Τη βεβαιότητα ότι σε λίγα χρόνια τα σκουπίδια, που σήμερα θεωρούμε άχρηστα, θα μεταφράζονται σε έσοδα εξέφρασε ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΚΑΑ, Απόστολος Αποστολάκος, μιλώντας σε πάνελ με θέμα «Υπεύθυνο Waste Management» στο πλαίσιο της 1ης διεθνούς έκθεσης κυκλικής οικονομίας ενέργειας-δόμησης, που πραγματοποιήθηκε στο Διεθνές Εκθεσιακό και Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλονίκης.Έφερε μάλιστα το παράδειγμα της Δανίας, μίας χώρας που όχι μόνο αξιοποιεί το 100% των απορριμμάτων που παράγει, αλλά εισάγει και απορρίμματα από άλλες χώρες, ώστε να τα αξιοποιήσει και αυτά.
«Το σκουπίδι από μόνο του στο μυαλό μας είναι κάτι χωρίς αξία, και ακόμα και στο σπίτι μας είναι έξοδο. Εγώ έχω τη σιγουριά πλέον ότι τα σκουπίδια σε λίγα χρόνια θα είναι έσοδα», δήλωσε ο κ. Αποστολάκος, τονίζοντας πως πρόκειται για θέμα νοοτροπίας που δεν υπάρχει στις μεγαλύτερες ηλικίες, αλλά είναι πιο εξοικειωμένοι μαζί της οι νέοι. «Προσωπικά το θεωρώ ευθύνη μου να αφήσουμε στην επόμενη γενιά έναν πιο καθαρό πλανήτη και να αλλάξουμε τις συνήθειες που σαφώς αρχίζουν να αλλάζουν, αλλά χρειάζεται εκπαίδευση.
Η κόρη μου που είναι 8 ετών το έχει μάθει στο σχολείο, η δική μας γενιά δεν το έμαθε πουθενά, το αντιμετωπίζει σαν πρόβλημα. Εμείς όμως σαν οργανισμός δεν θεωρούμε το ρόλο μας ανενεργό στη λύση του προβλήματος, είναι ενεργός, θα μας γεμίσει έσοδα, θα βοηθήσει το περιβάλλον και δεν θα προκαλέσει περισσότερη ζημιά, γιατί να ξέρετε ότι όσο περισσότερο καταστρέφεται το περιβάλλον, θα έχει άμεση επίδραση στις τιμές που θα πληρώνουμε τα προϊόντα και στην έλλειψη των προϊόντων το καλοκαίρι», υπογράμμισε.
Ανακύκλωση ιχθυοκιβωτίων από φελιζόλ
Ως παράδειγμα για το πώς τα σκουπίδια μπορούν να αποφέρουν έσοδα ανέφερε την περίπτωση μίας εταιρείας από το εξωτερικό που εξέφρασε ενδιαφέρον για την ανακύκλωση φθαρμένων ιχθυοκιβωτίων από φελιζόλ. «Εμείς στις ιχθυόσκαλες τα ψάρια τα διακινούμε σε ιχθυοκιβώτια από φελιζόλ. Αυτά αν καταστραφούν και πέσουν στη θάλασσα τα τρώνε τα ψάρια και έχουν τοξίνες. Άρα πρέπει να τα ανακυκλώνουμε. Μέχρι τώρα, επειδή είχαν ζωικά υπόλοιπα, δεν μπορούσαμε να τα ανακυκλώσουμε.
Τώρα ήρθε μια εταιρεία από την Ισπανία και μου είπε “θέλω να μαζεύεις τα παλιά φελιζόλ, να τα κάνεις σκραπ, να τα ανακυκλώνω και να τα βάζω σαν στεγανωτικά ταράτσας”», επεσήμανε. Ως ένα παράδειγμα για την αλλαγή νοοτροπίας που έρχεται σταδιακά στην ελληνική κοινωνία ανέφερε και το γεγονός ότι πλέον οι αλιείς, που στο παρελθόν παρατούσαν στο βυθό της θάλασσας τα δίχτυα τους όταν κόβονταν, πλέον τα μαζεύουν και τα αποθέτουν σε έναν κάδο στην ιχθυόσκαλα.
Κλείνοντας, σχολίασε: «Εμείς σαν χώρα έχουμε ένα χαρακτηριστικό: από το ταμ-ταμ πάμε στο 5G. Από το μηδέν ψηφιακό κράτος φτάσαμε στο απόλυτα ψηφιοποιημένο κράτος που εκσυγχρονίζεται. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με το waste management. Το κράτος κάνει τεράστιες μεταβολές που εμείς ως οργανισμοί το βιώνουμε. Αν μπορούσαμε σπίτι μας να καταγράφουμε τι πετάμε και να συνειδητοποιήσουμε την αξία του, θα αλλάξουμε πολύ πιο γρήγορα».
Πρώτη δημοσίευση της είδησης στο καθημερινό newsletter FOODReporter