Δέλτα: Οι κινήσεις εξορθολογισμού και η πορεία των μεριδίων σε γαλακτοκομικά, χυμούς και φυτικά ροφήματα

Σε στοχευμένες κινήσεις επέκτασης, ενίσχυσης της λειτουργικής κερδοφορίας και αναδιάρθρωσης προχωρά φέτος η Δέλτα, μετά από ένα 2022 που χαρακτηρίστηκε από σημαντική αύξηση πωλήσεων, αλλά και από μείωση της κερδοφορίας, καθώς η γαλακτοβιομηχανία απορρόφησε μεγάλο μέρος του αυξημένου κόστους παραγωγής, διάθεσης και λειτουργίας, προβαίνοντας εν τέλει σε μεσοσταθμικές αυξήσεις τιμών 14%.

Οι κινήσεις εξορθολογισμού είχαν ξεκινήσει ήδη από το 2022, όταν η Δέλτα «έκοψε» το 25% των ενεργών κωδικών, μείωσε κατά 15% το γεωγραφικό εύρος διανομής σε ορισμένες κατηγορίες και δεν ανανέωσε την συντριπτική πλειοψηφία συμβάσεων παραγωγής προϊόντων για λογαριασμό τρίτων. Συνεχίζοντας τις κινήσεις αυτές, η Δέλτα φέτος μεταξύ άλλων αναδιάρθρωσε το δίκτυο διανομής της στην Αττική, βελτιστοποίησε τη διαδικασία συλλογής και μεταφοράς γάλακτος στην περιοχή της Θράκης και εγκατέστησε φωτοβολταϊκά πάνελ στο εργοστάσιο του Αγίου Στεφάνου. Επιπλέον, ολοκλήρωσε την εξαγορά της τυροκομίας Κουρέλλας, ενώ προχώρησε σε νέα λανσαρίσματα, όπως οι πουτίγκες Vitaline και οι δύο νέοι λειτουργικοί χυμοί Life.

Στα 263 εκατ. ο τζίρος
Σύμφωνα με τις οικονομικές καταστάσεις της Δέλτα για το 2022, οι πωλήσεις από συνεχιζόμενες δραστηριότητες παρουσίασαν σημαντική βελτίωση και ανήλθαν σε 263 εκατ. ευρώ, έναντι 227 εκατ. ευρώ το 2021, σημειώνοντας αύξηση 15,8%. Ωστόσο, τα κέρδη EBITDA περιορίστηκαν σε 0,47 εκατ. ευρώ, έναντι 11,4 εκατ. το 2021, τα μικτά κέρδη σε 61,2 εκατ. ευρώ, έναντι 64,6 εκατ. το 2021, ενώ το μικτό περιθώριο κέρδους ανήλθε σε 23,3%, μειωμένο κατά περίπου 5,6% σε σχέση με την προηγούμενη χρήση. Ο όμιλος εμφάνισε ζημία μετά από φόρους από συνεχιζόμενες δραστηριότητες ύψους 19,1 εκατ. ευρώ, έναντι κερδών ύψους 0,96 εκατ. κατά την προηγούμενη χρήση.

Πώς κινήθηκαν τα μερίδια το 2022
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει η Δέλτα για τις επιμέρους κατηγορίες στις οποίες δραστηριοποιείται, η εταιρεία διατηρεί την ηγετική της θέση στο λευκό γάλα ψυγείου, παρά τη μικρή υποχώρηση του μεριδίου της κατά 0,1% σε αξία και 0,5% σε όγκο. Στην υποκατηγορία του γάλακτος υψηλής παστερίωσης ενίσχυσε το μερίδιό της κατά 1,1% σε αξία και 0,7% σε όγκο.

Στο στραγγιστό γιαούρτι, που πέρυσι κινήθηκε συνολικά ως κατηγορία με πτώση 6,1% σε όγκο λόγω των ανατιμήσεων, η Δέλτα διατήρησε σταθερή την αξία των πωλήσεων και οριακά αυξημένο όγκο (+0,2%), ενώ στο γιαούρτι με φρούτα η μάρκα Vitaline παρουσίασε αρνητική πορεία (-7,5% σε όγκο και -2,6% σε αξία), όμως αξιοσημείωτη ήταν η διψήφια ανάπτυξη της σειράς Vitaline Go Protein, με +25,1% σε όγκο και +35,7% σε αξία. Στο παιδικό γάλα η Δέλτα διατήρησε τα μερίδιά της σε σχέση με το 2021 σε όγκο και σε αξία, ενώ στο βρεφικό και παιδικό γιαούρτι κράτησε την πρώτη θέση σε μερίδιο αγοράς, με τις μάρκες Advance και Smart.

Στο σοκολατούχο γάλα η Δέλτα παραμένει διαχρονικός ηγέτης της αγοράς, με μερίδιο 46,3% σε αξία και 41,4% σε όγκο. Στους χυμούς ψυγείου, η Δέλτα, με μερίδιο 27,6% σε αξία και 24,9% σε όγκο, αύξησε το μερίδιο της σε αξία με τις μάρκες Life και Smart κατά 0,4% σε σχέση με το 2021. Στο τσάι, με το Life Tsai η εταιρεία αύξησε τις πωλήσεις της κατά 1,4% σε αξία και σε όγκο. Όσον αφορά στην κατηγορία των φυτικών ροφημάτων, το 2022 για πρώτη φορά σταμάτησε να εμφανίζει διψήφια νούμερα ανάπτυξης και μάλιστα κινήθηκε πτωτικά, με -8,1% σε όγκο και -2,9% σε αξία. Ωστόσο, η Δέλτα αναφέρει ότι ήταν ο μοναδικός παίκτης στην κατηγορία που παρουσίασε ανοδική πορεία, με +21,7% σε όγκο και +24,1% σε αξία. Σε επίπεδο μεριδίων οι μάρκες της Δέλτα αυξήθηκαν κατά 5,6% σε όγκο και +4,9% σε αξία.


Πρώτη δημοσίευση της είδησης στο καθημερινό newsletter FOODReporter

Crown Hellas Can: Γιατί αποφάσισε να κλείσει το εργοστάσιό της στην Πάτρα

Τους λόγους που την οδήγησαν στην απόφαση να κλείσει το εργοστάσιό της στην Πάτρα και να καταργήσει μία γραμμή παραγωγής στο εργοστάσιο της Κορίνθου εντός του 2023 εξηγεί η διοίκηση της βιομηχανίας ειδών συσκευασίας Crown Hellas Can στην έκθεση διαχείρισης επί των αποτελεσμάτων του 2022. Όσον αφορά στο εργοστάσιο της Κορίνθου, η εταιρεία εξηγεί πως τα τελευταία χρόνια η ζήτηση για το άκρο «Β64» που παραγόταν στο συγκεκριμένο εργοστάσιο έχει μειωθεί σε μεγάλο βαθμό και έχει μετατοπιστεί στο νέο άκρο «ISE», που είναι ελαφρύτερο, γεγονός που έχει αντίκτυπο στο κόστος παραγωγής του προϊόντος και κατά συνέπεια και στην τιμή πώλησης. «Το εργοστάσιο της Κορίνθου δεν έχει την τεχνολογία και τα μηχανήματα για να παράξει τα άκρα ISE οπότε η διακοπή της παραγωγικής λειτουργίας του Β64 είναι επιτακτική λόγω μη ύπαρξης παραγγελιών πώλησης», τονίζεται.Για το λόγο αυτό,

η εταιρεία αποφάσισε τη διακοπή της λειτουργίας του Τμήματος Άκρων από τις 30 Ιουνίου, με αποτέλεσμα οι 39 εργαζόμενοι που εργάζονταν σε αυτό να μην έχουν πλέον αντικείμενο εργασίας.

Το κλείσιμο του εργοστασίου στην Πάτρα
Όσον αφορά στο εργοστάσιο της εταιρείας στην Πάτρα, αυτό είχε δύο γραμμές παραγωγής μεταλλικών δοχείων χαμηλής ταχύτητας, με δυνατότητα παραγωγής μόνο καθιερωμένων μεταλλικών δοχείων «standard» χωρητικότητας 33cl, με ετήσια δυνατότητα παραγωγής περίπου 900 εκατ. δοχείων. Εξαιτίας παραγόντων όπως η χαμηλή αξιοποίηση της παραγωγής, τα υψηλά πάγια έξοδα, το υψηλό κόστος αγοράς μετάλλου και το υψηλό κόστος κατανάλωσης ενέργειας, καθώς και η χαμηλή εγχώρια ζήτηση για το μοναδικό μέγεθος δοχείων που μπορεί να παραχθεί, τα δοχεία που παρασκευάζονταν από το εργοστάσιο της Πάτρας είχαν υψηλό και μη ανταγωνιστικό κόστος.

Επομένως, η συνέχιση της παραγωγής δοχείων στο εργοστάσιο της Πάτρας κρίθηκε ασύμφορη. Για το λόγο αυτό η εταιρεία αποφάσισε να προβεί στη διακοπή της παραγωγικής δραστηριότητας του εργοστασίου της Πάτρας έως την 30ή Σεπτεμβρίου, και στη συνακόλουθη οριστική διακοπή λειτουργίας του, με αποτέλεσμα την έλλειψη αντικειμένου εργασίας για τους 121 εργαζόμενους που εργάζονται σε αυτό.

Σημειωτέον ότι και στις δύο περιπτώσεις εκπονήθηκαν προγράμματα εθελουσίας εξόδου των εργαζομένων, με την εταιρεία να κάνει λόγο για «επίπονες αλλά αναπόφευκτες» αποφάσεις, με σκοπό να μετριάσει τις ζημιές που θα είχαν διαφορετικά προκύψει ως αποτέλεσμα της μειωμένης ζήτησης στα μεταλλικά δοχεία και άκρα που παράγονταν στα δύο εργοστάσια.

Συρρικνώθηκε το 3,5% το περιθώριο κέρδους
Σημειωτέον ότι το 2022 η Crown Hellas Can είδε τον τζίρο της να αυξάνεται κατά 5%, στα 185,3 εκατ. ευρώ, χάρη στην αύξηση των πωλήσεων δοχείων μπύρας και αναψυκτικών, όμως τα αυξημένα κόστη ενέργειας και μεταφοράς έπληξαν το μικτό περιθώριο κέρδους της εταιρείας, που συρρικνώθηκε στο 3,5%, έναντι 8,2% το 2021.


Πρώτη δημοσίευση της είδησης στο καθημερινό newsletter FOODReporter

Εξετάζεται η τμηματική πώληση της Avramar

Ως προσπάθεια τεμαχισμού των περιουσιακών στοιχείων και παράλληλα, απόπειρα προσέλκυσης επενδυτών για τμηματικά και πιο βιώσιμα χαρτοφυλάκια λαμβάνεται υπόψη από την αγορά η Σύμβαση Εταιρικής Εγγύησης που υπέγραψε στις αρχές Οκτωβρίου η Avramar Commercial.

Με τη συγκεκριμένη σύμβαση, με τη σύμφωνη γνώμη των τραπεζών, όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ του FOODReporter, η Avramar Commercial αναγνωρίζει οφειλές ύψους 141,79 εκατ. ευρώ προς την Alpha Bank από ομολογιακά δάνεια που αφορούσαν τη Σελόντα Ιχθυοκαλλιέργειες ΑΕ και αντίστοιχα, οφειλές από τρία ομολογιακά δάνεια, συνολικού ύψους 117,55 εκατ. ευρώ προς την Τράπεζα Πειραιώς, που είχαν εκδοθεί το Νοέμβριο 2019 από τη Νηρεύς Ιχθυοκαλλιέργειες ΑΕ. Η Avramar Commercial εμφανίζεται πλέον ως εγγυήτρια ποσού 259,34 εκατ. ευρώ ομολογιακών δανείων, με ειδική άδεια από τη γενική συνέλευση της Avramar Ιχθυοκαλλιέργειες ΑΕ, η οποία έχει απορροφήσει τις εταιρείες Σελόντα και Νηρέας.

Το τεράστιο μέγεθος δραστηριοτήτων
Στέλεχος της αγοράς εκτίμησε, μιλώντας ανώνυμα στο FOODReporter, ότι «οι τράπεζες επιθυμούν να ξεδιαλύνουν το τοπίο αναφορικά με τα ενεργητικά και τα παθητικά της Avramar και να δείξουν ότι υπάρχει η δυνατότητα αυτά να κατατμηθούν, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα μέρος των δανείων να αναληφθούν από νέους επενδυτές». Για την ώρα, η πλειοψηφία των μετοχών της Avramar Ιχθυοκαλλιέργειες ΑΕ ανήκει στις επενδυτικές εταιρείες Amerra Capital Management, με έδρα τη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ και τη Mubadala Investment Company, με έδρα το Άμπου Ντάμπι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.

Παρά το γεγονός ότι, όπως τόνισε άλλη πηγή στο FOODReporter, «το ζήτημα είναι μόνο ελληνικό και δεν σχετίζεται με τις ροές χρήματος που αφορούν την ισπανική Avramar στη Βαλένθια», τα μεγέθη της ελληνικής Avramar Ιχθυοκαλλιέργειες ΑΕ (δραστηριότητες, εγκαταστάσεις, δανεισμός) «είναι απαγορευτικά για οποιαδήποτε εταιρεία ή private equity που δραστηριοποιείται ήδη στον κλάδο των ιχθυηρών στον κόσμο να πραγματοποιήσει επένδυση». Για Ελλάδα, ούτε λόγος. Εξάλλου, μόλις την Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2023, η Avramar Commercial προχώρησε σε έναν ακόμη διαχωρισμό: Διορίστηκαν διαφορετικοί τοπικοί εκπρόσωποι για τα νωπά προϊόντα ιχθυοκαλλιέργειας που εισέρχονται στο διαμετακομιστικό κέντρο (Στέφανος Στεφανάκης, κάτοικος Αλίμου Αττικής) και για τον ιχθυογεννητικό σταθμό και το συσκευαστήριο της Μυτιλήνης, μαζί με την ιχθυοκαλλιέργεια των μονάδων (Νικόλαος Φωτεινός, κάτοικος Βροντάδου Χίου).

Τα βιολογικά περιουσιακά στοιχεία και οι προθέσεις των τραπεζών
Στις εκτιμήσεις ορκωτών λογιστών συνεργαζόμενων με την Avramar Ιχθυοκαλλιέργειες ΑΕ, τα βιολογικά περιουσιακά στοιχεία της απορροφούμενης Ανδρομέδα ΑΕ υπολογίστηκαν σε 25,87 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 22,3 εκατ. ευρώ αποτελούν εύλογη αξία των ιδιοπαραγόμενων και «fry model» ψαριών. Είχαν υπολογιστεί σε 29,9 εκατ. ευρώ στα τέλη Σεπτεμβρίου 2022, μαζί με την εκτίμηση αποθεμάτων σε ψάρια-γόνους. Μοιάζει λογικό που η νορβηγική εταιρεία εξωτερικών πραγματογνωμόνων INAQ, η οποία πραγματοποίησε αποτίμηση βιομάζας στο σύνολο των θαλάσσιων κλωβών των εν Ελλάδι εγκαταστάσεων της Avramar, για το διάστημα έως τα τέλη Σεπτεμβρίου 2023, βρήκε τα βιολογικά περιουσιακά στοιχεία μειωμένα κατά 1% περίπου σε σχέση με τους υπολογισμούς που έκανε η ίδια η Avramar Ιχθυοκαλλιέργειες ΑΕ για το σύνολο των αποθεμάτων των ελληνικών εταιρειών που απορρόφησε, σύμφωνα με πληροφορίες που έδωσε άλλη πηγή στο FOODReporter.

Ένα τέτοιο αποτέλεσμα θεωρείται θετικό. Το ζήτημα είναι ότι σε καμία περίπτωση η βιομάζα, δηλαδή τα συνολικά βιολογικά περιουσιακά στοιχεία, δεν είναι δυνατό να ισοσκελίσουν ούτε στο ελάχιστο το συνολικό δανεισμό της εταιρείας και αυτό φαίνεται ότι είναι ο σημαντικότερος λόγος που οι δανειοδότριες τράπεζες, που είναι και οι τέσσερις συστημικές στο σύνολο των εταιρειών που απορρόφησε η Avramar Ιχθυοκαλλιέργειες ΑΕ, φέρονται να επιθυμούν εκ νέου τεμαχισμό δανειακών υποχρεώσεων, αλλά και ενεργητικών περιουσιακών στοιχείων, σε νέα βιώσιμα σχήματα, που θα μπορούν να εξυπηρετούν τα ποσά δανεισμού. Μόνο σ’ εκείνη την περίπτωση ίσως δοθεί το πράσινο φως για αναδιάρθρωση δανείων και κάλυψη των παλαιών με νέα.


Πρώτη δημοσίευση της είδησης στο καθημερινό newsletter FOODReporter

Πού πάσχει το Ηλεκτρονικό Μητρώο Επιτηδευματιών Αλκοολούχων Ποτών (Lotify) που ξεκινά σήμερα

H ψηφιακή επισήμανση αλκοολούχων ποτών και οίνου (e-label) τίθεται σε ισχύ από το Νοέμβριο 2023, βάσει των απαιτήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο σχετικό focus session του Συνεδρίου GS1 in Europe Regional Forum 2023, που κατ’ αποκλειστικότητα κάλυψε το FOODReporter, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας Spyropoulos Family ΜΙΚΕ, Φώτης Σπυρόπουλος αναφέρθηκε στην ελληνική πρωτοβουλία Ηλεκτρονικού Μητρώου Επιτηδευματιών Αλκοολούχων Ποτών (Lotify, πρώην ΜΕΑΠ) εκ μέρος της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ). Το Lotify επεξεργάζεται ως ιδέα από το 2016, η ΑΑΔΕ ζητά από σήμερα Δευτέρα 30 Οκτωβρίου την εισαγωγή στοιχείων πραγματικών ποσοτήτων.

Φώτης Σπυρόπουλος, Ιδιοκτήτης, Spyropoulos Family ΜΙΚΕ

Το συσχετιζόμενο Ηλεκτρονικό Σύστημα Ταυτοποίησης Αλκοολούχων Ποτών (ΗΣΤΑΠ) ξεκίνησε στις 15 Ιουνίου 2023, ημέρα έναρξης εγγραφών ελεύθερων επαγγελματιών στο Lotify. Μέχρι σήμερα πραγματοποιούνταν μόνο εγγραφές επιτηδευματιών. Πλέον, θα καταχωρίζονται ημερήσιες κινήσεις, με αριθμό παρτίδας και στοιχεία προϊόντος, εισερχόμενων και εξερχόμενων αλκοολούχων ποτών. Η καταχώρηση αφορά μόνο τη χονδρική πώληση και επιβάλλεται να έχει ολοκληρωθεί εντός πέντε εργάσιμων ημερών από την ημέρα της κίνησης στην αλυσίδα (παραγωγή, μεταποίηση, αγορά, εισαγωγή, παραλαβή, πώληση, επιστροφή). Τα υπόλοιπα υπόχρεα πρόσωπα, που διαθέτουν αλκοολούχα ποτά με εντός Ελλάδος χονδρική πώληση, υποχρεούνται να καταχωρίζουν στο Ηλεκτρονικό Σύστημα Ταυτοποίησης Αλκοολούχων Ποτών τις ημερήσιες κινήσεις μόνο των εξερχόμενων έτοιμων προς κατανάλωση αλκοολούχων ποτών.

Οι αδυναμίες του νέου μέτρου
Παρ’ όλο που το νέο μέτρο ενισχύει διαφάνεια, ιχνηλασιμότητα, προστασία του καταναλωτή και γεννά μετρήσιμα στοιχεία παραγωγής, αξιόπιστα για ανάλυση, με αποδοτικότητα, όπως παραδέχεται ο κ. Σπυρόπουλος, υπογραμμίζει ότι το Lotify, μετά από μήνες διαβουλεύσεων, παραμένει δύσκολο στην εφαρμογή του: «Η διαδικασία που έχει οριστεί είναι εξαιρετικά χρονοβόρα. Ο κάθε υπόχρεος συμπληρώνει εγγραφές τιμολογίων αγοράς και πώλησης κάθε μέρα. Του προστίθεται μια επιπλέον ξεχωριστή διαδικασία, που διπλασιάζει τον όγκο γραφειοκρατίας. Δεν υπάρχει αυτόματος τρόπος να καταχωρισθούν τα δεδομένα, επειδή τα ERPs (Enterprise Resource Planning Systems) που χρησιμοποιούν οι ελληνικές εταιρείες στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν υποστηρίζουν την εισαγωγή τους και δεν επικοινωνούν ακόμη με το σχετικό API της ΑΑΔΕ. Αυτό κοστίζει χρήμα και χρόνο στις επιχειρήσεις. Σχετικό webinar διοργανώθηκε την Τετάρτη, ώστε να λυθούν οι τελευταίες απορίες και έγινε αντιληπτό πως απαιτείται πολύ μεγάλος όγκος καταχωρήσεων κάθε μέρα»

Το ζήτημα που προκύπτει από τις εμπορικές ισορροπίες του κλάδου είναι ότι η χειροκίνητη συμπλήρωση δεδομένων μπορεί να λύσει το πρόβλημα της λαθρεμπορίας ποτών και αποσταγμάτων μόνο στο βαθμό που οι παραγωγοί, οι χονδρέμποροι και τα υπόλοιπα μέλη της αλυσίδας επιθυμούν οι ίδιοι να καταχωρίσουν αξιόπιστα δεδομένα.

Η πρόταση για συγχώνευση της υποχρέωσης στα παραστατικά των τιμολογίων και οι κίνδυνοι για τους μικροπαραγωγούς
«Σε κάθε περίπτωση, δεν θα μπορούσε να υπάρχει αυτόματος τρόπος συγκέντρωσης δεδομένων, επειδή το lot number δεν αναγιγνώσκεται μέσω barcode, αλλά καταχωρείται ένα προς ένα. Θα πρότεινα να υπάρξει η δυνατότητα να ανοίξει επιπρόσθετο πεδίο συμπλήρωσης, όπου θα καταχωρείται το lot number μαζί με τα υπόλοιπα στοιχεία, την ώρα της καταχώρησης του τιμολογίου στο φορολογικό σύστημα myData, που επίσης διαχειρίζεται από την ΑΑΔΕ. Θέλει σκέψη και σοβαρή εξέταση, αν είναι εφικτό κάτι τέτοιο», σημειώνει ο κ. Σπυρόπουλος. «Αν πράγματι αυτός ο μεγάλος όγκος δεδομένων παραμείνει ως έχει ως διαδικασία, μοιραία κάποιοι διανομείς, που διανέμουν ποικιλία κωδικών, είναι πιθανό να εξετάσουν μείωση των κωδικών τους. Κατά κανόνα, λοιπόν, θα κρατήσει μεγάλους παραγωγούς, με περισσότερα τεμάχια ανά κωδικό. Οι διανομές προϊόντων μικρότερων παραγωγών δεν θα είναι πια συμφέρουσες και ενδεχομένως, να τερματιστούν συνεργασίες που να οδηγήσουν τους πολύ μικρούς ποτοποιούς και αποσταγματοποιούς σε κλείσιμο επιχειρήσεων», εξηγεί, υπογραμμίζοντας τους κινδύνους ο κ. Σπυρόπουλος. Η ελληνική απαίτηση θα μπορούσε να καλυφθεί μέσω της εναρμόνισης με την ήδη υπάρχουσα ευρωπαϊκή απαίτηση για το e-labelling, καθότι η πληροφορία του lot number ήδη συμπεριλαμβάνεται στις προαπαιτούμενες επισημάνσεις, σημειώνεται από τον GS1 Association Greece.


Πρώτη δημοσίευση της είδησης στο καθημερινό newsletter FOODReporter