CROSSDOCKING : Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΜΑ

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσος χρόνος χάνεται κατά τη μεταφορά μιας ποσότητας προϊόντων από το εργοστάσιο στην κεντρική αποθήκη του παραγωγού και στη συνέχεια του προμηθευτή; Πόσος χρόνος χρειάζεται για το διαχωρισμό και την παράδοσή τους στην κεντρική αποθήκη των σούπερ μάρκετ, καθώς και για τον τελικό διαχωρισμό και την αποστολή τους στα περιφερειακά μαγαζιά της αλυσίδας;

Τη μοναδική λύση για την ελαχιστοποίηση του χρόνου στις παραπάνω διαδικασίες προσφέρει σήμερα μία νέα τεχνική logistics, γνωστή ως Crossdocking, σύμφωνα με την οποία οι παραγγελίες των μαγαζιών στέλνονται κατευθείαν στην κεντρική αποθήκη του προμηθευτή.

Το Crossdocking είναι μία σχετικά νέα τεχνική logistics, που χρησιμοποιείται κυρίως στην τροφοδοσία των καταστημάτων λιανικής. Παρέχει τη δυνατότητα άμεσης συνένωσης των παραγγελιών διαφορετικής προέλευσης και συμβάλλει έτσι αποφασιστικά στην εξοικονόμηση χρόνου κατά την outbound μεταφορά. Ουσιαστικά καταργεί τη λειτουργία της αποθήκης ως χώρου αποθήκευσης προϊόντων και της επιτρέπει να λειτουργεί ως ένας χώρος στον οποίο οργανώνεται η αποστολή των παραγγελιών.

Βασική ιδέα του συστήματος είναι η μεταφορά των εμπορευμάτων από τον προμηθευτή προς τα τελικά σημεία πώλησης, χωρίς να απαιτείται ενδιάμεση αποθήκευση. Από την παραλαβή μέχρι την παράδοση των παραγγελιών μεσολαβούν από ελάχιστα λεπτά έως 24 ώρες!

Σε μία παραδοσιακή αποθήκη τα εμπορεύματα παραλαμβάνονται και αποθηκεύονται σε αλάνες ή ράφια. Όταν ο πελάτης δίνει μία παραγγελία, οι εργαζόμενοι στην αποθήκη συλλέγουν τα ζητούμενα είδη και τα αποστέλλουν στον τελικό τους προορισμό. Στην περίπτωση του Crossdocking οι αποθήκες των προμηθευτών παραλαμβάνουν προϊόντα που είναι ήδη προγραμματισμένα να σταλούν σε συγκεκριμένο πελάτη. Συνεπώς, οι υπάλληλοι χρειάζεται μόνο να τα μετακινήσουν από το φορτηγό που τα έφερε προς το φορτηγό που θα τα παραδώσει στο εκάστοτε κατάστημα.

Η λέξη “ήδη” που προαναφέραμε πρέπει να μας κάνει να προβληματιστούμε σχετικά με την αναγκαιότητα της πληροφορίας – ένα βασικό στοιχείο για την εφαρμογή του Crossdocking.

Υπάρχουν δύο είδη Crossdocking, το λεγόμενο Pre-distribution Crossdocking και το Post-distribution Crossdocking.

Στο Pre-distribution Crossdocking ο πελάτης είναι γνωστός πριν η παραγγελία φτάσει στον προμηθευτή και άρα τα προϊόντα της παραγγελίας φτάνουν στην αποθήκη χωριστά και σημασμένα για αποστολή. Στο Post-distribution Crossdocking η αποθήκη δεν γνωρίζει εκ των προτέρων τον προορισμό των προϊόντων και η διαδικασία διαχωρισμού και συσκευασίας τους λαμβάνει χώρα εντός της αποθήκης. Το Pre-distribution Crossdocking προϋποθέτει άριστο συντονισμό και βέλτιστη ανταλλαγή πληροφορίας. Για μία εταιρεία διανομών με εκατοντάδες κωδικούς και ημερομηνίες αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο.

Σε αυτό το εισαγωγικό άρθρο θα αναφέρω ορισμένα από τα βασικά προβλήματα που προκύπτουν κατά την οργάνωση μιας αποθήκης Crossdocking. Σε επόμενα άρθρα το κάθε πρόβλημα θα αναλυθεί διεξοδικά, με σκοπό την αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων, ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε επιχείρησης.

Υπάρχουν δύο βασικά ερωτήματα: πού πρέπει να μπουν τα φορτηγά παραλαβών και πού τα φορτηγά αποστολών; Ένα φορτηγό παραλαβής πρέπει να βρίσκεται αρκετά κοντά στα φορτηγά που θα μεταφέρουν τα δικά του προϊόντα, σε τέτοια όμως απόσταση ώστε να μη δημιουργεί προβλήματα στον εφοδιασμό των άλλων οχημάτων αποστολής.

Έχουν γίνει κατά καιρούς πειράματα σε διάφορες εταιρείες και έχουν σχεδιαστεί αποθήκες Crossdocking σε σχήμα L, T και H, εκτός βέβαια από τις παραδοσιακές τετράγωνες ή ορθογώνιες. Τα δύο προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν είναι η πρακτικότητα του layout και το βέλτιστο trailer spotting. Στο σημείο αυτό απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να αποφευχθούν οι άχρηστες επιπλέον κινήσεις μέσα στην αποθήκη, αλλά και οι τεράστιες μη πρακτικές κατασκευές, αφού από τον ορισμό του το Crossdocking σημαίνει, εκτός των άλλων, ελάχιστο έως και μηδενικό stock.

Το ερώτημα αυτό σχετίζεται τόσο με το σχήμα της αποθήκης Crossdocking όσο και με το πλάτος των χώρων παραλαβής και αποστολής. Υπάρχουν πολλά μοντέλα που βοηθούν στον κατάλληλο σχεδιασμό. Σήμερα χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον μία νέα μέθοδος, αυτή των staging queues, η οποία ανιχνεύει τις πιθανότητες προβλημάτων κυκλοφορίας και κίνησης των προϊόντων σε διαφορετικά σχήματα αποθηκών.

Μία αποθήκη Crossdocking μπορεί να είναι απλώς και μόνο ένας χώρος με ελάχιστα τετραγωνικά, στον οποίο ένα φορτηγό παραλαβής θα μπορεί πολύ γρήγορα να μοιράζει τα προϊόντα του στα φορτηγά των αποστολών. Για παράδειγμα, τα πασχαλινά αρνιά που αποστέλλονται τη Μεγάλη Πέμπτη δεν χρειάζονται παρά ένα μικρό χώρο, για να γίνει σε ελάχιστο χρόνο ο διαχωρισμός τους. Αντίθετα, μία αποθήκη διακαναλικής κυκλοφορίας απαιτεί πολύ μεγαλύτερους χώρους, πολυπλοκότητα στην οργάνωση και πλήθος εργαζομένων.

Το φορτηγό φτάνει στην πύλη 1 για να ξεφορτώσει τα εμπορεύματα. Πριν ακόμα ο οδηγός κατεβάσει την υδραυλική ράμπα, ο ενσωματωμένος πομπός του οχήματος έχει στείλει στο κεντρικό σύστημα της αποθήκης το είδος των εμπορευμάτων και την ποσότητά τους. Αφού το κεντρικό σύστημα κάνει έναν έλεγχο στις παραγγελίες, στέλνει στα οχήματα και στους εργάτες της αποθήκης πληροφορίες σχετικά με τη μεταφορά των εμπορευμάτων από το φορτηγό της πύλης 1 στα φορτηγά που περιμένουν στις πύλες 7 και 8, για να ξεκινήσουν τις παραδόσεις. Λίγη ώρα αργότερα η διαδικασία έχει τελειώσει και τα φορτηγά ξεκινούν για τις παραδόσεις τους, ενώ οι εργαζόμενοι στην αποθήκη ετοιμάζονται για την επόμενη παραλαβή.

Ουσιαστικά περιγράψαμε μία συνηθισμένη διαδικασία Crossdocking, η οποία θα ήταν κατά πολύ πιο περίπλοκη και κυρίως χρονοβόρα αν η μεταφορά της πληροφορίας δεν γινόταν με την ευελιξία που μπορεί να προσφέρει ένα ασύρματο δίκτυο (βλ. Ασύρματα τοπικά δίκτυα στο ίδιο τεύχος).