ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ : ΧΩΛΑΙΝΕΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

Οι αρμόδιοι της Επιτροπής για τις ενημερωτικές καμπάνιες του ευρώ διαπιστώνουν καθυστερήσεις και σοβαρές ανεπάρκειες στην όλη προσπάθεια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται

“Ενώ απομένουν λιγότερες από 500 ημέρες για την είσοδο του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος στην καθημερινή μας ζωή, το κοινό είναι ελάχιστα προετοιμασμένο και ενημερωμένο για το σημαντικό και ιστορικό αυτό γεγονός”. Αυτά μας υπογραμμίζει η ευρωβουλευτής κ. Κρίστα Ράντσιο-Πλαθ, η οποία είναι πρόεδρος της Οικονομικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Από κάθε άποψη δε, δεν έχει άδικο. Όλες οι σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης δείχνουν χαμηλά ποσοστά ενημέρωσης για το ευρώ, με την Ελλάδα να κατέχει τα σκήπτρα της άγνοιας.

Όπως προκύπτει από δημοσκόπηση της εταιρείας Gallup Europe, μόνον το 33% των Ευρωπαίων γνωρίζει ότι το 2002 το ευρώ θα αντικαταστήσει τα εθνικά νομίσματα, αλλά αγνοεί πότε και πώς θα γίνει αυτή η αντικατάσταση. Ποσοστό 26% της κοινής γνώμης δηλώνει πλήρη άγνοια για το ευρώ, γεγονός που ανησυχεί ιδιαίτερα τους υπευθύνους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αναφορικά με τις χώρες της ευρωζώνης των οποίων οι κάτοικοι έχουν την καλύτερη πληροφόρηση για το ευρώ, η Γαλλία και το Λουξεμβούργο κατέχουν τις δύο πρώτες θέσεις. Αντίθετα, ουραγοί είναι η Ιταλία, η Φινλανδία και η Πορτογαλία. Όσο για την Ισπανία, η δημοσκόπηση δεν αναφέρεται στην θέση της στην σχετική κατάταξη, αλλά υπογραμμίζεται ότι η ισπανική κυβέρνηση πραγματοποιεί ενημερωτική καμπάνια μεγάλης εμβέλειας, η οποία καλύπτει όλες τις περιφερειακές ιδιαιτερότητες της χώρας.

Μια άλλη πτυχή του όλου θέματος που ανησυχεί τον Ισπανό Επίτροπο, υπεύθυνο για το ευρώ, κ. Π. Σόλμπες, είναι η αδράνεια των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων της ευρωζώνης να προετοιμασθούν για τις νέες νομισματικές συνθήκες. Όπως μας είπε στενός συνεργάτης του, οι ευρωπαϊκές ΜΜΕ, σε ποσοστό άνω του 65%, δείχνουν να μην ανησυχούν για το πέρασμά τους στο ευρώ αλλά παράλληλα αυτή τους η γαλήνη είναι το άμεσο προϊόν της άγνοιάς τους. “Ωστόσο, την 1η Ιανουαρίου 2002 υπάρχει κίνδυνος καταναλωτές και επιχειρήσεις να ζήσουν πολύ άσχημες στιγμές”, τονίζει ο στενός συνεργάτης του Ισπανού Επιτρόπου.

Προσθέτει δε ότι για την Επιτροπή εφιάλτη αποτελεί και το σενάριο της εισόδου στην αγορά πλαστών χαρτονομισμάτων ευρώ. “Ο κίνδυνος είναι μεγάλος και έχουμε πληροφορίες ότι οι παραχαράκτες έχουν πιάσει δουλειά”, μας λέει ο Γάλλος επιθεωρητής Βιβιάν Κουίφ, ο οποίος συμμετέχει σε μία ειδική ομάδα αστυνομικών από όλες τις χώρες της ευρωζώνης, η οποία επί δύο χρόνια εκπαιδεύεται στην αντιμετώπιση μιας μεγάλης πανευρωπαϊκής επιχείρησης πλαστών ευρώ. Κατά τον Γάλλο επιθεωρητή, ήδη έχουν εντοπιστεί τρεις συμμορίες παραχαρακτών, αλλά για την ώρα δεν υπάρχει λόγος επέμβασης. “Είναι θέμα τακτικής και στρατηγικής”, υπογραμμίζει. Επισημαίνει επίσης ότι οι παραχαράκτες ευρώ δεν βρίσκονται μόνον στην Ευρώπη. Συμμορίες υπάρχουν τόσο στις ΗΠΑ όσο και σε χώρες της Άπω Ανατολής, ορισμένες δε είναι γνωστές από τα εκατοντάδες εκατομμύρια εκατοδόλλαρα που πριν λίγα χρόνια διοχέτευσαν στις διεθνείς αγορές.

Όλα λοιπόν δείχνουν ότι οι προοπτικές της μετάβασης από τα εθνικά νομίσματα στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα είναι αρκετά ζοφερές και ορισμένοι πολιτικοί παρατηρητές εκτιμούν ότι θα έχουν και απρόσμενες, πολιτικού περιεχομένου, επιπτώσεις. Κατά συνέπεια, υποστηρίζουν οι αρμόδιοι της Επιτροπής, είναι επείγον οι Υπουργοί Οικονομικών και Εθνικής Οικονομίας των κρατών μελών που θα υιοθετήσουν το ευρώ να πάρουν άμεσες και τελεσφόρες αποφάσεις, ώστε να αποφευχθούν πολύ σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις. Επισημαίνεται όμως από τους ανθρώπους της Επιτροπής ότι σημαντικός στο επίπεδο της ενημέρωσης είναι και ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο όμως κρατάει μια περίεργη στάση.

Συγκεκριμένα, το Ευρωκοινοβούλιο δείχνει μιαν ανεξήγητη ολιγωρία στην ανάληψη ενημερωτικών πρωτοβουλιών και είναι σαφές ότι οι πολιτικές ομάδες προσπαθούν να επωφεληθούν οι ίδιες από τα σχετικά κονδύλια. Με άλλα λόγια, επιδιώκουν την κομματικοποίηση της μετάβασης στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα, γεγονός αφ εαυτό απαράδεκτο και βαθύτατα αντικοινωνικό. Τεράστιες είναι έτσι οι ευθύνες των αντιευρωπαϊκών και αντι-ΟΝΕ πολιτικών ομάδων, οι οποίες συμβαίνει να έχουν και ελάχιστα καλές σχέσεις με την δημοκρατία. Γύρω από το ευρώ και την είσοδό του στην καθημερινή οικονομική και κοινωνική ζωή των Ευρωπαίων, παίζονται λοιπόν ιδιοτελή και κοντόθωρα πολιτικά παιχνίδια, εις βάρος ως συνήθως των πολιτών-καταναλωτών.

Αναρωτιέται όμως κάποιος για ποιον λόγο αδρανούν επικοινωνιακά οι επίσημες κυβερνήσεις που έχουν αναλάβει την ολοκλήρωση της ΟΝΕ και γιατί τελικά συμβάλλουν στην συλλογική άγνοια, όταν είναι γνωστός ο ρόλος της τελευταίας στην ανάπτυξη της δημαγωγίας και της πολιτικής ευτέλειας.