Τάχα το επιχείρημα της συμβολής της αύξησης του βασικού μισθού στις ανατιμήσεις της αγοράς, με το οποίο οι μάνατζερ συνήθως κλείνουν τη συζήτηση περί των αιτίων του πληθωρισμού –κατόπιν των αναφορών τους σε γεωπολιτικές, οικονομικές και κλιματολογικές αιτίες του φαινομένου–, τι ακριβώς εννοεί; Εννοεί άραγε ότι η αύξηση του μισθολογικού κόστους των επιχειρήσεων τις ωθεί να ρεφάρουν, σηκώνοντας τις τιμές, ή μήπως ότι είναι εντέλει και θέμα δικαιοσύνης η απόσπαση μεριδίου υπέρ τους (σαν «ευκαιρία») από την αναπροσαρμογή ορισμένως των μισθών; Οι λογιστικές ή ιδεολογικές προκείμενες των απαντήσεων δεν μπορεί, πάντως, να αγνοούν την τεκμηριωμένη θέση των κορυφαίων διεθνώς συστημικών εκφραστών του επιχειρείν και της εγχώριας Επιτροπής Ανταγωνισμού ότι ο κύριος υπεύθυνος του πληθωρισμού είναι η απληστία των επιχειρήσεων για πλεόνασμα κερδών.
Ασχέτως του αν μαζί με τα ξερά της απληστίας καίγονται και τα χλωρά της δυστοκίας των επιχειρήσεων, το σήμα από τους φίλιους φορείς της επιχειρηματικότητας είναι προειδοποιητικό: «Συμμαζευτείτε αυτοβούλως, ειδάλλως ο λόγος θα δοθεί στην πολιτική ρύθμιση!». Όταν ο κερδώος αυτοσκοπός του επιχειρείν δεν λαμβάνει υπόψιν συστημικούς σκοπούς και αναγκαιότητες (καθότι «ιδιωτικός», άρα μυωπικός), η πολιτική σαν έκφραση της κοινωνικής του ηγεμονίας τού επιβάλλει ρυθμίσεις «αυτοπροστασίας»… Πόσοι αντιλαμβάνονται λ.χ. σήμερα τη συστημική προτεραιότητα της Δύσης για στρατηγική συνοχή, άρα με όρους ελάττωσης και της κοινωνικής τριβής, ενόσω προάγεται ο ανταγωνισμός των μειζόνων περιφερειών του άλλοτε παγκοσμιοποιημένου κόσμου κι αρχίζει να δοκιμάζεται η πλανητική της ηγεμονία; Πόσοι ανησυχούν για τα όρια αντοχής της μονεταριστικής αντιπληθωριστικής πολιτικής, ενόσω η ωρίμαση του κινέζικου καπιταλισμού τον οδηγεί στην έναρξη κυκλικών κρίσεων κατ’ εικόνα και ομοίωση του Δυτικού καπιταλισμού; Για πόσο αυτό το «κατ’ εικόνα κι ομοίωση» θα αφορά μόνο οικονομικούς δείκτες κι όχι εκδηλώσεις εξαγωγής της οικονομικής κρίσης με πολεμική πρόθεση;
Αλλά αυτά είναι κουβέντες με στοιχειώδη αξίωση εποπτείας του αντικειμένου κι όχι κατ’ επίφαση «επιτελικότητας», που τη μια περπατά στα αποκαΐδια της αβελτηρίας της, την άλλη τσαλαβουτά στις λάσπες της ανημποριάς της και την παράλλη νομοθετεί ακραίες απορρυθμίσεις της εργατικής νομοθεσίας –υποτίθεται στο πλαίσιο ενσωμάτωσης ευρωπαϊκής Οδηγίας, της οποίας, ωστόσο, επειδή παραβιάζει το πνεύμα και το γράμμα, η χώρα μέλλει να διασυρθεί στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Ο λόγος αφορά όχι τις προστατευτικές ρυθμίσεις της Οδηγίας, αλλά την περαιτέρω ελαστικοποίηση και επισφάλεια της εργασίας και προπάντων την άγνωστη ως τώρα στο ελληνικό Δίκαιο «σύμβαση ετοιμότητας» ή «μηδενικών ωρών», η οποία δεσμεύει τον εργαζόμενο έναντι του εργοδότη με όρους άτυπης ομηρίας. «Τα καταφέραμε!», λένε ευτυχείς οι επιχειρηματίες του delivery, του catering, των εκδηλώσεων πολιτιστικού ενδιαφέροντος, των επισκευαστικών εργασιών κ.ά., ξεχνώντας το «ακατανόητο» κύμα παραίτησης των εργαζομένων…Χαράς ευαγγέλια!
Στο μεταξύ στη Θεσσαλία, λόγω έλλειψης αντιπλημμυρικών έργων, έχει καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς ο πρωτογενής τομέας –γεωργική παραγωγή, στάνες, βουστάσια κλπ.–, αφήνοντας λ.χ. τους γαλακτοβιομήχανους της περιφέρειας άνευ αντικειμένου, εφόσον είναι αδύνατο να παραλάβουν από τους παραγωγούς το γάλα όσων ζώων σώθηκαν, καθώς περίπου το 35% του ζωικού κεφαλαίου της περιοχής σαπίζει στα λασπόνερα, μετατρέποντάς τα σε υγειονομική βόμβα. Στη Θεσσαλία, λοιπόν, που παράγονταν μέχρι χθες το 38% του βαμβακιού της χώρας, το 52% της βιομηχανικής ντομάτας, το 38,8% του γάλακτος, το 41% των εξαγώγιμων γαλακτοκομικών, το 40% των μαλακών τυριών, το 30% των σιτηρών, το 28,5% των κρεάτων…
Όμως, πετύχαμε και δη εκτάκτως(!) να μας αποδοθούν ευρωπαϊκοί πόροι 2,25 δισ. ευρώ για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων των πρόσφατων καταστροφών, τους οποίους, ωστόσο, …δικαιούμασταν κατά το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος τους χρόνια πριν, αλλά οι κυβερνήσεις μας απέτυχαν να απορροφήσουν, προτιμώνττας τα εκ των υστέρων… πλημμυρόσημα! Σημειωτέον ότι εκ των αναλογούντων στη χώρα από το Τ
αμείο Ανάκαμψης για αντιπλημμυρική θωράκιση, Πολιτική Προστασία, πρόληψη και δασοπροστασία (600 εκατ. ευρώ, ήτοι το 2,2% επί του συνόλου των περίπου 33 δισ. ευρώ!) η κυβέρνηση έχει απορροφήσει 0% για αντιπλημμυρική θωράκιση, 0,2% για Πολιτική Προστασία και πρόληψη φυσικών καταστροφών και 2,5% για δασοπροστασία!
Αλλά όταν έρθει η ώρα και οι έχοντες την δυτική εποπτεία αναλάβουν το φροντιστήριο των επιτελικών μας, εκεί να δεις αριστεία!…