Ένας από τους λόγους για τους οποίους τα ζυμαρικά αποτελούν διαχρονικά μία πολύ δημοφιλή επιλογή για γεύματα είναι, πέρα φυσικά από τη γεύση τους και την ευκολία και ποικιλία συνδυασμών με άλλα τρόφιμα, και η προσιτή τους τιμή. Σε πολλές χώρες η μακαρονάδα θεωρείται το ιδανικό πιάτο που συνδυάζει γεύση, αλλά και χαμηλό κόστος.
Κι όμως: τα ζυμαρικά δεν είναι απαραίτητα φτηνά. Μάλιστα, μία από τις τάσεις που καταγράφεται τα τελευταία χρόνια (και) στην αγορά των ζυμαρικών είναι αυτή του premiumization, της αναζήτησης δηλαδή ακριβότερων και πιο ποιοτικών προϊόντων που προσφέρουν κάποια προστιθέμενη αξία στον καταναλωτή. Στην κατηγορία των ζυμαρικών, αυτό «μεταφράζεται» σε ένα αυξημένο ενδιαφέρον για τα λεγόμενα artisanal ζυμαρικά: αυτά δηλαδή που παράγονται στο χέρι, συνήθως σε μικρές ποσότητες με premium πρώτες ύλες και με παραδοσιακές μεθόδους. Τα προϊόντα αυτά έχουν αυξημένο κόστος παρασκευής σε σχέση με τα μαζικής παραγωγής, και άρα υψηλότερη τιμή, όμως πολλοί καταναλωτές τα προτιμούν επειδή τα θεωρούν πιο εύγευστα, πιο ποιοτικά, αλλά και πιο υγιεινά από τα μαζικής παραγωγής.
Το ερώτημα, βέβαια, είναι πόσο μπορεί να «αντέξει» αυτή η τάση του premiumization σε ένα περιβάλλον ισχυρών πληθωριστικών πιέσεων και μείωσης της καταναλωτικής δύναμης.
Τα μέχρι τώρα στοιχεία πάντως δείχνουν ότι είναι πολλοί οι καταναλωτές που έχουν διάθεση να πληρώσουν κάτι παραπάνω για ένα premium προϊόν, ειδικά όταν η επιπλέον οικονομική επιβάρυνση δεν είναι δυσβάσταχτη, κάτι που γενικά ισχύει για τα artisanal ζυμαρικά.
Πρώτη δημοσίευση της είδησης στο καθημερινό newsletter FOODReporter