Τα έτοιμα φαγητά προσωπικά τα χωρίζω σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Στην πρώτη ανήκουν τα κατεψυγμένα τρόφιμα που χρειάζονται λίγο μαγείρεμα και τη μικρή γευστική παρέμβαση του πελάτη (λίγο λεμόνι, λίγη ντομάτα, ρίγανη, αλάτι). Αυτά κοστίζουν πολύ περισσότερο από το ίδιο φαγητό, αν ο πελάτης αγόραζε ένα-ένα χωριστά τα υλικά του, έκανε λίγο κόπο να τα προετοιμάσει και το μαγείρευε. Τουλάχιστον, όμως, το κατεψυγμένο μού δίνει ασφάλεια όσον αφορά στην καθαριότητα και τη συντήρησή του. Σπανιότατα θα βρεθεί αλλοιωμένο -κι αυτό με ευθύνη του διακινητή μάλλον παρά του παρασκευαστή.

Η δεύτερη μεγάλη κατηγορία, η πλέον ευαίσθητη σε κινδύνους, αφορά στο έτοιμο ζεστό φαγητό, που σερβίρεται από τις βιτρίνες του σούπερ μάρκετ. Οι υπεύθυνοι αγορών, εστιασμένοι ως συνήθως στη φθηνή τιμή, πολλές φορές βάζουν στα μαγαζιά τους αναξιοπρεπή φαγητά, με αμφίβολης ποιότητας πρώτες ύλες, ενώ εμπιστεύονται το σερβίρισμα και τη διακίνησή τους σε ανθρώπους που δεν ξέρουν το είδος, “δεν το πονάνε”. Αποτέλεσμα: όταν το φαγητό φτάσει στο σπίτι μέσα σε αλουμινένια δισκάκια με λαδωμένες χάρτινες επικαλύψεις, όταν ο πελάτης βάλει μια μπουκιά στο στόμα του… το μετανιώνει πικρά.

Δεν είναι οδοντόπαστα…

Κυρίες και κύριοι, το φρέσκο ζεστό φαγητό δεν είναι οδοντόπαστα. Θέλει μεγάλη προσοχή από τη στιγμή που το αγοράζετε από τον προμηθευτή μέχρι τη στιγμή που το τρώει ο πελάτης σας. Γνωρίζετε ότι οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας του κατά τη διακίνησή του ή η μη ασφαλής συσκευασία του εγκυμονούν κινδύνους αλλοίωσης; Ξέρετε ότι η γεύση ενός μαγειρευμένου φαγητού όσο περνάει η ώρα αλλάζει ή, όταν το ζεσταίνεις και το ξαναζεσταίνεις, γεμίζει μικρόβια; Ξέρετε ότι στο σερβίρισμα, εάν χρησιμοποιείς την ίδια τσιμπίδα ή κουτάλα για πολλά φαγητά, υπάρχει ο κίνδυνος μεταφοράς μικροβίων ή ότι ένα ψητό κοτόπουλο στην ίδια βιτρίνα με άλλα φαγητά μπορεί να τους μεταδώσει σαλμονέλα αρκετά εύκολα;

Τα λαβαίνετε όλα αυτά υπ’ όψιν σας ή απλώς χαίρεστε που μπορείτε να πουλάτε τη μερίδα τις γεμιστές ντομάτες μόνο 2 ευρώ; Εκεί είναι το πρόβλημα, στην τιμή; Αν τούτη ακριβώς η μερίδα αναλυθεί χημικά, θα δείτε ότι δεν έχει ελαιόλαδο, αλλά κάποιο σπορέλαιο (όχι πως είναι κακό, αλλά δεν είναι ελαιόλαδο!), ή ότι μπορεί να μην έχει καν κανονικό ρύζι, αλλά σπασμένα κομμάτια ρυζιού, γιατί ο φουκαράς που το παρασκεύασε προσπαθεί κι αυτός να μειώσει το κόστος. Γιατί, για να πουλάτε εσείς 2 ευρώ, αυτός σας το πουλάει το πολύ 1 ευρώ. Κι αν είναι μικροβιοτέχνης, σίγουρα μπήκε μέσα…

Ώρα για σοβαρότητα

Επιλέγοντας προμηθευτή ετοίμου φαγητού μην βασιστείτε σε μια γευσιγνωσία ή μια καλή τιμή προσφοράς. Επισκεφτείτε τις κουζίνες του! Ελέγξτε αν έχει HACCP και ISO -όχι πως τα πιστοποιητικά λύνουν όλα τα προβλήματα, αλλά η ύπαρξή τους δηλώνει ένα μίνιμουμ ασφάλειας. Ζητήστε την βοήθεια των ειδικών. Ασχοληθείτε με τις συσκευασίες του φαγητού και τον τρόπο διακίνησής του συμβουλευόμενοι ειδικούς επιστήμονες. Προσέξτε ιδιαίτερα τη συσκευασία που φτάνει στο σπίτι του καταναλωτή, μέσα στη σακούλα με τα υπόλοιπα ψώνια του: δεν επιτρέπεται να έχει λαδώσει τα πάντα!

Πολλά τα προβλήματα, αλήθεια. Ο τομέας, όμως, έχει μεγάλο ενδιαφέρον για κάθε σούπερ μάρκετ και θα αναπτύσσεται όλο και πιο πολύ μέρα με τη μέρα. Ο κόσμος έχει ανάγκη το έτοιμο φαγητό. Οι γυναίκες, που συνήθως κρατούν το νοικοκυριό, στις μέρες μας είναι εργαζόμενες, δηλαδή καλούνται να δουλέψουν διπλάσιο χρόνο από τους άντρες: για το γραφείο, το σπίτι, τα παιδιά -δικαιολογούνται να αναζητούν λίγη ξεκούραση αγοράζοντας έτοιμο φαγητό. Αντιμετωπίστε, λοιπόν, με την πρέπουσα σοβαρότητα τον τομέα του έτοιμου φαγητού.