Η σωστή προετοιμασία των λιανεμπορικών αλυσίδων καθώς και η γνώση όλων των παραμέτρων, θεσμικών και πρακτικών, αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την επιτυχημένη μετάβαση των συναλλακτικών πρακτικών των ελλήνων από τη δραχμή στο ευρώ.
Η σωστή προετοιμασία των λιανεμπορικών αλυσίδων καθώς και η γνώση όλων των παραμέτρων, θεσμικών και πρακτικών, αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την επιτυχημένη μετάβαση των συναλλακτικών πρακτικών των ελλήνων από τη δραχμή στο ευρώ.
Η είσοδος της Ελλάδας στην ΟΝΕ, που σφραγίστηκε και τυπικά κατά τη Σύνοδο Κορυφής στη Σάντα Μαρία ντα Φέιρα της Πορτογαλίας, στις 19 Ιουνίου, σίγουρα αποτελεί το επιστέγασμα των επίπονων προσπαθειών όλων των παραγωγικών και κοινωνικών εταίρων για επίτευξη των κριτηρίων σύγκλισης. Εκτός, όμως, από τις θεωρητικές, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, προσεγγίσεις των ωφελειών για τη χώρα μας από την ένταξή της στο κλαμπ των ισχυρών της Ευρώπης (οικονομική σταθερότητα, ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα κ.λπ.),πληθώρα πρακτικών ζητημάτων απασχολεί την πολιτεία, τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές, τα οποία έχουν να κάνουν με τη διαδικασία αντικατάστασης της δραχμής από το ευρώ.
Σε περίπου τρεις μήνες (1η Ιανουαρίου 2001), το ευρώ γίνεται επίσημο νόμισμα της χώρας και θα μπει στη ζωή μας με τη λογιστική του μορφή, ενώ από την 1η Μαρτίου του 2002 η δραχμή θα περάσει οριστικά στην κατηγορία των μουσειακών ειδών. Η κατά ένα χρόνο καθυστερημένη, σε σχέση με τις υπόλοιπες 11 χώρες μέλη της πρώτης ζώνης του ευρώ, είσοδος της Ελλάδας στην ΟΝΕ, περιόρισε αντίστοιχα και το μεταβατικό στάδιο, χωρίς αυτό, βέβαια, να σημαίνει ότι γλίτωσε τους Έλληνες από περιπέτειες, τις οποίες η εθνική μας οικονομία ίσως και να μην άντεχε πριν από ένα χρόνο.
Οι επιχειρήσεις του λιανεμπορίου -κατά γενική ομολογία- θα έχουν καθοριστικό ρόλο στη μετάβαση στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα, αφού, εκτός από την υποχρεωτική προσαρμογή των μηχανογραφικών – λογιστικών τους συστημάτων, θα αποτελέσουν τον κύριο φορέα ενημέρωσης του καταναλωτή. Για παράδειγμα, από την 1η Ιανουαρίου του 2001 είναι υποχρεωτική η διπλή αναγραφή των τιμών, σε δραχμές και ευρώ, διαδικασία που -όπως δείχνουν τα πράγματα- θα αποτελέσει την πρώτη επαφή του πολίτη με το νέο νόμισμα. Επίσης, είναι προφανές ότι μείζονος σημασίας ζήτημα είναι και η εκπαίδευση των εργαζομένων στο λιανεμπόριο, οι οποίοι θα καλούνται στην πράξη να λύσουν τις όποιες απορίες των πολιτών.
Κατά τη διαδικασία, λοιπόν, μετάβασης στο ευρώ, οι λιανεμπορικές κυρίως επιχειρήσεις θα κληθούν να αντιμετωπίσουν μια σειρά ουσιαστικών και πρακτικών ζητημάτων. Η σωστή προετοιμασία και η γνώση όλων των παραμέτρων που αφορούν στις πρακτικές πτυχές του εγχειρήματος αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την επιτυχή ολοκλήρωση της μετάβασης, η οποία με τη σειρά της θα απορροφήσει τις πιθανές αρρυθμίες της αγοράς, ενώ θα διασφαλίσει και την αναγκαία εμπιστοσύνη ανάμεσα στις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές.
Το πλαίσιο της ΟΝΕ
Αν και το “ειδύλλιο” που οδήγησε στην ΟΝΕ και τη γέννηση του ευρώ ξεκίνησε από το 1951 και πέρασε κυριολεκτικά από σαράντα κύματα, έπρεπε να φτάσουμε στο 1992, όταν υπεγράφη η περίφημη συνθήκη του Μάαστριχτ, η οποία και έθεσε τις βάσεις για τη μελλοντική πολιτική, οικονομική και νομισματική ένωση. Αποτελεί το θεματοφύλακα της ΟΝΕ και θέτει τα κριτήρια σύγκλισης βάσει των οποίων η υποψήφια χώρα εισάγεται στα “σαλόνια” του ευρώ.
Μετά τη συνθήκη του Μάαστριχτ ακολούθησε η συνθήκη του Άμστερνταμ, το 1997, η οποία αν και είχε ως στόχο τη συμπλήρωση του θεσμικού πλαισίου της ΟΝΕ, ενόψει της διεύρυνσης, περιορίστηκε στο να δημιουργήσει το κανονιστικό της πλαίσιο. Με την εν λόγω συνθήκη θεσμοθετήθηκε το Σύμφωνο Σταθερότητας, που ουσιαστικά αποτελεί το ποινολόγιο για τις χώρες οι οποίες μετά την είσοδό τους στην ΟΝΕ δεν τηρούν τους κανόνες και το γράμμα του Μάαστριχτ. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, αφού θεωρήθηκε ότι δεν αφήνει περιθώρια για άσκηση εθνικής οικονομικής πολιτικής.
Το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα, στη λογιστική του μορφή, τέθηκε σε κυκλοφορία το 1999 μεταξύ των 11 κρατών (Βέλγιο, Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία, Ιρλανδία, Ιταλία Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Αυστρία, Πορτογαλία και Φινλανδία), που συμμετέχουν στην πρώτη ζώνη του ευρώ και οι οποίες επιλέχτηκαν με απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου το 1998, που βασιζόταν στο ότι είχαν εκπληρώσει τα κριτήρια σύγκλισης.
Από την 1η Ιανουαρίου 1999 το ευρώ αντικαθιστά το ECU, καθορίζονται οι αμετάκλητες-κλειδωμένες ισοτιμίες των 11 χωρών που συμμετέχουν στην πρώτη φάση, ενώ ταυτόχρονα ξεκινά η εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας και της Ενιαίας Νομισματικής Πολιτικής από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Με την πρόσφατη απόφαση της Συνόδου Κορυφής, η Ελλάδα γίνεται από την 1η Ιανουαρίου 2001 το 12ο μέλος της ζώνης του ευρώ. Επίσης, αποφασίστηκε ότι η ισοτιμία μετατροπής της δραχμής σε ευρώ θα είναι η ισχύουσα κεντρική ισοτιμία στο μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών, που είναι 340,750 δραχμές ανά ευρώ. Το στάδιο μετάβασης της χώρας μας στο ευρώ θα διαρκέσει ένα χρόνο (2001), κατά τον οποίο το ευρώ θα κυκλοφορήσει με τη λογιστική του μορφή. Τα χαρτονομίσματα και τα κέρματα του ευρώ θα κυκλοφορήσουν (και για τα 12 κράτη μέλη της ΟΝΕ) την 1η Ιανουαρίου του 2002 και θα συνυπάρχουν για δύο μήνες με τα εθνικά νομίσματα, τα οποία θα αποσυρθούν οριστικά την 1η Μαρτίου του 2002.
Η διπλή αναγραφή των τιμών
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο που προωθεί το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και αφορά στη μετάβαση από τη δραχμή στο ευρώ, όπως αναφέρεται στο άρθρο 14, “οι προμηθευτές υποχρεούνται σε διπλή αναγραφή των τιμών και άλλων χρηματικών αξιών στις συναλλαγές τους με τους καταναλωτές”.
- Η υποχρεωτική αναγραφή των τιμών σε δραχμές και ευρώ αρχίζει για τις τράπεζες, τις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς, καθώς επίσης και για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις με περισσότερους από 10 εργαζόμενους από την 1η Ιανουαρίου του 2001.
- Για τις επιχειρήσεις που απασχολούν μέχρι 10 υπαλλήλους η διπλή αναγραφή ξεκινά την 1η Μαρτίου του 2001.
- Για όλους η εφαρμογή του μέτρου τελειώνει στις 31 Δεκεμβρίου 2001.
- Η διπλή αναγραφή περιλαμβάνει την τελική τιμή πώλησης, όπου αυτή αναγράφεται, την έκδοση τιμολογίων, αποδείξεων λιανικής πώλησης και αντιγράφων λογαριασμών, τα κουπόνια (vouchers) αγορών ή εκπτώσεων, τους τιμοκαταλόγους, τις προσφορές και την κάθε είδους διαφήμιση στην οποία αναφέρεται η τιμή. Η διπλή αναγραφή πρέπει να είναι σαφής, εύκολα αναγνωρίσιμη και ευανάγνωστη.
Οι κανόνες της μετατροπής και στρογγυλοποίησης
Για να διασφαλιστεί η αμεροληψία των στρογγυλοποιήσεων έχουν θεσπιστεί δύο κανόνες η τήρηση των οποίων είναι υποχρεωτική:
α. Απαγορεύεται η περικοπή ψηφίων ή η στρογγυλοποίηση των συντελεστών μετατροπής. Δηλαδή, αν θέλουμε για παράδειγμα να μετατρέψουμε 5.000 δραχμές σε ευρώ θα διαιρέσουμε το 5.000 με το 340,750 (ισοτιμία δραχμής-ευρώ) και όχι με το 341 ή με το 340,8. Επίσης, είναι απαραίτητη η χρησιμοποίηση και των έξι ψηφίων της ισοτιμίας, δηλαδή του 340,750.
β. Αν από τη μετατροπή προκύπτει αριθμός του οποίο το τρίτο δεκαδικό ψηφίο είναι ίσο ή μεγαλύτερο του 5, τότε η τιμή στρογγυλοποιείται προς τα πάνω, αυξάνοντας το δεύτερο δεκαδικό ψηφίο κατά ένα. Αν το τρίτο δεκαδικό ψηφίο είναι μικρότερο του 5, τότε στρογγυλοποιείται προς τα κάτω, δηλαδή μένει ως έχει το δεύτερο δεκαδικό ψηφίο.
Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι θέλουμε να μετατρέψουμε την τιμή του ελαιολάδου ΜΙΝΕΡΒΑ 1lt από δραχμές σε ευρώ: Το συγκεκριμένο προϊόν κοστίζει (σύμφωνα με έρευνα του περιοδικού “σελφ σέρβις” 5-6/7/2000) 1.407 δραχμές. Η τιμή του σε ευρώ είναι 1.407(δραχμές): 340,750 (ισοτιμία δραχμής -ευρώ) = 4,1291 ευρώ. Αφού το τρίτο δεκαδικό ψηφίο (9) είναι μεγαλύτερο του 5, τότε η τιμή στρογγυλοποιείται προς τα πάνω και γίνεται 4,13 ευρώ.
Ας υποθέσουμε τώρα ότι θέλουμε να μετατρέψουμε την τιμή του Skip 4,5 Kg: Το συγκεκριμένο προϊόν κοστίζει (σύμφωνα με την ίδια έρευνα) 3.007 δραχμές. Η τιμή του σε ευρώ είναι 3.007(δραχμές): 340,750 (ισοτιμία δραχμής -ευρώ) = 8,8246 ευρώ. Αφού το τρίτο δεκαδικό ψηφίο (4) είναι μικρότερο του 5, τότε η τιμή στρογγυλοποιείται προς τα κάτω και γίνεται 8,82 ευρώ.
Αξίζει στο σημείο αυτό να υπενθυμίσουμε ότι το ευρώ στρογγυλοποιείται σε δύο δεκαδικά ψηφία, τα οποία και υποδηλώνουν τον αριθμό των λεπτών. Κάθε ευρώ υποδιαιρείται σε 100 λεπτά (eurocents). Θα κυκλοφορήσουν επτά χαρτονομίσματα των 500, 200, 100, 50, 10 και 5 ευρώ και οχτώ κέρματα των 2 και 1 ευρώ και των 50, 20, 10, 5, 2, και 1 λεπτού.
Πρέπει να υπογραμμιστεί ότι οι μετατροπές γίνονται για κάθε νόμισμα ξεχωριστά. Δηλαδή είναι λάθος να πούμε ότι οι 500 δραχμές είναι 1,47 ευρώ επομένως οι 1.000 είναι 2,94 ευρώ. Αν κάνουμε τον υπολογισμό θα δούμε ότι οι 1.000 δραχμές: 340,750 = 2,9347, ποσό το οποίο στρογγυλοποιείται (βάσει του κανόνα που αναφέραμε προηγουμένως) σε 2,93 ευρώ.
Αν τώρα θέλουμε να μετατρέψουμε το ευρώ σε δραχμές πολλαπλασιάζουμε το ποσό με την ισοτιμία 340,750. Βέβαια, αν πολλαπλασιάσουμε το 1 ευρώ με το 340,750 θα δούμε ότι το 1 ευρώ κάνει 341 δραχμές και όχι 340,750. Ίσως να φαίνεται παράδοξο αλλά συμβαίνει γιατί, σύμφωνα με τους κανόνες στρογγυλοποίησης των τιμών που προκύπτουν από τη μετατροπή του ευρώ σε δραχμές, ο αριθμός στρογγυλοποιείται στην πλησιέστερη δραχμή προς τα πάνω αν το πρώτο δεκαδικό ψηφίο είναι ίσο ή μεγαλύτερο των 50 λεπτών της δραχμής ή αντίθετα προς τα κάτω. Δηλαδή 1 ευρώ Χ 340,750 = 340,75, άρα 341 δραχμές.
Η προστασία των καταναλωτών
Κατά τη μεταβατική περίοδο και για την προστασία των καταναλωτών, εκτός από τους σαφείς κανόνες μετατροπής ισχύουν δύο βασικές αρχές: ούτε υποχρέωση, ούτε απαγόρευση, που σημαίνει ότι κατά το μεταβατικό στάδιο (2001) κανένας δεν μπορεί να απαγορεύσει σε κάποιον να χρησιμοποιήσει το ευρώ, αλλά και κανένας δεν μπορεί να τον υποχρεώσει. Για παράδειγμα, μια επιχείρηση μπορεί να αποφασίσει να καταβάλλει τους μισθούς σε ευρώ (μέσω τραπεζικού λογαριασμού, αφού την περίοδο αυτή υφίσταται μόνο η λογιστική του μορφή), ο εργαζόμενος, όμως, έχει το δικαίωμα να διατηρεί το λογαριασμό του σε δραχμές, που σημαίνει αυτόματη ενδοτραπεζική μετατροπή.
Η δεύτερη αρχή είναι αυτή της συνέχειας των συμβάσεων, που σημαίνει ότι απαγορεύεται στους συμβαλλόμενους να επικαλεστούν την εισαγωγή του ευρώ για την τροποποίηση ή τη λύση συμβάσεων που έχουν υπογραφεί με αναφορά στο εθνικό νόμισμα, εκτός από τις περιπτώσεις που η σύμβαση περιέχει σαφή διάταξη για το αντίθετο. Αν η σύμβαση περιέχει κάποιους δείκτες, όπως είναι π.χ. το τυποποιημένο επιτόκιο, που θα πρέπει να αλλάξει με την αναφορά στο ευρώ, το θέμα πρέπει να λυθεί είτε από τις αρμόδιες αρχές κάθε χώρας, είτε με συμφωνία των συμβαλλομένων.
Επίσης, σύμφωνα με τους σχετικούς κανονισμούς, απαγορεύεται η χρέωση οποιασδήποτε δαπάνης στις περιπτώσεις που η μετατροπή του λογαριασμού του από δραχμές είναι υποχρεωτική. Στο τέλος της μεταβατικής περιόδου η μετατροπή των τραπεζικών λογαριασμών σε ευρώ θα γίνει δωρεάν. Είναι, εξάλλου, προφανές ότι ακόμα και οι σαφείς κανόνες στρογγυλοποίησης, η διπλή αναγραφή κ.λπ. έχουν ακριβώς τον ίδιο στόχο. Την όσο το δυνατόν καλύτερη συνεργασία των κοινωνικών εταίρων (παραγωγοί – έμποροι – καταναλωτές), για την εμπέδωση κλίματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης, που αποτελεί προϋπόθεση επιτυχίας του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος.
Θεματοφύλακας της σταθερότητας των τιμών οι ρυθμιστικοί κανόνες της αγοράς
Δεν υπάρχει κανένας αντικειμενικός λόγος αύξησης των τιμών. Από τη στιγμή που η μετατροπή βασίζεται στη σταθερή ισοτιμία δραχμής – ευρώ και οι κανόνες μετατροπής είναι σαφέστατοι δεν προβλέπεται άμεσα τουλάχιστον αλλαγή τιμών. Βέβαια, σε κάποιες περιπτώσεις κυκλοφορίας στο εξωτερικό ομοειδών προϊόντων και με δεδομένο το γεγονός ότι θα είναι πλέον εύκολη η σύγκριση, ενώ ταυτόχρονα ο ανταγωνισμός θα καταστεί εντονότερος, ενδέχεται ορισμένες τιμές να μειωθούν και αντίστοιχα κάποιες άλλες να αυξηθούν. Ωστόσο, οι όποιες διαφοροποιήσεις δεν θεωρούνται σημαντικές, αφού αφενός ο συνεχώς αυξανόμενος ανταγωνισμός και αφετέρου η εθνική οικονομική πολιτική, που δεν αλλάζει ως προς τη φορολόγηση κ.λπ., αποτελούν ρυθμιστικούς παράγοντες της αγοράς.
Το κρίσιμο ζήτημα της εκπαίδευσης προσωπικού και πολιτών
Κεφαλαιώδους σημασίας θεωρείται από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς το ζήτημα της εκπαίδευσης του προσωπικού των λιανεμπορικών επιχειρήσεων. Όπως είναι αναμενόμενο, οι υπάλληλοι που έρχονται σε άμεση επαφή με τους καταναλωτές θα είναι εκείνοι που θα λύνουν απορίες και θα κάνουν τις απαραίτητες διευκρινήσεις. Ο ρόλος τους είναι καθοριστικός και η σωστή εκπαίδευσή τους θα συμβάλλει τα μέγιστα στην ομαλή μετάβαση στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα.
Στα τέλη Αυγούστου, η Τράπεζα της Ελλάδος απέστειλε επιστολή προς τους φορείς του δημοσίου και τραπεζικού τομέα, με την οποία ζητά τη συνεργασία τους στην εκπαίδευση των πολιτών. Η εκστρατεία ενημέρωσης θα έχει πέντε στόχους:
- Να διασφαλιστεί η ευμενής αποδοχή από το κοινό των χαρτονομισμάτων και των κερμάτων του ευρώ.
- Να προετοιμαστεί το κοινό για την επικείμενη εισαγωγή τους, με την επαναλαμβανόμενη προβολή της περιγραφής τους (σχέδια, αξίες, χρώματα, διαστάσεις).
- Να εκπαιδευτεί το κοινό και ειδικότερες ομάδες ενδιαφερομένων στην αναγνώριση των γνήσιων χαρτονομισμάτων.
- Να καταρτισθούν όσοι κατ’ επάγγελμα διαχειρίζονται μετρητά (ταμίες τραπεζών, δημοσίων και δημοτικών οργανισμών, εμπορικών καταστημάτων κ.λπ.) στη γρήγορη και αποτελεσματική εξέταση των χαρτονομισμάτων ώστε να διακρίνουν τα πλαστά. (Πάντως, πρέπει να σημειωθεί ότι τα χαρτονομίσματα του ευρώ έχουν σχεδιαστεί με υψηλούς κανόνες ασφαλείας).
- Να ενημερωθεί ο πληθυσμός για τις προβλεπόμενες ρυθμίσεις, κατά τη διάρκεια της παράλληλης κυκλοφορίας της δραχμής και του ευρώ, καθώς και για το πρόγραμμα της τελικής απόσυρσης του εθνικού νομίσματος.
Η εκστρατεία ενημέρωσης θα γίνει από την Τράπεζα της Ελλάδος σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την υποστήριξη της διαφημιστικής εταιρίας Publicis, που επελέγη ύστερα από διεθνή διαγωνισμό.
Επίσης, οι επιτροπές φιλικού διακανονισμού, όπως προβλέπεται από το σχετικό νομοσχέδιο για τη μετάβαση στο ευρώ, οι οποίες λειτουργούν σε κάθε νομαρχία, θα έχουν και το ρόλο ευρω-παρατηρητηρίου. Σε τοπικό επίπεδο θα παρακολουθούν την εισαγωγή του ευρώ, τη νομιμότητα των συναλλαγών, τη διαφάνεια των πρακτικών των επαγγελματιών και θα πληροφορούν τους πολίτες για όλα τα σχετικά θέματα.
Πάντως, μέχρι και σήμερα δεν έχει γίνει καμιά επαφή ανάμεσα στους φορείς των επιχειρήσεων και τα αρμόδια υπουργεία, που να καθορίζει το πλαίσιο εκπαίδευσης των υπαλλήλων, αλλά και άλλα επιμέρους θέματα που αφορούν στην καμπάνια ενημέρωσης, η οποία θα “περάσει” και μέσα από τα καταστήματα.
Το κόστος της μετάβασης
Αν και δεν έχει μέχρι σήμερα επίσημα προσδιοριστεί ποιο θα είναι για τις επιχειρήσεις το κόστος μετάβασης στο ευρώ, ωστόσο υπολογίζεται ότι θα φτάσει στο 2% του κύκλου εργασιών. Περίπου ίδιο είναι το ποσό και για τις ΔΕΚΟ, ενώ το κόστος προσαρμογής των τραπεζών υπολογίζεται στα 30 δισ. δραχμές. Πάντως, όπως προβλέπεται στο άρθρο 6 του σχετικού νομοσχεδίου για τη μετάβαση στο ευρώ, προκειμένου να διευκολυνθούν οι επιχειρήσεις στην έγκαιρη και απρόσκοπτη μετάβασή τους στο ευρώ, τα έξοδα των αναγκαίων αλλαγών (εκπαίδευση προσωπικού, αλλαγές σε συστήματα πληροφορικής, καινούργιες ταμιακές μηχανές κ.λπ.), θα λογίζονται ως έξοδα πρώτης εγκατάστασης και η απόσβεσή τους θα γίνεται τμηματικά και ισόποσα σε μια πενταετία ή εφάπαξ κατά το έτος πραγματοποίησης.
Η κυκλοφορία του ευρώ
Την 1η Ιανουαρίου 2002 εισάγεται το ευρώ στη φυσική του μορφή. Αυτόματα, οι τραπεζικές καταθέσεις, οι μισθοί, οι συντάξεις και όλοι οι υπόλοιποι λογαριασμοί θα μετατραπούν σε ευρώ. Μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου ευρώ και δραχμή θα συνυπάρχουν σε κοινή κυκλοφορία. Από την 1η Μαρτίου όλες οι συναλλαγές θα γίνονται αποκλειστικά σε ευρώ. Από την ημέρα αυτή και μετά οι πολίτες θα μπορούν να αλλάξουν τις δραχμές σε ευρώ για χρονικό διάστημα που θα καθοριστεί και μόνο στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Το νομικό πλαίσιο του ευρώ
Καθορίζεται σε δύο κανονισμούς του συμβουλίου: Ο κανονισμός 1103/97 της 17/6/1997, που βασίζεται στο άρθρο 235 της συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αφορά στην εισαγωγή του ευρώ, προβλέπει την ανταλλαγή ευρώ/ECU με την αναλογία ένα προς ένα, τη συνέχεια των συμβάσεων, καθώς και λεπτομέρειες για τους συντελεστές μετατροπής και τη στρογγυλοποίηση.
Ο κανονισμός 974/97 της 11/5/1997 που βασίζεται στο άρθρο 109 L.4 της συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης προβλέπει ορισμένες διατάξεις για τη μεταβατική και την τελική περίοδο, όπως και θέματα που σχετίζονται με τη μετατροπή του δημοσίου χρέους σε ευρώ. Μεταξύ άλλων, προβλέπει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να λαμβάνουν, κατά τη διάρκεια της τελικής περιόδου, μέτρα για τη χρήση των χαρτονομισμάτων και των κερμάτων σε εθνικό νόμισμα, καθώς και για τη διευκόλυνση της απόσυρσής τους.
Πίνακας 1
ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΩΝ
ΔΡΑΧΜΕΣ |
ΣΕ ΕΥΡΩ |
ΕΥΡΩ |
ΣΕ ΔΡΑΧΜΕΣ |
1 δραχμή |
Δεν υπάρχει |
1 λεπτό |
3 δραχμές |
2 δραχμές |
1 λεπτό |
2 λεπτά |
7 δραχμές |
5 δραχμές |
1 λεπτό |
5 λεπτά |
17 δραχμές |
10 δραχμές |
3 λεπτά |
10 λεπτά |
34 δραχμές |
20 δραχμές |
6 λεπτά |
20 λεπτά |
68 δραχμές |
50 δραχμές |
15 λεπτά |
50 λεπτά |
170 δραχμές |
100 δραχμές |
29 λεπτά |
1 ευρώ |
341 δραχμές |
200 δραχμές |
59 λεπτά |
2 ευρώ |
682 δραχμές |
500 δραχμές |
1,47 ευρώ |
5 ευρώ |
1.704 δραχμές |
1.000 δραχμές |
2,93 ευρώ |
10 ευρώ |
3.408 δραχμές |
5.000 δραχμές |
14,67 ευρώ |
20 ευρώ |
6.815 δραχμές |
10.000δραχμές |
29,35 ευρώ |
50 ευρώ |
17.038 δραχμές |
100 ευρώ |
34.075 δραχμές |
||
200 ευρώ |
68.150 δραχμές |
||
500 ευρώ |
170.375 δραχμές |
Πίνακας 2
ΤΙΜΕΣ ΣΕ ΔΡΧ. ΚΑΙ ΕΥΡΩ ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ ΒΑΣΙΚΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ
ΕΙΔΟΣ |
ΤΙΜΗ ΣΕ ΔΡΑΧΜΕΣ |
ΤΙΜΗ ΣΕ ΕΥΡΩ |
ΔΕΛΤΑ Γάλα ημέρας 1 Lt |
332 |
97 λεπτά |
ELITE φρυγανιές 250 σελοφάν |
255 |
75 λεπτά |
Ζάχαρη 1 κιλό |
280 |
82 λεπτά |
ΝΟΥΝΟΥ γάλα εβαπορέ 410 γρ |
218 |
64 λεπτά |
ΜΙΣΚΟ μακαρόνια Νο 6 |
189 |
55 λεπτά |
3Α ρύζι καρολίνα 500 γρ |
386 |
1,13 ευρώ |
ΜΙΝΕΡΒΑ ελαιόλαδο 1 Lt |
1374 |
4,03 ευρώ |
ΚΑΛΑΣ αλάτι 400 γρ |
237 |
70 λεπτά |
BRAVO ασημένιος καφές 100γρ |
264 |
77 λεπτά |
KLINEX CLASSIC χλωρίνη 2 Lt |
408 |
1,20 ευρώ |
ΑΖΑΧ τζαμιών 450 ml |
291 |
85 λεπτά |