Σε άρθρο που δημοσιεύσαμε στο προηγούμενο τεύχος μας, με τίτλο «Έχω μια κολοκυθιά… που κάνει δίγραμμες επιταγές», αναφερθήκαμε στην πρόσφατη νομοθετική διάταξη με την οποία επεβλήθη η υποχρέωση εξόφλησης των παραστατικών που είναι πάνω από 15.000 €, επισημαίνοντας τα προβλήματα που προκαλούνται και τη γραφειοκρατική αντίληψη που διέπει τις φορολογικές αρχές και ταλανίζει τις επιχειρήσεις.
Σε άρθρο που δημοσιεύσαμε στο προηγούμενο τεύχος μας, με τίτλο «Έχω μια κολοκυθιά… που κάνει δίγραμμες επιταγές», αναφερθήκαμε στην πρόσφατη νομοθετική διάταξη με την οποία επεβλήθη η υποχρέωση εξόφλησης των παραστατικών που είναι πάνω από 15.000 €, επισημαίνοντας τα προβλήματα που προκαλούνται και τη γραφειοκρατική αντίληψη που διέπει τις φορολογικές αρχές και ταλανίζει τις επιχειρήσεις.
Επίσης σχολιάσαμε το σύνηθες φαινόμενο να ψηφίζονται εν σπουδή διατάξεις και στη συνέχεια να γίνονται συμπληρώσεις επ’ αυτών με νομοθετικές ρυθμίσεις και ερμηνευτικές εγκυκλίους. Και «πριν αλέκτωρ φωνήσει τρις», ο ιός της γραφειοκρατίας ξαναχτύπησε. Το Υπουργείο Οικονομικών με την ΠΟΛ. 1127/16.4.2202 ερμηνευτική εγκύκλιο παρέχει σχετικά κάποιες διευκρινήσεις. Μεταξύ αυτών υπάρχει και μία που κάθε άλλο παρά διευκρίνιση είναι. Ουσιαστικά νομοθετεί. Διαβάστε και θαυμάστε: «Με δίγραμμη επιταγή, ο εκδότης πρέπει για την εφαρμογή της ανωτέρω χρέωσης, να αποδεικνύει τη συναλλαγή με φωτοαντίγραφο της επιταγής ή με άλλο πρόσφορο τρόπο ή μέσο, διαφυλάσσοντας τα αποδεικτικά στοιχεία, για όσο χρόνο ορίζεται από τις διατάξεις του ΚΒΣ (Άρθρο 21 παρ. 2)».
Εκτός των όσων αναφέραμε στο προηγούμενο άρθρο προκύπτουν νέα δεδομένα. Οι επιχειρήσεις πληρώνουν κάθε μία ή δύο εβδομάδες ή και μία φορά το μήνα. Ο αριθμός των επιταγών κυμαίνεται από 500 μέχρι και 3.000 ή 4.000 για κάθε πληρωμή. Η προετοιμασία στις περισσότερες επιχειρήσεις γίνεται μια-δύο μέρες πριν από την πληρωμή. Φανταστείτε πώς θα λειτουργούν με τη νέα διευκρίνιση! Από αυτές τις επιταγές θα πρέπει να κάνουν επιλογή όσων αφορούν ποσά άνω των 15.000 €, κάποιος να τραβάει γραμμές για να τις καταστήσει δίγραμμες, έπειτα να τις φωτοτυπεί, ώστε να έχει αποδεικτικό αρχείο, και κατόπιν να τις αρχειοθετεί, ώστε να μπορεί να τις παρουσιάσει στον έλεγχο του εφοριακού. Ο εφοριακός –όταν εμφανίζεται– θα ζητά δειγματοληπτικά μερικές φωτοτυπίες, θα ικανοποιείται ή όχι και …αυτό ήταν όλο! Οι επιχειρήσεις θα υφίστανται όλο αυτό το έξοδο και βάσανο …για την πάταξη της φοροδιαφυγής(;).
Φωτοαντιγραφο… κρατία
Νοιώθω να λαχταράει το μοχθηρό μου ένστικτο και σπρώχνοντας να με μπάζει στον πειρασμό κακόβουλων σκέψεων: βρε μπας και κάποιος έχει συνάψει συμμαχία με τους αντιπροσώπους των φωτοαντιγραφικών μηχανημάτων; «Με φωτοτυπία», λέει, «ή άλλο πρόσφορα μέσο». Δεν μας λένε ωστόσο ποιο είναι αυτό το άλλο μέσο: scaner, ας πούμε, εκτύπωση; (Έχουν συναίσθηση τι σημαίνει αυτό;) Τάχα το ηλεκτρονικό αρχείο επιτρέπεται; Κι αν ο υπολογιστής βγάζει δύο ίδια αντίγραφα είναι κι αυτό στη λογική τού «άλλο πρόσφορο μέσο»;… Αυτά μόνο οι σοφοί του Υπουργείου θα μας τα πουν! Επιπροσθέτως ορίζεται ότι τα αντίγραφα πρέπει να διαφυλάσσονται για όσο χρόνο προβλέπει ο ΚΒΣ –δηλαδή για μια δεκαετία ή για όσα χρόνια εκκρεμεί στα φορολογικά δικαστήρια υπόθεση σχετική με τα στοιχεία αυτά…(!)
Επιφυλάξεις και από τις τράπεζες
Ήδη οι τράπεζες διατυπώνουν μέσω του Τύπου τις σοβαρές επιφυλάξεις τους για την αποτελεσματικότητα του μέτρου. Μάλιστα εκτιμούν ότι αυτό θα ωθήσει τους συναλλασσόμενους να προβαίνουν σε διάσπαση των τιμολογίων σε περισσότερα του ενός, όταν το ποσό των συναλλαγών ξεπερνάει τα 15.000 €. Επίσης επισημαίνουν τη δυσλειτουργία που θα προκληθεί με το να καθίστανται οι επιταγές αμεταβίβαστες (αφού θα είναι δίγραμμες), εκτιμώντας ότι οι λήπτες θα καταφεύγουν στις τράπεζες να καταθέτουν τις επιταγές και να παίρνουν χρηματοδότηση –δηλαδή να επιβαρύνονται με τόκους. Παρ’ όλο που οι τράπεζες θα ωφεληθούν από αυτό, χαρακτηρίζουν τη σχετική διαδικα σία χρονοβόρα.
Αυτοκατάργηση του νέου μέτρου
Επί πλέον βγαίνει στην επιφάνεια ότι το ΣΔΟΕ είχε διαπιστώσει την κυκλοφορία (οπισθογράφηση) δίγραμμων επιταγών, οι οποίες εν τούτοις εξοφλήθηκαν από τις τράπεζες. Μιλούμε για σιωπηρή αποδοχή από την πολιτεία της παρατυπίας και έμμεση νομιμοποίηση της καταδολίευσης του νόμου! Φανταστείτε λοιπόν τι θα γίνει αν ο επιχειρηματικός κόσμος και οι τράπεζες εξωθηθούν με τη νέα διάταξη να συνεχίσουν αυτή τη σιωπηρή αποδοχή. Όχι μόνο θα αχρηστευθεί στην πράξη το νέο μέτρο, αλλά θα έχουμε την de facto κατάργηση του. Αυτά συμβαίνουν όταν οι αρμόδιοι βλέπουν και αξιολογούν την οικονομική ζωή από την κλειδαρότρυπα.
Αλήθεια, το ΣΔΟΕ δεν είναι κρατική υπηρεσία; Ούτε μεταξύ τους λοιπόν δεν συνεννοούνται; Κύριοι, χρόνια ολόκληρα –δεκαετίες– παίρνετε μέτρα επί μέτρων και την φοροδιαφυγή δεν την περιορίζετε. Μήπως επί τέλους κάποιοι πρέπει να αντιμετωπίσουν τα πράγματα σοβαρότερα, ώστε να βρουν τις κύριες αιτίες που οδηγούν στη φοροδιαφυγή; Τις αιτίες, όχι τις αφορμές. Οι γενικεύσεις, κύριοι, μόνο λύσεις δεν είναι.