ΔΑΠΑΝΕΣ ΔΙΑΡΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ

Το στοιχείο που χαρακτηρίζει τις δαπάνες για διαρκή αγαθά οικιακής χρήσης είναι το χαμηλό ποσοστό συμμετοχής της συγκεκριμένης κατηγορίας στη συνολική καταναλωτική δαπάνη για όλες σχεδόν τις χώρες που εξετάζονται, με εξαίρεση την Ιταλία. Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται οι τελικές δαπάνες για αγορά επίπλων και συμπληρωμάτων επιπλώσεων, για αγορά συσκευών θέρμανσης και μαγειρικής, για αγορά υαλικών και επιτραπέζιων σκευών, καθώς και οι τρέχουσες οικιακές δαπάνες, συμπεριλαμβανομένων και των δαπανών για οικιακές υπηρεσίες.

Το στοιχείο που χαρακτηρίζει τις δαπάνες για διαρκή αγαθά οικιακής χρήσης είναι το χαμηλό ποσοστό συμμετοχής της συγκεκριμένης κατηγορίας στη συνολική καταναλωτική δαπάνη για όλες σχεδόν τις χώρες που εξετάζονται, με εξαίρεση την Ιταλία. Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται οι τελικές δαπάνες για αγορά επίπλων και συμπληρωμάτων επιπλώσεων, για αγορά συσκευών θέρμανσης και μαγειρικής, για αγορά υαλικών και επιτραπέζιων σκευών, καθώς και οι τρέχουσες οικιακές δαπάνες, συμπεριλαμβανομένων και των δαπανών για οικιακές υπηρεσίες.

Αναλυτικότερα, στις ΗΠΑ καταγράφεται πτωτική τάση της συμμετοχής αυτής της δαπάνης στη συνολική. Έτσι το συγκεκριμένο μερίδιο για την περίοδο 1970-1974 ήταν 7,1% επί του συνόλου, για να φτάσει κατά το 1995-1999 στο 5,8%, ποσοστό που συνιστά ένα από τα χαμηλότερα καταγεγραμμένα ανάμεσα στις χώρες που εξετάζονται. Από την άλλη πλευρά, στην Ιαπωνία αποτυπώνεται ανάλογη πτωτική πορεία με το σχετικό ποσοστό συμμετοχής να φτάνει το 5,9% την περίοδο 1995-1999. Οι εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρούνται αντίστοιχες με εκείνες στην Ιαπωνία, μολονότι τα ποσοστά συμμετοχής εμφανίζονται ελαφρά υψηλότερα. Οι ευρωπαϊκές χώρες με υψηλό επίπεδο κατά κεφαλήν εισοδήματος εμφανίζουν πτωτικούς ρυθμούς ως προς το ποσοστό συμμετοχής της εξεταζόμενης κατηγορίας στο σύνολο της καταναλωτικής δαπάνης. Ανάλογη εικόνα παρουσιάζουν και οι χώρες χαμηλότερου βιοτικού επιπέδου (Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα και Ιρλανδία) με μερίδια που κινούνται κοντά στο 6%.

Πηγή: Επεξεργασία στοιχείων Eurostat.

Στην περίπτωση της Ελλάδας διαπιστώνεται σαφής πτωτική πορεία του ποσοστού συμμετοχής των δαπανών της συγκεκριμένης κατηγορίας στη συνολική, αλλά διπλασιασμός των πραγματικών κατά κεφαλήν δαπανών κατά την τελευταία τριακονταετία. Το ποσοστό συμμετοχής στις αρχές της δεκαετίας του ’70 υπολογίζεται σε 8,1% και το 2000 σε 6,5%. Η πραγματική κατά κεφαλήν ετήσια καταναλωτική δαπάνη το 2000 εκτιμάται στα 500 ecu/euro και είναι κατώτερη του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Επίσης η πραγματική κατά κεφαλήν καταναλωτική δαπάνη παρουσιάζει αυξητική τάση καθ’ όλη την εξεταζόμενη περίοδο με εξαίρεση το διάστημα 1980-1984, ενώ οι υψηλότεροι ρυθμοί καταγράφονται τη δεκαετία του ’70 κατ’ αντιστοιχία με τις προηγούμενες κατηγορίες που παρουσιάστηκαν. Ωστόσο την τελευταία δεκαετία εκτιμώνται υψηλοί ρυθμοί αύξησης της πραγματικής δαπάνης για την κατηγορία, ανώτεροι από τους ρυθμούς αύξησης της συνολικής καταναλωτικής δαπάνης.