Η ανάπλαση των χώρων εν όψει της Ολυμπιάδας του 2004 δεν άφησε ανέγγιχτο ούτε τον κλάδο των περιπτερούχων, αφού ξηλώνονται το ένα μετά το άλλο τα περίπτερα που βρίσκονται κοντά στους σταθμούς του ΗΣΑΠ. Πριν από λίγο καιρό έβαλαν λουκέτο στο περίπτερο των Πετραλώνων και σε λίγες μέρες έχει σειρά το πετρόκτιστο περίπτερο του Θησείου.
Η ανάπλαση των χώρων εν όψει της Ολυμπιάδας του 2004 δεν άφησε ανέγγιχτο ούτε τον κλάδο των περιπτερούχων, αφού ξηλώνονται το ένα μετά το άλλο τα περίπτερα που βρίσκονται κοντά στους σταθμούς του ΗΣΑΠ. Πριν από λίγο καιρό έβαλαν λουκέτο στο περίπτερο των Πετραλώνων και σε λίγες μέρες έχει σειρά το πετρόκτιστο περίπτερο του Θησείου.
Ο κ. Αλεξόπουλος, ένοικος του περιπτέρου του Θησείου, μας εξηγεί το καθεστώς που επικρατεί σε αυτούς τους χώρους και μας παρουσιάζει τα προβλήματα αλλά και τους προβληματισμούς του. «Τα περίπτερα στους σταθμούς νοικιάζονται με συμβάσεις που ανανεώνονται κάθε χρόνο. Αυτό δίνει το περιθώριο να αναπροσαρμόζεται το ενοίκιο δυσανάλογα ως προς την αύξηση του όγκου της δουλειάς. Όταν το νοίκιασα πριν από τέσσερα χρόνια, το ενοίκιο ήταν 180.000 δρχ. ενώ σήμερα έχει φτάσει τα 880 ευρώ (δηλαδή 300.000 δρχ.). Η δουλειά εδώ και καιρό είναι μειωμένη. Τα ποσοστά κέρδους στα περισσότερα προϊόντα παρουσιάζουν μείωση, ενώ μόνο σε ορισμένα παραμένουν σταθερά. Οι εφημερίδες και τα περιοδικά δεν πουλάνε. Οι περαστικοί δεν αγοράζουν περιοδικά από μένα, γιατί τους βαραίνουν στη διαδρομή εξαιτίας του όγκου τους. Τα πρώτα χρόνια που ανέλαβα το πόστο είχα και εισιτήρια λεωφορείων. Αναγκαζόμουν να πληρώσω μετρητοίς την αγορά τους για να έχω κέρδος πενταροδεκάρες».
Η έξωση
«Πριν από λίγο καιρό μού ανακοίνωσαν τα κακά μαντάτα. Γνώριζα ασφαλώς ότι τα περίπτερα στους σταθμούς θα κλείσουν εξαιτίας της ανάπλασης των χώρων. Δεν περίμενα όμως ότι θα μου άφηναν περιθώριο μόλις δύο μηνών για να κλείσω την επιχείρησή μου. Όταν νοίκιασα το περίπτερο πληρώνοντας και «αέρα», δεν γνώριζα ότι αυτή η επένδυσή μου θα ήταν τόσο βραχυπρόθεσμη και στο τέλος θα πήγαινε στράφι. Τώρα είμαι αναγκασμένος να αναζητήσω νέα εργασία για να φροντίσω την οικογένειά μου. Ωστόσο η ηλικία μου, οι γνώσεις μου, αλλά και οι οικονομικές συνθήκες της εποχής μού δημιουργούν άγχος και στεναχώρια για το μέλλον».
Αβεβαιότητα και ανασφάλεια
«Και όλα αυτά συμβαίνουν για να ομορφύνουν τους σταθμούς. Δόθηκαν τόσα εκατομμύρια για την αισθητική βελτίωση του σταθμού του Πειραιά και το αποτέλεσμα ήταν μία ξύλινη προσθήκη. Τα ίδια ασφαλώς θα συμβούν και στους άλλους σταθμούς. Πρόχειρα σχέδια για να καταναλώνονται κονδύλια. Κι εμείς που φεύγουμε δίνουμε τη θέση μας σε κάποιους άλλους, αφού μετά την ανάπλαση θα κάνουν ένα διαγωνισμό και μια μεγάλη εταιρεία θα αναλάβει το πόστο μας. Και στον ΟΣΕ άλλωστε κάτι ανάλογο συνέβη. Μία μεγάλη εταιρεία, που είχε την άνεση να προσφέρει το ζητούμενο κεφάλαιο, ανέλαβε το catering στα τρένα».
Σταθμός Αττικής
Για τον κ. Χρήστο Γαζέτα, που μαζί με τη σύζυγό του νοικιάζει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια το περίπτερο στον σταθμό Αττικής, τα πράγματα ήρθαν πιο εύκολα. «Πριν από λίγο καιρό ανακοίνωσαν και σε εμάς ότι τον επόμενο χρόνο θα μας διακόψουν τη σύμβαση για να προχωρήσουν στη συντήρηση του σταθμού. Ευτυχώς εμείς θα έχουμε ήδη κλείσει το περίπτερο, αφού η σύζυγός μου, στο όνομα της οποίας είναι η επιχείρηση, συνταξιοδοτείται πολύ σύντομα και έτσι δεν ανησυχούμε για το μέλλον μας.
Όλα αυτά τα χρόνια η συνεργασία μας με τον οργανισμό ήταν πολύ καλή και αυτό το πόστο μάς βοήθησε να μεγαλώσουμε και να αποκαταστήσουμε τα παιδιά μας και να φροντίσουμε για τα γεράματά μας. Σίγουρα για τους νεότερους στα περίπτερα των σταθμών, τα πράγματα δεν ήρθαν τόσο βολικά, γι’ αυτό και εύχομαι να βρεθεί μία δίκαιη λύση, ώστε οι άνθρωποι να μη χάσουν τη δουλειά τους. Γνωρίζω καλά ότι οι καιροί είναι δύσκολοι και ιδιαίτερα για τους συνάδελφους με κάποια ηλικία που βρίσκονται κοντά στη συνταξιοδότηση. Εύχομαι να γίνει το καλύτερο».