσθημα της αλληλεγγύης, η έμπρακτη απόδειξη της κατάπνιξης τάσεων εγωισμού, η συμπαράσταση στους πιο αδύναμους, η αυτοθυσία, η συμμετοχή σε έναν τίμιο αγώνα… Όλα αυτά και πολλά άλλα είναι που προσφέρουν στους ανθρώπους στιγμές –χωρίς υπερβολή- ευτυχίας αντίστοιχης με εκείνη που νιώθουν στις πιο προσωπικές τους στιγμές.

Σίγουρα οι περισσότεροι έχουμε συμμετάσχει σε συζητήσεις σχετικά με το πώς είναι δυνατόν άνθρωποι που είχαν αγάπη για τη μουσική να έκαναν κάποια από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ανθρωπότητας. Και σήμερα, που στη χώρα μας έχουμε πολλά μικρά και μεγάλα εγκλήματα να συντελούνται σε ανθρώπους και στο περιβάλλον, αναρωτιέται κανείς αν οι βασικοί υπαίτιοι έχουν κάποια επαφή με τη θεία πλευρά της ύπαρξής τους (εξαιρούνται φυσικά ο στιγμές του σταυροκοπήματος μπροστά στις κάμερες και της επίκλησης των θείων για την επιτυχία κάποιας συμφωνίας με τον «διάολο», βλ. ιδιοτελή συμφέροντα). Ίσως, όταν ακούν μουσική να συνδέονται με στοιχεία του ασυνείδητου και να λαμβάνουν -αμυδρά- σήματα της αντίφασης μεταξύ των πράξεών τους και της αναζήτησης της εσωτερικής τους ευτυχίας.

Ψιλά γράμματα αυτά για όσους το κέρδος και η κοινωνική επιτυχία, όπως αντικατοπτρίζεται στην επαγγελματική τους κάρτα είναι η πραγματική ευτυχία. Καθόλου ψιλά για όσους συμφωνούν με εκείνα που σημαντικοί κοινωνιολόγοι, ανθρωπολόγοι, φιλόσοφοι ακόμη και οικονομολόγοι έχουν πει για την ουσία της εξέλιξης της κοινωνίας μας. Όσο κι αν ο στόχος είναι για πολλούς ο πλουτισμός ή απλώς η κακώς εννοούμενη κοινωνική καταξίωση, για την οποία είναι έτοιμοι να πατήσουν επί πτωμάτων ή να δικαιολογήσουν την κυνική συμπεριφορά τους επικαλούμενοι υποκριτικά το όραμα μιας κάποιας οικονομικής ανάπτυξης, αυτό που αναζητά ο κάθε ένας είναι η ανθρώπινη επαφή. Και, δυστυχώς γι΄αυτούς, κανένα οικονομικό στοιχείο δεν μπορεί να την εξασφαλίσει.