ΕΠΑΡΧΙΑ….ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

Δυστυχώς, προβλήματα δεν αντιμετωπίζουν μόνο οι περιπτερούχοι της Αθήνας. Σε όλη τη χώρα και ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα οι συνδικαλιστικές ενώσεις του κλάδου δίνουν το δικό τους αγώνα. Ένα αγώνα επιβίωσης, με καθημερινές προστριβές και διαφωνίες πότε με τις αρμόδιες δημοτικές αρχές, πότε με τη νομαρχία, πότε με τους ιδιοκτήτες και πότε με τους διανομείς των εφημερίδων και των περιοδικών.

Στην επαρχία, η ενασχόληση με τα συνδικαλιστικά μοιάζει με πολυτέλεια. Ωστόσο, σε κάθε πόλη υπάρχουν δύο-τρεις “ρομαντικοί”, που συνεχίζουν να παλεύουν, να διαμαρτύρονται, να προτείνουν, να εκπροσωπούν όπως και όταν μπορούν ολόκληρο τον κλάδο των περιπτερούχων.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο κλάδος των περιπτερούχων στη Θεσσαλονίκη είναι οι – ανύπαρκτες – σχέσεις μας με τον δήμαρχο κ. Παπαγεωργόπουλο, λέει ο πρόεδρος του Σωματείου Περιπτερούχων Θεσσαλονίκης κ. Μάρκος Ευθυμιάδης.

“Τα περισσότερα περίπτερα στη Θεσσαλονίκη αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες όσον αφορά το χώρο και την επέκτασή τους, σε λογικά πάντα πλαίσια. Οι απαιτήσεις μας δεν είναι υπερβολικές, αρκεί να υπάρχουν και να χωρούν τα απαραίτητα εμπορεύματα. Ψυγεία και κάποια ράφια για να χωρέσουν τα πράγματα που δεν μπορούν να στοιβαχθούν στο εσωτερικό του περιπτέρου.

Ο κύριος δήμαρχος, και αυτό είναι που μας ενοχλεί, δεν ανταποκρίνεται στο πρόβλημά μας, και όχι μόνο αυτό, δε δέχεται καν να κανονίσουμε ένα ραντεβού για να του εξηγήσουμε την κατάσταση και να κάνουμε έναν ουσιαστικό διάλογο. Πολλές φορές προσπαθήσαμε να έρθουμε σε επαφή μαζί του αλλά μάταιος κόπος. Η άρνησή του είναι συνεχόμενη και ξαφνιάζει, αφού δεν υπάρχει έστω και μια δήλωσή του για το θέμα. Δεν ακούει κουβέντα. Δεν θέλει να μας δεχθεί και δεν αιτιολογεί το γιατί”.

Τα προβλήματα εδώ στην Πάτρα είναι πολλά και λίγο πολύ τα ίδια με τις άλλες περιοχές του χώρου, αναφέρει ο πρόεδρος του Σωματείου Περιπτερούχων κ. Νίκος Αθανασάκος.

“Στην κορυφή των προβλημάτων βρίσκεται ο ελάχιστος χώρος εργασίας. Ο Δήμος μας απαγορεύει να χρησιμοποιήσουμε άλλο χώρο επιπλέον για την κάλυψη των αναγκών μας. Επίσης, απαγόρευσε την τοποθέτηση δεύτερου ψυγείου και των παιχνιδιών που έπαιζαν τα παιδιά, όπως π.χ. αλογάκια ή μηχανήματα με μπαλάκια, κ.ά., που λειτουργούν με κέρματα. Πρόβλημα θα αντιμετωπίσουν ακόμα όσα περίπτερα βρίσκονται πάνω σε πλακόστρωτους δρόμους (εννοώ πρόστιμα για κατάληψη επιπλέον χώρου), αφού μια νεοσύστατη εννεαμελής επιτροπή, αρμόδια από το δήμο, θα ελέγχει και θα επιθεωρεί τα περίπτερα της πόλης.

Υπάρχουν επίσης προβλήματα με τη διανομή των εφημερίδων και του περιοδικού Τύπου. Η δικαιολογία των πρακτορείων διάθεσης είναι πως ο αυξημένος αριθμός των περιπτέρων είναι η ουσιαστικότερη αιτία που ορισμένα δεν προμηθεύονται εφημερίδες και περιοδικά στην ώρα τους, ή πολλές φορές και καθόλου.

Η επικείμενη απελευθέρωση της αγοράς μας προβληματίζει όλους. Ήδη υπάρχουν αρκετά καταστήματα που πουλάνε τσιγάρα. Η κατάσταση είναι συγκεχυμένη. Δεν ξέρουμε τι θα γίνει. Η απελευθέρωση είναι ευρεία έννοια και αφήνει ανοικτά πολλά θέματα που χρειάζονται άμεσα επίλυση.

Μια μεγάλη εταιρία εδώ στην Πάτρα αναλαμβάνει τη διαμόρφωση και την κατασκευή νέων περιπτέρων με καινούργιες προδιαγραφές, με μοναδικό αντίτιμο τη διαφημιστική εκμετάλλευσή τους. Αμέσως οι ιδιοκτήτες (ανάπηροι) αντέδρασαν, το θέμα έχει φτάσει στον κ. Στρατηγό και περιμένουμε απάντηση”.

“Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι πολλά. Αρκεί να σας πω ότι μετά από 20 χρόνια που έχω περίπτερο και μάλιστα το κεντρικό περίπτερο του λιμανιού, αναγκάστηκα να διώξω τις εφημερίδες και τα περιοδικά”. Αν μη τι άλλο, τα λόγια του Αντώνη Βαρδάκη, προέδρου του Σωματείου Περιπτερούχων στα Χανιά αποπνέουν πικρία, εκνευρισμό και απογοήτευση.

“Ο τρόπος διακίνησης του Τύπου είναι απαράδεκτος. Αναγκαστικά προπληρώνουμε περιοδικά αξίας 1.000.000 δρχ. και με ποσοστά κέρδους αμφίβολα. Το καινούργιο πρακτορείο που άνοιξε απαιτεί εγγυήσεις εκατομμυρίων για περιοδικά και εφημερίδες, ενώ η μεταφορά γίνεται χωρίς προγραμματισμό, απροειδοποίητα και εντελώς ερασιτεχνικά.

Οι σχέσεις μας με την Τ.Α. είναι άριστες. Πρόβλημα είναι η ενοικίαση χώρων εκτός περιπτέρου για ψυγεία ή οτιδήποτε άλλο. Τα λεφτά που ζητούν είναι “τρελά” και εκβιαστικά (λόγω έλλειψης χώρου) υποκύπτουμε. Πάντως, δίνουμε καθημερινό αγώνα και προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση.

Στα Χανιά υπάρχουν 130 περίπτερα και 350(!) πόστα που πουλάνε εφημερίδες, τσιγάρα και κατά κάποιο τρόπο λειτουργούν ανταγωνιστικά.

Σίγουρα η Κρήτη είναι τουριστική περιοχή και υπάρχει κόσμος, όμως, ειδικά στα Χανιά τα περίπτερα που δουλεύουν σε όλη την πόλη είναι το πολύ 10!

Αυτό συμβαίνει γιατί οι “περαστικοί” στο χώρο αποτελούν μάστιγα παρά θετική συμβολή. Παίρνει ένας π.χ. περίπτερο και σε ένα χρόνο το πουλάει. Αυτό γίνεται συνέχεια και κάνει κακό. Οι ντόπιοι όμως πάνε να ψωνίσουν σ’ αυτούς που διατηρούν περίπτερο χρόνια και τους εμπιστεύονται.

Ευτυχώς, κάτι είναι κι αυτό… ”.

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Περιπτερούχων Βόλου κ. Κώστας Κόγιας είναι ίσως από τους τελευταίους ρομαντικούς του κλάδου. Προτιμά να αναφέρεται περισσότερο στην ιστορία και το ρόλο των περιπτέρων παρά στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος. Οι απόψεις του είναι ξεκάθαρες:

-“Τα περίπτερα στην Ελλάδα είναι οι πρέσβεις των πόλεων, όπου κάθε τουρίστας συλλέγει πληροφορίες. Και συνεχίζει…

– Τα φώτα των περιπτέρων είναι τα φώτα του πολιτισμού που δεν είναι αρκετός σε πολλές περιοχές, όπως τις περιφερειακές συνοικίες, περιορίζοντας τη βία.

– Τα περίπτερα είναι ο άμεσος φοροεισπράκτορας για το κράτος.

– Τα περίπτερα ζουν και αναπνέουν μέσα και μαζί με την υπόλοιπη ελληνική κοινωνία.

– Τα περίπτερα είναι τρόπος ζωής και παράδοση ετών για τον τόπο μας. Ωστόσο, εδώ στο Βόλο, αντιμετωπίζουμε πάρα πολλά προβλήματα. Καταρχήν με την έκδοση αδειών, που τείνει συνέχεια σε περιορισμό. Και δεν είναι μόνο αυτό. Οι πιέσεις από την Τοπική Αυτοδιοίκηση πάντα ως προς το χώρο μας έχουν φέρει σε αδιέξοδο.

Εδώ στην επαρχία ο ρυθμός δεν είναι ίδιος και η κινητικότητα, όσον αφορά τον κλάδο μας, έχει πάρει φθίνουσα πορεία και οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στον αφανισμό. Ούτε ο κόσμος είναι ο ίδιος ούτε ο τζίρος που γίνεται, η κίνηση, η αμεσότητα στις εμπορικές συναλλαγές μας. Οι συναλλαγές πραγματοποιούνται μέσω του συστήματος αντιπροσωπίας από εμπόρους και ολοκληρώνεται με επί τόπου πληρωμή, σε μετρητά μάλιστα. Δεν υπάρχει π.χ. Παπαστράτος αλλά αντιπρόσωπος του Παπαστράτου. Πολύ φοβάμαι ότι σε λίγα χρόνια το περίπτερο θα είναι μια γλυκιά ανάμνηση για όλους μας…”.