Ήταν Δεκέμβριος του 1986 (τεύχος 128 του σελφ σέρβις, σελίδες 31-32). Έκτοτε πέρασαν 25 έτη. Στο μεταξύ, η οικονομία της Ελλάδας έγινε «το ισχυρό χαρτί της χώρας», όπως κατά καιρούς αποφάνθηκαν αρκετοί από τους διατελέσαντες υπουργούς Οικονομίας, ενώ σήμερα αντλούμε από την αισιοδοξία και βεβαιότητα του νυν πρωθυπουργού ότι «μπορούμε να μπούμε μεταξύ των τριάντα πλουσιότερων χωρών του κόσμου!»...(κλαυσίγελως)!

…Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει μια ένταση του κλίματος ύφεσης που επικρατεί στην οικονομία, η οποία σε αντίθεση με άλλες χώρες μελών της ΕΟΚ, αντί να αναπτύσσεται… υποαναπτύσσεται. Το αποτέλεσμα είναι το χάσμα που χωρίζει τη χώρα μας από τις άλλες χώρες-μέλη της Κοινότητας να διευρύνεται και να απομακρύνονται έτσι οι δυνατότητες κάποιας σύγκλισης των κοινοτικών οικονομικών μεγεθών με τα αντίστοιχα ελληνικά.

Από την άποψη αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντικός ο πίνακας με τις οικονομικές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 1987, ο οποίος με τη βοήθεια των σχετικών ποσοστιαίων μεταβολών δείχνει ότι για τη χώρα μας στον οικονομικό τομέα ισχύει το… κάθε πέρυσι και καλύτερα.

…Οι αρνητικές εξελίξεις στην οικονομία το 1987 θα μορφοποιηθούν (κατά την Επιτροπή) από τα εξής: Πτώση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος κατά 0,6%, πτώση της ιδιωτικής κατανάλώσης κατά 2,2%, πτώση του διαθέσιμου πραγματικού εισοδήματος κατά 6,3%, πτώση των επενδύσεων παγίου κεφαλαίου κατά 2,8%, αύξηση της ανεργίας κατά 1,4% του ενεργού πληθυσμού.

…Κατηγορούν την κυβέρνηση ότι, μετά τα μέτρα σταθεροποίησης, δεν εξαγγέλθηκαν «αναπτυξιακά» μέτρα. Εμείς θα διαφωνήσουμε. Τι θα πει, αλήθεια, αναγγέλλω «αναπτυξιακά μέτρα; Δυστυχώς η ανάπτυξη δεν εξαγγέλλεται. Είναι μια συνεχής διαδικασία που αφορά σε χιλιάδες επιχειρήσεις και ιδιώτες. Αυτό που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση είναι να εξασφαλίσει ένα υγιές, σταθερό και ελεύθερο πλαίσιο λειτουργίας του ιδιωτικού τομέα. Τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους.